“Ik las overal dat er veel druk is. Heb ik dan druk op jou gelegd, Tim?”, opent ploegmanager Marc Sergeant laconiek het persmoment van Lotto Soudal voorafgaand aan de Amstel Gold Race. “Nog niet”, lacht Wellens. De sfeer bij de Belgische ploeg zit nog goed, ondanks een mindere Vlaamse voorjaarscampagne. In de heuvelklassiekers is de doelstelling duidelijk: weer meestrijden om de zege. “Ik wil aanvallen, net zoals vorig jaar”, vertelt een ambitieuze Wellens aan WielerFlits.

Wellens was vorig jaar dan ook een van de smaakmakers in een verder saaie Amstel Gold Race. De Belg ging aan op de Bemelerberg, de voorlaatste helling van de dag, maar werd bovenop de Cauberg weer ingerekend door een ruime groep. “Of de nieuwe finale meer geschikt is voor aanvallers zoals ik? Dat is nog afwachten. Als we de koers vroeg genoeg hard maken, dan is het misschien makkelijker om weg te rijden in de diepe finale. Vanaf de zone van de Kruisberg, bedoel ik dan. Daar zeiden ze de voorbije jaren altijd dat we voorzichtig moesten zijn, maar ik heb daar eigenlijk nog nooit iets zien gebeuren.”

Slechts één doel: aanvallen
Renners als Philippe Gilbert en Greg Van Avermaet, de aanvallende krachten van de voorbije Vlaamse klassiekers, broeden vermoedelijk op een zelfde plannetje. Rijdt Wellens met die twee door? “Enerzijds kunnen zij goede bondgenoten zijn om van de snelle mannen af te geraken. Maar anderzijds moet ik er wel voor zorgen dat, als we met een groepje wegrijden, die groep groot genoeg is. Als je alleen met een Van Avermaet vooruit bent, dan is het moeilijk om hem te kloppen. Maar als er meerdere mannen mee zijn, en je valt weer aan op een paar kilometer van de streep, dan kan er altijd getwijfeld worden.”

Mocht Wellens niet weggeraken, dan heeft de ploeg – in tegenstelling tot vorig jaar – geen snelle man zoals Tony Gallopin achter de hand die in de sprint zijn ding kan doen. Dat zorgt voor een enigszins andere situatie. “We moeten er nu nog meer voor zorgen dat het geen sprint wordt. Natuurlijk, als dat niet lukt, dan kunnen Tosh Van der Sande en Sean De Bie misschien nog iets proberen, maar de nadruk ligt toch echt op de aanval. Dat was in de Brabantse Pijl ook al het geval en dat is goed uitgepakt. Ik demarreer daar één keer in de finale en dat is meteen de goede. Hopelijk kunnen we dat overdoen.”

Niet te zot in het Baskenland
De voorbereiding van Wellens, de Ronde van het Baskenland, was in ieder geval ideaal. De Truienaar kan dus met vertrouwen naar deze klassiekers toeleven. “Op het eerste gezicht was mijn voorbereiding identiek aan vorig jaar, maar ik heb wel geprobeerd om iets minder goed te zijn in het Baskenland dan de andere jaren. Dan voelde ik weleens dat tegen Luik-Bastenaken-Luik bij mij en ook de rest van onze ploeg het beste eraf was. Nu heb ik gewoon gevolgd, en niet te zot gedaan. Ik was ook ziek geworden na Milaan-San Remo, waardoor ik sowieso wel met een minder gevoel aan dat rondje ben begonnen.”

Mede-kopman Tiesj Benoot vat de wedstrijd aan met een zelfde doel, zo vertelde hij ons eerder deze week.