Tim Wellens soleert naar zege in Brabantse Pijl
Tim Wellens heeft op door hem kenmerkende wijze de Brabantse Pijl gewonnen. De Lotto Soudal-coureur sprong op acht kilometer van de finish weg en soleerde naar de streep in Overijse. Wellens wees op de finish naar de hemel, naar zijn onlangs overleden landgenoot Michael Goolaerts. Uittredend winnaar Sonny Colbrelli eindigde op enkele seconden achterstand als tweede, voor Tiesj Benoot.
In gedachten bij Goolaerts
Na een emotionele minuut stilte gingen om 12.40 uur de ploeggenoten van de overleden Michael Goolaerts als eerste van start in de Brabantse Pijl. Dries De Bondt, die afgelopen zondag met Goolie aan de start stond in Parijs-Roubaix, eerde zijn ploeggenoot vanuit de kopgroep. Hij kreeg Elmar Reinders (Roompot-Nederlandse Loterij), Antoine Warnier (WB Veranclassic Aqua Protect), Tyler Williams (Israel Cycling Academy), Calvin Watson (Aqua Blue Sport), Eduard Michael Grosu (Nippo-Vini Fantini-Europa Ovini) en Andrea Peron (Novo Nordisk). Zij kregen acht minuten van het peloton.
Lotto Soudal maakt de koers hard
BMC, LottoNL-Jumbo en Lotto Soudal menden het peloton en brachten het gat terug tot anderhalve minuut. De Belgische loterijploeg wilde niet op haar lauweren rusten. Tosh Van der Sande en Jelle Vanendert gooiden een eerste knuppel in het hoenderhok op 65 kilometer van het einde, waardoor er scheuren ontstonden in het pak.
Het was het begin van een attractieve fase, waarin Van der Sande en Jack Haig wisten te ontsnappen. Zij sloten aan bij de kopgroep en lieten op 45 kilometer van de meet Grosu als laatste vroege vluchter achter zich. Diverse demarrages volgden elkaar op in de laatste drie lussen rondom finishplaats Overijse, waarin de nodige heuvels opgenomen waren. Geen enkele zorgde echter voor een serieuze groep.
Colbrelli wordt gepakt, Wellens kiest zijn moment
Haig en Van de Sande bleven stug doorrijden met een halve minuut voorsprong, terwijl Bahrain Merida het grootste deel van de achtervolging op zich nam. Het was de inleiding van een versnelling van Sonny Colbrelli, maar die werd goed gecounterd. Op twaalf kilometer van de finish werd het kopduo ingelopen.
Andermaal was het Lotto Soudal dat ten aanval trok, waardoor een selecte groep ontstond. Bert-Jan Lindeman was in dienst van LottoNL-Jumbo de hele wedstrijd bij de pinken en ook dit keer schoof hij mee. Tim Wellens koos zijn moment op acht kilometer van de meet. Serge Pauwels, Enrico Gasparotto, Pieter Serry, Carlos Verona en Lindeman hadden geen antwoord en moesten een ontketende Wellens laten gaan. De Belg pakte in no time meer dan twintig seconden en gaf die voorsprong niet meer uit handen.
Dylan Teuns probeerde op de slotklim nog een jump te maken, maar zijn achterstand was veel te groot. In de sprint die volgde om de tweede plek, had Colbrelli de snelste benen. De beste Nederlander in de daguitslag was Huub Duyn, die achtste werd en daarmee de beste Veranda’s Willems-Crélan-renner werd.
Waarom? Tot nu toe is een Belg de absolute koning van de AGR. Wuyts heel goede commentator en hij mag chauvinistisch zijn want dat zijn alle commentatoren.
Bij dit soort parcoursen, en bij WKs met korte heuvels, zie je ook hoe dom er vaak gekoerst wordt. Het heeft helemaal geen zin op korte heuvels te versnellen als de groep als een bolletje aan de klim begint. Door rustig te rijden verlies je dan nl niet de aansluiting - het peloton is dan nl gewoon een lint geworden. Degenen voorop doen dan - voor niets - een jasje uit.
Jammer dat Roompot er niet veel van bakte, en TLJ viel mij ook erg tegen ook al zijn de prestaties van een aantal van die TLJ-ers te verklaren.
Mooi dat de andere Lotto-ploeg er helemaal klaar voor is.
De AGR is een ECHTE topkoers. Als je kijkt welke renners er voorheen aan de start stonden, dan waren dat zowel de kasseirenners als ook de heuvelrenners, en zelfs ronderenners. Dat zag je bij andere koersen veel minder. Zo bezien is de AGR misschien wel de best bezette klassieker in het voorjaar. :-)