Eten is een rare zaak.

Ik heb namelijk terugkerende klachten op/rondom hoofd. Opgezette klieren in hals (als dat fors gaat worden kan het een keelontsteking worden), irritatie/vreemde vochtpukkels in bij baardharen (kin/hals/boven mond). De ergste zijn ik denk ontstekingen o.i.d. van de haren rondom ogen met roodheid ogen en waziger zicht tot gevolg. Ook veel warmte/vet-productie op hoofdhuid en huidschilfers. Ik vermoed dat tandklachten/aften in mond/blaasjes tong er ook bij horen maar dat nog maar weinig gehad voor lange tijd.

Dat het serieus is, is wel degelijk het geval. Ik heb op onverklaarbare wijze dusdanige irritatie aan ogen gehad die hebben geleid tot een kapot hoornvlies waarna ik een transplantie heb moeten ondergaan op 30-jarige leeftijd. Door de hele molen daar geweest, auto-immune ziekten, diabetes etc. etc. Niks gevonden.

Vervolgens na operatie meer dan een maand lang antiobiotica gehad. Daarna meer signalen gekregen in de buik en zelf een link gaan leggen met eten. Reguliere geneeskunde vindt niks, de niet-zo reguliere geneeskunde meet hoge waarden afweerstoffen voor aantal voedselproducten die op intolerantie kunnen duiden.

Zelf had ik al een aangepast dieet van half jaar na de operatie die mijn leven beter heeft gemaakt voor bepaalde tijd, totdat ik een grotere terugval kreeg met slechter zicht en meer oogklachten 2 jaar later. Toen dus de niet-regulier en regulier kant geneeskunde aangesproken. Strikter dieet voor mijzelf opgesteld voor mijzelf op basis van de niet-regulier hints. 3/4 jaar aangehouden en voel me energieker, maar wil het strikte dieet niet mn ganse leven blijven doen. Dus weer wat zaken gaan innemen en enkele problemen keren dan weer terug (vette voorhoofd, lichte irritatie bij ogen bv) maar als ik dan snel even mn dieet weer aanhoud voor 2 dagen hersteld het prima en heb ik er geen blijvende last van.

Lang verhaal, maar ikzelf ervaar dat eten effect op me heeft op mn energieniveau en lichamelijke ongemakken geven. Wat de mechanismen erachter precies zijn geen idee van, maar in de reguliere geneeskunde loop ik heel snel vast. Allergie-testen wijzen weinig tot niks uit. De hoek waar men dan heen wil is heb je veel stress of ben je psychisch wel in orde. Dat is globaal de kijk van de gemiddelde arts, als je ergens last van hebt dat zij niet kunnen verklaren zit je misschien niet goed in je vel oid. Die gasten snappen er geen hout van. Hoe kun je van de ene dag neuraal naar bijzonder lusteloos/geirriteerd gaan met uiterlijke klachten en dan na andere eetpatroon 2 dagen later weer opgeklaard zijn. En dat herhaaldelijk. Dan is het geen psychisch probleem... alhoewel ik wel moet toegeven dat stressige perioden wel eerder klachten kunnen geven.

mn partner zit in onderzoek rondom microbiome, zeg maar je darmflora . Onderzoek dat reeds gedaan is hint naar mogelijk best forse beïnvloeding van je gestel door je darmen. Staat alleen nog in de kinderschoenen en alleen op een UMC zou je met onderzoek naar je microbiome terecht kunnen.

In principe zijn artsen globaal gezien net als danceproducers. Ze hebben een aantal presets ter beschikking en de output is nogal formulematig. Ervaring en kunde brengt ze wel regelmatig naar goede bevindingen, maar out-of-the-box is maar een kleiner deel gegeven. En doordat het zo in de formules zit (en de wereld om hen heen eerste wetenschappelijk bewijs moet hebben anders is het hocus-pocus) blijft de geneeskunde schrik hebben van een afwijkende aanpak. En dat vasthouden aan 'bewezen' zaken is een prachtig businessmodel geworden voor de industrie helaas.