Voor het eerst deze Tour de France is het klimmen geblazen in de finale. Het zijn geen grote cols, maar een vijftal beklimmingen van tweede en derde categorie gaat pijn doen aan de benen. Kan Peter Sagan zijn gele trui verdedigen in dit middengebergte? WielerFlits blikt vooruit.

Parcours
De etappe begint in Limoges, de geboorteplaats van voormalig wereldkampioen op de weg Luc Leblanc. In totaal wacht het peloton 216 kilometer. Al na zestien kilometer is een puntje voor de bergtrui te verdienen, maar dat is niets vergeleken met het aantal punten dat te behalen is in de finale. Het Centraal Massief is het decor voor het eerste gevecht tussen de tenoren en dat merken de kuiten van de renners vanaf kilometer 130.

Vanaf dat punt zijn namelijk vijf beklimmingen opgenomen in het parcours, te weten drie van derde categorie en twee van tweede categorie. De Col de la Neronne, Pas de Peyrol, Col du Perthus en Col de Font de Cère volgen zich kort na elkaar op. Met name op de Peyrol en de Perthus (die beide steile gedeeltes hebben met een stijging van boven de tien procent) doen de jongens van de mannen scheiden. Ook de vele afdalingen kunnen voor verschillen zorgen.

De Col du Pas de Peyrol brengt in het peloton en in menig volgwagen nare herinneringen met zich mee. Jurgen Van den Broeck en Aleksandr Vinokourov waren in 2011 betrokken bij een zware crash in de afdaling, waarbij de Belg zijn sleutelbeen en schouderblad brak. Omstanders moesten de Kazach uit een klein ravijn helpen met een heupbreuk. In die rit werden overigens ook de Pas de Peyrol, de Perthus en Font de Cère achter elkaar aangedaan. Die hele etappe verliep overigens bizar: ook het prikkeldaad-incident met Johnny Hoogerland vond toen plaats.

Zoals zo vaak komt het cliché ‘je kunt de Tour hier niet winnen, maar wel verliezen’ bovendrijven. Na de top van de laatste klim van de dag (de Col de Font de Cère) is het ruim een kilometer dalen, om direct weer omhoog te gaan richting de finishlijn in Le Lioran. Eén keer eerder kwam de Tour hier aan. In 1975 soleerde de Belg Michel Pollentier, die later vooral bekend werd door zijn innovatieve poging een dopingtest te omzeilen, er naar de ritzege.

Beklimmingen van de dag

• Na 16,5 km – Côte de Saint-Léonard-de-Noblat (4e categorie) – 1,7 km aan 5,2%
• Na 142,5 km – Côte du Puy Saint-Mary (3e categorie) – 6,8 km aan 3,9%
• Na 173,5 km – Col de Neronne (3e categorie) – 7,1 km aan 3%
• Na 185 km – Pas de Peyrol (2e categorie) – 5,4 km aan 8,1%
• Na 201,5 km – Col du Perthus (2e categorie) – 4,4 km aan 7,9%
• Na 213,5 km – Col de Font de Cère (3e categorie) – 3,3 km aan 5,8%

Favorieten
Na Mark Cavendish en sinds de tweede etappe Peter Sagan in de gele trui, lijkt er na de vijfde etappe een derde renner het kleinood aan te mogen trekken. Dat de wereldkampioen veel kan is bekend, maar de opeenvolging van beklimmingen als de Peyrol en de Perthus lijkt er toch te veel aan voor de Slowaak. Maar toch: alleskunner Sagan, in de gele trui, in de Tour. Waarom niet?

Wie komen wel in aanmerking voor de etappezege? Het lijkt op een strijd uit te draaien tussen de coureurs die we kennen uit de heuvelklassiekers en de klassementsrenners. Bij Etixx-Quick-Step heeft men meerdere troeven om uit te spelen. Julian Alaphilippe was al dichtbij in de tweede etappe, maar daar bleek Peter Sagan onverslaanbaar. De drager van de jongerentrui kan klimmen van vijf kilometer goed verteren en heeft een venijnige sprint in de benen. Kan de jonge Fransman hier zijn eerste Tour-succes boeken? Mocht dat niet lukken, dan is Daniel Martin er altijd nog voor de ploeg van Patrick Lefevere. De Ier reed een ijzersterk Critérium du Dauphiné en was in Cherbourg op zijn post: vierde.

Movistar beschikt ook over meerdere kanshebbers. Nairo Quintana is de absolute kopman binnen de Spaanse formatie. Alles en iedereen werkt in dienst van de kleine Colombiaan om hem naar de Tourzege te leiden. Ook Alejandro Valverde schikt zich in de rol als knecht. Dat zwoer hij zelfs. Tot er afgelopen zondag in Cherbourg een aankomst op zijn lijf geschreven was en hij naar een derde plaats en vier bonificatieseconden sprintte. Gaat hij stiekem toch voor eigen kans? Dan is deze vijfde etappe een ideale kans voor El Imbatido. De relatief korte klimmetjes met veel wisselende stijgingspercentages spreken in zijn voordeel, net als de oplopende finish.

Als we de naam Quintana genoemd hebben, mag die van Chris Froome natuurlijk niet ontbreken. De Brit moet op zijn hoede zijn op de klimmetjes van tweede categorie. De Col de Font de Cère lijkt niet lastig genoeg voor een klassementsman als Froome om het verschil te maken. Daarnaast hoeft dat voor de Sky-kopman ook helemaal niet. Geen tijd verliezen is het devies. In zijn ploeg zitten met Geraint Thomas, Sergio Henao en Mikel Landa nog meer kanshebbers voor eventueel dagsucces.

Als we kijken naar de uitslag van Cherbourg en we halen de ‘sprinters’ er tussenuit, dan zijn Alaphilippe, Valverde en Martin de eerste namen. Daarna? Wilco Kelderman. Onze landgenoot vertelde met open vizier deze Tour in te gaan en af te wachten hoe het zou lopen. In de Ronde van het Baskenland was hij op een bijna irritant steile slotklim al zeer sterk en ook in de stijgende strook van Cherbourg toonde hij aan over de nodige power te beschikken. Deze aankomst zou de LottoNL-Jumbo-renner dus ook moeten liggen. Bauke Mollema raakte tijdens de sprint in de tweede etappe ingesloten. Hoe het met zijn sprint is, is dus lastig in te schatten. Hij zat er wel bij en moet als klassementsrenner deze vijfde etappe overleven.

Giant-Alpecin beschikt over Tom Dumoulin. De Nederlander zet alles op de Olympische tijdrit van Rio, maar hij is niet in de Tour om te lanterfanten. Tegen Sporza zei hij: “Ik ga niet zomaar tijd verliezen in de eerste week. Ik probeer goed te blijven staan. De eerste bergrit ga ik volle bak en kijken waar het schip strandt.” Mocht in het routeboek van Dumoulin deze etappe aangestipt staan als bergrit, dan mogen we hem dus zeker opschrijven. Naast Dumoulin is het ook uitkijken naar Warren Barguil. De Franse kopman rijdt deze eerste week zeer attent.

Thibaut Pinot hoopt dit jaar weer op het eindpodium te geraken, maar dan moet hij niet – zoals in Cherbourg – elf seconden verliezen in listige etappes. De eerste rit met bergen zal de FDJ-kopman zeker omcirkeld hebben. Bovendien moet hij de verloren seconden goed zien te maken Ook Romain Bardet, Tony Gallopin en Pierre Rolland kunnen voor Franse glorie zorgen. Gallopin voelt zich op dit terrein wellicht nog wel het beste thuis.

Bij Orica-BikeExchange is het wikken en wegen, kan Simon Gerrans de twee colletjes van tweede categorie overleven? Zo ja, dan is hij een zeer gevaarlijke klant met zijn sterke sprint. Zo nee, dan moet Adam Yates zorgen dat hij zich niet laat verrassen. Joaquim Rodriguez mag men wel van voren verwachten. Purito voelt zich als een vis in het water op steile hellingen als deze. Om zijn vertrouwen een boost te geven, kan hij zich hier onderscheiden. Dat is ook het geval voor Vincenzo Nibali, die met Fabio Aru een kopman boven zich heeft staan. De winnaar van de Giro d’Italia verloor elf tellen in Cherbourg. De afdalingen spreken in het voordeel van de Haai van Messina, met name de laatste richting de oplopende finishstrook. Wellicht weten we na etappe vijf hoe de kaarten geschud zijn bij Astana.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Julian Alaphilippe
*** Alejandro Valverde, Daniel Martin
** Tony Gallopin, Tom Dumoulin, Vincenzo Nibali
* Joaquim Rodriguez, Simon Gerrans, Wilco Kelderman, Peter Sagan

Weer en TV
Zon! ’s Ochtends is er nog wat kans op bewolking in Limoges, maar in de middag stijgt het kwik in de finishregio van Le Lioran tot twintig graden Celsius. De wind waait vanuit het noorden met kracht twee à drie. Een prima dag om te fietsen dus. De NOS, Sporza en Eurosport beginnen met hun live-uitzendingen om 14.10 uur.