Tour 2018: Alaphilippe laat Fransen juichen na matte Alpenrit
Julian Alaphilippe heeft de eerste Alpenetappe naar zijn hand gezet. De Fransman van Quick-Step Floors overwon als sterkste vluchter in de finale de Col de Romme en de Col de la Colombière, en kwam solo aan in Le Grand-Bornand. Waar de vluchters voor spektakel zorgden, hielden de favorieten voor het klassement hun kruit grotendeels droog. Greg Van Avermaet – die ook onderdeel uitmaakte van de kopgroep – mag mede hierdoor een dag langer het geel dragen.
Na een ploegentijdrit, vijf massasprints, een krachtspurt, een puncheuretappe, veertien heuveltjes, 21,7 kilometer aan kasseien en bijna 1569 afgelegde kilometers doemden ze vandaag eindelijk op; de bergen! De eerste Alpenrit van Annecy naar Le Grand-Bornand beloofde meteen het nodige spektakel. Over een afstand van 158,5 kilometer had de Tourorganisatie de beklimmingen van de Col de la Croix Fry, Montée du plateau des Glières, Col de Romme en Col de la Colombière uitgesmeerd.
Landa en Gaviria vallen nog voor de officiële start
In totaal stonden er 35,1 klimkilometers op het programma, wat klimgeiten als Nairo Quintana, Adam Yates en Steven Kruijswijk deed stralen. Op de gezichten van sprinters als Dylan Groenewegen, Marcel Kittel en Arnaud Démare – die met veel angst naar deze rit hadden uitgekeken – was ongetwijfeld enig chagrijn af te lezen. Om 13:15 vertrok het peloton vanuit het zonovergoten Annecy richting het eerste ankerpunt van de dag: de Col de la Croix Fry.
Dat een ongeluk in een klein hoekje zit, ondervonden Mikel Landa en Fernando Gaviria. Beide renners waren betrokken bij een val in de neutralisatie, maar konden zonder problemen hun weg weer vervolgen. Een tiental minuten na de buiteling viel de vlag van koersdirecteur Christian Prudhomme, wat meteen enkele renners inspireerde om ten aanval te trekken.
Sagan en Alaphilippe roeren zich, Groenewegen ziet sterretjes
Het duurde – in tegenstelling tot de eerste etappes – lang vooraleer er een kopgroep wist weg te rijden. Een van de meest bedrijvige renners was Julian Alaphilippe. De Franse chouchou van Quick-Step Floors versnelde meerdere malen, maar kreeg niet de gewenste ruimte. Door het hoge tempo werd er wél in een rotvaart gereden naar de eerste klim van de dag; de Col de Bluffy (1,5 km aan 5,6%).
Met de lonkende tussensprint in Thônes was het Peter Sagan die zich met de debatten ging bemoeien. Samen met Alaphilippe – die de bergpunten wist mee te graaien – rondde hij in pole position de top van het klimmetje. Waar Sagan schitterde, zag Dylan Groenewegen af bij de beesten. De LottoNL-Jumbo-renner, die kampt met een gekneusde knie, moest als eerste het peloton laten gaan. Hij wist enkele kilometers later echter weer aan te sluiten.
Omvangrijke kopgroep, met Van Avermaet en Gesink, krijgt zegen van Sky
Vooraan was Sagan er alles aan gelegen om zijn voorsprong in het puntenklassement uit te breiden. Samen met zijn BORA-hansgrohe-ploegmaat Lukas Pöstlberger was hij de motor van een 21 renners tellende kopgroep, die zich na de top van de Col de Bluffy had afgescheiden. De namen?
Gele trui Greg Van Avermaet, Tony Gallopin, Elie Gesbert, Amaël Moinard, Ion Izagirre, het Mitchelton-Scott-duo Jack Bauer en Daryl Impey, het Quick-Step Floors-tweetal Alaphilippe en Philippe Gilbert, Serge Pauwels en landgenoot Tom-Jelte Slagter, Lilian Calmejane en Rein Taaramäe, Guillaume Martin en Thomas Degand én het Groupama-FDJ-drietal David Gaudu, Rudy Molard en Arthur Vichot.
Col de la Croix Fry inspireert tot aanvallen
Wereldkampioen Sagan slaagde in zijn opzet, want hij wist de twintig punten mee te pikken aan de tussensprint in Thônes. Het door Sky aangevoerde peloton passeerde daar twee minuten later. Niet veel later begon de kopgroep aan de beginstroken van de eerste Tourcol; de Col de la Croix Fry (11,3 km aan 7,3%). Na een rustig begin vielen vooraan de eerste aanvallen te noteren. Het waren uiteindelijk Gaudu en Taaramäe die een interessant kloofje wisten te slaan.
Waar vooraan de forcing werd gevoerd, stond achteraan de deur wagenwijd open. Onder meer Groenewegen, Kittel en Démare konden het door Sky opgelegde tempo niet volgen. Niet veel later wist de beloftevolle Gaudu Taaramäe af te troeven in de strijd om de tien bergpunten. In de daaropvolgende afzink wisten Van Avermaet, Gilbert, Pauwels, Moinard, Molard en Pöstlberger aan te sluiten.
Onuitgegeven Montée du plateau des Glières baart een muis
Amper bekomen van de beslommeringen op de Col de la Croix Fry, draaiden de acht koplopers alweer de Montée du plateau des Glières (6 km aan 11%) op. Een tweede groepje met Gesink en Alaphilippe begon een halve minuut later aan de col. De Varssevelder wist in zijn kenmerkende zwoegende stijl het gat echter te dichten, en nam in zijn spoor enkele kompanen mee.
Zowel in de kopgroep als in het peloton werd het kaf van het koren gescheiden. Een tiental vluchters zwoegde naar de top van de Glières, waar het Alaphilippe was die naar de maximale aantal bergpunten wist te poefen. Daarmee was de koek nog niet op, want vooraleer de afdaling werd ingezet moesten er nog twee onverharde kilometers worden overwonnen. Ondanks flink wat stofhappen en een lekke band van Chris Froome, vielen hier weinig noemenswaardige gebeurtenissen te noteren.
Uitgedunde kopgroep in gestrekte draf naar finale
En zo gingen we met een flink uitgedunde kopgroep naar de slotfase van de etappe, die gekruid werd door het duo Col de Romme-Col de la Colombière. In het peloton ging de storm helemaal liggen, waardoor de achterstand opliep naar bijna acht minuten. Het tempo ging pas de hoogte in met het naderen van de eerste Alpenreus.
In het peloton was de nervositeit inmiddels naar een kookpunt gestegen; verschillende ploegen probeerden hun klassementsrenner zo goed mogelijk af te zetten. Vooraan poogde Direct Energie de groep uit te dunnen met stroomstoten van Calmejane en Taaramäe. De Est wist een gaatje te slaan, maar voelde de hete adem van een stoïcijns doorrijdende Gesink in zijn nek.
Kopgroep spat uiteen op Col de Romme
Onder leiding van Sky-Spanjaard Jonathan Castroviejo werd de favorietengroep gereduceerd tot een vijftigtal renners. Warren Barguil was hier niet meer bij. Niet omdat de Fransman moest passen, maar omdat hij al snel het bal opende met een snedige demarrage. De bergkoning van vorig jaar vertrok met veel zwier, maar kwam zichzelf al snel weer tegen.
Vooraan reed Taaramäe op zijn elan door, wat te zien was aan zijn steeds groter wordende voorsprong. Dit was het sein voor Alaphilippe en Gaudu om de handen in één te slaan. Met een fikse tussenversnelling wist Alaphilippe zijn jongere landgenoot te lossen, om vervolgens de kloof te dichten met de Est. Net voor de top gooide Flip zijn laatste concurrent overboord.
Alaphilippe brengt Fransen in extase met knappe solo
In de afdaling van de Col de Romme legde Alaphilippe zijn volledige gewicht in de schaal, waardoor hij met een mooie voorsprong aan de laatste klim van de dag mocht begonnen; de Col de la Colombière (7,5 km aan 8,5%). In de achtervolging waren de overige medevluchters vooral aan het afzien. Hierdoor kon de Fransman zijn voorsprong alleen maar verder uitbreiden, waardoor hij op de top al zegezeker was.
Favorieten roeren zich in extremis, Alaphilippe zegeviert
Waar het peloton zich op de Col de Romme nog gedeisd hield, legde Sky op de Colombière een strak tempo op. Buiten een natuurlijke selectie, kwam geen enkele klassementsrenner in de problemen. Tot enkele kilometers van de top, toen Rigoberto Urán – de nummer twee van vorig jaar – het tempo niet meer aankon. Even later moest ook Bob Jungels, de nummer vier in de stand, afhaken.
Een kilometer voor de top schudde Daniel Martin een versnelling uit zijn benen. Het was echter Egan Bernal die met een tempoverhoging de Ier binnen schot wist te houden. Een versnelling die nefast bleek voor Bauke Mollema, Rafal Majka en Ilnur Zakarin; zij moesten vlak voor de top afhaken. Uiteindelijk reden de overgebleven favorieten en groupe naar Le Grand-Bornand.
Dit was echter allemaal achter een uitgebreid zegevierende Alaphilippe, die zijn eerste ritzege in de Tour wist te boeken. Izagirre wist op respectabele achterstand Taaramäe te vloeren voor de tweede plaats. Mollema, Zakarin en Majka verloren uiteindelijk gevoelige tijd op de concurrentie. Urán was de grote verliezer van de dag; hij verloor uiteindelijk ruim zes minuten.
Kruijswijk, Roglic, Dumoulin en Kleine Tolhoek zagen er goed uit, Mollema teveel last van zijn val.
Uran, Jungles en Zakarin gaan het niet doen deze tour.
Dumoulin 0,0 ploeggenoten bij zich, dat is niet best.
Morgen waarschijnlijk een uppercut op de slotklim? Of wachten ze op Alpe d'huez? Froome heeft daar nog niet goed gereden, dus misschien wil hij juist daar winnen.
Analyse Gesink:
Gesink of Tolhoek moest vandaag mee, was nog niet eens voor Robert zelf. Laatste klim gespaard vanaf de voet en niet meer door gereden. Ploeg loopt als een trein. Hij had zelf liever in een andere etappe mee gezeten en gaat nog wel een keer in de Tour.
Die vonden de eerste week waarschijnlijk ook fantastisch. Ik verveel me stierlijk.
Bij de mannen viel het dan wel wat tegen, was leuker geweest als Alaphlippe er niet zo ver bovenuit zou steken. Van Avermaet geweldig.
Voor de rest saai zoals altijd. Mij benieuwen wat gesink ervan denkt dat hij door zo iemand eruit gereden wordt.