De koninginnenrit in de Alpen naar de top van Alpe d’Huez is een prooi geworden voor Geraint Thomas. De Britse klassementsleider versloeg Tom Dumoulin en Romain Bardet na een ijzingwekkende slotfase, na een al even spectaculaire etappe. Steven Kruijswijk leek lange tijd op weg naar een magistrale overwinning, maar zijn solo van zeventig(!) kilometer strandde in de slotfase.

De tweede Alpenetappe naar de top van La Rosière maakte één ding duidelijk; Sky staat op punt in deze Tour. Geraint Thomas wist met een indrukwekkende versnelling in de slotfase naar de ritzege én de gele trui te vlammen, terwijl titelverdediger en kopman Chris Froome in het spoor van zijn (vroegere?) luitenant wist te finishen. De enige renner die zich tussen het Sky-duo wist te wurmen? Tom Dumoulin. De overige favorieten – Movistar voorop – kregen gisteren een gevoelige tik te verwerken.

De concurrentie had echter geen tijd om de wonden te likken, want vandaag stond de derde en laatste Alpenrit op het programma. Over een afstand van 175,5 kilometer moesten de renners bekende Alpenreuzen als de Col de la Madeleine en de Col de la Croix de Fer overwinnen, om aan te komen op de mythische Alpe d’Huez. Koersdirecteur Christian Prudhomme liet om 12:25 zijn vlag vallen, wat voor flink wat renners het teken was om koers te maken.

Col de la Madeleine brengt vuurwerk
In de eerste dertig – licht dalende – kilometers wist niemand zich af te scheiden, waardoor we met een voltallig peloton begonnen aan de voet van de Col de la Madeleine (25,3 km aan 6,2%). Dat was overigens niet voor lang, want door het hoge tempo moesten renners – waaronder het gehele sprintersgilde – bij bosjes lossen. Maar niet alleen de snelheidsduivels zaten met last: klimmers als Wout Poels en Bauke Mollema konden het hoge tempo aanvankelijk ook niet volgen.

Na een zestal kilometer klimmen wist zich een zeer luxueuze kopgroep te formeren, met een flinke Nederlandse inbreng. Met Steven Kruijswijk, zijn ploeggenoot Robert Gesink, Bauke Mollema én Laurens ten Dam waren er aanvankelijk maar liefst vier landgenoten mee. Vooral de aanwezigheid van Kruijswijk – de nummer zes in de stand – was opvallend. Zij kregen het gezelschap van kleppers als Alejandro Valverde, Rafal Majka, Ilnur Zakarin, Julian Alaphilippe en witte trui Pierre Latour.

foto: Sirotti

Peloton laat begaan, vroege vluchter Kruijswijk virtueel leider
Ondanks het feit dat de samenwerking vooraan verre van gesmeerd liep, verloor het peloton – onder aanvoering van Sky – steeds meer terrein op de ruim twintig renners tellende kopgroep, waaruit Mollema inmiddels gelost was. Op de top hadden de koplopers een voorgift van 2:43, waardoor Kruijswijk zich virtueel leider mocht noemen. De maximale aantal bergpunten waren – niet geheel verrassend – voor bergkoning Alaphilippe.

In de afdaling van de Madeleine probeerde het BORA-hansgrohe-duo Majka en Gregor Mühlberger hun medevluchters te verrassen, maar het was uiteindelijk Pierre Rolland die de eer had om de Lacets de Montvernier – kenmerkend vanwege zijn tientallen haarspeldbochten – als eerste aan te snijden. De Fransman van EF Education-First Drapac kwam dan ook als eerste boven, voor landgenoot Alaphilippe, die opnieuw de nodige puntjes wist te sprokkelen.

Kruijswijk met vlucht naar de glorie op Col de la Croix de Fer 
De voorsprong van Kruijswijk was inmiddels gestegen naar drie minuten, waardoor de LottoNL-Jumbo-kopman stiekem mocht hopen op het schrijven van Nederlandse wielergeschiedenis. Sky rook het gevaar, maar het door Luke Rowe ontwikkelde tempo bleek niet hoog genoeg om de achterstand te verkleinen. Ondertussen reed Rolland onverstoorbaar door, maar zag hij in de achtergrond enkele renners naderen.

Net voor de voet van de Col de la Croix de Fer (29 km aan 5,2%) sloot Kruijswijk aan bij de Fransman, in zijn jacht op Le Maillot Jaune. Hij kreeg in zijn spoor Valverde mee, terwijl even later ook Warren Barguil wist aan te sluiten bij het drietal. Dit was echter niet voor lang, want een wirwar van aanvallen was het gevolg. De meest bedrijvige vooraan was Kruijswijk, die met een zoveelste versnelling – na berewerk van een teruggekomen Gesink – zijn twijfelende medevluchters met nog 73 kilometer te gaan uit het wiel wist te rijden.

Stoïcijnse Brabander loopt verder uit, bijltjesdag voor de sprinters 
Terwijl de Nederlander vleugels kreeg met het verstrijken van de kilometers, was het bijltjesdag in het peloton. Dylan Groenewegen, Fernando Gaviria, André Greipel en Fernando Gaviria; één voor één zochten de topsprinters de ploegleiderswagen op. Kruijswijk had geen boodschap aan dergelijke besognes; als een ware gems reed hij twee(!) minuten weg van zijn naaste achtervolgers, terwijl het peloton al meer dan zes minuten in het krijt reed.

Dit was het sein voor AG2R La Mondiale en Movistar – die al flink begonnen te zweten – om het commando over te nemen in de favorietengroep. Het tempo ging de hoogte in, wat voor verschillende renners – waaronder Adam Yates – nefast bleek. De voorsprong van een ontketende Kruijswijk bleef echter intact; zes minuten met nog 55 kilometer te gaan! Het uitgedunde favorietengroepje, waar Marc Soler op kop beukte voor Nairo Quintana, rondde de top van de Croix de Fer ruim zes minuten later.

Kruijswijk verliest pluimen in de vallei, maar hervindt cadans op de Alp
De echte uitdaging moest echter nog beginnen voor Kruijswijk; stand houden in de afdaling en in de vallei voor de voet van Alpe d’Huez. De klimmer wist aanvankelijk verbazingwekkend goed te overleven: met nog dertig kilometer te gaan had hij nog altijd een voorsprong van 5:30 op le groupe Maillot Jaune.

In de daaropvolgende vlakke kilometers verloor hij echter van zijn pluimen, waardoor hij de ‘Nederlandse berg’ vier minuten eerder mocht opdraaien dan de overige favorieten. Aanvankelijk vertrouwden Thomas en Froome op hun luitenanten: het door Egan Bernal opgelegde tempo bleek te hoog voor Valverde, Zakarin en Bob Jungels. Even later trapte ook Daniel Martin op zijn adem.

foto: Sirotti

Sky versmacht concurrentie, Kruiswijk voelt hete adem van Bardet
Kruijswijk had ondertussen weer zijn klimcadans gevonden, waardoor zijn voorsprong bleef schommelen boven de drie minuten. De favorieten bleven lang bij elkaar, tot het moment dat Vincenzo Nibali versnelde met nog tien kilometer te gaan. De Italiaan kreeg, net als Quintana even later, echter geen ruimte van een beresterke Bernal. Door de tempowisselingen verloor Kruijswijk echter wel steeds meer terrein: 2:15 met nog zeven kilometer te gaan.

Thomas zet zich op kop voor Froome
Een voorsprong die nog verder slonk, toen op zeven kilometer van de top Landa besloot om de knuppel in het hoenderhok te gooien. Hij kreeg Romain Bardet mee, die de Bask met een nieuwe stroomstoot meteen achterliet. Minder goed verging het ondertussen Quintana. De Colombiaanse klimgeit moest zijn inspanning bekopen, en zag de gele trui steeds kleiner worden.

Zijn jongere landgenoot Bernal gaf op vijf kilometer van de streep de Pijp aan Maarten, waarna het de beurt was aan gele trui Thomas om tempo te maken. Dat duurde niet lang, want met nog vier kilometer te gaan zette Froome de turbo aan, en ging op en over Bardet. En dat allemaal slechts een halve minuut achter Kruijswijk, die aan het einde van zijn Latijn was. Enkele honderden meters later was het liedje van de LottoNL-Jumbo-renner uitgezongen.

foto: Sirotti

Dumoulin ontpopt zich tot sterke man, maar Thomas wint 
Maar het drama was nog niet uit de lucht, want Dumoulin bleek zijn koers uitstekend ingedeeld te hebben. Op tijdritmodus wist hij het gat met een wat zwalpende Froome te dichten, en nam in zijn spoor Thomas en Bardet mee. Wat volgde was een surplace bergop, wat Landa in staat stelde om weer aan te sluiten. Maar niet voor lang, want Bardet vuurde opnieuw een kogel af. De overige favorieten sloten echter weer aan.

Dit was het sein voor Dumoulin om aan de boom te schudden. Met een indrukwekkende versnelling wist hij Froome en Bardet zelfs te lossen, maar Thomas plakte als een stukje kauwgom aan zijn achterwiel. Hierdoor gingen we met vijf matadoren – Landa was inmiddels weer aangesloten – de laatste kilometer in. Het was Landa die de sprint op gang trok, maar het was Thomas die met een indrukwekkende spurt zijn concurrenten uit het wiel wist te rijden.

Door zijn tweede zege op rij zwaait de Brit nog wat overtuigender de scepter in deze Tour. Froome en Dumoulin blijven de dichtste uitdagers, maar volgen nu wel op respectievelijk 1:39 en 1:50.