De 105e editie van de Tour de France kende een bloedstollend begin in de straten van Fontenay-le-Comte. Met Fernando Gaviria als grote overwinnaar van de openingsdag, trekt het peloton op dag twee van Mouilleron-Saint-German naar La Roche-Sur-Yon. Opnieuw lijkt een massasprint de beslissing te brengen. Wie wint de tweede ronde? WielerFlits blikt vooruit! 

Waar de kust veelvuldig werd opgezocht in de openingsrit, trekt het peloton nu het binnenland in vanuit startplek Mouilleron-Saint-Germain. Saint-Germain zal wellicht een belletje doen rinkelen als wijk in Parijs, maar hier gaat het om een klein dorpje in de Vendée met slechts 1800 inwoners.

Vanuit dit gehucht volgt een openingsfase van zestig kilometer waarin er diverse heuveltjes zonder naam verteerd moeten worden. Boven de driehonderd meter komt het echter nooit. Op de Côte de Pouzagues zullen na 28 kilometer voor de tweede keer in deze Tour bergpunten te verdienen zijn. De vraag is of een vroege vlucht hier dan al de zege heeft gekregen van het peloton of dat bergkoning Kévin Ledanois opnieuw voor de punten gaat.

Na de heuvelachtige openingsfase zal er bij Tiffauges geleidelijk aan gekeerd worden terug naar het zuiden naar aankomstplaats La Roche-Sur-Yon. Bijna geen hoogtemeters zullen er daarna nog gemaakt worden, waardoor het peloton in sneltreinvaart richting een nieuwe sprint kan gaan. De wind zal bijna de gehele dag zijwaarts staan: renners die op waaiers hopen, zullen bidden dat de wind een tikkeltje draait.

Op twee kilometer van de meet moet het peloton nog een bocht door, daarna kunnen de treintjes zonder storing hun kopmannen in kansrijke positie afzetten in de laatste tweehonderd meter.

Start: 13:20
Finish: tussen 17:23 en 17:47

Favorieten
Na de finish in Fontenay-le-Comte is de balans opgemaakt in deze 105e editie van de Tour de France. Zoals altijd waren er winnaars – met Fernando Gaviria voorop – en verliezers. Toch is de eerste Toursprint slechts een indicatie. De geklopten van vandaag kunnen de overwinnaars van morgen zijn. Wie weet in La Roche-Sur-Yon ronde twee te winnen? 

Fernando Gaviria schreeuw het uit; hij wint de openingsetappe van de Tour – foto: ASO

Iemand die de afgelopen maanden de nodige besognes heeft gehad, is Fernando Gaviria. In de voorlaatste etappe van Tirreno-Adriatico kwam hij namelijk ten val in de sprintvoorbereiding. Het verdict: een breuk in de linkerhand en een kruis over de voorjaarsklassiekers. Een hard gelag voor de jonge sprinter, maar in de Tour of California wist hij het winnende gevoel weer terug te vinden met drie ritzeges. De definitieve verlossing kwam echter vandaag; na een bijzonder hectische finale wist hij de sprint naar zijn hand te zetten in Fontenay-le-Comte. Het laat zien dat Gaviria ook op het hoogste niveau kan schitteren. Nu zijn eerste Touretappe binnen is, zouden er weleens meer kunnen volgen. Kan hij in het geel Quick-Step Floors seizoenszege nummer 49 bezorgen? 

Negen overwinningen in dertig koersdagen. De renners die hij zoal versloeg? Elia Viviani, Arnaud Démare, André Greipel, Caleb Ewan en Mark Cavendish. Dylan Groenewegen lijkt de fakkel van ’s wereld beste sprinter over te nemen van Marcel Kittel, die vorig jaar de grote slokop was in de Tour met liefst vijf dagzeges. Daar moet echter ook een kanttekening worden gemaakt; het is aan Groenewegen om in deze Tour te laten zien dat hij daadwerkelijk de snelste man op twee wielen is. In Fontenay-le-Comte kwam hij er niet aan te pas, waardoor hij genoegen moest nemen met een zesde stek in de daguitslag. Een gebrek aan power deed hem naar eigen zeggen de das om. “Het mooie van de Tour is wel dat er altijd weer een dag daarna komt”, pepte hij zichzelf moed in na de finish. Kan hij in La Roche-Sur-Yon revanche nemen?

Vorig jaar kon het met vijf dagwinsten niet op voor Marcel Kittel. De Katusha-Alpecin-sprinter leek vorig jaar voor concurrent Quick-Step Floors niet te kunnen verliezen, zelfs als hij in ogenschijnlijk geslagen positie aan de eindspurt begon. Hoe anders is dat dit seizoen. De twee behaalde ritzeges in Tirreno-Adriatico verbloemen de interne problemen. De Duitser slaagt er met zijn ploeggenoten maar niet in om de sprinttrein op de rails te zetten. Waar zijn in het verleden geformeerde treintjes in sneltreinvaart richting eindbestemming reden, komt het Katusha-Alpecin-treintje steeds met vertraging aan op de bedoelde bestemming. In de eerste Toursprint eindigde Kittel als derde, nadat hij van te ver moest komen. Hij liet echter wel zien de benodigde snelheid te hebben. Kan hij op dag twee wel tot in de perfecte timen? Zo ja, dan is de Duitser een gevaarlijke klant.

Massasprints met Peter Sagan geven altijd een extra dimensie. De Slowaakse wereldkampioen is niet de snelste van het lot, maar zijn positionering voorafgaand aan een eindspurt is hogere kunst. De BORA-hansgrohe-renner kan een gebrek aan pure snelheid compenseren door een combinatie van stuurmanskunst, durf en koersintelligentie. Daardoor is hij altijd een factor om rekening mee te houden, zelfs in een biljartvlakke spurt. Dit liet hij zien in Fonteney-le-Comte met een tweede plaats achter ritwinnaar Gaviria. Mocht de eindsprint opnieuw op een chaotische manier verlopen, wees dan niet verrast als de wereldkampioen er uiteindelijk met de bloemen vandoor gaat.

Iemand die niet zal hopen op een kamikazespurt is André Greipel. De inmiddels 35-jarige Duitser van Lotto Soudal stond altijd al te boek als een faire sprinter, maar de laatste jaren houdt hij zich van het ellebogenwerk. De sprint van vandaag was dan ook niet Greipels kopje thee, wat zijn anonieme 26e plaats verklaart. Dat De Gorilla nog altijd de snelheid heeft, liet hij dit seizoen zien met zes overwinningen. Het is echter de vraag of hij ook in de belangrijke wedstrijd van het jaar nog kan meedoen voor de dagzeges. Gedijt de ervaren sprinter nog in massasprints waar de stress zo hoog oploopt, met oververhitte capriolen tot gevolg? Het is aan Greipel om te laten zien dat hij het nog altijd in zich heeft.

Jaren hikte hij er tegenaan, maar vorig seizoen was het dan eindelijk raak; Arnaud Démare won een etappe in de Tour. De Franse kampioen versloeg in Vittel na een veelbesproken sprint de nog op hun fiets zittende concurrenten. Enkele dagen later moest ziek, zwak en misselijk de strijd staken, maar de Groupama-FDJ-kopman weet vanaf 4 juli 2017 dat hij ook op het allerhoogste niveau kan winnen. Dit seizoen won hij slechts tweemaal, maar een van zijn zeges stamt uit de recente Ronde van Zwitserland. Met het wegvallen van klimmer Thibaut Pinot is de volledig ploeg rondom Démare gebouwd, waardoor hij geen excuses meer kan inroepen mocht het niet lukken. Kan hij het Franse volk opnieuw in extase brengen? Het is te hopen dat hij geen last heeft van zijn valpartij in de openingsrit, waardoor hij niet aan sprinten toekwam.

Bij Mark Cavendish is het vaak alles of niks in de Tour. Een gekke uitspraak, voor iemand die maar liefst dertig(!) keer de handen in de lucht mocht steken. Wie echter kijkt naar zijn recente track record, ziet vroegtijdige opgaves in de edities van 2014 en 2017, terwijl hij in 2015 ‘slechts’ één ritzege wist te boeken. In de uitgave van 2016 – toen hij maar liefst vier etappes wist te winnen – liet Cav echter zien nog altijd te kunnen heersen in de Toursprints. Wat wordt het dit jaar? Zijn prestatie in de eerste sprintersronde belooft weinig goeds, maar na een dergelijk chaotische finale is het nog te vroeg om conclusies te trekken. Tot dusverre is 2018 een calvarietocht voor de Brit van Dimension Data, met meerdere zware valpartijen en breuken. Kan hij de pechduivel uit het wiel rijden, en zijn jacht verder inzetten op het ritzegerecord (34) van Eddy Merckx?

Tot slot hebben we ook nog enkele gevaarlijke klanten, die met een supersprint kunnen verrassen. Drie jaar geleden hadden we Alexander Kristoff bij de topfavorieten gezet. De sterke Noor van Katusha-Alpecin heerste toen in de sprints én de klassiekers, met uitspattingen in Milaan-San Remo en de Ronde van Vlaanderen. Kristoff is anno 2018 nog altijd een uitstekende sprinter, maar de echte vonk ontbreekt. Sinds 2014 heeft hij geen Touretappe meer weten te winnen. De vraag is of het dit jaar wel gaat lukken. De enige keer dit seizoen dat hij topsprinters – lees Caleb Ewan en Elia Viviani – wist te vloeren, was in de Abu Dhabi Tour. Juist; in februari. Vandaag liet hij met een vierde plaats zien dat de vorm aanwezig is. Kan hij in rit twee nog beter doen?

Tot slot hebben we ook nog Christophe Laporte en Magnus Cort Nielsen. Bij Cofidis zwaaide de niet-geselecteerde Bouhanni enkele jaren de (sprint)scepter, maar de rol lijkt nu te worden overgenomen door landgenoot en aartsrivaal Laporte. De 25-jarige renner heeft onlangs zijn contract bij de ProContinentale formatie verlengd tot en met 2020. Het lijkt een indicatie dat teammanager Cédric Vasseur vol inzet op Laporte, en aanstuurt op een vertrek van enfant terrible Bouhanni. Laporte’s zijn resultaten geven Vasseur gelijk; hij won dit seizoen al zes keer. Kan hij ook op het allerhoogste niveau een vuist maken? Hij eindigde achter Gaviria, Sagan Kittel en Kristoff als vijfde.

Astana-troef Cort Nielsen is ook bezig aan een ijzersterk seizoen gezien zeventien top 10-noteringen, waaronder twee zegeruikers. Normaal gesproken heeft de Deen een licht oplopende aankomst nodig om zijn power kwijt te kunnen, dus wellicht is de aankomst in La Roche-Sur-Yon wel naar zijn smaak.

Outsiders

Michael Matthews en Sonny Colbrelli worden om verschillende redenen aangemerkt als outsiders. Matthews omdat hij voorafgaand aan de Tour heeft aangegeven zich niet elke dag te zullen storten in het sprintgeweld. De groene trui – die hij vorig jaar wist te winnen – is dan ook geen doel. “Er is helemaal geen ambitie voor de groene trui en ik ga me dan ook niet mengen in de tussensprints. We zullen proberen voor dagsuccessen te gaan in de etappes met een sprint bergopwaarts. Er zijn een paar ritten aangemerkt voor mij waarin ik een vrije rol heb om ervoor te gaan”, zo laat hij weten. Toch stortte hij zich in Fonteney-le-Comte met een achtste stek in de eindspurt. Een teken aan de wand?

Colbrelli zal, in tegenstelling tot Matthews, wél voor La Maillot Vert gaan. Dat betekent dat hij zich in de sprintdebatten zal moeten mengen. In de Ronde van Zwitserland wist hij toppers als Gaviria en Sagan te vloeren. Dat deed hij echter wel na een bijzonder lastige etappe. De voor Bahrain Merida uitkomende Italiaan heeft zich nog nooit laten gelden in (vlakke) Toursprints. Komt daar dit jaar verandering in?

Tot slot hebben we nog een aantal rappe mannen die zich kunnen plaatsen. John Degenkolb werd vroeger door iedereen gevreesd, maar sinds zijn zware ongeluk op training heeft hij nooit meer zijn oude niveau weten te halen. Mocht Cavendish niet op de afspraak zijn, dan kan Edvald Boasson Hagen de honneurs waarnemen. Sunweb kan in plaats van Matthews Edward Theuns en Nikias Arndt uitspelen. Verder hebben we nog Daryl Impey (Mitchelton-Scott), Thomas Boudat (Direct Energie) en het Wanty-Groupe Gobert-duo Andrea Pasqualon en Dion Smith.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Fernando Gaviria
*** Dylan Groenewegen, Marcel Kittel
** Peter Sagan, André Greipel, Arnaud Démare
* Mark Cavendish, Alexander Kristoff, Christophe Laporte, Michael Matthews

Deelnemerslijst

[poll id=”848″]

Weer en TV
De Tour heeft dit jaar te maken met een zomers openingsweekend. Net als gisteren is er veel zon, en schommelt de gemiddelde temperatuur rond de dertig graden. Volgens Weeronlinewaait de wind met een kracht van drie vanuit het noordoosten.