Dylan Groenewegen heeft de zevende etappe van de Tour de France gewonnen. In Chalon-sur-Saône was hij de snelste in de massasprint. Caleb Ewan kwam nipt tekort om de Nederlander van de ritzege te houden en werd tweede. Giulio Ciccone behield de leiding.

Met de Vogezen afgevinkt in het routeboek trok de karavaan verder in de richting van het Centraal Massief. Maar voordat die bergketen wordt aangesneden, moest eerst nog de langste rit worden verreden. Gestart werd vanuit Belfort, waarna de eerste 140 kilometer over geaccidenteerd terrein ging met beklimmingen van de Col de Ferrière, Côte de Chassagne-Saint-Denis en de Côte de Nans-sous-Sainte-Anne. Daarna ging het over vlakke wegen naar de finish in Chalon-sur-Saône.

Giulio Ciccone in het gele leiderstricot – foto: Cor Vos

In de gele trui zagen we vandaag een nieuw gezicht. Giulio Ciccone maakte gisteren deel uit van de vroege vlucht, waarin hij samen met Dylan Teuns de sterkste was. Op de steile flanken van La Planche des Belles Filles moest de Italiaan weliswaar de winst laten aan zijn vluchtkameraad uit België, maar met de koppositie in het algemeen klassement verliet hij niet met lege handen de zesde etappe. Onder zonnige omstandigheden werd het startsein gegeven voor de zevende rit.

Rossetto en Offredo met de vroege vlucht
Weliswaar hadden de renners 230 kilometer voor de wielen, maar dat schrok Stéphane Rossetto en Yoann Offredo niet af vanuit het vertrek aan te vallen. Offredo leek even te twijfelen toen bleek dat de andere renners hun kruit drooghielden, maar toch haakte de Fransman van Wanty-Gobert zijn karretje aan bij zijn landgenoot van Cofidis. Ze sloegen de handen ineen en namen meteen afstand van het peloton. Beide renners vormden geen gevaar voor het algemene klassement.

In de beginfase werd de koers al meteen opgeschrikt door een valpartij. Mike Teunissen, winnaar van de eerste etappe en twee dagen drager van de gele trui, en Tejay van Garderen gingen tegen de vlakte bij een wegsplitsing. De klimmer-tijdrijder van EF Education First was lelijk geraakt aan zijn gezicht met de nodige verwondingen als gevolg, maar beiden konden hun weg vervolgen en opnieuw aansluiten bij hun collega’s in het peloton.

Vroege vluchters Stephane Rossetto en Yoann Offredo – foto: Cor Vos

Het grote pak deed het rustig aan, waardoor Rossetto en Offredo met een voorsprong van ruim vijf minuten begonnen aan de Col de Ferrière, de eerste klim na 35 kilometer. Offredo kwam als eerste over de top en streek daarmee het enige bergpunt op. Vervolgens brachten de ploegen van de sprinters het verschil met de twee vluchters terug tot een stabiele vier minuten. Op de Côte de Chassagne-Saint-Denis na 95,5 kilometer ging Rossetto ditmaal Offredo vooraf.

Jumbo-Visma en Deceuninck-Quick Step controleren
Ook Sunweb zag een renner tegen de vlakte gaan. Nicholas Roche buitelde over zijn stuur, maar kon net als Teunissen en Van Garderen opnieuw aanhaken. Voor in het peloton bepaalden met name Jumbo-Visma en Deceuninck-Quick Step het tempo. Beide ploegen wonnen al etappes en hielden de kopgroep binnen schootsafstand om uiteindelijk opnieuw hun sprinters in stelling te kunnen brengen als de rit in Chalon-sur-Saône in een definitieve plooi zou vallen.

Toen Offredo op de Côte de Nans-sous-Sainte-Anne als eerste de top rondde, was het klaar met het klimwerk. Vanaf dat moment hadden de renners evenwel nog 110 kilometer voor de boeg. In de kilometers die volgden begon het peloton de voorsprong dan serieus terug te brengen. Ook Lotto Soudal begon zich te bemoeien met de achtervolging in dienst van Caleb Ewan. Met een marge van 1:45 begonnen Rossetto en Offredo aan de laatste vijftig kilometer.

De sprintersploegen bereiden de massasprint voor – foto: Cor Vos

Op 33,5 kilometer van de finish lag in Mervans de tussensprint. Rossetto kwam daar als eerste door voor Offredo. In het peloton hadden Bahrain Merida en Sonny Colbrelli hun zinnen gezet op de sprint. De ploeg zette liefst drie renners op kop voor hun sprinter, die niet teleurstelde. De Italiaan haalde het voor Peter Sagan, Elia Viviani en Michael Matthews. Door het harde werk van de Bahreinse formatie slonk de voorsprong van de vluchters als sneeuw voor de zon.

Vluchters na 217 kilometer ingerekend
En amper vijf kilometer na de tussensprint bedroeg hun voorsprong nog maar een halve minuut. Het peloton liet ze nog enige tijd zwemmen, maar op dertien kilometer van de streep boog eerst Rossetto het hoofd en vlot daarna liet ook Offredo zich inrekenen. Ze hadden op dat moment liefst 217 kilometer voorop gereden. Daarna was het aan Jumbo-Visma, Sunweb, Deceuninck-Quick Step en BORA-hansgrohe: alle treintjes waren present.

Wout van Aert leidde het peloton naar de laatste drie kilometer, waarmee de klassementsrenners in de veilige haven kwamen. Hij bleef op kop tot hij op tweeënhalve kilometer van de streep het stokje overgaf aan Amund Grøndahl Jansen. In het wiel van de Noor zaten de ploegmaats van Sagan vervolgens klaar. Daarna was het aan Deceuninck-Quick Step, maar de Belgische ploeg werd overvleugeld door Dylan Groenewegen.

De Nederlander ging de blauwe brigade over links op hoge snelheid voorbij en stormde in sneltreinvaart op de finish af. Caleb Ewan kwam nog dichtbij, maar de rappe man van Jumbo-Visma timede zijn laatste jump net iets beter. Voor de Australiër restte de tweede plaats, Sagan werd derde. Sonny Colbrelli en Jasper Philipsen maakten de top-5 compleet. Giulio Ciccone zag zijn gele leiderstrui niet in gevaar komen en bleef aan de leiding van het klassement.