Peter Sagan heeft de vijfde etappe van de Tour de France gewonnen. In Colmar was hij de snelste in de sprint van een uitgedund peloton. Wout van Aert eindigde op de tweede plaats, Matteo Trentin werd derde. Julian Alaphilippe besloot de rit op de tiende plek en behield de gele trui.

In deze heuveletappe werd het startsein gegeven in Saint-Dié-des-Vosges. Van daaruit kronkelde de Tourkaravaan het middengebergte van de Vogezen binnen. Met de Côte de Grendelbruch na 44 kilometer lag de eerste klim op de route, waarna de afzink de renners bij de tussensprint in Heiligenstein bracht. In de tweede koershelft volgden in kort tijdsbestek dan de Côte du Haut-Koenigsbourg, de Côte des Trois-Épis en de Côte des Cinq Châteaux.

Vanaf de laatste klim was het dan nog een kleine twintig kilometer naar de finish in Colmar. Wie zou in de voetsporen treden van Heinrich Haussler, die in 2009 hier de zege pakte na een lange solo? De weersomstandigheden waren alvast beter dan tien jaar geleden, toen de regen met bakken uit de hemel kwam. Onder een blauwe lucht en aan een temperatuur van 22 °C werd het nog complete peloton om kwart over een in gang geschoten.

Lotto Soudal meteen in de aanval
Thomas De Gendt stak direct de lont in het kruitvat. Het bleek het startsein van een interessante strijd om de plekjes in de vlucht van de dag. Lotto Soudal en ook EF Education First wilden graag een mannetje mee hebben en uiteindelijk bleven vier renners weg. Bolletjestrui Tim Wellens kreeg het gezelschap van Simon Clarke, Toms Skujiņš en Mads Würtz Schmidt. Clarke was de best geklasseerde op 5:04 en na 28 kilometer hadden zij twee minuten te pakken op het peloton.

De kopgroep op één van de beklimmingen – foto: Cor Vos

Vooraf had Wellens laten doorschemeren dat hij wilde meezijn in de vroege ontsnapping. De Belg richtte zijn vizier op de ritzege, maar wilde zijn bolletjestrui ook niet zomaar afstaan. Al op de klim bij Grendelbruch ging de Lotto Soudal-man punten innen: hij ging als eerste over de top en mocht daardoor twee nieuwe punten bijschrijven. Clarke pakte dan 27 kilometer verder de volle buit aan de tussensprint. In het peloton ging Elia Viviani Peter Sagan en Michael Matthews vooraf.

In het tussenstuk van de tussensprint naar de drie heuvels in de tweede koershelft hield het grote pak het tijdsverschil met de vluchters ongeveer twee minuten. BORA-hansgrohe, Deceuninck-Quick Step en Sunweb hielden de kopgroep binnen schootsafstand. Met een voorsprong van 2:19 begonnen de aanvallers aan de Côte du Haut-Koenigsbourg, waar Wellens opnieuw als eerste boven kwam. Skujiņš werd tweede, maar van een strijd was geen sprake.

Kopgroep knalt uit elkaar
Op de beklimming van de Côte des Trois-Épis, procentueel gezien de zwaarste van de dag, was de voorsprong teruggelopen tot anderhalve minuut en werd Würtz Schmidt de eerste die moest afhaken in de kopgroep. Op twee kilometer onder de top liet Skujiņš Clarke en Wellens achter om solo verder te rijden. Gezwind pakte de Letse kampioen honderd meter op zijn medevluchters om dan voor de ogen van het uitgelopen dorp Trois-Épis de meeste bergpunten op te strijken.

Tim Wellens doet goede zaken voor de bollentrui – foto: Cor Vos

De tijdsverschillen waren niet groot meer en in de afdaling naar Turckheim naderde het inmiddels uitgedunde peloton al tot op vijftig seconden. Skujiņš vouwde zich zo aerodynamisch mogelijk om zijn kader, waardoor hij weer wat tijd terugpakte. Maar ook nu waren het de mannen van Peter Sagan en Michael Matthews die het tempo bepaalden in het pak. Het was duidelijk dat de beter klimmende sprinters hun zinnen hadden gezet op de etappezege.

Hoewel Skujiņš zich nog kranig weerde, moest hij zich op de Côte des Cinq Châteaux neerleggen bij de kracht van het peloton. Op drie kilometer onder de top werd hij ingerekend, waardoor de ritwinnaar in ieder geval niet uit de vroege vlucht zou komen. Achter in het peloton stond de poort open. Onder meer Lilian Calmejane en Ilnur Zakarin moesten eraf, terwijl Edvald Boasson Hagen kampte met mechanische pech.

In sneltreinvaart naar de aankomst in Colmar
Op de top van de Côte des Cinq Châteaux kwam Xandro Meurisse als eerste boven, waarna nog een kleine twintig kilometer restte tot aan de finish. Bij het binnenrijden van Eguisheim op twaalf kilometer van de streep schoof ook Julian Alaphilippe naar voren. De gele trui was normaal gezien niet kansloos in een sprint. Voor Rui Costa ging het in de finale niet snel genoeg en hij reed weg uit het peloton op 7,5 kilometer van de streep. Binnen twee kilometer had hij twaalf tellen te beet.

Materiaalpech voor Alejandro Valverde – foto: Cor Vos

Naar mate de kilometers wegebden, keek Costa steeds vaker achterom. Achter hem hadden de treintjes hun motoren inmiddels aangeslingerd. De Portugees werd weer bijgehaald en toen was het weer aan de mannen van Sunweb en BORA-hansgrohe. Ook Jumbo-Visma roerde zich voor Wout van Aert. Daryl Impey opende de sprint voor Matteo Trentin, maar het was Peter Sagan die het ploegwerk van BORA beloonde. Wout van Aert bleef Matteo Trentin voor om de tweede plek.