De zestiende etappe van de Tour de France 2020 is gewonnen door Lennard Kämna. De beloftevolle Duitser bleek de sterkste vluchter op weg naar Villard-de-Lans en wist een solo van goed twintig kilometer met succes af te ronden. Richard Carapaz kwam als tweede over de streep.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

De renners begonnen vandaag, na een welverdiende tweede rustdag en de tweede corona-testronde, aan een pittige bergetappe naar Villard-de-Lans. De grote vraag was of we een gevecht kregen tussen de favorieten voor de eindzege, zo vlak voor twee loodzware Alpenritten naar de Col de la Loze en La-Roche-sur-Foron. Het parcours van vandaag leende zich wel voor een serieuze onderlinge strijd, en misschien ook wel voor een geslaagde coup.

Razendsnelle openingsfase 
Egan Bernal is na zijn jour sans op de Grand Colombier uitgeschakeld voor een tweede opeenvolgende Tourzege, en dus kregen zijn ploeggenoten van INEOS Grenadiers de vrijheid om op jacht te gaan naar de ritzege. De eerste aanval kwam op naam van Dylan van Baarle, maar de Nederlander was duidelijk niet de enige renner met vluchtambities. Het bleek de voorbode voor een razendsnel openingsuur over geaccidenteerd terrein.

foto: Cor Vos

Na zeven kilometer wisten meer dan dertig renners weg te rijden uit het peloton. Hierdoor konden we nog voor de Côte de Virieu, de eerste klim van de dag, spreken van een monstervlucht. Met Esteban Chaves, Thibaut Pinot, Richard Carapaz, Maximilian Schachmann, Lennard Kämna, Marc Hirschi, Jesús Herrada, Alexey Lutsenko, Nans Peters, Alberto Bettiol en Greg Van Avermaet waren er genoeg grote renners mee.

Monstervlucht krijgt nauwelijks ruimte 
De kopgroep van ongeveer 35 man, met bewezen ritwinnaars als Peters, Hirschi, Alaphilippe, Lutsenko en Søren Kragh Andersen, had op de eerste klim dertig seconden voorsprong op het peloton. In de achtervolgende groep liet Peter Sagan een ploeggenoot op kop rijden om zo het tempo hoog te houden. De Slowaak was er alles aan gelegen om de volle buit te pakken bij de tussensprint, maar hij werd op de klim al geschaduwd door zijn grote kwelgeest Sam Bennett.

De omvangrijke kopgroep werd al vrij snel weer ingerekend door een op hol geslagen peloton, dat niet veel later opnieuw moest achtervolgen. Dit keer wisten vijftien avonturiers elkaar te vinden en een halve minuut weg te rijden, met Andrey Amador, Carapaz, Kämna, Daniel Oss, Alaphilippe, Sébastien Reichenbach, Bettiol, Winner Anacona, Warren Barguil, Imanol Erviti, Carlos Verona, Matteo Trentin, Christopher Juul Jensen, Nicolas Roche en Quentin Pacher.

foto: Cor Vos

Tweede grote groep krijgt wel de benodigde vrijheid
Deze kopgroep leek wél een vrijgeleide te krijgen van het peloton, aangezien het verschil opliep tot anderhalve minuut, maar het bleef onrustig in het peloton in aanloop naar de Col de Porte. Verschillende renners probeerden nog de oversteek te maken, maar slaagden niet in hun missie en lieten zich weer inrekenen door de mannen van Jumbo-Visma. De Nederlandse formatie snakte intussen naar een voorspelbaar koersverloop, maar Gesink en co werden flink aan het werk gezet.

De koplopers waren inmiddels aanbeland bij de tussensprint in Saint-Joseph-de-Rivière, waar Matteo Trentin nog maar eens uitstekende zaken deed in de strijd om de groene trui. De Italiaan wist twintig punten op zijn conto bij te schrijven, zijn veertien medevluchters dachten vooral aan de ritzege. De omvangrijke kopgroep kreeg inmiddels de zegen van het peloton, de kopmannen en knechten besloten een welkome plaspauze in te lassen.

Rolland doet goede zaken in het bergklassement 
Toch waren er nog meerdere renners die met een ultieme inspanning probeerden om de oversteek te maken naar de kopgroep. Team Sunweb-ploeggenoten Tiesj Benoot en Casper Pedersen wisten samen met Pierre Rolland het gat te dichten op de Col de Porte. En op de daaropvolgende beklimming van de Côte de Revel kregen de vluchters van het eerste uur nog het gezelschap van Pavel Sivakov, Mikel Nieve, Neilson Powless, Simon Geschke en Romain Sicard.

foto: Cor Vos

De strijd om de groene trui was na het passeren van de tussensprint niet meer relevant, maar de vooraan afwezige Benoît Cosnefroy moest stilaan gaan vrezen voor zijn bergtrui. Rasaanvaller Rolland wist namelijk net op tijd aan te sluiten in de kopgroep, om nog vijf bergpunten te pakken op de top van de Col de Porte. Ook op de Côte de Revel deed de klimmer van B&B Hotels-Vital Concept uitstekende zaken en was hij andermaal goed voor vijf punten.

Stilte voor de storm, Pacher gooit zijn kaarten op tafel 
Rolland wist zijn puntentotaal op te krikken naar 36 punten, waarmee hij op gelijke hoogte wist te komen met zijn landgenoot Cosnefroy. Die eerste moest echter nog wel ergens een extra puntje sprokkelen om de bolletjestrui ook definitief te veroveren. Het peloton, aangevoerd door Gesink en Tony Martin, volgde inmiddels al op twaalf minuten. Het was wachten op dé scherprechter van de dag, de zeer gelijkmatige La Montée de Saint-Nizier-du-Moucherotte.

Op deze ruim elf kilometer lange beklimming (aan 6,5%) moest het gebeuren in de strijd om de ritzege, al probeerde Pacher nog voor de voet van de Alpencol te anticiperen. De Franse ontdekking van B&B Hotels-Vital Concept ging er alleen vandoor op ruim dertig kilometer van de streep, wist een mooie voorsprong uit te bouwen en begon met een halve minuut voorsprong aan La Montée de Saint-Nizier-du-Moucherotte.

Koers ontploft op de flanken van La Montée de Saint-Nizier-du-Moucherotte 
In de achtervolgende groep werd het tempo opgedreven door Amador en Pedersen, in dienst van hun kopmannen Carapaz en Benoot. Toch wist de eenzame Pacher zijn huid duur te verkopen en een voorsprong van een halve minuut vast te houden, maar op zes kilometer van de top zagen we in de achtervolgende groep een versnelling van de betere klimmers. Een kilometer verder werd Pacher ingerekend door Carapaz, Alaphilippe, Reichenbach en Kämna.

foto: Cor Vos

Dit bleken de sterkste klimmers in de finale naar Villard-de-Lans, want een achtervolgende groep met Sunweb-renners Benoot en Roche, Geschke, Sivakov en Barguil volgde al snel op een halve minuut. Helemaal vooraan zagen we een alles-of nietspoging van Carapaz. De versnelling van de Ecuadoraan was machtig, Kämna en Reichenbach hadden moeite om het tempo te volgen, maar een kwieke Alaphilippe wist Carapaz’ demarrage te beantwoorden.

Beloftevolle Kämna soleert naar zege 
Dat was echter niet voor lang, aangezien de regerend Girowinnaar op de trappers bleef staan en Alaphilippe op die manier wist te kraken. De Fransman ontplofte volledig en moest zijn drie medevluchters laten gaan. Carapaz voelde zijn moment gekomen en probeerde met een nieuwe demarrage ook afscheid te nemen van Reichenbach en Kämna. De Zwitser moest passen, maar de jonge Duitser volgde gezwind en reed vlak voor de top zelfs wat weg van Carapaz.

De voor BORA-hansgrohe uitkomende Kämna moest vervolgens nog twintig, relatief vlakke, kilometers afwerken richting het slotklimmetje naar Villard-de-Lans. Carapaz deed er alles aan om weer terug te keren bij Kämna, maar moest als mindere tijdrijder steeds meer terrein prijsgeven. De renner van INEOS Grenadiers begon met een minuut achterstand aan de Côte 2000 (2,2 km aan 6,5%) en dat bleek een niet te overbruggen verschil.

Kämna moest nog enkele minuten afzien op weg naar de finish, maar was op dat moment al zegezeker en kon uitgebreid genieten van zijn eerste zege in de Tour de France. De jonge renner won in aanloop naar de Ronde van Frankrijk ook al een bergetappe in het Critérium du Dauphiné. Carapaz finishte na een bemoedigende etappe als tweede, Reichenbach wist het geplaagde Groupama-FDJ een eerste podiumplek te bezorgen.

foto: Cor Vos

Favorieten blijven bij elkaar, met uitzondering van Quintana 
In het peloton broedde Cofidis op een plannetje met kopman Guillaume Martin. De Franse klimmer, die wat is weggezakt in het klassement, versnelde aan de voet met zijn ploeggenoot Nicolas Edet. Van Bernal was toen al geen sprake meer: de Colombiaan liet zich, geloof het of niet, nog voor La Montée de Saint-Nizier-du-Moucherotte lossen met sprinters Sam Bennet en Caleb Ewan.

De poging van Martin strandde al vrij vroeg, aangezien Jumbo-Visma besloot om het tempo wat te verhogen met een opnieuw beresterke Gesink die het meeste kopwerk deed. De favorieten voor de eindzege besloten te wachten op het slotklimmetje van ruim twee kilometer. Tadej Pogačar gaf een teken aan zijn ploeggenoot David De la Cruz om het tempo te verhogen, maar het was Wout van Aert die het commando wist over te nemen in dienst van Primoz Roglic.

Op 400 meter van de top zagen we de versnelling van Pogačar, maar de kopman van UAE Emirates beschikte dit keer niet over die vinnige demarrage. De winnaar op de Grand Colombier bleek vervolgens niet in staat om een aanval van Miguel Ángel López te pareren, maar Pogačar wist zich op karakter weer naar het wiel van de Colombiaan te knokken.

foto: Cor Vos

De favorieten kwamen uiteindelijk gezamenlijk over de finish, al verloor Nairo Quintana wel weer tijd. Hierdoor stijgt Tom Dumoulin weer een plaatsje in het algemeen klassement. De renner van Jumbo-Visma staat nu negende, Quintana zakt naar plek tien.

Samenvatting: