Na een rustdag in het prachtige berggebied Portes du Soleil gaat de Tour de France verder met een korte, maar pittige heuvelrit. De tiende etappe brengt de renners van Morzine naar kuuroord Megève. Wie gaat daar met de ritzege aan de haal? WielerFlits blikt vooruit op de rit die de aanloop vormt richting het tweeluik in de Alpen.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Beide plaatsen hebben een rijke Tourhistorie. De eerste keer dat La Grande Boucle Morzine aandeed was in 1975. Sindsdien floreerden er klimmers van alle generaties. Van Lucien Van Impe tot Andy Schleck en van Bernald Hinault tot Marco Pantani, Richard Virenque en Nairo Quintana.

In 2006 werd in Morzine een van de meest bizarre hoofdstukken in de Tourgeschiedenis geschreven. Een dag na zijn gigantische inzinking in de rit naar La Toussuire, waardoor hij van de eerste naar elfde plek terugzakte, is de wereld getuige van een ware wederopstanding van favoriet Floyd Landis. Op die bewuste 20 juli 2006 rijdt hij in een lange bergrit over de Col du Joux Plane iedereen naar huis met een ongekende solo. In finishplaats Morzine is het verschil op de nummer twee meer dan zes minuten. Een paar maanden later werd hij betrapt op doping en namen ze hem de ritzege én de eindzege in de Tour af. De rit ging naar Carlos Sastre, de eindzege naar Óscar Pereiro.

Op dinsdagochtend 12 juli is de nieuwe bladzijde Tourgeschiedenis die die dag geschreven zal worden nog blanco. Vanuit Morzine trekt het peloton in noordelijke richting naar het Meer van Genève. Met vier beklimmingen en een ritafstand van ‘slechts’ 146 kilometer is het kort maar krachtig. De bergen onderweg zijn niet selectief genoeg voor grote verschillen tussen de klassementsmannen. Op papier lijkt dit een dag voor een grote kopgroep.

Parcours

Na de nog onbekende Côte de Chevenoz (7,3 km aan 3,8%) daalt de koers af in de richting van Thonon-les-Bains, dat aan de Franse oever van het Meer van Geneve ligt. Met name eind jaren zeventig was dit een populaire plaats in de Tour en Dauphiné. Nederlander Jos Hinsen won in 1955 de rit toen de Tour er voor het eerst aankwam.

Na Thonon-les-Bains maakt het parcours een lus in zuidelijke richting. Na 77 kilometer volgt een nieuwe hindernis; de Col de Jambaz (6,9 km aan 3,8%) en een kleine dertig kilometer later de Côte de Châtillon-sur-Cluses (4,8 km aan 4%). Een beklimming die van drie kanten beklommen kan worden. In deze rit zullen ze de westflank vanuit het plaatsje Marignier op rijden. De zijde die ze zullen afdalen, zat in 2019 en 2021 als beklimming in het parcours van de slotrit van het Critérium du Dauphiné.

In Cluses, waar vorig jaar de negende rit naar Tignes van start ging, volgen ze een weg door het dal die parallel aan de rivier de Arve loopt. De renners die links omhoog kijken zullen af een toe een glimp kunnen opvangen van de Mont Blanc, met 4809 meter de hoogste bergtop van Europa. Een vijftiental kilometer verder stroomopwaarts, in Sallanches, is de voet van de slotklim naar Megève in zicht. Dit stadje aan de voet van de Mont Blanc organiseerde tweemaal het WK wielrennen. Jan Janssen veroverde er in 1964 de regenboogtrui en in 1980 won Bernald Hinault voor eigen volk.

De renners zullen daar weinig oor voor hebben, want er wacht nog een klim van 21 kilometer naar de finishplaats Megève. Al zou je deze klim kunnen opknippen in twee delen. Eerst is er een veertien kilometer lange loper naar Megève, dat begin vorige eeuw een populair vakantieoord van koninklijke families was.

Net buiten Megève begint het tweede deel van de klim, de ruim zeven kilometer lange Montée de l’Altiport, die zoals de naam al doet verklappen leidt naar de plaatselijke landingsbaan. In 2020 eindigde hier zowel de voorlaatste (Lennard Kämna) als de slotrit (Sepp Kuss) van het Critérium du Dauphiné. Voor heel wat Tourrenners is deze slotklim dus bekend terrein.

Al zal Primož Roglič van Megève een bittere smaak in zijn mond krijgen. Hij kwam destijds al vroeg in de voorlaatste rit hard ten val. De klassementsleider haalde de finish op de landingsbaan nog wel, maar een dag later zou hij niet meer van start gaan en zag daarmee zijn kans op de eindzege in rook opgaan.

Officieuze start: 13.30 uur
Officiële start: 13.40 uur
Finish: tussen 17.00 en 17.20 uur
Afstand: 148,1 kilometer

Tijdschema belangrijke passages:
Passage Côte de Chevenoz: tussen 14.05 en 14.10 uur
Passage Col de Jambaz: tussen 15.05 en 15.15 uur
Passage Côte de Châtillon-sur-Cluses: tussen 15.40 en 15.50 uur
Tussensprint Passy-Marlioz: tussen 16.15 en 16.25 uur
Passage Montée de l’Altiport de Megève: tussen 16.55 en 17.15 uur

Favorieten

De rasaanvallers zullen op de rustdag naar het routeboek hebben gekeken en de tiende etappe, met aankomst op de plaatselijke landingsbaan van Megève, met rood hebben omcirkeld. De uitgetekende route is veel te zwaar voor de sprinters, maar biedt tegelijkertijd te weinig uitdagingen voor de klassementsrenners. Voor de eersten in het algemeen klassement is het vooral zaak om dinsdag zo weinig mogelijk energie te verspelen, aangezien woensdag een zware Alpenrit wacht met aankomst op de gevreesde Col de Granon. De aanvallers zullen met andere woorden een vrijgeleide krijgen op weg naar Megève.

Aanvallers: dat is het toverwoord voor de eerste etappe na de tweede rustdag. De eerste naam die ons dan te binnen schiet, is die van Lennard Kämna. De Duitser van BORA-hansgrohe, rittenkaper van beroep, was er deze Tour al een keer ontzettend dicht bij. In de bergetappe met aankomst op La Super Planche des Belles Filles bleek Kämna de sterkste renner uit een kwaliteitsvolle vluchtersgroep, leek hij op weg naar de zege, maar werd hij op 100 meter van de streep alsnog voorbijgesneld door Jonas Vingegaard en de latere ritwinnaar Tadej Pogačar. Niet getreurd, want dinsdag krijgt hij een nieuwe kans op persoonlijke glorie.

Lennard Kämna is onze topfavoriet – foto: Cor Vos

Waarom we de 25-jarige coureur naar voren schuiven als dé topfavoriet? Kämna weet intussen hoe hij ontsnappingen tot een goed einde moet brengen. Dat liet hij eerder dit jaar nog zien in de Giro d’Italia, waar hij vanuit de vroege vlucht de beste was in de bergetappe naar de Etna. Ook in de Tour (2020, bergrit naar Villard-de-Lans) was hij al een keer succesvol vanuit deze rol. Kämna weet in stressvolle situaties zijn hoofd koel te houden, heeft een neusje voor het goede moment en kan als geen ander het bordje van een ander leegeten. Dylan Teuns kan er sinds de rit naar La Super Planche des Belles Filles over meepraten…

En ook niet onbelangrijk: Kämna werd al eens als winnaar gehuldigd op de plaatselijke landingsbaan van Megève. Twee jaar geleden won hij er een rit in het Critérium du Dauphiné na een – jawel – succesvolle vlucht. Zijn ploeg BORA-hansgrohe heeft echter meerdere ijzers in het vuur voor een rit als die naar Megève. We hebben deze ronde nog maar weinig gezien van Felix Großschartner, maar de Oostenrijkse kampioen was in de weken voor de Tour uitstekend op dreef en boekte in het verleden ook al succes als rittenkaper. Ook Maximilian Schachmann is een naam om op te schrijven, al kwam hij wel hard ten val in de rit naar Lausanne.

Deze renners zullen ongetwijfeld wel de nodige vrijheid krijgen, nu klassementskopman Aleksandr Vlasov al wat verder staat (12e op 2m45s van Pogačar) in het klassement.

Michael Woods is een kandidaat-ritwinnaar – foto: Cor Vos

De mannen van BORA-hansgrohe staan wel voor een flinke opgave: in een vluchters/overgangsetappe zijn er traditioneel heel veel kapers op de kust. Israel-Premier Tech zal deze rit ook hebben aangestipt. De ploeg van Sylvan Adams kan nu al spreken van een geslaagde Tour, na de ritzege van Simon Clarke in de veelbesproken ‘Roubaix-rit’, maar dat wil niet zeggen dat de blauwhemden in de resterende ritten op hun lauweren zullen rusten. Er volgen nog genoeg kansen voor de rittenkapers binnen de selectie. De meest in het oog springende naam voor de rit van dinsdag is misschien wel die van Michael Woods.

De Canadees probeerde al meerdere keren mee te springen in een veelbelovende vlucht, maar voorlopig zonder succes. De explosieve klimmer zal na de rustdag ongetwijfeld opnieuw zijn best doen om mee te zitten. Woods staat inmiddels al behoorlijk ver in het klassement en is dus niet meteen een gevaar voor het geel. Bovendien is Woods naar deze Tour gekomen om een etappe te winnen. Met zijn klimvermogen en explosiviteit moet hij een heel eind kunnen komen, al kwam hij wel hard ten val in de rit naar Châtel. Het is dan ook afwachten of hij dinsdag voldoende is hersteld van zijn tuimelperte. Over klassementsaspiraties gesproken: die van Jakob Fuglsang kunnen inmiddels de prullenbak in. Dit geeft de Deen echter wel de vrijheid om het over een andere boeg te gooien.

Oudgedienden Woods en Fuglsang zijn met andere woorden renners om in de gaten te houden, maar we kunnen natuurlijk ook niet om de man heen die deze Tour al een keer op het podium stond. De kasseienrit naar Wallers-Arenberg heeft ons geleerd dat Simon Clarke het nog altijd kan, winnen op het hoogste niveau. De 35-jarige Australiër heeft zijn buit dus al binnen, maar winnen is nu eenmaal verslavend en dus zal Clarke stiekem toch nog hopen op een tweede ritzege in deze Ronde van Frankrijk. En waarom ook niet? Met zijn huidige vorm is er veel mogelijk.

Mengt Wout van Aert zich in de debatten? – foto: Cor Vos

Springt hij dinsdag wel of niet mee? Dat is de grote vraag als we het hebben over Wout van Aert. De groenetruidrager en tweevoudig etappewinnaar vindt op weg naar Megève best wel een parcours op zijn maat, maar krijgt hij wel de vrijheid van de ploegleiding van Jumbo-Visma om een hele dag in de vlucht te zitten, een dag voor de cruciale bergetappe naar de Col de Granon? Of moet Van Aert dit keer in de pas lopen en zich schikken naar het teambelang? Misschien opteert Van Aert wel voor een snipperdag, om zo de tank nog wat bij te vullen voor de daaropvolgende ritten. Hoe dan ook, we geven hem toch maar een sterretje. Onder de noemer: je weet het maar nooit.

We zijn nog niet klaar, want er zijn nog meer ploegen tuk op dagwinst. Neem nu Bahrain Victorious. De formatie begon met twee klassementskopmannen aan deze Tour, maar de klassementsaspiraties van deze ploeg zijn inmiddels wel een beetje verdampt. Jack Haig moest na een valpartij in de Roubaix-etappe de handdoek gooien en Damiano Caruso staat inmiddels al vier minuten in het krijt. Bahrain Victorious zal het geweer dus van schouder moeten veranderen, maar de ploeg heeft er met Dylan Teuns, Matej Mohorič, Fred Wright, Jan Tratnik en Luis Léon Sánchez wel degelijk de renners voor.

Simon Geschke en Dylan Teuns, twee renners met ambitie – foto: Cor Vos

Cofidis moest ook al herbronnen na de opgave van klassementskopman Guillaume Martin, die voor de negende rit positief testte op het coronavirus. We kunnen er vergif op opnemen dat we de mannen van Cofidis dinsdag in de aanval zullen zien. Simon Geschke deed al van zich spreken in de rit naar La Super Planche des Belles Filles, maar dinsdag verwachten we ook Ion Izagirre in de frontlinie. De Spanjaard was al mee in de etappe naar Châtel. Ook van Victor Lafay hebben we deze Tour nog maar weinig vernomen, maar wellicht ontwaakt de Franse klimmer in de tiende etappe naar Megève wel uit zijn zomerslaap.

We staan ook nog even stil bij onze Nederlandse hoop in bange (?) vluchtdagen: Bauke Mollema. De renner van Trek-Segafredo had de voorbije etappes aangevinkt als mogelijke kansen op een ritzege, maar het kwam er niet helemaal uit. Mollema had naar eigen zeggen een minder gevoel. “Hoe zal ik het zeggen? Een beetje minder energie, zegmaar, gisteren wat last van mijn keel. Tot donderdag voelde ik me eigenlijk prima, had ik echt wel wat power, maar de laatste twee dagen is het wat minder. Hopelijk zet dat niet door.” Wat we ons vooral afvragen: zien we een herboren Mollema na de tweede rustdag?

Schudt Bob Jungels een nieuwe demonstratie uit zijn benen? – foto: Cor Vos

Andere renners om op te schrijven, mocht een vroege vlucht de vrijheid krijgen, zijn Bob Jungels (AG2R Citroën), Andreas Kron, Tim Wellens (Lotto Soudal), Carlos Verona, Matteo Jorgenson (Movistar), Thibaut Pinot, Valentin Madouas (Groupama-FDJ), Pierre Rolland (B&B Hotels-KTM), Andreas Leknessund, Martijn Tusveld (Team DSM), Georg Zimmermann, Kobe Goossens (Intermarché-Wanty-Gobert), Alexey Lutsenko, Joe Dombrowski (Astana Qazaqstan), de onvermoeibare Magnus Cort (EF Education-EasyPost), Warren Barguil (Arkéa-Samsic) en Pierre Latour (TotalEnergies). En wat is Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck) van plan?

[cf_stars 4=”lennard-kamna” 3=”andreas-kron,bob-jungels” 2=”dylan-teuns,felix-grossschartner,simon-clarke” 1=”wout-van-aert,jakob-fuglsang,carlos-verona-quintanilla,alexey-lutsenko”]

Tour 2022: Deelnemerslijst

Weer en TV

De renners krijgen in de rit tussen Morzine Les Portes du Soleil en Megève te maken met mooi, maar wel warm weer. De gemiddelde temperatuur gaat toch richting en bij momenten over de dertig graden Celsius. De zon schijnt volop en er is weinig wind, laat de redactie van Weeronline aan ons weten.

De tiende etappe is vanaf 13.15 uur live te zien via Eurosport 1 en de Eurosport Player. De NOS schakelt een paar minuten later in, Sporza op Eén is er bij vanaf 14.40 uur. Ben je niet in de gelegenheid om naar de tv te kijken, dan hoef je in het liveblog van WielerFlits niets te missen van deze bergrit!