Tour 2023: Jasper Philipsen wint eerste sprintconfrontatie in Bayonne

De eerste sprintersetappe in de Tour de France is 2023 is gewonnen door Jasper Philipsen. De Belg wist in finishplaats Bayonne een zeer sterke lead-out van zijn ploeggenoot en laatste man Mathieu van der Poel af te ronden, al was het na de finish nog wel even nagelbijten. Phil Bauhaus werd tweede, Caleb Ewan derde.

De eerste maandag in de maand juli was geen rustdag. De renners staken vandaag, in een etappe over 193,5 kilometer, wel de grens naar Frankrijk over. In een sprintersvriendelijke rit van Amorebieta naar Bayonne bleven de coureurs overigens wel de hele dag op Baskisch grondgebied koersen. De sprinters hadden deze rit met rood omcirkeld in hun agenda, nadat ze er in het openingsweekend niet aan te pas kwamen. Konden we ons vandaag gaan opmaken voor een eerste sprintersbal met mannen als Jasper Philipsen, Dylan Groenewegen, Fabio Jakobsen en Caleb Ewan?

Bollenman Powless op jacht naar extra bergpunten
Net als de voorbije dagen was er weinig animo voor de vroege vlucht, en was het bij de eerste de beste poging al raak. Met de Côte de Trabakua (4,2 km à 5,7%) van derde categorie in het vooruitzicht, ging Neilson Powless nog maar eens in de aanval. De Amerikaanse drager van de bergtrui wilde in de openingsfase van de rit nog enkele bergpunten sprokkelen en koos dan ook het ruime sop. De 26-jarige renner van EF Education-EasyPost kreeg het gezelschap van de Fransman Laurent Pichon (Arkéa-Samsic). In het peloton ging het blok er dan weer op. De vlucht van de dag was vertrokken.

De twee vroege vluchters in beeld – foto: Cor Vos

Powless en Pichon kwamen vervolgens al vrij snel aan de voet van de Côte de Trabakua. Op de top van deze beklimming deed Powless goede zaken in de strijd om de bergtrui. De Amerikaan kwam als eerste boven en dus kon hij nog eens twee bergpunten op zijn conto bijschrijven. De eerste buit was daarmee binnen, maar er lagen nog eens vijf bergpunten voor het oprapen. Powless en Pichon reden dan ook onverstoorbaar verder, ook al waren ze een vogel voor de spreekwoordelijke kat. In het peloton, aangevoerd door sprintersteams Alpecin-Deceuninck, Jayco AlUla en Soudal Quick-Step, werden de teugels strak aangetrokken.

Groene man Lafay rijdt even voor peloton uit
De twee koplopers werden zo in het gareel gehouden: het verschil schommelde lang tussen de twee en drie minuten. In deze verder geschiedenisloze etappe was er dus vooral aandacht voor Powless, die ook op de Côte de Milloi (2,6 kilometer à 4,5%) en Côte d’Itziar (5 kilometer à 4,2%) de volle buit aan bergpunten wist te pakken. En bij de tussensprint van de dag in Deba was het vooral uitkijken naar de sprinters in het peloton. Daar was het Mads Pedersen die Jordi Meeus en Biniam Girmay voor bleef. De Deen pakte daardoor 13 welkome punten in de strijd om de groene trui.

Quinten Hermans offerde zich vandaag op voor Jasper Philipsen – foto: Cor Vos

Pedersen liep echter niet in op de huidige drager van de puntentrui. Victor Lafay besloot voor de tussensprint namelijk weg te springen uit het peloton, om extra punten te pakken voor het puntenklassement. De Franse Tourrevelatie van Cofidis slaagde in zijn missie, pakte op een economische manier vijftien punten en liet zich daarna weer inrekenen door het peloton. Met nog ruim negentig kilometer te gaan, stond met de Côte de Benta (5,4 kilometer à 6,1%) de zwaarste klim op het programma. In de kop van de koers zagen we een inmiddels vertrouwd beeld, met Powless die als eerste bovenkwam. Het peloton kwam twee minuten later boven.

Powless neemt met box afscheid van medevluchter Pichon
Na de afdaling van de Côte de Benta zat de vlucht van Powless erop, in de wetenschap dat er geen punten meer te verdienen waren voor het bergklassement. Met een box nam de Amerikaan afscheid van zijn medevluchter Pichon, die er in de laatste tachtig kilometer zo alleen voorstond. De dappere Fransman reed nog een tijdje voor het peloton uit, maar werd met nog goed 37 kilometer te gaan in de kraag gevat. De hergroepering was hiermee een feit, de sprintersteams konden zich langzaam gaan opmaken voor de sprint. De nervositeit nam, met het verstrijken van de kilometers, zienderogen toe.

De dappere Pichon bleek ook een vogel voor de kat – foto: Cor Vos

Met nog vijftien kilometer te gaan ging het tempo echt de hoogte in, en was het een gedrum van jewelste om in de juiste positie te komen en te blijven. Soudal Quick-Step, Alpecin-Deceuninck, Jayco AlUla en zelfs Jumbo-Visma: ze probeerden hun sprinttrein zo goed mogelijk op de rails te zetten. Soudal Quick-Step wist het voortouw te nemen bij het ingaan van de laatste drie kilometer, maar Alpecin-Deceuninck nam op het juiste moment de kop. Sinkeldam en Van der Poel waren verantwoordelijk voor de lead-out voor Philipsen. Van der Poel wist als laatste man, met een enorme kopbeurt, zijn Belgische ploeggenoot uitstekend te piloteren.

Spanning in en na de finale
Philipsen ging vervolgens aan, met Van Aert in zijn wiel. Die laatste probeerde Philipsen nog te remonteren, maar had geen ruimte om te passeren en moest zich uiteindelijk tevreden stellen met een ereplaats. En Philipsen? Die hield zijn inspanning vol tot de streep en rekende zo af met Phil Bauhaus en Caleb Ewan. Na de finish was het overigens nog wel even nagelbijten voor Philipsen, aangezien de jury zich na de finish nog boog over de sprint. De Belg zou Van Aert hebben afgesneden in de laatste flauwe lijn, maar de jury kwam na het bestuderen van de beelden met een verlossende uitspraak: Philipsen werd toch gewoon uitgeroepen tot winnaar.