De eerste sprintclash in de Tour de France is gewonnen door Biniam Girmay. De 24-jarige renner van Intermarché-Wanty wist na een chaotische finale in Turijn de sprint naar zijn hand te zetten, voor Fernando Gaviria en Arnaud De Lie. Richard Carapaz kwam als veertiende over de streep en neemt de gele leiderstrui over van Tadej Pogacar.

De nieuwe Tourspecial van RIDE Magazine is een must-have voor echte wielerfans! Onze nieuwe 236 pagina’s dikke zomer-editie is de meest complete Tourgids van deze zomer en staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Tadej Pogacar, Remco Evenepoel, Fabio Jakobsen, Gio Lippens, Christian Prudhomme en Charlotte Kool. Verzeker je van een heerlijke sportzomer en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

In een zeer pittig openingsweekend kwamen de sprinters niet in het stuk voor, maar de rappe mannen konden vandaag wel hun hart ophalen. De renners koersten in de derde etappe van de Tour de France – over een afstand van maar liefst 231 kilometer – van Piacenza naar Turijn, waar een massasprint de meest waarschijnlijke uitkomst was. Onderweg volgden er nog wel drie beklimmingen van vierde categorie, maar die zouden geen cruciale rol spelen in de strijd om de ritzege, zo was toch de verwachting.

In finishstad Turijn lag overigens niet alleen een ritzege voor het oprapen, maar ook de gele trui. Na de tweede etappe in de Tour de France 2024 stonden de eerste vier renners in het algemeen klassement (geletruidrager Tadej Pogacar, Remco Evenepoel, Jonas Vingegaard en Richard Carapaz) in dezelfde tijd. De renners hielden onderweg en aan de finish geen rekening met tijdsverschillen en dus hoefde Evenepoel vandaag bijvoorbeeld maar twee posities voor Pogacar over de streep te komen, om de gele leiderstrui over te nemen.

• 

  1 jul

  Lees ook Tour 2024: In deze etappes experimenteert ASO met oprekken 3 kilometer-regel

  1 jul

Renners nemen snipperdag
Met Tadej Pogacar in de gele trui, vertrok het Tourpeloton kort voor het middaguur voor de langste etappe in deze Ronde van Frankrijk. Waar er in de eerste ritten nog veel animo was voor de vroege vlucht, zag nu niemand het nut om in de aanval te gaan. Het was dan ook vergeefs wachten op wat koersvertier. Na goed zeven kilometer besloten twee renners van Uno-X Mobility dan toch om het ruime sop te kiezen.

Mathieu van der Poel, makkelijk te herkennen aan zijn regenboogtrui – foto: Cor Vos

Johannes Kulset (met twintig jaar de jongste Tourdeelnemer) en de onvermoeibare Jonas Abrahamsen – na twee etappes de leider in het berg- en puntenklassement – sloegen de handen ineen. Er werd de twee Noren geen strobreed in de weg gelegd en zo liep de voorsprong al snel op richting de anderhalve minuut. Dit was echter van korte duur, want Kulset en Abrahamsen besloten hun fiets langs de kant te zetten om zich uiteindelijk weer bij het peloton te voegen.

Controle van de sprintersploegen 
Geen enkele andere renner in het peloton bleek bereid om voor de meute uit te rijden en dus besloten de sprintersteams de koers in handen te nemen. Lidl-Trek en Alpecin-Deceuninck hielden vandaag maar met één scenario rekening: een sprint. Tim Declercq en Silvan Dillier werden aan het werk gezet in dienst van Mads Pedersen en Jasper Philipsen, misschien wel de twee grootste favorieten voor de ritzege. Verder viel er niet veel te beleven, al wist Abrahamsen op de Côte de Tortone (1,1 km aan 6,3%) – de eerste klim van de dag – weer een puntje mee te graaien voor het bergklassement.

Dillier en Declercq reden de meeste kilometers op kop van het peloton – foto: Cor Vos

Op iets minder dan 140 kilometer van de finish nam de nervositeit onder de sprinters plots toe. In Alexandrie lag namelijk een tussensprint en daar deed Pedersen de beste zaken. De Deen bleek duidelijk sneller dan Philipsen en Bryan Coquard en mocht zo twintig punten op zijn conto bijschrijven, al was de buit aan de finish (vijftig punten voor de winnaar) nog belangrijker. Na dit sprintintermezzo keerde de rust weer terug en namen Dillier en Declercq hun posities weer in, aan kop van het peloton.

We spoelen door naar de tweede klim op de route – de Côte de Barbaresco (1,5 km aan 6,5%) – met de top op bijna tachtig kilometer van het einde. Abrahamsen dacht zijn punt op de klim van vierde categorie al binnen te hebben, maar Matteo Sobrero besloot hier een stokje voor te steken. De Italiaan van BORA-hansgrohe snelde naar de top, veroverde zo zijn eerste bergpunt in deze Tour en liet zich daarna weer inrekenen door het peloton.

Dan toch een aanval
Waar Sobrero zich weer liet uitzakken, ging een andere renner er juist vandoor. Eindelijk. Fabien Grellier durfde het dan toch aan en zette zijn ploeg TotalEnergies zo toch maar even in de publiciteit. De 29-jarige Fransman reed solo een voorsprong bijeen van veertig seconden. Grellier kreeg van de sprintersploegen de ruimte om als eerste boven te komen op de laatste klim richting Turijn, de Côte de Sommariva Perno (3,1 km à 4,6%).

Eenmaal op de top van deze helling, moest de eenzame koploper nog goed vijftig kilometer afleggen richting de eindstreep. Dit bleek uiteraard te veel van het goede voor Grellier, die echter wel iets overhield aan zijn aanval. De wedstrijdjury besloot hem namelijk de Prijs voor de Strijdlust te geven. Meer zat er niet in voor Grellier. Bij het ingaan van de laatste dertig kilometer vatte het peloton hem al in de kraag.

Nervositeit stijgt in slotkilometers
Met het opslokken van Grellier konden de sprinttreinen zich opmaken voor de apotheose in de laatste kilometers. Het tempo ging met een ruk de hoogte in en dit kwam de nervositeit niet ten goede. Het peloton werd nog voor het aansnijden van de laatste tien kilometer opgeschrikt door een eerste valpartij van Casper Pedersen. De Deen van Soudal Quick-Step leek flink geraakt, maar kon zijn weg toch weer vervolgen. Niet veel later ging ook Bruno Armirail tegen de grond, maar gelukkig zonder erg.

In de spits van de koers was de strijd om de betere posities inmiddels in volle hevigheid losgebarsten. De rappe mannen probeerden zich zo goed mogelijk te positioneren. Zo ook Philipsen, maar de Belg moest het in de laatste kilometers wel doen zonder de lead out-kunsten van Mathieu van der Poel. De wereldkampioen reed wel op een zeer ongelukkig moment – op een kilometer of vijf van de meet – lek en zou geen rol van betekenis meer spelen.

Biniam Girmay slaat toe in Turijn – foto: Cor Vos

Girmay schrijft geschiedenis namens Eritrea, Carapaz in het geel
En de misère voor Philipsen en Alpecin-Deceuninck bleek nog niet voorbij, want vlak voor de voorlaatste kilometer ging een tiental renners in de chaos tegen de vlakte. De bekendste naam die erbij lag en zo niet kon meesprinten: topfavoriet Philipsen. Door de val raakte de voorbereiding op de sprint ook verstoord, waardoor we een ietwat chaotische aanloop kregen naar de sprint. Verschillende loodsen kwamen te vroeg, al leek Lidl-Trek toch over een goede timing te beschikken.

Jasper Stuyven wist met een knappe lead-out zijn kopman Pedersen nog goed af te zetten. De Deen ging vervolgens aan, maar was niet in staat om zijn inspanning door te trekken tot op de streep. Pedersen werd geremonteerd door Girmay, die het op zijn beurt wel wist vol te houden. De renner van Intermarché-Wanty – die vandaag toch de kans kreeg om te sprinten – rekende af met Fernando Gaviria en Arnaud De Lie. Pedersen kwam niet verder dan plek vier.

Verder in de top-10 komen we de namen van Dylan Groenewegen, Phil Bauhaus, Fabio Jakobsen, Davide Ballerini, Sam Bennett en Bryan Coquard. Vlak daarachter kwam Richard Carapaz als veertiende over de finish en dit bleek genoeg om de gele trui over te nemen van Pogacar. Die laatste zat na de valpartij in de voorlaatste kilometer niet meer in de eerste groep, al worden de renners wel in dezelfde tijd geplaatst.

Richard Carapaz: de nieuwe man in de gele trui – foto: Cor Vos

• 

  1 jul

  Lees ook Emotionele Biniam Girmay na zijn eerste Tour-zege: "Dit is voor alle Afrikanen"

  1 jul