Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2024: Veelvraat Pogacar deelt in Isola 2000 uppercut uit aan concurrentie, Evenepoel nog altijd derde
Tadej Pogacar laat in de Tour de France 2024 geen kruimels liggen voor de concurrentie. Visma | Lease a Bike leek lange tijd met Matteo Jorgenson op weg naar de ritzege in Isola 2000, maar de Amerikaan werd in de laatste kilometers nog voorbijgereden door de ontketende Sloveen. Die laatste deelde tevens een mokerslag uit aan Jonas Vingegaard.
Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.En avant! Na twee vermakelijke overgangsritten voor de vluchters, was het vandaag weer een zeer belangrijke dag voor de mannen van het algemeen klassement. In de voorlaatste bergetappe van deze Tour de France koersten de renners vanuit Embrun over twee Alpenreuzen om te eindigen op de klim richting Isola 2000. In ‘slechts’ 145 kilometer kregen de moegestreden coureurs zo’n 4.500 hoogtemeters voor hun kiezen. Vandaag kon er dus zeker nog een omwenteling plaatsvinden in de strijd om de gele trui.
Vanuit startplaats Embrun reden de renners over glooiende wegen richting de voet van de Col de Vars (18,8 km à 5,7%). Een afdaling bracht de renners tot de voet van de Cime de la Bonette (22,9 km à 6,9%). Deze Alpencol voerde de renners naar een duizelingwekkende hoogte van 2.802 meter en was daarmee het dak van de 111e Ronde van Frankrijk. Bijna nergens in Europa kan men via geasfalteerde wegen hoger komen dan hier. Maar van uitrusten na de Bonette was geen sprake, met de slotklim naar Isola 2000 (16,1 km à 7,1%) als loodzwaar toetje.
Visma | Lease a Bike zet leider Pogacar onder druk
Dat het vandaag menens was voor Visma | Lease a Bike, bleek wel van bij de start. De Nederlandse formatie hoopte leider Tadej Pogacar nog onder druk te zetten en dus kregen Christophe Laporte, Wilco Kelderman en Matteo Jorgenson de opdracht om in de aanval te gaan. Ze bleken hiermee de aanstichters van een omvangrijke kopgroep, met interessante namen als Michal Kwiatkowski (INEOS Grenadiers), Jack Haig (Bahrain Victorious), Ilan van Wilder (Soudal Quick-Step), Jai Hindley (Red Bull-BORA-hansgrohe) en Neilson Powless (EF Education-EasyPost).
Wilco Kelderman voert de forcing in de kopgroep – foto: Cor Vos
EF Education-EasyPost was – ondanks de aanwezigheid van Powless – niet tevreden met de samenstelling van de 22 man tellende kopgroep en probeerde de scheve situatie recht te zetten in dienst van Richard Carapaz. Aan de voet van de eerste klim van de dag, de Col de Vars, was er van de voorsprong van de groep-Visma | Lease a Bike niet veel meer over. Dit was voor Carapaz, Egan Bernal, Romain Bardet en Simon Yates het sein om in de tegenaanval te gaan, in de hoop de kloof nog te overbruggen.
Serieuze schifting, UAE Emirates controleert de koers
De verschillen waren op dat moment nog speelbaar, want ook het peloton – waar de meeste sprinters overboord gingen – zat nog niet ver. Op de flanken van de bijna twintig kilometer lange Col de Vars werd er op het scherpst van de snede gekoerst en viel de kopgroep volledig uiteen. In de spits van de koers wisten negen renners de schifting te overleven: Jorgenson, Kelderman, Van Wilder, Hindley, Carapaz, Simon Yates, Oscar Onley (dsm-firmenich PostNL), Nicolas Prodhomme (Decathlon AG2R) en Cristian Rodríguez (Arkéa-B&B Hotels).
En het peloton? Dat werd aangevoerd door de mannen van UAE Emirates en was inmiddels gereduceerd tot een veertigtal renners. Onder aanvoering van Marc Soler en Pavel Sivakov werd er een stevig tempo ontwikkeld, maar liep het verschil met de kopgroep wel op tot meer dan drie minuten. Met nog iets meer dan honderd kilometer te gaan, bereikten de negen koplopers de top van de Col de Vars. Carapaz kwam als eerste boven en mocht twintig bergpunten op zijn conto bijschrijven. De Ecuadoraan was duidelijk uit op het veroveren van de bolletjestrui.
Een bijzonder sterke Nils Politt maakte opnieuw indruk als meesterknecht – foto: Cor Vos
Klimmen naar duizelingwekkende hoogte
De vluchters begonnen – na een incidentloze afdaling van de Col de Vars – met een voorgift van zo’n vier minuten aan de eerste klimmende stroken van de bijzonder lange en bovenal hoge Cime de la Bonette. Dit was voor Jorgenson het moment om de gashendel open te draaien en dit bleek funest voor Onley, Prodhomme en Van Wilder. Dit drietal moest een tandje terugschakelen, waardoor er nog zes renners overbleven in de kop van de wedstrijd. Ook in de groep der favorieten ging de ene na de andere renner overboord, onder impuls van een beresterke Nils Politt.
De Duitser, die toch niet te boek staat als een gevleugelde klimmer, wist op de Cime de la Bonette boven zichzelf uit te stijgen en de favorietengroep flink uit te dunnen. Zo ging het te snel voor sterke klimmers als Louis Meintjes, Tiesj Benoot, Geraint Thomas en zelfs Felix Gall, voor de start nog de nummer elf in de rangschikking. De Oostenrijker had voor de rit nog uitzicht op een top 10-notering in Nice, maar kende duidelijk een jour sans en zou dan ook een duikeling maken in het algemeen klassement.
Geen spektakel op Cime de la Bonette
UAE Emirates was duidelijk op een plan aan het broeden en maakte de koers hard in dienst van de man in de gele trui, die met Pavel Sivakov, Marc Soler, Adam Yates en João Almeida nog zeer goed omringd was. Vingegaard was daarentegen al op zichzelf aangewezen, maar had met Kelderman en Jorgenson nog wel twee ploegmakkers die zich eventueel konden laten uitzakken. Dit bleek echter niet nodig, want het gehoopte vuurwerk bleef uit. Vingegaard bleef zitten en ook de andere klassementsrenners maakten geen aanstalten om iets te ondernemen.
De onvermoeibare Carapaz deed uitstekende zaken voor de bergtrui – foto: Cor Vos
In de voorste groep reden de zes overgebleven renners ook gebroederlijk naar de top, waar we eenzelfde beeld zagen als op de Col de Vars: Carapaz werd geen strobreed in de weg gelegd en pakte zo de volle mep (veertig) aan bergpunten. Hiermee ging hij Vingegaard en Pogacar voorbij in de strijd om de bollentrui en mocht hij zich leider noemen in dit nevenklassement. En Carapaz kon zijn puntentotaal nog wat verder aandikken, want op de top van de klim naar Isola 2000 lagen – voor de ritwinnaar – nog eens tien punten voor het oprapen.
Kelderman plaveit de weg voor Jorgenson
Aan de voet van de zestien kilometer lange slotklim was het verschil tussen de aanvallers en de groep-Pogacar nog altijd vier minuten en dus mochten de koplopers dromen van een zeer prestigieuze ritoverwinning in Isola 2000. Visma | Lease a Bike ging duidelijk voor de dagzege en dus reed Kelderman in de eerste klimmende kilometers de longen uit zijn lijf voor zijn Amerikaanse ploeggenoot Jorgenson. Cristian Rodríguez was de eerste renner die moest passen onder het koersgeweld van Kelderman en niet veel later ging ook bij Hindley het licht uit.
Op 13,5 kilometer van de top voelde Jorgenson zijn moment gekomen. Met een machtige versnelling sprong de renner van Visma | Lease a Bike uit het wiel van Kelderman en sloeg hij meteen een mooie bres. Carapaz en Yates moesten het antwoord schuldig blijven, al was de onvermoeibare Ecuadoraan niet van plan om zijn strijdbijl zomaar te begraven. Carapaz werd echter geschaduwd door een oersterke Kelderman, die als modelploegmaat zijn werk tot in de perfectie wist uit te voeren.
Er bleek weer geen kruid gewassen tegen Pogacar – foto: Cor Vos
Pogacar deelt uppercut uit aan Vingegaard
Maar Carapaz had nog wat jus in de benen en reed op de steilere stroken van de slotklim weg van de leeggereden Kelderman en Yates, op weg naar Jorgenson? En de favorieten? Ondanks de geruststellende voorsprong van kopman Pogacar, besloot UAE Emirates er bergop nog maar eens de pees op te leggen. Adam Yates haalde de sloophamer boven en zijn tempo lag al snel te hoog voor drie mannen in de voorlopige top-10: Giulio Ciccone, Santiago Buitrago en Carlos Rodríguez, de nummer zes in de stand.
De kopbeurt van Yates bleek de aanzet tot een demarrage van Pogacar, die met sprekend gemak – vanuit het zadel – wist weg te rijden van Evenepoel en Vingegaard. Waar de Deen in de voorbije bergritten nog een poging deed om zijn Sloveense opponent te volgen, was hij nu alleen maar gefixeerd op het achterwiel van Remco Evenepoel. Een inmiddels ontketende Pogacar raapte intussen vroege vluchters Kelderman, Hindley, Carapaz en Simon Yates op en leek zelfs nog op weg naar koploper Jorgenson, die zijn voorsprong steeds kleiner zag worden.
Alles is voor Pogacar!
Op drie kilometer van de streep was de voorsprong van Jorgenson geslonken tot een vijftiental seconden en zo leek hij een prooi te worden van de veelvraat van Komenda. De Sloveen rook bloed, reed ook het laatste gaatje op Jorgenson dicht en had geen genade met de renner van Visma | Lease a Bike. De heerser in deze Tour reed zijn laatste ‘concurrent’ in een vloek en een zucht voorbij en soleerde naar een andermaal indrukwekkende en gedenkwaardige ritoverwinning. En nog belangrijker: hij wist de Tour nu helemaal in een beslissende plooi te leggen.
Een buiging van de grootmeester – foto: Cor Vos
De onfortuinlijke Jorgenson moest in extremis dus zijn meerdere erkennen in het Sloveense wielerwonder, maar kwam na een dag in de aanval nog wel als tweede over de streep, voor zijn vluchtmakkers Simon Yates en Carapaz. Vervolgens was het een tijdje wachten op de binnenkomst van Vingegaard en Evenepoel. De nummers twee en drie van het klassement moesten aan de finish bijna twee(!) minuten prijsgeven op Pogacar.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.