De twaalfde rit van de Tour de France is precies het tegenovergestelde van de dag ervoor. Waar in rit elf de finale juist bol stond van het klimwerk, begint de rit van Aurillac naar Villeneveu-sur-Lot juist met enkele passages bergop. Na 204 kilometer is het maar de vraag of alle sprinters er nog bij zijn, al zijn na negentig kilometer de meeste obstakels overwonnen. Het restant van de etappe is zeker niet vlak, maar een stuk beter te doen.

De nieuwe Tourspecial van RIDE Magazine is een must-have voor echte wielerfans! Onze nieuwe 236 pagina’s dikke zomer-editie is de meest complete Tourgids van deze zomer en staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Tadej Pogacar, Remco Evenepoel, Fabio Jakobsen, Gio Lippens, Christian Prudhomme en Charlotte Kool. Verzeker je van een heerlijke sportzomer en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Parcours

Aurillac vormt op dag twaalf de startlocatie van die dag. In de stad aan de Jordanne hoeven de renners in ieder geval niet te vrezen voor het weer. De plaats in departement Cantal is namelijk voorbereid op zowel de felle zon als hevige regenval. Aurillac is dé hoofdstad van de paraplu-industrie. Tijdens de Industriële Revolutie wisten ondernemers hier de makers in Parijs af te troeven. Tot op de dag van vandaag worden hier meer dan de helft van de paraplu’s in Frankrijk gemaakt.

Vanuit de stad der paraplu’s koersen de renners richting Villeneuve-sur-Lot. Daar is het echter niet wielrennen, maar een andere sport die het meest populair is: rugby. De lokale club Léopards d’Aquitaine is in de rugby league, niet te verwarren met rugby union, al negen keer Frans kampioen. Toch werd de plaats al drie keer opgenomen in de Tour. De laatste keer was het Erik Dekker die in 2000 hier de handen in de lucht mocht steken.

Hoewel de rit als ‘vlak’ is bestempeld door de ASO, lijken de sprinters het zwaar te gaan krijgen in de eerste negentig kilometer van de koers. De Côte de Saint-Mamet-la-Selvetat (3,6 km à 3,9%) vormt al heel snel het eerste obstakel, waarna een glooiende sectie en een afdaling van tien kilometer de renners naar de Côte de Saint-Médard-de-Presque (4,2 km à 5,3%) brengt.

Voor de sprinters is het dan nog even op de tanden bijten. De glooiende wegen brengen namelijk ook nog de Côte de Rocamadour (2,1 km à 5,5%) en de Côte de Couzou (1,7 km à 6,3%) op hun pad. Daarna kunnen zij enigszins opgelucht ademhalen. Het parcours is in het restant van de etappe niet geheel vlak, maar de lastigste hellingen zijn dan wel achter de rug.

Relatief vlakke wegen brengen de renners richting de finale, waar een sprint zeker niet uitgesloten is. In de finale zit wel nog een gevaarlijke hobbel van zo’n twee kilometer aan 3%. Daarna volgt een korte afdaling richting de laatste vijf vlakke kilometers. Weet een vluchter uit de handen van het peloton te blijven? In 1996 en in 2000 lukte dat in Villeneveu-sur-Lot.

Donderdag 11 juli, Etappe 12: Aurillac – Villeneveu-sur-Lot (204 kilometer)
Start: 12.35 uur
Finish: tussen 17.15 en 17.45 uur