Er is lang voor gestreden om de Tourorganisatie zover te krijgen om weer een Tour voor vrouwen te organiseren, maar sinds 2022 is de Franse rittenkoers eigenlijk al niet meer van de kalender weg te denken. De topfavorieten zijn wel zo’n beetje bekend, maar een wielerpeloton bestaat uit meer dan kandidaten voor eindwinst. En misschien dienen zich in deze Tour wel nieuwe namen aan. WielerFlits noemt alvast vijf rensters die om uiteenlopende redenen interessant zijn om in de gaten te houden.

Het jonge toptalent: Marion Bunel

In 2023 was ze de openbaring van de Tour de l’Avenir Femmes. Tijdens het kleine zusje van de Tour snelde ze naar een achtste plek in het eindklassement. Heel wat deelnemende WorldTour-rensters keken toch even raar op toen ze de Française, toen nog koersend voor een clubteam, met de besten mee bergop zagen gaan. Bunel, die al vanaf haar vijfde aan wielrennen doet, deed het geweldig. En dus keek de latere eindwinnares Shirin van Anrooij toch een tikje vreemd op toen ze na afloop van de rit werd gevraagd om met Bunel op de foto te gaan.

Het zegt alles over de stroomversnelling waarin de carrière van Bunel zich bevindt. Helemaal aan het begin van het huidige seizoen liet ze zich geweldig opmerken in de UAE Tour. Op Jebel Hafeet werd ze de nummer vijf in de daguitslag. Achter haar eindigden kleppers als Pauliena Rooijakkers, touretappewinnares Ricarda Bauernfeind, Mareille Meijering, Silvia Persico en Elisa Longo Borghini.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Marion Bunel (@marion_bunel)

In de loodzware Alpes Grésivaudan Classic, met aankomst bergop in Chamrousse, reed ze op indrukwekkende wijze weg uit een groepje met onder meer Évita Muzic, om met dik anderhalve minuut te zegevieren. Daarnaast pakte ze een fraaie zevende plek in de openingsrit van de Ronde van Zwitserland. De afgelopen weken noteerde ze enkel DNF’jes; het is dus een beetje gissen naar haar huidige vorm. Desondanks zal ze tijdens de bergetappes in de gaten worden gehouden.

Bunel heeft zonder twijfel een rooskleurige toekomst voor zich, maar haar team St Michel-Mavic-Auber 93 vergaat het wat minder. De Franse continentale ploeg is mogelijk de volgende die uit het peloton gaat verdwijnen, nadat de afgelopen weken ook al het doek viel voor GT Krush Rebel Lease, DNA Pro Cycling en Lifeplus Wahoo. De kans is dus aanwezig dat Bunel, ondanks dat ze in principe tot 2025 vastligt, op zoek moet naar een andere ploeg. Dat zal voor haar geen probleem zijn, aangezien ploegen voor haar in de rij staan. Onder meer diverse Franse teams, maar Visma | Lease a Bike zou op poleposition staan.

De zij-instromer: Valentina Cavallar

In Oostenrijk kunnen ze zeker fietsen, toch heeft lang niet iedereen van Valentina Cavallar gehoord. Zelfs in het peloton niet. En dat is helemaal niet zo vreemd, want ze zit eigenlijk pas net op een fiets voor haar geld. Ze lijkt echter een geweldige toekomst voor zich in het verschiet te hebben liggen.

Bij de verstokte roeiliefhebbers is er intussen een belletje gaan rinkelen. Dat was namelijk haar sport vanaf haar dertiende. Dat ging haar beslist niet slechts af, want ze werd elf keer nationaal kampioene. Ze deed ook mee aan internationale competities. Wat heet: ze schopte het uiteindelijk tot de Oostenrijkse selectie voor de lichte dubbel twee tijdens de Olympische Spelen van Tokio. 14e werd ze.

Valentina Cavallar drukte gelijk haar stempel in het Baskenland – foto: Cor Vos

Haar plan was om door te gaan tot Parijs 2024, maar in april 2023 gaf ze al te kennen dat het heilige vuur ontbrak. Ze liet de boot in het botenhuis achter, om steeds vaker op de fiets te stappen. Dat goede roeiers ook hard kunnen fietsen hoeven we u dankzij de prestaties van Amber Kraak en Kristen Faulkner niet te vertellen. Dus is het niet verwonderlijk dat ze stiekem droomde van een kans in het profpeloton. En die kans kwam er toen ze een test deed bij Gaël Le Bellec van Arkéa-B&B Hotels. Door die ploeg werd ze begin april 2024 opgepikt. En dat ging zo goed, dat ze intussen tot 2027 heeft bijgetekend. Slim bekeken.

Wat deed ze goed? Aanvallen en klimmen. In Itzulia, haar eerste meerdaagse etappekoers, pakte ze gelijk op de eerste dag de leiding in het bergklassement. En het scheelde maar weinig of ze had het bergklassement tijdens die ronde gewonnen. Daarna bleef ze stappen zetten. Onder meer een tweede plaats op de Col d’Aubisque volgde tijdens de Ronde van de Pyreneeën. Het is zeer interessant om te zien hoe ze zich in deze Ronde van Frankrijk profileert.

De nobele onbekende: Yanina Kuskova

Eerlijk is eerlijk, veel hoeven we niet te verwachten van de Tashkent City-ploeg. Maar goed, ze veroverden een van de twee posities op de UCI-ranglijst die recht gaf op wild cards voor WorldTour-koersen, en dus hebben ze alle recht om in Rotterdam aan het vertrek te staan, hoe jammer ze dat bij onder anderen VolkerWessels dat ook vinden. En we moeten ook niet doen alsof rensters uit Oezbekistan helemaal niet kunnen fietsen, dan doen we Zulfia Zabirova, een grote naam uit het rijke verleden van het vrouwenwielrennen, ernstig tekort.

Als u dan toch een renster moet letten, let dan op Yanina Kuskova. Met haar blauwe haar en een tattoo van een Mexicaans bierflesje op haar linkerarm (we verzinnen het niet) is ze in ieder geval goed te herkennen. Weten we verder veel over haar? Nee, maar fietsen kan ze. In de UAE Tour wist ze zich enkele malen aanvallend te onderscheiden en helemaal aan het begin van het seizoen reed ze in de Tour Down Under en de Cadel Evans Great Ocean Road Race ook al tweemaal top twintig in een WorldTour-wedstrijd. Goed, die wedstrijden waren niet de sterkst bezette koersen van het seizoen, maar je moet het toch maar doen…

Yanina Kuskova – foto: Cor Vos

Verder reed ze twee keer als vijfde in Europese koersen. Zowel in de slotrit van de Trofeo Ponente in Rosa, een sterk bezette 2.2-koers in Italië, als in de GP de Plumelec, kwam ze als vijfde over de meet. Haar recentste optreden tijdens een wegkoers van betekenis was de olympische wegrit. Die koers sloot ze af als de nummer 51. Ook geen uitslag waardoor we haar ineens als een kanshebster voor een mogelijke etappezege zien, maar ze stond er.

Daarnaast bracht ze als enige renster van haar ploeg de Giro tot een goed einde. Een prestatie op zich, want het was ook haar debuut in een grote etappekoers en de Giro was allesbehalve een eenvoudige wedstrijd. Veel van haar hoeven we tijdens de Tour niet te verwachten, maar let misschien toch eens op deze opvallende Oezbeekse. Omdat wielrennen nu eenmaal een globale sport is.

De stille kracht: Jeanne Korevaar

Altijd in de schaduw van ploeggenotes, lijkt het. En daar is ze helemaal oké mee. De spotlights hoeven niet per se op Jeanne Korevaar te zijn gericht, vindt Jeanne Korevaar. Desalniettemin willen we haar toch eens in het zonnetje zetten. Er is namelijk al heel veel gezegd en geschreven over hoe bijzonder het is dat de Tour in de achtertuin van een hoop rensters plaatsvindt. Er wordt dan direct gedacht aan grootheden als de Dordtse Lucinda Brand en de Berkelse Demi Vollering. Voor Mylène de Zoete belooft de passage door haar Westland eveneens zeer bijzonder te worden.

Maar ook bij Korevaar komt de Tour over haar vaste trainingswegen. Vlakbij de molens van Kinderdijk, waar de camera’s natuurlijk op zullen worden gericht als ultieme Nederland-promotie, ligt het plaatsje Groot-Ammers, waar Korevaar vandaan komt. Een rondje Lekdijk is voor haar thuiskomen, beuken door de Alblasserwaard is haar tweede natuur.

Jeanne Korevaar – foto: Cor Vos

Een warme oproep aan de regisseur van de TV-uitzending: neem Jeanne Korevaar even in beeld als het peloton even na de start in Dordrecht door de Alblasserwaard komt denderen. Zoek naar familie en vrienden in beeld, die ongetwijfeld daar ergens langs het parcours zullen staan en hun Jeanne luidkeels zullen aanmoedigen. Laat niet alleen de mooie molens zien, toon ook de spandoeken met daarop leuzen als ‘Hup Jeanne’. Korevaar zelf zal er amper mee zitten als er geen enkele aandacht aan haar zal worden besteed (zo lang de kopvrouwen van Liv-AlUla-Jayco het maar goed doen), maar dat is des te meer reden om het toch te doen.

De sfeermaker: Fauve Bastiaenssen

De grootste blikvanger bij Lotto Dstny Ladies is zonder twijfel Thalita de Jong. Echter, zij is natuurlijk een door en door gekende naam. De naam van Fauve Bastiaenssen valt iets minder vaak, al heeft ze in de anderhalf jaar die ze nu bij de Belgische ploeg rijdt echt al wel leuke dingen laten zien. We noemen een achtste plaats in Nokere Koerse, waarin ze de eerste was van het peloton. De Ronde van Vlaanderen finishte ze keurig als 25e. Daarnaast kunnen we haar, dankzij allerhande vrolijke fratsen, ook wel bestempelen als een cultrenster. Altijd feest, als er een koers met Bastiaenssen is geweest.

Bastiaenssen kun je er wel bijhebben – foto: Cor Vos

Ze begon echter op haar zesde met basketbal en dat leek ook lang haar sport te worden. Ze schopte het tot op het hoogste niveau in België en doorliep diverse nationale jeugdploegen. Omdat ze net niet goed en lang genoeg was voor de Belgian Cats koos ze uiteindelijk voor wielrennen als nieuwe uitdaging. En dat gaat haar beslist niet slecht af. Gecombineerd met een baan als leerkracht werkte ze zich vrij snel op naar UCI-niveau.

Tijdens de Vuelta van dit jaar, haar eerste meerdaagse langer dan vier dagen, liet de 26-jarige Bastiaenssen zichzelf onder meer opmerken met een lange aanval op weg naar La Laguna Negra, waarin ze ook nog de tijd vond om kijkers en vluchtgezellen te vermaken. Het zou mooi zijn als ze dat tijdens de Tour zou kunnen, al is de Tour natuurlijk wel een wedstrijd van een ander niveau.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Eurosport Cycling (@eurosportcycling)