Matteo Trentin heeft het eindklassement van de Tour de Wallonie gewonnen. De Italiaan stelde zijn eindzege veilig in een verraderlijke slotrit, die gewonnen werd door Samuel Watson. Het werd wel zeer spannend voor Trentin, want hij zag Corbin Strong nog op gelijke hoogte komen in het algemeen klassement.

Naar goede gewoonte stond er vrijdag, op de slotdag, een verraderlijke etappe – met in de openingsfase onder meer de beklimming van de memorabele Oude Kwaremont – op het menu in de Tour de Wallonie. Er werd van Moeskroen naar Thuin gereden, goed voor bijna 200 kilometer. Vooral in de finale werd het zwaar, daar kon op de laatste dag dus nog gespeeld worden met de verschillen in het algemeen klassement.

Het inspireerde alvast een grote groep renners om te demarreren. De namen: Jimmy Janssens (Alpecin-Deceuninck), Dries De Bondt (Decathlon AG2R La Mondiale), Rune Herregodts, Lilian Calmejane (Intermarché-Wanty), Jonas Koch, Filip Maciejuk (Red Bull-BORA-hansgrohe), Mathis Louvel (Arkéa-B&B Hotels-KTM), Thibaud Gruel (Groupama-FDJ), Cole Kessler (Lidl-Trek), Gonzalo Serrano (Movistar), Johan Meens (Bingoal WB), Nick Schultz (Israel-Premier Tech), Geoffrey Soupe (TotalEnergies), Tom Bohli (Tudor), Anders Skaarseth (Uno-X Mobility) en Eli Iserbyt (Pauwels Sauzen-Bingoal).

Janssens op kop van de kopgroep – foto: Cor Vos

Sterke vluchters 
Zestien vluchters dus. Het peloton liet de kopgroep echter nooit ver wegrijden. Dat was te danken aan de mannen van Tudor, die de leidersplaats van Matteo Trentin in gevaar zagen komen door Janssens. De renner van Alpecin-Deceunick, die woensdag net naast de zege greep vanuit de vroege vlucht, volgde namelijk maar op een goede minuut in het algemeen klassement.

De kopgroep bereikte de laatste 40 kilometer, wanneer de lokale ronden op het menu stonden, met een voorsprong van ongeveer twee minuten. In die finale was een steile kasseiklim, waarvan de top op een goede kilometer van de streep lag, de ultieme scherprechter. De eerste beklimming van die kasseiklim zorgde meteen voor een aantal demarrages, zowel in de kopgroep als het peloton. De voorsprong van de vluchters bleef echter rond de twee minuten hangen.

Het werd een echte slijtageslag op de slotdag van de Tour de Wallonie – foto: Cor Vos

De zestien aanvallers bleven wel niet bij elkaar. De Bondt, Louvel, Maciejuk en Calmejane wrikten zich los van de rest en gingen met z’n vieren de twee laatste lokale rondes in. Ze draaiden aanvankelijk wel rond, maar in het peloton stonden ze niet stil. Meer zelfs, het ging er bijzonder hard. Het peloton volgde bij het ingaan van de laatste ronde, op tien kilometer van de streep, op slechts 45 seconden.

Valt beslissing op kasseiklim?
Florian Vermeersch probeerde meerdere keren zelf de sprong te maken naar de kop van de koers, maar de Belg slaagde daar niet in. Het was Israel-Premier Tech dat daarvoor zorgde, zij zetten zich in de laatste kilometers nadrukkelijk op kop van het peloton. Zo werden De Bondt, Louvel, Maciejuk en Calmejane gegrepen bij het opdraaien van de bijzonder lastige kasseiklim. Samuel Watson liet vervolgens niets aan het toeval over, de Brit trok meteen stevig door.

Aangezien Watson geen gevaar was voor het algemeen klassement, werd in het peloton niet meteen tempo gemaakt. Watson kon zo standhouden tot de streep in Thuin. Het is nog maar de eerste profzege voor de jonge renner van Groupama-FDJ. Enkele seconden later won Corbin Strong, de nummer twee in het klassement, de sprint voor plaats twee voor Timo Kielich. Strong nam op die manier zes bonificatieseconden, waardoor hij in het algemeen klassement op dezelfde hoogte kwam van Trentin.

Hoofdrekenen met Trentin
Trentin moest dus even bang afwachten, maar na paar minuten hoofdrekenen kwam het goede nieuws. De uitslagen van Trentin en Strong van de afgelopen dagen werden opgeteld, waarna Trentin het duidelijk beter had gedaan over de hele ronde. De Italiaanse ancien won op die manier het eindklassement, voor Strong en Alex Kirsch.