Het was een thema na de finish van Milaan-San Remo: de dropper post van winnaar Matej Mohorič. De Sloveen van Bahrain Victorious maakte in de afdaling van de Poggio gebruik van een stukje techniek uit het mountainbiken. De UCI heeft vandaag middels een persbericht laten weten dat het gebruik van een dropper post is toegestaan.

De internationale wielerunie ging in 2014 al akkoord met het gebruik van een dropper post binnen het wegwielrennen, maar renners en ploegen moeten zich dan wel houden aan artikel 1.3.013 uit de UCI-reglementen. Over artikel 1.3.013 zegt de UCI het volgende:

Maar wat verstaan we nu eigenlijk onder een dropper post? We vroegen het aan Gerben de Knegt, de bondscoach van de Nederlandse veldrijders en mountainbikers. “Een jaar of vijf, zes geleden deed het zijn entree in het mountainbiken. Zo’n 95% van alle mountainbikers rijdt ermee. Tijdens de afdalingen in de cross country, kun je niet zonder. Het is ook simpel: met een knopje op je stuur kan je de zadelpen laten zakken en weer omhoog laten komen.”

Voordelen
“Een groot voordeel, want je verlaagt je zwaartepunt op de fiets. Er komt daardoor meer gewicht op je achterwiel, waardoor je je fiets beter onder controle hebt. Je kunt daardoor sneller door de bochten en je bent aerodynamischer. Een dropper post weegt ook maar 200 gram meer dan een normale zadelpen. Daarnaast verliest de fiets géén stijfheid, wat men wél vaak opmerkt.”

Mohorič weet het zeker: dankzij de dropper kon hij Milaan-San Remo winnen. “De dropper post maakt afdalen veel veiliger dan de super tuck, dat kan ik wel zeggen. Je hebt meer controle. En je rijdt er harder mee. Het is mooi als je je zadelpositie zo eenvoudig kunt aanpassen. Volgens mij is dat de toekomst van het wielrennen.”