Materiaalzone 
Fietstoerisme 
UCI-jury heeft deze wildwest-sprints over zichzelf afgeroepen
Opinie Na drie massasprints met diverse incidenten heeft de UCI-jury het eindelijk begrepen. Sprinters die bewust afwijken van hun rechte lijn en daarmee anderen in gevaar brengen moeten gestraft worden. Hoe Jasper Philipsen de deur dicht knalde voor zijn landgenoot Wout van Aert kan niet. De declassering was terecht, maar een rode kaart moet eigenlijk ook voor het UCI-jurykorps getrokken worden, want in de eerste twee sprints had het al consequent sprinters moeten straffen.
Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.Na de verschrikkelijke valpartij in Katowice in de Ronde van Polen in augustus 2020, waar Fabio Jakobsen het belangrijkste slachtoffer was, was ik overtuigd dat er iets zou veranderen. Laat alle ellende van deze valpartij ergens goed voor zijn geweest, schreef ik destijds in een opinie. Helaas moeten we na drie massasprints in deze Tour de France erkennen dat dit vier jaar later nog altijd niet het geval is. Opnieuw bleek ik helaas naïef te zijn.
De belangrijkste les die de wielersport had moeten leren uit de horrorcrash in Katowice is dat er consequent moet opgetreden worden tegen misdragingen in de sprint. Helaas is er sindsdien he-le-maal niks veranderd. Er is een maar één partij aan te wijzen voor het wildwest-gedrag in de massasprints: de UCI. De wielerbond had hun jurykorpsen moeten instrueren dat er hard moet worden opgetreden tegen onreglementair sprinten. Alle valpartijen ten spijt, nog altijd wordt er geen enkele consequente lijn aangehouden.
In de eerste weken na de verschrikkelijke valpartij in Polen kon je in het corona-najaar van 2020 reeds een optelsom maken van nieuwe incidenten. In Milaan-Sanremo sprint Michael Matthews in de strijd om de derde plek een halve straatlengte van links naar rechts. In de elfde Tourrit van dat jaar wordt Peter Sagan ‘slechts’ gediskwalificeerd nadat hij Wout van Aert een onacceptabele ferme schouderduw gaf in de massasprint.
Op de WK in haar eigen Italië ontloopt Elisa Longo Borghini zelfs een straf hoewel ze Annemiek van Vleuten bijna de hekken in rijdt en een ‘elleboogje’ geeft, waarna ze vrolijk de bronzen medaille ontvangt. En Sam Bennett wordt in de Vuelta a España ook ‘slechts’ gediskwalificeerd voor het uitdelen van een kopstoot en schouderduw in de voorbereiding op de massasprint. Etc etc. En dit zijn slechts enkele gevallen van 2020. Daarna zijn de cowboys van de wildwest-sprints gewoon verder gegaan.
Sprintgeweld
Het vreselijke incident van in Katowice heeft dus geen enkele invloed op het sprintgeweld gehad. Niemand heeft iets geleerd van het vreselijke ongeluk in Polen. Dat is iets dat de UCI zich mag aanrekenen. Hun jurykorpsen moeten de regels streng volgen en resoluut handelen volgens het reglement.
Niet de ene keer voor een elleboog of schouderduw de ogen sluiten en de andere keer de grootste schande uitspreken. Woensdag na de massasprint in Saint Vulbas hebben diverse ploegleiders het initiatief genomen om de jury duidelijk te maken dat dit gedrag echt niet kan. In de eerste massasprint in Turijn wijkt de Belgische kampioen Arnaud de Lie bijna een halve straatlengte van de rechte lijn af. En in Saint Vulbas brengt Jasper Philipsen met zijn manoeuvre anderen in gevaar, maar gaat ook Mark Cavendish niet helemaal vrijuit. Als je niet ingrijpt, dan creëer je een vrijstaat. En die ruimte moet je sprinters nu eenmaal niet geven.
Veel gedoe na de 35te zege van Mark Cavendish. Foto: Cor Vos
Alle protesten van de ploegleiders na de vijfde Tour-rit deden de juryleden realiseren dat ze iets moesten doen. Het terugzetten in de uitslag van Phil Bauhaus sloeg nergens op, omdat hij meer slachtoffer dan dader was. De volgende ochtend meldde de juryvoorzitter zich bij de bussen van Alpecin-Deceuninck en Astana Qazaqstan om een waarschuwing uit te delen voor het sprintgedrag in Saint Vulbas en om te zeggen dat een volgende misdraging in de sprint gestraft zou worden. Beter laat, dan nooit, zullen we maar zeggen.
In Dijon wordt er eindelijk wel ingegrepen. Philipsen is zijn waarschuwing van in de ochtenduren klaarblijkelijk alweer vergeten en rijdt Wout van Aert bijna in de hekken. De declassering is terecht. Het is te hopen dat de Belgische Limburger dit ook als een wijze les ervaart en eindelijk beseft dat dit roekeloze sprintgedrag niet meer getolereerd wordt.
De incidenten in de afgelopen drie massasprints in deze Tour en de vele protestgeluiden vanuit het peloton moeten ook de UCI wakker geschud hebben. UCI-voorzitter David Lappartient moet toch ook begrijpen dat als je dit allemaal op zijn beloop laat, het wielrennen nooit veiliger gaat worden.
Rechte lijnen
Ik pleit al enkele jaren om in de sprintritten in de laatste 200 meter rechte lijnen op de weg te kalken van zo’n meter breed, zoals je die ook op een atletiekbaan ziet. Niet dat de sprinters in dit vak moeten blijven, want zij moeten wel de vrijheid hebben om anderen te passeren. De sprinters gaan door deze lijnen zelf wel heel goed in de gaten hebben wanneer ze meerdere strepen kruisen. Voor de UCI-jury maken deze lijnen het vervolgens makkelijker om afwijkend sprintgedrag via de VAR vanuit de helikopterbeelden te spotten en later alsnog te bestraffen.
In de strijd om het wielrennen veiliger te maken is hard optreden tegen kamikaze-acties in de sprint noodzakelijk. Niet alleen voor de bühne van een miljoenenpubliek tijdens de grootste wedstrijd van het jaar, maar consequent in alle koersen.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.