Ik vind net zoals UrbanSteel ook dat er veel doortastender en harder moet worden opgetreden. Sommigen denken dat doping niet schadelijk is, dat is het vaak natuurlijk wel. Veel van de verboden stoffen op de dopinglijst hebben een schadelijk en soms zelfs dodelijk effect op jonge atleten. Of denk je dat het toeval is dat er weinig wielrenners een echt gezegende leeftijd bereiken? Je zou toch anders vermoeden na zo'n sportief leven. Er is zelfs gedegen onderzoek beschikbaar (ik vind het alleen even niet, excusez-moi) waaruit blijkt dat profwielrenners gemiddeld een vier- tot vijftal jaar minder lang leven dan de gemiddelde persoon. Doping is daarnaast niet alleen vaak schadelijk voor de atleet zelf, maar ook voor de sport in het algemeen. Kijk bijvoorbeeld naar de gigantische antipathie in Duitsland die daar ten opzichte van het wielrennen heerst(e?). Zonder sympathie voor het wielrennen geen sponsorgeld, en zonder sponsorgeld geen inkomsten voor de andere atleten die het wel proper proberen doen. Het gebruiken van doping heeft tot slot ook het perverte effect dat jonge wielrenners mee gedwongen worden in dat systeem, waardoor het een vicieuze cirkel is. Nee is nee, geen doping, gedaan, bye. Wat mij betreft komt er een gradatiesysteem: sommige stoffen kun je "per ongeluk" innemen (oogdruppels zijn bijvoorbeeld ook verboden), en dan verdien je vanzelfsprekend een tweede (en wellicht een derde) kans. Maar EPO, bloeddoping, groeihormonen, etc.? Dan zoek je wat mij betreft maar een andere job en fiets je nog een beetje in je vrije tijd als hobby. Iemand zoals Zakarin is bij de jeugd bijvoorbeeld betrapt op het gebruik van groeihormonen waarvan geweten is dat het een langetermijneffect heeft van zodra je het als jonge atleet gebruikt. Eigenlijk rijdt Zakarin dus nog steeds gedopeerd rond, zelfs al test hij negatief. Ik vind dat je niet defaitistisch rondom doping moet denken à la "valsspelen hoort er nu eenmaal bij", het maakt onze sport kapot.

Bovendien lees ik hier ook dat we dopinggebruikers niet als criminelen mogen behandelen. Zolang een atleet gesanctioneerd wordt binnen de sporttak zelf, en de strafrechtelijke tak er niet aan te pas komt, is dat toch ook niet het geval? Een bloeddopinggebruiker hoort niet in een cel, maar ook niet op een koersfiets in de Tour de France, noch in de ploegleiderswagen van een WorldTour-ploeg. Als je dat toelaat, doe je als wielersport zijnde aan zelfkastijding.

@Castroviejo: Het klopt inderdaad dat een hardere bestraffing niet leidt tot minder deviant gedrag, dat is binnen de criminologie een idee dat empirisch gezien al heel lang overeind blijft staan. Mijn idee daarover is ook niet dat je bij dopingebruik moet straffen om "een voorbeeld te stellen" naar andere renners, maar om te voorkomen dat diezelfde renner nog andere renners aansteekt en dat hij zijn broodwinning nog verdient via een sport die hij (of zij)zelf een kaakslag gegeven heeft. En het klopt ook dat topsport op dit niveau en in deze sport het gezonde sterk overstijgt.

Wat betreft Zakarin: ja, iemand die een jeugdzonde begaat, verdient nog een tweede kans. Maar nu neem je de anderen kansen af, want Zakarin ervaart nog steeds een sterke positieve invloed van die groeihormonen. Zou hij zonder die jeugdzonde eenzelfde niveau hebben gehaald? Ik vrees ervoor, straf spul hoor.

Tot slot je pleit voor meer voorlichting en een betere begeleiding: volledig mee eens. Al merk ik op dat vlak wel vooruitgang binnen de Belgische wielerbond, jeugdrenners ontsnappen niet aan een aantal verplichte informatiesessies rond die onderwerpen hetgeen een goed initiatief is.

Wat die populariteit betreft; het staat buiten kijf dat de populariteit van het wielrennen in de VS en Duitsland zware klappen heeft gekregen na de dopingschandalen. Je ziet het aantal jeugdrenners uit die landen cijfermatig sterk dalen, al denk ik dat het in Duitsland terug beter wordt onder andere dankzij Kittel, Degenkolb en Tony Martin. Stel je eens voor dat Quintana betrapt en geschorst wordt, en het effect dat dat heeft op het wielrennen in Colombia. Wielrenners zijn voorbeeldfiguren, ambassadeurs van hun sport en een cleane, gezonde levensstijl. Ze hebben een verantwoordelijkheid ten aanzien van hun collega's. Renners zoals Kittel, Greipel (niet toevallig beiden Duitsers ) en ook Dumoulin dat en spreken zich daar ook over uit.

Ik vind het gewoon zeer bevreemdend - en moreel fout - om types zoals Boogerd, Riis, Vinokourov, etc. etc. (de lijst is schier eindeloos) aan het roer van de wielersport te zien staan. Al lijkt ook hier verbetering in te komen, aangezien er wel al veel van die foute types verdwenen zijn. Meer en meer ploegen lijken zelf ook in te zien dat er genoeg talentrijke begeleiding voor handen is die niet aan het spul gezeten heeft of daar op zijn minst nooit van beticht is geweest. Moraal van het verhaal: in volle galop naar een schone wielersport!