Materiaalzone 
Fietstoerisme 
•
woensdag 20 januari 2016 om 16:38
Uran: “De Giro winnen is een droom”
De Giro d’Italia is voor Cannondale dit seizoen de belangrijkste afspraak. Teammanager Jonathan Vaughters verkondigde op de teampresentatie dat de Italiaanse rittenkoers de primary objective is. En daarin speelt Rigoberto Urán de hoofdrol.
Sterk team
De Colombiaan werd al twee keer tweede in de Giro, maar hoopt dit jaar op het hoogste schavotje te staan in Milaan. “De Giro winnen is een droom. Dit jaar ga ik dat zeker proberen”, citeert Cyclingnews. “Dit is een nieuw team, maar als ik eerlijk ben ook een hele sterke ploeg met jonge renners die een sterke mentaliteit hebben. Het mag duidelijk zijn dat er meerdere sterke klimmers in de ploeg zitten, zoals Davide Formolo. De teams waar ik voorheen deel van uit maakte had ik goede hulp, maar niet genoeg. En dat heb je juist wel nodig. Daarom zijn we nu al begonnen met de voorbereiding op de Giro. We doen ons uiterste best om op iedere manier klaar te zijn, zodat er niets mis kan gaan tijdens de koers zelf. Als alles volgens plan gaat, moet het hele team in staat zijn om samen de Giro te winnen.”
Gezien Quebec zou ik hem trouwens ook graag in vorm Bastogne zien rijden. Daar maakt hij wel serieus kans op iets moois.
Ik zie met de huidige bezetting van cannondale geen sterker team voor de giro dan het opqs team van 2014.
Het wil maar nooit echt lukken... man, als het met de Nederlanders zo lukte als met de Colombianen de afgelopen jaren stond je juichend op de bank
Maar ik geloof er niet in.
De Giro winnen wordt misschien lastig, maar onmogelijk is het niet. Moet wel (bijna) alles meezitten.
Eens, zoveel goede klimknechten heeft Cannondale momenteel inderdaad niet. Volgens mij zijn Formolo en Dombrowski zijn belangrijkste klimknechten. Zij zijn niet slecht, maar ik verwacht niet dat zij tot diep in de finale mee zullen spelen. Al hoop ik wel dat Formolo weer een stap zet.
Het enige wat ik betwijfel is zijn sportieve honger, hij neigt naar een broodrenner nu en dan, wat trouwens zijn volste recht is.
Ik ben daar ook al een tijdje verbaasd over. Ik begin me zo langzamerhand af te vragen of die talent-factor er wel echt is. Zijn ze op jonge leeftijd niet gewoon verder dan de renners uit de andere landen? Ze zitten al dichter tegen hun top en er zit niet zoveel rek meer in. De talenten uit de andere landen ontwikkelen zich langer door en trekken dat dan later bij.
Ooit was het verhaal bij Rabo dat de jeugd daar zulke goede faciliteiten had en zo goed verzorgd werd dat ze veel beter leken dan ze uiteindelijk werden. Dat zal in Colombia nou niet direct het geval zijn verwacht ik, maar wie weet. De sport is wel immens populair natuurlijk. Een verschil in training(sintensiteit), zwaardere wedstrijdprogramma's, die unieke kans een goed bestaan voor jezelf en je familie bij elkaar te fietsen, .......
De meer dan ik Colombia specialisten op WF zouden daar misschien eens een uitspraak over kunnen doen.
Uit jouw mond klinkt dit toch wel erg grappig.
@Purito af en toe kan ik dus nog verrassen
Interessant dat je hem als broodrenner ziet. Dat gevoel heb ik namelijk ook een beetje bij hem, zonder dat ik het direct kan plaatsen.
A. Het is Colombia. Columbia is de naam van allerlei steden in Amerika, en een ruimteveer van Nasa..
B. "Columbianen bulken van het talent, maar op de een of andere manier wil het maar niet echt lukken"... PARDON?
-> Quintana werd op 23-jarige leeftijd nummer 2 in de Tour (podium)
-> Quintana won op 24-jarige leeftijd de Giro d'Italia
-> Quintana werd op 25-jarige leeftijd weer nummer 2 in de Tour (podium)
En is dus nog jong en heeft nog doorgroeimogelijkheden
-> Uran werd tweemaal 2e (!) in de Giro d'Italia
-> Uran werd 2e op de (door hemzelf verkochte) Olympische Spelen
Los van etappezeges en supertalenten die er nog aan komen of zijn (o.a. Gaviria).
En wat hebben jouw nederlandse talenten in diezelfde periode eruit gehaald wat daaraan kan tippen?
Edit: ik zou eerder bezorgd zijn als een land plotseling alles gaat domineren, a la Jamaica in de atletiek....
Je kent ongetwijfeld het levensverhaal van Uran. Hij werd kostwinner in het gezin op 14-jarige leeftijd; had drie maand voordien pas zijn eerste wielerwedstrijd gereden. Zijn vader werd neergeschoten in de straten van Urrao. Een onschuldig slachtoffer bij een schietincident tussen lokale bendes.
Van die dag moest Rigoberto instaan voor het onderhoud van zijn moeder en zus. Zo verkocht hij loterijbriefjes op straat om geld in het laatje te krijgen. Toch verwaarloosde hij school, training en de wielerwedstrijden niet. Dat Laatste resulteerde op zijn 16 (!) jaar in een profcontract bij een lokaal team. Omdat Uran nog minderjarig was, was het zijn moeder die het contract moest ondertekenen.
Broodrenner? Ja. Vreemd? Nee. De jongen komt uit een heel andere achtergrond dan het gemiddelde nederlandse wielrennertje. Dat hij zijn Olympische titel verpatste aan Vino, past daarin.
Ja, als je het zo zegt heb je op zich wel gelijk. Je jaagt wel de Colombia-fetisjisten tegen je in het harnas
Rahim geeft zelf ook al aan dat Quintana de positieve uitzondering is. Er zijn zat voorbeelden van Colombiaanse wielrenners die het niet hebben gemaakt. Qua Nederlands talent zat er toen nauwelijks iets. Geen reden om te vergelijken.
Alle reden om te vergelijken! Hier reden ook al in de WT leeftijdsgenoten als Kelderman, Dumoulin en Kruijswijk mee. Dan noem ik niet eens Mollema (winnaar Tour de L'avenir) en Gesink.
De feiten zijn de feiten. Colombia kicks ass. En dat is lastig voor Rahims en andere TLJ fanboys