Op een razendsnel en flitsend parcours in Hamme boekte Mathieu van der Poel vanmiddag zijn negende seizoenszege. Dat is er eentje meer dan aartsrivaal Wout van Aert, die opnieuw geen antwoord had op de versnellingen van onze landgenoot. Tegenover Sporza stelden beide mannen in het flashinterview dat ze enorm hadden afgezien.

Van der Poel: “Dacht vooral aan winnen om mezelf te motiveren”
De Nederlandse kampioen van Beobank-Corendon koos al snel het ruime sop. “Ik heb vandaag echt afgezien”, stelt Van der Poel. “Ik was gestart met de gedachte om snel een voorsprong van een seconde of tien te nemen en die vervolgens vast te houden. Dat lukte, maar daarachter bleven ze toch koersen om elkaar eraf te rijden. In de post hield mijn staf de tijdsverschillen goed bij, al kon ik op bepaalde punten ook zelf vergelijken.”

“Toch wist ik dat ik geen fout mocht maken, ook al kan ik een kleine voorsprong onder druk goed verdedigen. Maar dit was wel een heel lastig parcours om je tempo te onderhouden, met veel bochten en veel remmen. Onderweg heb ik daarom vooral aan winnen gedacht. Dat wanneer ik vanavond in de bank zit en ik dan denk dat het toch wel meeviel”, aldus de 21-jarige Nederlander, die vanavond Chinees op het menu heeft staan.

Van Aert: “Dit was het maximum”

Wereldkampioen Van Aert moest toezien hoe zijn Nederlandse tegenstrever opnieuw te sterk was. “Op zich ging het vandaag goed. Dit was het maximum. Ik heb mijn eigen koers gereden, omdat ik niet in een goede positie zat om de versnelling van Mathieu te beantwoorden. Ik had het lastig vandaag en was daarom blij dat ik met Laurens (Sweeck, red.) kop over kop kon rijden tijdens de koers. Zo brengen we elkaar op het podium.”

“Ik heb echt afgezien, met dit hoge tempo. Pas op twee rondes van het einde kwamen we weer ietsje dichter op Mathieu. Toen wisten we dat hij geen foutjes mocht maken, want anders waren we erbij gekomen. Uiteindelijk maakte ik in de slotronde zelf nog een fout, waardoor Laurens even alleen bleef zitten. Voor mijn tweede plaats was dat goed, omdat Laurens moest blijven geven. Ik had toch nog iets over voor een sprint.”