Maarten van Trijp is opnieuw uitstekend begonnen aan het wielerseizoen. Waar de renner van DESTIL-Parkhotel Valkenburg vorig jaar meteen de Rabobank Dorpenomloop Rucphen wist te winnen, ging hij nu met de Ster van Zwolle aan de haal. “Ik moet ploeggenoot Jordi van Loon echt bedanken”, vertelt de gelukkige winnaar na afloop tegen WielerFlits.

In de finale ontstond er na een loodzware koers een kopgroep van zes renners. Van Trijp leek alles onder controle te hebben. “Maar ik kon zeker verliezen vandaag. Ik hoorde vooraf dat ik een van de favorieten was”, knipoogt de sprinter, die in de voorbeschouwing op WielerFlits drie sterren kreeg. “Dan kun je op papier alleen maar verliezen. Maar ik moet zeggen: ik was ontspannen in de finale. Ik was goed en meer dan mijn best kan ik niet doen. Ik voelde dat ik de kaarten in handen had en met Jordi van Loon had ik nog een ploegmaat bij die puik gereden heeft! Hem moet ik echt bedanken, voor wat hij gedaan heeft vandaag.”

Mentale weerbaarheid
De 24-jarige Noord-Brabander wil er dit jaar nog een keer alles aan doen om de stap naar de profs te maken. Afgelopen winter leek het erop dat hij die stap kon zetten, maar dat ketste uiteindelijk af. “Ze zeggen misschien wel dat ik vroeger een talent was, maar zo heb ik me nooit gevoeld. Ik probeer gewoon een goede renner te zijn. Goed trainen, goed leven. Wel is het zo dat ik veel blessureleed heb gehad, waardoor ik nooit echt heb laten zien wat ik echt kon.” Vorig jaar brak hij nog zijn sleutelbeen, waardoor hij er anderhalve maand uit lag.

Die breuk was een hard gelag voor Van Trijp, die in die periode in hoogvorm verkeerde met ereplaatsen in de Arno Wallaard Memorial (vijfde), de ZODC Zuidenveld Tour (vierde) en een overwinning in het pittige Circuit de Wallonie (UCI 1.2-koers). “De laatste twee jaar gaat het wel ietsje beter en ik voel ook dat ik stappen blijf maken. Ik dacht altijd van mezelf dat ik een redelijk snelle groeier was. Maar als het dan tegenzit, zakte het altijd steeds weg. Meerdere malen heb ik mezelf op moeten krikken en heb ik hard getraind om terug te moeten komen. Dat heeft mentaal toch wat weerbaarheid gekweekt.”