Kijk WielerFlits Live met Maarten Tjallingii en Michael Boogerd terug
De kasseienklassiekers liggen achter ons, de carrière van Tom Boonen zit erop en de heuvelklassiekers staan voor de deur. Genoeg om over te praten in de eerste live-uitzending vanuit de nieuwe studio van WielerFlits Live.
Te gast waren Michael Boogerd, Maarten Tjallingii en Daan Hakkenberg. Boogerd zal regelmatig aanschuiven bij WielerFlits Live als analist. Tjallingii sloot vorig jaar zijn actieve loopbaan af. In 2011 reed hij op het podium van Parijs-Roubaix, achter Johan Vansummeren en Fabian Cancellara. Hakkenberg is wielerjournalist bij het Algemeen Dagblad, hij volgde gisteren onder meer de gekte rond Tom Boonen van dichtbij. Daarnaast Skypen we met wielrenners en ploegleiders uit binnen- en buitenland.
in ieder geval leuk dat het weer begint.
Of eventueel een scherpere WT-ranking waarop de wereldkampioen bepaald gaat worden.
in principe heb je wel gelijk. dan zijn we meteen af van het WK parcours, waar je als renner gewoon mazzel mee moet hebben dat het je ligt. als je als renner in de sterkste jaren van je carriere een aantal maal pech hebt met een wk parcours dat niet op je maat is, dan kan je ook geen wereldkampioen worden.
@Blaudzun en 8.6
Helemaal mee eens, maar als die wereldbeker bijvoorbeeld is toegespitst op klassieke renners heb je dus juist de pech dat je als klimmer of pure sprinter nooit wereldkampioen kunt worden.
En hoe doe je dat dan met het WK tijdrijden? Blijft dat wel bestaan of krijg je gewoon punten voor elke tijdrit op WorldTour niveau en wordt er gekeken naar het hoogste aantal punten aan het eind van het jaar?
Ook ben ik niet van mening dat de wereldkampioen, gekoppeld aan de winnaar van de wb, per definitie een eerlijkere is. Kijk maar eens naar hoe de kalender en de puntentelling iedere keer weer op de schop gaat. Verandering is prima (zelfs essentieel), maar een stevige basis is net zo belangrijk. De wereldbeker komt op mij over als symboolpolitiek.
Overgiens van Wereldbeker een WK maken ben ik het totaal niet mee eens. Dan kan bijvoorbeeld een sprinter nooit WK worden. Juist het mooie aan het WK is dat diverse renners WK kunnen worden. De ene keer een sprinter, de andere keer een puncher en de andere keer een alleskunner. Met het WB model kan iemand WK worden die geen wedstrijd in een seizoen weet te winnen. Mwa.
Ik ben van mening dat de invoering van de Wereldbeker voor een extra dimensie gaat zorgen. De beste in de Wereldbeker is gelijk de beste eendagscoureur van het jaar. Ik denk dat er vele wielrenners zijn die graag de beste eendagscoureur willen zijn. Het zal, mijns inziens, enorm prestigieus zijn. Daarnaast brengt dit een extra dimensie aan de sport. Een tegenhanger van de drie Rondes. Ook zie ik er een bepaalde romantiek in. Een romantiek die bij het wielrennen hoort. Want wielrennen is vaak een strijd der titanen. Kopstukken die strijden om de winst.
Ik zou het ook wel een idee vinden om er een trui aan te koppelen. Hoe meer onderscheidende truien, hoe beter. En dat voormalig winnaars, net als Olympisch of nationaal kampioenen, onderscheidene mouwtjes hebben.
Lijst:
– Milaan-San Remo
– Ronde van Vlaanderen
– Parijs-Roubaix.
– Luik-Bastenaken-Luik
– Ronde van Lombardije
– Amstel Gold Race
– Clásica San Sebastián
– Parijs-Tours
– Strade Bianchi
– Waalse Pijl
– GP de Quebec
– GP Montréal
– Giro dell’Emilia
– Gent-Wevelgem (nav de reactie van Max1)
Kunnen we niet gewoon vrede hebben met het feit dat pakweg een Van Avermaet, Foome en Kittel niet te vergelijken zijn?
Op de kritiek dat de klassieke mannen te weinig punten halen in de UCI ranking kan ik alleen maar zeggen; verhoog het aantal punten bij ereplaatsen bij de monumenten.
p.s. de naam wereldbeker vind ik licht ironisch. Behalve een weekendje Canada komen we Europa niet uit.
Leuker zou een stelling geweest zijn over de mislukte voorjaarscampagne van Lotto-Jumbo; is het kwaliteitstekort/budget te kort en richten ze zich terecht op de etappekoersen of hoort de grootste Nederlandse ploeg er gewoon staan in het Vlaamse voorjaar en moeten ze daar in investeren. Of hadden ze gewoon pech en is de potentie er wel degelijk.
Wat was volgens jullie de mooiste kasseienklassieker en waarom?
Ik zit te denken aan
Milaan- San Remo
Strade Bianche
Ronde van Vlaanderen
Parijs-Roubaix
Amstel Gold Race
Luik-Bastenaken-Luik
Classica San Sebastian
Hamburg Cyclassics
Parijs-Tours
Ronde van Lombardije
De oude wereldbeker en dan Strade in plaats van Zurich. De Canadese stadscriteriums zijn voor mij niet wereldbekerwaardig.