Jeff Vermeulen zette vandaag de Zuid-Oost Drenthe Classic-PWZ Zuidenveldtour 2015 naar zijn hand. In een boeiende slotfase en dito eindsprint, was het tot aan de meet spannend. “Absoluut, ook voor mezelf. Ik ben blij dat ik in de laatste paar kilometers Elmar Reinders bij me had. Alle credits naar hem”, zegt Vermeulen kort na afloop tegen WielerFlits.

Koers gedragen
Vermeulens ploeg Jo Piels had de wedstrijd van A tot Z in haar handen. Bij iedere ontsnapping glipte er een blauwhemd mee. Uiteindelijk bestond de definitieve kopgroep uit 22 coureurs, waarvan zeven uit de stal van Han Vaanhold. “Wij waren op één renner na compleet”, legt Vermeulen uit. “De rest van de vluchters zeiden: ‘Ik ben alleen van onze ploeg, wij zijn met twee. Doen jullie het maar, jullie zijn met meer. Laat maar zien hoe hard jullie fietsen’. Wij hebben elke keer afgesproken dat wanneer het zo gaat, wij ook niet meer rijden. Dan laten we het peloton weer samensmelten en gaan we het opnieuw proberen. Maar je ziet dat wanneer er wind staat, we allemaal in ons element zijn. Dan komt Jo Piels bovendrijven. We gaan dan allemaal kop over kop rijden en kijken waar het schip strandt. Je ziet dan dat we goed op elkaar zijn ingespeeld en het af kunnen maken.”

Gespaard in de finale
Met Yoeri Havik, Marco Zanotti en Wim Stroetinga zaten er bij de 22 nog wel een aantal sterke sprinters. Gezien het overtal van Jo Piels, kon Vermeulen de benen sparen. “De laatste ronde heb ik echt helemaal niets meer gedaan. Richting de finale heb ik me wel gespaard natuurlijk. Als de wind af en toe gunstig stond, heb ik een beetje meegedraaid. Met die andere rappe jongens erbij moet je op een gegeven moment gaan gokken. Dan mag je bordje niet al leeggegeten zijn als de anderen nog een volle bak hebben. Mijn ploeggenoten nemen dat gelukkig zoals het is en doen dan een trap extra op kop. Als je ploeggenoten hebt die zo in je geloven en steeds tegen je zeggen dat het vandaag voor mij is, geeft dat zo veel vertrouwen!”

Contrast 2014-2015
Vermeulen won voor de tweede keer in zijn carrière deze wedstrijd, nadat hij in 2013 ook al met de bloemen mocht lopen. Daar tussenin zat voor hem echter een moeilijk periode. In 2014 was Vermeulen namelijk geschorst vanwege het overtreden van de dopingregels. “Het contrast tussen vorig jaar en dit seizoen is niet te bevatten. Als je thuis zit op de zaterdag wanneer al je trainingsmaatjes een koers aan het rijden zijn en je eigenlijk vier of vijf uur moet trainen, is dat heel moeilijk. Dan denk je: ‘Die koers die ze nu rijden vind ik zo mooi, die zou ik ook zo graag willen rijden’.”

Opnieuw een droom verwezenlijkt
“Het enige wat je dan denkt is: ‘Je moet terugkomen. Laat iedereen maar zien wie Jeff Vermeulen is’”, vertelt Vermeulen. “In je hoofd klinkt dat heel simpel. Maar ik kreeg afgelopen winter een blessure. Dan merk je pas dat je er een jaar tussenuit bent geweest, want je kunt niet terugvallen op je basisconditie die je door koersen te rijden op doet. Ik moest het vorig jaar doen van traininkjes en trainingkampjes die ik zelf in elkaar heb geknutseld. Maar je rijdt in een training geen 45 kilometer per uur, voor vier of vijf uur lang. Dat lukt gewoon niet. Dit seizoen hebben we eigenlijk alleen nog maar moeilijke, lastige wedstrijden gehad. Ik merk dat mijn motortje weer groeit. En op dit moment is dat genoeg om een koers te winnen. Dat is – opnieuw – je droom verwezenlijken.”