Het WK voor beloften is elk jaar hét podium voor het veldrittalent. Dat zie je aan de erelijst met ronkende namen als Wout van Aert, Tom Pidcock, Eli Iserbyt, Fem van Empel en Puck Pieterse. Maar wie ontbreekt? Jawel, Mathieu van der Poel. Hoe zit dat? WielerFlits neemt je mee in de historie van het WK voor beloften.

Het eerste WK voor beloften werd pas in 1996 afgewerkt, in het Franse Montreuil. Miguel Martinez schreef in eigen land die allereerste editie op zijn naam. De daaropvolgende jaren mochten Sven Nys (1997 en 1998) en Bart Wellens (1999 en 2000) met de regenboogtrui naar huis. Zij groeiden daarna – zoals u weet – uit tot toppers in het veldrijden.

Kevin Pauwels, Zdeněk Štybar, Lars Boom en Niels Albert, en later ook Lars van der Haar, Wout van Aert, Michael Vanthourenhout, Eli Iserbyt, Joris Nieuwenhuis en Tom Pidcock wisten allemaal eens wereldkampioen in de U23-categorie te worden. We missen onder meer Toon Aerts, Laurens Sweeck en vooral Mathieu van der Poel. De Nederlander reed slechts één WK als belofte en werd in 2014 derde achter winnaar… Van Aert. Een jaar later reden beide toptalenten het WK bij de profs.

Pidcock knalde in 2019 naar goud – foto: Cor Vos

Drie jaar lang was Eli Iserbyt de laatste Belgische wereldkampioen bij de beloften, door zijn wereldtitel in 2018. Daarna volgde een gouden medaille voor Tom Pidcock en en dáárna was het twee jaar ‘Oranje boven’ met Ryan Kamp en Pim Ronhaar als winnaars in respectievelijk Dübendorf en Oostende. In Fayetteville namen de Belgen echter weer de bovenhand met een wereldtitel voor Joran Wyseure.

De beloften vrouwen kregen pas in 2016 pas een eerste apart WK. In Heusden-Zolder reed Evie Richards overtuigend naar het goud. Twee jaar later won zij opnieuw de wereldtitel in de U23-categorie, nadat Annemarie Worst in 2017 de laureaat was. Het WK voor beloften vrouwen is doorgaans een Nederlandse aangelegenheid, dat zal u niet verbazen. Inge van der Heijden, Fem van Empel, Puck Pieterse en Shirin van Anrooij hebben allemaal het goud mee naar huis genomen. In 2020 ging de gouden medaille wel naar Marion Norbert Riberolle, die toen nog uitkwam onder de Franse vlag.