• vrijdag 4 november 2022 om 13:13

Vrijdag, de dertiende: Lorenzo Masciarelli van wielernest naar het hart van de koers

Interview Deze winter lanceert WielerFlits een nieuwe rubriek: Vrijdag, de dertiende. Iedere vrijdag om 13.13 uur lees je een interview met een crosser of veldrijdster die het weekend ervoor als dertiende is geëindigd. Dat loopt uiteen van de junioren meisjes tot aan de elite mannen, van C2-cross tot WK. Wat is het verhaal? Deze week de nummer dertien van de beloftencross in de Wereldbeker Maasmechelen: Lorenzo Masciarelli.

Zeven Belgen – met winnaar Thibau Nys voorop – en drie Nederlanders sieren de top-10 bij de beloften in Maasmechelen. Daarna gevolgd door een Italiaan, een Fransman en opnieuw een Italiaan. “Eigenlijk had ik best een goede start”, vertelt Lorenzo Masciarelli. “Ik reed zo rond de tiende plek. Daarna volgde een technisch klimmetje, waar je elkaar amper kunt passeren. Ik verloor er een paar plekken en zakte terug naar de vijftiende plaats.”

Dat bleef zijn stek in de eerste drie rondes. “Daarna kon ik opklimmen naar plek elf. Op het einde ontbeerde me een beetje het goede gevoel. Davide Toneatti en Rémi Lelandais kwamen daardoor terug op mijn wiel en uiteindelijk eindigde ik als dertiende. Al bij al was mijn cross niet zo heel erg slecht, vooral omdat ik in de beginfase echt lekker in de wedstrijd zat. Ik had toen wel gehoopt op een betere uitslag, maar dat zat er jammer genoeg niet in.”

Als nieuweling verhuist van Italië naar België
Masciarelli, Masciarelli, Masciarelli? Ken ik die naam niet ergens van? Ja, zeker! Lorenzo is de derde generatie uit zijn familie die hoopt de stap naar de profs te zetten. Zijn opa Palmiro won ritten in zowel de Giro d’Italia als de Vuelta a España en hij werd ooit zesde in de Ronde van Vlaanderen. Ooms Andrea en Francesco (die in 2012 bij Astana moest stoppen wegens een hersentumor) waren jarenlang prof bij Acqua & Sapone, net als Lorenzo’s vader Simone.

Koersgoesting genoeg, zou je zeggen. Toch woont Lorenzo al vier jaar lang in België, samen met zijn ouders en broer. “Ik was eerstejaars nieuweling en reed een internationale cross op hoog niveau. Ik reed een goede uitslag. Nico Mattan is altijd een goede vriend van mijn vader geweest en mijn uitslag viel hem op. Nico stelde mijn vader voor om mij ervaring op te laten doen in de cross. Dat zou een weekend zijn. Maar in Gavere deed ik het niet slecht.”

foto: Loetie Photography

Het is vervolgens Mario De Clercq die voorstelt om in België te gaan wonen, nadat hij sprak met Mattan. “Mario nam me toen op in de ploeg. Ze hielpen me met de trainingen – ik was wegrenner – en het aanschaffen van een camper. Als tweedejaars nieuweling won ik dan ook nog eens in Wachtebeke én Zonhoven. Het jaar erop ben ik met mijn vader naar Oudenaarde verhuist. Daardoor kon ik makkelijker naar de grootste crossen reizen.”

Heel de familie komt over
“Een beetje, maar niet heel goed”, antwoordt hij lachend in het Nederlands, als we vragen of hij de taal spreekt. “De eerste seizoenen waren moeilijk, omdat papa en ik de rest van het gezin misten. Bovendien bleven de resultaten uit door een blessure en mycoplasma, een virus. Wel genoot ik ervan om als junior te kunnen trainen met Michael Vanthourenhout en Eli Iserbyt. Na het coronajaar 2020 verhuisden ook mijn moeder en broer deze kant op.”

Als eerstejaarsbelofte had hij het vorige winter opnieuw moeilijk. Maar dit jaar lijkt hij er doorheen te komen. “Hopelijk draai ik nu een goed jaar. Allez (blijkt hij het Vlaams niet vreemd, red.), beter dan de laatste winter in ieder geval. Ik begrijp mijn ploegmaats beter aan tafel. Alleszins legt de ploeg me geen druk op. Maar ik wil wel betere resultaten rijden. Erg lastig, omdat Belgen en Nederlanders veel meer crossmentaliteit hebben dan Italianen.”

Zaterdag maakt hij zich op voor het EK in eigen land, al is dat als Italiaan wat gek om te zeggen over het Waalse Namen. “Ik houd van die cross, maar de afdaling is daar enorm technisch en gevaarlijk als je het vergelijkt met de Koppenbergcross. Dat is voor mij moeilijker, omdat ik nog moet werken aan mijn daalcapaciteiten.”

Succes dit weekend, heren en vrouwen crossers. Dat de beste moge winnen. En bedenk: dertien is niet altijd een ongeluksgetal!

Profiel Lorenzo Masciarelli

foto: Cor Vos

Naam: Lorenzo Masciarelli
Land: Italië
Leeftijd: 19 jaar
Categorie: Beloften mannen
Ploeg: Pauwels Sauzen-Bingoal
Favoriete cross: De Koppenbergcross. Het is amper drie kilometer van ons huis en ik houd van zware veldritten. In mijn ogen is dit de zwaarste van allemaal.
Als ik geen crosser was, was ik… een wegwielrenner, haha! Heel mijn familie koerst. Mijn opa fietste veel met Francesco Moser, mijn vader en ooms waren jarenlang prof. Ik ben zelfs geboren in een fietswinkel. Ik was hoe dan ook in de wielersport beland.
Carrièredoel: Eerst wil ik uitgroeien tot een goede crosser. Een grote veldrit of misschien wel het WK winnen. Je mag dromen. Daarna wil ik het ook wel op de weg proberen, om in navolging van mijn vader, ooms en opa een grote ronde te rijden. En als ik mag kiezen, dan uiteraard de Giro d’Italia.
Bijgeloof: Gemeengoed in Italië, natuurlijk. Ik droeg vorig seizoen wel altijd hetzelfde thermoshirt onder mijn wedstrijdkleding, maar heel veel geluk bracht dat niet. Verder heb ik geen bijgeloof. Ik woon al te lang in België, denk ik (lacht hardop)!