Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vollering twijfelt aan uitleg Van Vleuten: “Dat zou ik ook zeggen als ik haar was”
Demi Vollering verloor in de zesde etappe van La Vuelta Femenina de rode leiderstrui aan Annemiek van Vleuten. De rit ontbrandde al vroeg, nadat Vollering een plaspauze hield en in het peloton werd doorgetrokken. De kopvrouw van SD Worx zou Van Vleuten uiteindelijk niet meer terugzien. “Het is toch wel balen vandaag”, zei ze na afloop tegen de NOS.
“Ik moest plassen en mijn ploeggenotes ook”, vertelde Vollering over het bewuste moment. “Precies op dat moment reed een andere ploeggenote, Femke (Markus, red.), lek. Bijna onze hele ploeg stond dus eventjes aan de kant en toen dachten ze in het peloton: hé, laten we eens vol gaan rijden. Dat was niet zo leuk voor ons.”
Wat dacht Vollering toen haar concurrenten wegreden? “Tsja, wat dacht ik? Als je het zo wilt doen…” Volgens Van Vleuten had Movistar al het plan om op dit punt door te trekken, nog voordat Vollering en co stopten voor een plaspauze. “Dat zou ik ook zeggen als ik haar was. Of ik haar geloof? Het peloton ging zo sloom op dat moment en het was net voor een dorpje. Dus ja, ik weet het niet…”
Toen de rensters van SD Worx in de achtervolging moesten, konden ze niet gebruikmaken van de volgwagens. Er was namelijk barrage gemaakt. “De jury trok de auto’s er ook tussen vandaan omdat er een klein groepje af was gereden. Het was op de kant gegaan, waardoor een klein groepje eraf was. De auto’s zaten er daarom niet meer tussen, dus dan moet je heel hard vechten om terug te komen, met al je ploeggenoten. Die meiden hebben superhard gewerkt.”
Op de eerste beklimming van de dag probeerde Vollering zelf de sprong naar voren te maken. “Het gat was best groot. Ik kwam terug bij de ‘eerste’ groep, maar toen was er al een kopgroepje vooruit. Ze hebben er alles aan gedaan om mij uit de trui te rijden.”
Tactiek SD Worx
Hoewel Vollering vol lof is over haar team, leek ze ook veel werk zelf op te moeten knappen. “Dat is niet waar. Het was al vroeg in de wedstrijd, dus die meiden hebben zich helemaal leeggereden, tot onderaan de klim. Daar ben ik zelf gegaan, want toen waren ze natuurlijk op.”
Marlen Reusser zat op dat moment nog vóór Vollering en liet zich niet afzakken. “Waarom zou ze zich laten afzakken? Ze kan beter van voren controleren. Ik klim iets harder dan Marlen, dus ik kan beter zelf terugkomen op die klim. Ik kon haar beter fris houden voor de laatste tien kilometer hier op het vlakke.” Vollering vertelde, tot slot, dat haar benen wel heel goed waren. “Ik hoop dat ze dat morgen nog steeds zijn. Ik hoop dat er morgen revanche komt.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.