De Volta ao Algarve staat weer voor de deur. En het is feest, want de Portugese rittenkoers ziet in 2024 Abraham. WielerFlits duikt in de vijftigjarige geschiedenis van de koers.

Heel oud is de Volta ao Algarve nog niet: de wedstrijd zag pas in 1960 het levenslicht. Maar toch is de ronde in relatief korte tijd uitgegroeid tot een belangrijke (voorbereidings)koers. Over de eerste winnaars van de Volta ao Algarve valt vrij weinig te vertellen. José Manuel Marques en António Pico: het waren toppers in eigen land, maar buiten de Portugese landsgrenzen zullen deze namen geen belletje doen rinkelen. Vervolgens leek de koers een stille sportieve dood te sterven, want van 1962 tot het einde van de jaren zeventig werd de ronde niet georganiseerd.

In 1977 kwam men op het idee om de ronde nieuw leven in te blazen, en de ‘Volta ao Algarve 2.0’ bleek wél een blijvertje. De wedstrijd was aanvankelijk voorbehouden voor amateurs, maar vanaf de jaren tachtig werden de regels wat opgerekt en waren ook profs welkom. De ronde won zo steeds meer aan populariteit, en bovendien steeg het niveau zienderogen. We hoeven alleen maar een blik te werpen op de erelijst.

Alberto Contador, in 2009 en 2010 eindwinnaar van de Volta ao Algarve – foto: Cor Vos

Maar het duurde wel even vooraleer de Portugese dominantie werd doorbroken. In de jaren tachtig waren er uitsluitend Portugese winnaars – denk aan Belmiro Silva (met drie eindoverwinningen nog altijd recordhouder), Manuel Cunha en Firmino Bernardino – en ook begin jaren negentig was het Portugal boven in de toeristische (vakantie)regio. Voor de eerste niet-Portugese winnaar was het wachten, wachten tot 1993, al is de moedertaal van de Braziliaan Cássio Freitas ook Portugees. Freitas was dus de eerste buitenlandse winnaar van de Volta ao Algarve, maar zeker niet de laatste.

Plots kwam er een einde aan de Portugese heerschappij, en trokken de grote buitenlandse toppers naar de Algarve om er te winnen. Voormalig Vuelta-winnaar Melchor Mauri was in 1999 de eerste grote naam, gevolgd door Alex Zülle, Claus Michael Møller, Floyd Landis en – geloof het of niet – sprinter Alessandro Petacchi. Er viel af en toe nog wel een Portugese eindzege te noteren, denk aan de tweede triomf van Cândido Barbosa in 2002 en overwinningen van Hugo Sabido en João Cabreira in 2005 en 2006, maar de Volta ao Algarve werd toch steeds meer een buitenlands aangelegenheid.

Eindwinnaar Evenepoel (midden) straalt in zijn gele trui – foto: Cor Vos

De laatste jaren waren er uitsluitend klinkende namen aan het feest, met Alberto Contador (2x), Richie Porte, Tony Martin, Geraint Thomas (2x), Primož Roglič, Michał Kwiatkowski (2x) en Tadej Pogačar. Een zeer fraai rijtje, en daar zullen ongetwijfeld nog mooie namen bijkomen.

Het is na 49 edities nog altijd wachten op de eerste Nederlandse eindwinnaar, al stonden Robert Gesink, de betreurde Lieuwe Westra en Wout Poels in het verleden al eens op het eindpodium. België leverde met Stijn Devolder (2007) en Remco Evenepoel (2020 en 2022) al wel twee eindwinnaars af. Die laatste kan zich dit jaar op gelijke hoogte komen met de eerdergenoemde Belmiro Silva.

Laatste winnaars Volta ao Algarve
2023: Daniel Felipe Martínez
2022:  Remco Evenepoel
2021:  João Rodrigues
2020:  Remco Evenepoel
2019:  Tadej Pogačar
2018:  Michał Kwiatkowski
2017:  Primož Roglič
2016:  Geraint Thomas
2015:  Geraint Thomas
2014:  Michał Kwiatkowski