Na de helse kasseien wisselt het peloton halverwege april traditiegetrouw de wacht. De Brabantse Pijl zorgt de laatste jaren zelfs voor een natuurlijke overloop. Zondag strijkt het WorldTour-oircus namelijk in ons land neer voor de grootste Nederlandse koers op de kalender, de Amstel Gold Race. Na een emotionele week door de dood van Michael Goolaerts, zoekt de Limburgse organisatie naar een opvolger van Philippe Gilbert. Wie o wie wint de 53ste editie? WielerFlits blikt vooruit.

Historie
Voormalig ploegleider Herman Krott vond in 1966 dat een Nederlandse klassieker moest kunnen opboksen tegen Milaan-San Remo en de Ronde van Vlaanderen. Hij had Amsterdam en Maastricht in gedachten als start- en finishplaats. Maar omdat die wedstrijd te lang zou zijn, werd er uiteindelijk voor Breda gekozen als startplaats van de eerste editie. Met Jean Stablinski als winnaar, kreeg Krott een mooie eerste naam op het palmares. De Fransman had op dat moment al een aardige erelijst bij elkaar gereden. Stablinski won naast de Gold Race ook de Ronde van Spanje (1958), Parijs-Brussel (1963), de wereldtitel op de weg (1962) en in totaal tien ritten in de drie grote rondes.

Beelden van de allereerste uitgave van de Amstel Gold Race in 1966

De eerste 25 jaar lag de aankomst van de wedstrijd – uitgezonderd 1968, toen de finish in Elsloo getrokken was – in Meersen, daarna was Maastricht de aankomstplaats. De eindstreep werd in 2003 verlegd naar de Cauberg in Valkenburg om meer spanning te creëren. In 2013 werd de aankomststreep opnieuw verplaatst, nu twee kilometer ná de top van de Cauberg. In Vilt lag in 2012 ook de finish van het wereldkampioenschap dat door Valkenburg en omstreken voerde.

Nederlanders hebben het na de oprichting van de wedstrijd altijd bovengemiddeld goed gedaan in de enige topklassieker op eigen bodem. Al is het inmiddels al van 2001 geleden dat er een landgenoot won. Destijds versloeg Erik Dekker zijn medevluchter Lance Armstrong in een sprint met twee. Twee jaar daarvoor was het diezelfde Amerikaan – toen net terug na zijn gevecht tegen kanker – die ook Michael Boogerd zag zegevieren in een sprint met twee. Ondertussen is het dus al zeventien jaar geleden dat er nog eens een landgenoot met de armen in de lucht over de laatste krijtlijn rolde.

Met zeventien zeges is Nederland de lijstaanvoerder, mede door Jan Raas. De Zeeuw wist tussen 1977 en 1982 vijf keer te winnen en is daarmee recordhouder. Enkel in 1981 was Raas niet de sterkste, toen ging Bernard Hinault terug naar huis met een Amstel op zak. Philippe Gilbert is door zijn zege van vorig jaar Raas genaderd. De Waalse puncheur heeft AGR vier keer achter zijn naam en jaagt op een evenaring van het record.

Een samenvatting van de Amstel Gold Race 2017

Vorig jaar maakte Phil dus het mooie weer, die samen met Michał Kwiatkowski het beste de aangepaste slotfase verteerde. De toenmalige Belgische kampioen wist op de laatste beklimming van de Bemelerberg weg te springen uit een favorietengroep, waarna hij bijval kreeg van de Pool. De wereldkampioenen van 2012 en 2014 vonden elkaar en gingen in een sprint uitmaken wie zou winnen. Kwiatek speelde op de verrassing, maar Gilbert remonteerde hem en pakte zo zijn vierde zege in ‘de Amstel’. Michael Albasini won op tien seconden de sprint voor plek drie.

Laatste tien winnaars
2008: Damiano Cunego
2009: Serguei Ivanov
2010: Philippe Gilbert
2011: Philippe Gilbert
2012: Enrico Gasparotto
2013: Roman Kreuziger
2014: Philippe Gilbert
2015: Michal Kwiatkowski
2016: Enrico Gasparotto
2017: Philippe Gilbert

Parcours
De Cauberg is voor het tweede jaar op rij de grote afwezige in de laatste lus van de Amstel Gold Race. De heuvel, die jarenlang kenmerkend was, werd geschrapt om de finale attractiever te maken. De eerste reacties waren gemengd, bleek ook in de uitzending van WielerFlits Live die na de Amstel Gold Race uitgezonden werd met koersdirecteur Leo van Vliet en Michael Boogerd.

Discussie over het aangepaste parcours na de Amstel Gold Race 2017

De start is zoals de laatste jaren op De Markt in Maastricht. Dat zal in ieder geval zo zijn tot en met 2022, want afgelopen januari is de samenwerking tussen de wedstrijd en de stad verlengd. Valkenburg heeft eenzelfde contract getekend en zal daardoor nog vijf jaar de finish organiseren. In totaal bestaat deze 53ste editie uit 260 kilometer voor de elite mannen. Zij krijgen daarin 35 beklimmingen voorgeschoteld.

Drie grote lussen door Zuid-Limburg geven de eerste uren van de Gold Race kleur. In totaal passeert het peloton vier keer de aankomstlijn, waarvan de laatste keer ook de daadwerkelijke finish is. Omstreeks 12.00 uur, 15.00 uur en 16.45 uur beklimmen de renners de Cauberg (in totaal drie keer), om daarna de streep te passeren in Vilt. Na die derde passage begint de veelbesproken laatste lus, zonder de Cauberg.

De laatste lus (zestien kilometer) is opnieuw aangepast om de koers nog minder controleerbaar te maken. De Geulhemmerberg en Bemelerberg zijn hierin opgenomen, maar na de beklimming van de Geulhemmerberg volgt er nu een afdaling over de Kuitenbergweg. Hierna steekt het peloton op weg naar Bemelen de Rasberg over. Na de Bemelerberg slaan de renners nu linksaf naar Terblijt. Via de de Rijnsbergerweg komt men op de Sibberweg voor de slotkilometer, waar de laatste jaren meerdere malen de beslissing viel. De eerste keer herinneren we ons nog allemaal, toen Gilbert zich tot wereldkampioen kroonde na een vlijmscherpe demarrage op ‘zijn’ Cauberg.

Start: 10.30 uur, De Markt in Maastricht
Finish: ± 17.10 uur, Vilt

Parcours 2018: Een visuele weergave van de laatste lus van 16 kilometer

Favorieten
De Amstel Gold Race ontvangt dit jaar 25 ploegen met ieder zeven renners aan de start. Naast de achttien WorldTour-ploegen, die verplicht moeten starten, zijn zeven teams uitgenodigd via een wildcard. Natuurlijk is Roompot-Nederlandse Loterij van de partij, evenals Wanty-Groupe Gobert, Israel Cycling Academy, Aqua Blue Sport, Sport Vlaanderen-Baloise, Vital Concept en Nippo-Vini Fantini-Europa Ovini. De Amstel Gold Race mag zich verheugen op een ijzersterk deelnemersveld. Dit seizoen was er volgens statistiekenwebsite ProCyclingStats geen beter startveld in een eendaagse dan in deze Gold Race.

Julian Alaphilippe won de openingsrit in het Baskenland – foto: David Ramos/Getty Images

Quick-Step Floors schuift natuurlijk de uittredend winnaar naar voren. Philippe Gilbert wil maar wat graag het record van Jan Raas evenaren en zijn vijfde overwinning boeken. De Belg liet vorig jaar zien uit de voeten te kunnen in de nieuwe finale. Wel heeft hij in tegenstelling tot 2017 een volledig kasseienprogramma afgewerkt. De vraag is dan ook hoeveel dit van hem gevraagd heeft. Het sterrenensemble van Patrick Lefevere heeft met Julian Alaphilippe een tweede troef om uit te spelen. De Fransman kwam een beetje ziek uit de Ronde van Baskenland, waar hij de eerste twee etappes wist te winnen. Als de rust hem goed gedaan heeft, is hij een kanshebber op de winst. Zeker gezien zijn sprintkwaliteiten in een kleine groep. Gilbert en Alaphilippe krijgen de man van het voorjaar mee; Niki Terpstra plakt nog een week aan zijn voorjaar vast.

Sagan voegde vorige week Roubaix aan zijn erelijst toe. Nu de Amstel? – foto: ASO / B. Bade

Peter Sagan stond voorafgaand aan Parijs-Roubaix bovenaan de WorldTour-ranking, maar steeds was het net-niet voor de wereldkampioen. Hij won dan wel Gent-Wevelgem, maar afgelopen zondag zette hij met de overwinning in Parijs-Roubaix de kroon op zijn voorjaar. Hij wist te winnen na een indrukwekkende aanval op meer dan vijftig kilometer van de finish. De Slowaak had al gemeld dat hij na de kasseien ook nog de Amstel Gold Race zou betwisten, maar de officiële bekendmaking was toch een geruststelling voor organisatie en publiek. Voor het eerst sinds 2013 is Sagan te bewonderen in de Limburgse klassieker, waarin hij al eens derde werd. Toen lag de finish nog wel op de Cauberg. Binnen BORA-hansgrohe heeft men in Jay McCarthy – winnaar van de Cadel Evans Great Ocean Road Race en ritwinnaar in het Baskenland – iemand achter de hand.

Alleskunner Michał Kwiatkowski na zijn eindzege in Tirreno-Adriatico – foto: LaPresse/Fabio Ferrari

De nummer twee van vorig jaar is eveneens van de partij. Michał Kwiatkowski is de vooruitgeschoven pion van Sky. De Poolse winnaar van de Ronde van de Algarve en Tirreno-Adriatico kon geen vuist maken in Milaan-San Remo (elfde) en de Ronde van Vlaanderen (28e), terwijl daar toch wel iets van hem verwacht werd. In het Baskenland was hij zichtbaar met de rem erop aan het rijden, om zich voor te bereiden op deze Ardennenklassieker. Binnen de Britse miljoenenformatie zijn er meer renners die azen op het kopmanschap. Een van hen is Colombiaans kampioen Sergio Luis Henao, die zich vorig jaar al liet gelden in de Gold Race. Vanuit Nederlands (en Limburgs) oogpunt is het goed om te zien dat Wout Poels weer terugkeert na zijn sleutelbeenbreuk in Parijs-Nice. Het is alleen even afwachten hoe het met zijn vorm staat.

Het podium van vorig jaar werd gecompleteerd door Michael Albasini. De inmiddels 37-jarige Zwitser is een van de renners die op begint te bloeien als de heuvels en de Zwitserse rittenkoersen eraan komen. Of hij dit jaar opnieuw voor een podiumplek gaat, is de vraag. Misschien lijkt die kans binnen Mitchelton-Scott eerder weggelegd voor Daryl Impey. De Zuid-Afrikaanse winnaar van de Tour Down Under beschikt over een paar rappe benen als het uitdraait op een sprint. Hij kwam echter nooit verder dan een achttiende plaats. Roman Kreuziger is er ook; hij was in 2013 de eerste winnaar op de nieuwe finishlocatie.

Valverde is al sinds januari in vorm; nu komen zijn weken pas – foto: LaPresse

Movistar laat er geen gras over groeien. De Spaanse ploeg trommelt een armada op om u tegen te zeggen, met man-altijd-in-vorm Alejandro Valverde als onbetwiste leider. De Murciaan – die al op negen zeges staat dit seizoen – viert later deze maand zijn 38ste verjaardag. Hij weet wat het is om op het podium te staan. In 2008, 2013 en 2015 mocht hij zich melden, maar winnen deed hij nooit in Zuid-Limburg. Net als op een WK hikt El Imbatido tegen de winst aan; de Amstel is een hiaat op zijn rijkgevulde erelijst. Onder meer Mikel Landa en Carlos Betancur staan aan Valverde’s zijde.

De Gold Race is bij uitstek een race waar kassei- en heuvelrenners bij elkaar komen en dat is bij Bahrain Merida goed te zien. Sonny Colbrelli (tweede in de Brabantse Pijl en in 2016 al eens derde in Vilt) en Vincenzo Nibali (winnaar van de jongste Milaan-San Remo) hebben steun van de Izagirre-broers en Enrico Gasparotto. Laatstgenoemde won in 2012 en 2016 nota bene zelf de Amstel Gold Race.

Tim Wellens kende een goede generale in de Brabantse Pijl – foto: Sirotti

Lotto Soudal is met een goed gevoel aan de heuvelperiode begonnen. Tim Wellens soleerde in de Brabantse Pijl naar de overwinning door op Wellensiaanse wijze weg te springen. De Belgische formatie had de hele wedstrijd hard gemaakt. Dat werk was grotendeels op het conto te schrijven van Jelle Vanendert, die altijd goed is als de dag van de Amstel nadert. Tiesj Benoot werd derde in Overijse en kan na zijn glansrijke glorietocht tijdens Strade Bianche zeker zijn partij meeblazen in de finale.

De Belgische concurrentie komt van BMC, waar Greg Van Avermaet zijn ietwat tegenvallende voorjaar hoopt af te sluiten met een overwinning. Mocht dat niet lukken, dan is Dylan Teuns een ploeggenoot die zijn kans schoon ziet. Gezien zijn groei in het najaar van 2017 en zijn derde plek in de Waalse Pijl van vorig jaar, kan Teuns wel eens uitgroeien tot de revelatie van de Ardennenklassiekers.

Michael Matthews is de grote man voor Sunweb – foto: Sirotti

Vanuit Nederland zullen de ogen gericht zijn op de enige Nederlandse WorldTour-ploeg. LottoNL-Jumbo heeft met Robert Gesink en Bert-Jan Lindeman twee Nederlanders die de koers hard willen maken. Lindeman oogde zeer scherp in de Brabantse Pijl, maar hij kon de winnende demarrage niet volgen. Gesink komt terug van aantal weken op Spaanse hoogte. Wellicht dat hij Gesink 2.0 hier al wil laten zien en dus gaat aanvallen. Ook Floris De Tier is iemand om in de gaten te houden namens de geel-zwarten. Sunweb is weliswaar Duits, de ploeg heeft duidelijke Nederlandse roots. Michael Matthews is de uitgesproken kopman. Op kasseien wilde het niet lukken voor Bling, maar in het Baskenland leek hij zich wat te herpakken. Kan hij wel scoren in Valkenburg?

Andere Nederlandse kopmannen die uitgewaaid zijn over de verschillende ploegen? Bauke Mollema is de grote man van Trek-Segafredo, dat een mixploeg opstelt tussen heuvelmannen en renners die het stof van Noord-Frankrijk nog uit hun oren moeten peuteren. Opmerkelijk genoeg is Mollema ook de laatste landgenoot die in de top-10 eindigde van de enige klassieker die Nederland rijk is. In 2014 (!) werd Mollema zevende. Bij Katusha-Alpecin lijkt men alles op Nathan Haas te zetten, maar wellicht kan Maurits Lammertink vanuit de tweede lijn toeslaan. Dimension Data heeft Tom-Jelte Slagter in de gelederen.

Mollema aan het feest in de Wielerweek van Coppi en Bartali – foto: Sirotti

Vanuit de tweede lijn opereren ook Astana (met de nummer twee van 2016, Michael Valgren) en AG2R La Mondiale (met Jan Bakelants en Alexis Vuillermoz). UAE Emirates brengt een in de breedte sterk team op de been. De resultaten van Rui Costa, Daniel Martin en Diego Ulissi zijn tot op heden nog niet om over naar huis toe te schrijven dit voorjaar. Vanuit de ProContinentale rangen kunnen Pieter Weening (Roompot-Nederlandse Loterij) en Bryan Coquard (Vital Concept) misschien voor een daverende verrassing zorgen, maar dan moet wel alles meezitten.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Alejandro Valverde
*** Tim Wellens, Julian Alaphilippe
** Michał Kwiatkowski, Philippe Gilbert, Peter Sagan
* Tiesj Benoot, Sonny Colbrelli, Michael Matthews, Dylan Teuns

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en TV
In Maastricht en Valkenburg voorspelt Buienradar mooi lenteweer voor zondag. De temperatuur klimt gedurende de dag van vijftien tot over de twintig graden Celsius. Dat alles onder een dun wolkendek, waar de zon regelmatig doorheen komt. De wind komt met kracht twee uit het (zuid)oosten.

De NOS is de hoofduitzender als Nederlandse publieke omroep. Zij zenden van 13.30 tot 14.25 uur de vrouwenkoers uit op NPO1, om vanaf 14.45 uur livebeelden te brengen van de mannenwedstrijd. Vanaf de fietsen van LottoNL-Jumbo en Quick-Step Floors zijn er beelden van in het peloton te zien. Sporza en Eurosport 1 houden dezelfde uitzendtijden aan voor de vrouwen- en de mannenkoers. Regionale zender L1 begint om 8.45 uur met een uitgebreide voorbeschouwing, met de ploegpresentaties en de start van beide koersen.

[poll id=”775″]