Youri IJnsen

• zondag 18 april 2021 om 13:45

In een jaar waarin niets meer normaal is, is ook de Amstel Gold Race anders. Geen drie lussen door Zuid-Limburg, maar een lokale omloop tussen Valkenburg en Maastricht. Op de mooie zondag 18 april is koersdirecteur Leo van Vliet op zoek naar de opvolger van Mathieu van der Poel. Wie wint Nederlands grootste eendagskoers? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

Het is 1966 als een lang gekoesterde droom van de vermaarde amateurwielerploegleider Herman Krott in vervulling gaat. De Amsterdammer stond aan het roer van de Amstel Bier-ploeg, een team dat in de loop der jaren renners zou grootbrengen als Fedor den Hertog, Joop Zoetemelk, Gerrie Knetemann, Gert-Jan Theunisse en Leo van Vliet. In het diepste geheim werkte hij echter aan een Nederlandse klassieker. Eentje die qua status kon wedijveren met de Ronde van Vlaanderen en Milaan-San Remo. Diverse testritten over zijn beoogde parcours van zijn Amsterdam naar Maastricht bleken onhaalbaar. Zodoende was Breda de eerste startplaats. Gefinisht werd er op Koninginnedag 1966 in Meerssen.

De winnaar van die allereerste editie werd Jean Stablinski. De tot Fransman genaturaliseerde Pool was ex-wereldkampioen, werkte in de mijnen van Wallers en had diverse klassiekers en de eindwinst in de Vuelta a España op zijn naam staan. Voor Stablinski was het zijn laatste grote zege in de nadagen van zijn carrière, voor Krott was het een grote vis die als eerste naam op de erelijst zou prijken. Een jaar later fietste Arie den Hartog zich in het roemruchte shirt van Bic als eerste Nederlander op het palmares. Na hem zouden er nog zeventien thuisrijders zegevieren. België volgt met dertien overwinningen, Italie staat op zeven.

Herman Krott in 1981 – foto: Cor Vos

Hoewel de Amstel net onder de vijf wielermonumenten staat, spreekt de erelijst voor zich. Een greep uit het lijstje met winnaars na 54 edities: Eddy Merckx (twee keer), Gerrie Knetemann (twee keer, met elf jaar (!) ertussen), Freddy Maertens, Jan Raas (de Zeeuw won liefst vijfmaal, waarmee Raas recordhouder is), Steven Rooks, Joop Zoetemelk, Jelle Nijdam, Eric Van Lancker, Adrie van der Poel, Frans Maassen, Johan Museeuw, Bjarne Riis, Michael Boogerd, Erik Zabel, Erik Dekker, Michele Bartoli, Alexandre Vinokourov, Davide Rebellin, Fränk Schleck, Philippe Gilbert (vier keer), Enrico Gasparotto en Michał Kwiatkowski.

Krott zelf was koersdirecteur van zijn Amstel Gold Race tot en met de editie van 1995, gewonnen door de huidige CEO van wielerploeg UAE Emirates met het bevlekte blazoen: Mauro Gianetti. Daarna nam Leo van Vliet het stokje van Krott, die wel jarenlang eregast bleef, over. Omdat de editie van 2020 omwille van coronamaatregelen niet kon plaatsvinden, dirigeert Van Vliet komende zondag zijn 25ste AGR. De erfenis van de in 2010 overleden Krott komt overigens nog ieder jaar terug in de vorm van de Herman Krott Trofee, voor de meest strijdlustigste renner van de Amstel.

Recordhouder Jan Raas – foto: Cor Vos

Laatste tien winnaars Amstel Gold Race
2020: Niet verreden vanwege de coronacrisis
2019: Mathieu van der Poel
2018: Michael Valgren
2017: Philippe Gilbert
2016: Enrico Gasparotto
2015: Michał Kwiatkowski
2014: Philippe Gilbert
2013: Roman Kreuziger
2012: Enrico Gasparotto
2011: Philippe Gilbert
2010: Philippe Gilbert

Vorige editie

Voor de laatste uitgave van de Amstel Gold Race moeten we terug naar 2019, twee jaar geleden dus. In een uiterst zonnig Zuid-Limburg vormde een elftal renners de klassieke vlucht van de dag. In het peloton namen Deceuninck-Quick-Step en Astana de teugels in handen, maar die lieten beide teams aardig vieren. Pas op vijftig kilometer voor de meet werd de voorsprong van de elf voor het eerst kleiner dan een minuut. Enige fracties later opende Mathieu van der Poel de finale, door op 44 kilometer van de meet te demarreren op de Gulperberg. Het peloton werd met stomheid geslagen; alleen Gorka Izagirre volgde.

Na de Gulperberg volgt immers een brede baan richting de voet van de Kruisberg, waardoor aanvallen in die fase van de wedstrijd vaak zinloos zijn. Op de Kruisberg werden de vroege vluchters ingerekend en ook Van der Poel was teruggefloten. Op dat moment lanceerde Dries Devenyns zijn kopman Julian Alaphilippe en alleen Jakob Fuglsang kon via een indrukwekkende remonte aansluiting vinden bij de Franse springveer. De twee reden daarna in rap tempo weg bij de achtervolgers, waarna de koers in een impasse terechtkwam. De Deen probeerde in de diepe finale zijn medevluchter nog te lossen, maar dat was tevergeefs.

Van der Poel ontbindt zijn duivels – foto: Cor Vos

Het luidde wel meteen een Koude Oorlog in tussen Alaphilippe en Fuglsang, die – in de veronderstelling dat hun voorsprong groot genoeg was – het tempo intussen flink teruggeschroefd hadden. In de achtergrond bleek Van der Poel over wonderbenen te beschikken. Bij de laatste passage van de meet voor de finish besloot de Nederlands kampioen van Corendon-Circus het heft in eigen handen te nemen. Samen met wijlen Bjorg Lambrecht en Valentin Madouas ging hij op zoek naar de renners voor zich. Eerst werden Bauke Mollema en Simon Clarke teruggepakt, maar MVDPs honger was nog niet gestild.

Het groepje bleef doorjagen en kreeg zo ook Matteo Trentin en Maximilian Schachmann te pakken. Vooraan bleven de twee leiders een kat-en-muis-spel spelen. Het was immers klip en klaar: zij zouden strijden om de winst. Tot de groep-Van der Poel plotsklaps uit de laatste bocht kwam zeilen en de voorste twee in het vizier kreeg. Heel even leek ex-winnaar Michał Kwiatkowski de koers van de twee te redden, door direct op en over Alaphilippe en Fuglsang heen te gaan. Zo’n 60-70 meter daarachter was Van der Poel naarstig op zoek om iemand te vinden die nog van hem wilde overnemen. Alle ellebogen ten spijt: niemand kon meer.

De Nederlands kampioen zette zich op 600 meter van de streep op kop van zijn groepje en begon het tempo op te voeren. Met machtige pedaalslagen kwam hij dichter en dichter, om op 250 meter voor het einde zijn eindsprint in te zetten. Aangemoedigd door een orkaan van gejuich kwam hij op het wiel van de voorste drie, om dan – nog altijd van de kop af – genadeloos af te rekenen met de complete wereldtop. Ongeloof bij de hoofdrolspeler in kwestie, die dankzij een sensationele apotheose voor een geluidsexplosie bij het aanwezige publiek zorgde. Van der Poel zorgde voor het eerst sinds 2001 voor een Nederlandse zege in de Gold Race.

Clarke feliciteert Van der Poel na Amstel – foto: George Deswijzen

“He really did deserve that victory”, zou nummer twee Simon Clarke daar later in een reconstructie over zeggen. De superlatieven schoten de wielerwereld te kort.

Uitslag Amstel Gold Race 2019
Mathieu van der Poel (Corendon-Circus) in 6u28m18s
Simon Clarke (EF Education First) allen z.t.
Jakob Fuglsang (Astana)
4. Julian Alaphilippe (Deceuninck-Quick-Step)
5. Maximilian Schachmann (BORA-hansgrohe)

6. Bjorg Lambrecht † (Lotto-Soudal)
Volledige uitslag

Parcours

Omwille van de coronamaatregelen was de organisatie van de Amstel Gold Race genoodzaakt om een parcours uit te tekenen waar geen publiek bij aanwezig mag zijn. Leo van Vliet en zijn team konden dan ook niets anders dan een lokale route uittekenen. Die bevindt zich tussen Maastricht en Valkenburg, met drie beklimmingen per rondje. De ene helft van het peloton noemt het – misschien ietwat teleurgesteld – een criterium. De andere helft beschouwt het als een kampioenschapsparcours. Hoewel beide kampen verschillen van mening, zullen ze het over één zaak eens zijn: het is prachtig dat de koers kan doorgaan.

Om te voorkomen dat zich toch toeschouwers verzamelen bij de start in Vilt, begint het peloton bij het Holland Casino op de Cauberg in Valkenburg aan de geneutraliseerde start. Na het passeren van start/finish in Vilt zal het officiële startschot volgen ter hoogte van Hotel Lamerichs op de flanken van de Geulhemmerberg. Eenmaal boven en terug in de rand van Berg en Terblijt, zet het peloton via de Rijksweg koers naar Maastricht. Net voordat de N50 uitmondt in de Limburgse hoofdstad, slaan de renners linksaf. Na enkele kilometers in licht dalende lijn, komt het peloton aan in Bemelen. Daar begint vervolgens ook de Bemelerberg.

Dit klimmetje is ongeveer twee keer zo lang als de Geulhemmerberg, aan ongeveer dezelfde gemiddelde stijging. Deze klim is meer een loper die je – met goede benen, uiteraard – prima op een hoog buitenblad kunt nemen. Vervolgens gaat het over een mooie, doorgaans rechte weg naar Valkenburg. De coureurs rijden het stadje vanuit het zuiden binnen. In gestrekte draf zetten ze koers naar het historische centrum, waar vervolgens de kenmerkende bocht naar links ligt: het startpunt van de Cauberg. De befaamde helling in het Mergelland is de steilste van de drie hellingen in het corona-Amstel Gold Race-parcours.

De piek van de steiltegraad op de Cauberg stijgt tot 12%, in de bocht net voor de bekende voetgangersbrug die het parkeerterrein van het casino verbindt met kuuroord Thermae 2000. Eenmaal vakantiepark Landal Kasteeldomein – waar de straatnamen zijn vernoemd naar alle winnaars en winnaressen van de AGR – aan de linkerzijde in het vizier, weten de renners dat de top in zicht is. Vervolgens gaat het rechtsaf en daarna in een rechte streep van 1,8 kilometer naar start/finish in Vilt. Wie vermoedt dat het zwaartepunt net zoals vroeger op de Cauberg ligt, komt bedrogen uit. Deze ronde doen de renners twaalf keer.

Er staan echter dertien rondes op de rol voor de mannen, goed voor een koers van 219,7 kilometer. Ter vergelijking: de editie van 2019 was 265,7 kilometer. De laatste ronde is zondag identiek aan de laatste omloop in de edities van 2018 en 2019. Dat betekent dat de renners na de laatste keer Geulhemmerberg nu rechtsaf gaan en via de Kuytenbergweg naar de buitenwijken van Maastricht rijden. Daarna komen ze op het kruispunt-N50 weer terecht op de wegen die ze al twaalf keer eerder hebben gereden. De hoofdrolspelers zullen dan via dezelfde weg naar de Bemelerberg rijden, opnieuw de laatste klim van de Amstel.

Parcours Amstel Gold Race 2021

Wat aanvallers daarna in de kaart kan spelen, is de alternatieve afdaling van de Bemelerberg. Of beter gezegd, de uitloper van de Bemelerberg. Bij Groothuis slaan de renners nu linksaf, waardoor ze via smalle landweggetjes terugrijden naar Vilt. Op deze banen kwam Mathieu van der Poel in 2019 op stoom om uiteindelijk als een wals door te rijden tot op de meet in Vilt. De boog voor de laatste kilometer ligt vlak voor de laatste bocht, waarna de laatste 900 meter in een rechte lijn afstevenen op de definitieve eindstreep van deze alternatieve Amstel Gold Race 2021. Wie mag daarna een glas bier inschenken?

Lengte: 219,7 kilometer
Hoogtemeters: 2785

Start: 12.05 uur in Valkenburg
Finish: rond 17.35 uur in Vilt

Favorieten

De weersomstandigheden zien er voor komende zondag niet slecht uit. De wind staat in de rug bij de laatste beklimmingen van de Cauberg en de Geulhemmerberg. Dat betekent wel dat hij op de uitloper van de Bemelerberg tegen staat, wat een late uitvalspoging niet meteen in de kaart speelt. Daarnaast rijden de renners voor het overgrote deel over het WK-parcours van 2012. Toen lieten de renners de Geulhemmerberg wel achterwege en was in de slotronde de Cauberg wél opgenomen. Omdat het parcours nu atypisch is voor een klassieker, zal de koers – net als vaak op een WK – waarschijnlijk lang gesloten blijven.

Desalniettemin is het parcours zwaar genoeg om tegenstanders de koers te doen laten verliezen. Als een ploeg een volle ronde kan doortrekken, dan ligt driekwart van het peloton meteen op apegapen. Anderzijds geeft de finaleronde niet veel punten waarop renners het verschil kunnen maken. Met daarbij inachtneming dat de koers best weleens lang gesloten kan zijn én de wedstrijd ruim veertig kilometer korter is dan gebruikelijk, ligt het niet voor de hand dat de sterkste renner hier voor het ingaan van de slotronde voor een solo vertrokken is. Een uur minder koers betekent dat meer renners frisser zullen zijn en daarom is de verwachting dat de Amstel Gold Race eindigt in een sprintje tussen vier tot twaalf renners.

Van Aert won al Gent-Wevelgem – foto: Cor Vos

Wat dat betreft zijn alle ogen gericht op Jumbo-Visma. Als Nederlandse formatie zijn zij de thuisploeg in Nederlands enige WorldTour-klassieker. De topfavoriet voor de zege huist ook in hun selectie. Deze lokale ronde is op het lijf geschreven van Wout van Aert. De 26-jarige Belg van de Jumboys rijgt dit voorjaar de topresultaten aan elkaar. In Gent-Wevelgem mocht hij al eens juichen. Alleen pech of een enorme inzinking zal Van Aert ervan weerhouden geen rol te spelen in finale van de Amstel. De Belg is niet bang om te koersen, maar kan ook prima gokken op zijn sprint. Na een uitputtingsslag is er bijna niemand sneller dan hij.

Kan Pidcock het ook in de Amstel? – foto: Cor Vos

Maar goed, de laatste weken is dat geen sinecure. Zo klopte Kasper Asgreen in de Ronde van Vlaanderen de sneller geachte Mathieu van der Poel en ondervond Van Aert dat afgelopen woensdag in de Brabantse Pijl nog aan den lijve. Tom Pidcock stak hem daar namelijk een loef af. Het Britse supertalent maakte onderweg al een ijzersterke indruk en legde Van Aert en Matteo Trentin er vlotjes op in de eindsprint. Qua karakteristieken zou de Amstel de jongeling nog beter moeten passen. Met zijn klimmersbenen en ferme spurt zou de INEOS Grenadiers-renner zondag meteen zijn tweede profzege kunnen bijschrijven. Opgepast!

Matthews vertelde al vaker dat AGR zijn favoriete koers van het jaar is – foto: Cor Vos

De erelijst van Michael Matthews telt op zijn beurt 37 profzeges. Daar zitten enkele klinkende overwinningen bij, maar die écht grote klapper ontbreekt nog. Terwijl de 30-jarige Australiër van BikeExchange ook dit voorjaar andermaal op de afspraak is. Bling werd al zesde in Milaan-San Remo en vijfde in Gent-Wevelgem. In 2015 stond hij bovendien al eens op het podium van de Amstel Gold Race, in wat hij zijn lievelingskoers noemt. Ondanks een val in de Brabantse Pijl zal Matthews er in de finale waarschijnlijk weer bij zijn. Wanneer hij erin slaagt om eens alles goed te doen in de eindsprint, dan behoort winst tot de mogelijkheden. Met de herboren Esteban Chaves heeft hij een sterke helper in de finale, net als de katterappe allrounder Robert Stannard. De jongeling reed woensdag nog een sterke koers. Onderschat de Aussies niet.

Schiet Trentin nu eens de hoofdvogel af? – foto: Cor Vos

In hetzelfde straatje, maar misschien van een net iets minder kaliber: Matteo Trentin. De 31-jarige Italiaan behoort net als Matthews misschien wel tot een van de beste renners ter wereld. Ook Trentin is behoorlijk rap aan de meet, maar hij treft altijd wel iemand in zijn gezelschap die net iets sneller is. In 2019 kleurde hij nog mee de finale in de AGR en lag hij lange tijd op koers om voor het podium te rijden, tot alles in de slotkilometers weer samentroepte. Dit voorjaar werd de renner van UAE Emirates wel al derde in zowel Gent-Wevelgem als de Brabantse Pijl. Hij heeft Marc Hirschi in steun; de Zwitser is nog niet in topvorm.

Alaphilippe opende de debatten in De Ronde al vroeg – foto: Cor Vos

Wereldkampioen Julian Alaphilippe behoort in dit soort wedstrijden de laatste jaren tot de absolute topfavorieten. Voor de Amstel Gold Race geldt dat dit jaar een pak minder. De 28-jarige Fransman valt een beetje tussen de snellere mannen en de aanvallers in. De kopman van Deceuninck-Quick-Step zal het zonder meer proberen in de finale, maar eerlijk is eerlijk: Alaphilippe wist dit voorjaar nog nergens echt te overtuigen. Wellicht dat zijn ploeg kan spelen met jonkies Mauri Vansevenant en Mikkel Frøhlich Honoré, die dit ook moeten aankunnen.

Roglic won vorig jaar nog Luik-Bastenaken-Luik – foto: Cor Vos

De druk om de koers te dragen zal zonder twijfel op het bordje van Jumbo-Visma komen te liggen. Zij kunnen het namelijk tactisch spelen in de slotronde, met Van Aert achter de hand. In de Ronde van het Baskenland liet Primož Roglič namelijk zien dat hij in blakende vorm steekt. In een klein groepje is de 31-jarige Sloveen ook zeker niet kansloos. Hij zal in de finale ongetwijfeld ten aanval trekken om Van Aert in een zetel naar de streep te voeren. Wanneer Roglič de Michel Wuyts-rekening met zijn Belgische ploegmaat vereffent, heeft de ploeg ook nog Jonas Vingegaard in de gelederen. De ploegleiding heeft veel vertrouwen in hem voor dit soort wedstrijden. De Deen werd vorige week tweede achter Rogla in de Baskische rittenkoers.

Dit beeld zullen we zondag als het goed is niet nog eens zien – foto: Cor Vos

Naast Alaphilippe zijn er nog een aantal Franse renners die zondag in de voetsporen van Jean Stablinski kunnen stappen. David Gaudu maakt namelijk al heel het seizoen veel indruk, zo ook in de voorbije Ronde van het Baskenland. De nog altijd pas 24-jarige Fransman kennen we vooral als klimmer, maar let wel: ook Gaudu heeft een sterk spurtje in zijn benen. Denk maar eens terug aan de derde rit van de Ronde van Romandië 2019. Toen nam hij in een sprint van een man of vijftien toch de maat van Rui Costa, Roglič en Michael Woods. Groupama-FDJ zal overigens gebaat zijn bij een harde koers. Met Rudy Molard en vooral Valentin Madouas (achtste in 2019) hebben ze nog twee hete ijzers in het vuur.

Schachmann won dit voorjaar opnieuw Parijs-Nice – foto: Cor Vos

De Franse equipe kan in de voorfinale weleens bijval krijgen van BORA-hansgrohe. Zij brengen op papier ook een erg sterke selectie naar Zuid-Limburg, maar op een sprint moeten zij niet wachten. Maximilian Schachmann is de kopman bij de Duitsers. Ook hij reed in 2019 een erg sterke finale, met een vijfde plek als eindresultaat. De winnaar van Parijs-Nice moet echter hopen dat ze achter hem naar elkaar kijken. Met Wilco Kelderman en Ide Schelling staan ook twee Nederlanders op de startlijst. Vooral die laatste zou als verre outsider best eens kunnen verrassen. De 23-jarige Hagenees reed al een puik voorjaar. Woensdag werd hij na een sterk optreden bijvoorbeeld nog vierde in de Brabantse Pijl.

Valverde was de laatste weken ineens opdreef. Zou het? – foto: Cor Vos

Of het een hiaat op zijn palmares is, zullen we hem eens moeten vragen. Het feit ligt er dat – in een vorig wielerleven, met de aankomst nog op de Cauberg – deze koers voorheen op het lijf van Alejandro Valverde geschreven was. Maar nog nimmer wist hij te zegevieren, ondanks drie podiumplaatsen (twee keer tweede). De Spanjaard viert precies een week na de Amstel zijn 41ste verjaardag. Het laatste jaar leek hij aan kwaliteiten in te boeten, maar sinds de Ronde van Catalonië is de Movistar-kopman bezig aan een revival. El Imbatido is zijn onverslaanbare versnelling wat kwijtgeraakt in de loop der jaren, maar poets hem nooit uit.

Higuita heeft een sterke sprint na een afmattende koers – foto: Cor Vos

Bij EF Education-Nippo hebben ze het voorjaar compleet gemist. De Amerikaanse formatie gaf totaal niet thuis en ook in de meeste andere wedstrijden was het zoeken naar de rozehemden. Hugh Carthy, Stefan Bissegger en revelatie Simon Carr zijn daarop de grootste uitzonderingen. Die laatste rijdt zondag ook mee. Buiten een rol in de voorfinale, zal het voor hem vooral leren zijn. Wie met zijn eindschot en klimmerbenen wel stiekem mag dromen, is Sergio Higuita. De 23-jarige Colombiaanse kampioen moet in de finale kunnen overleven. Met zijn explosiviteit gaat hij in een sprintje nooit veraf zijn van winst. In de derde etappe van Tirreno-Adriatico waren bijvoorbeeld alleen Van der Poel, Van Aert en Davide Ballerini sneller.

Van Avermaet kan overleven, maar kan-ie dan ook nog sprinten? Foto: Cor Vos

Een van de renners die het afgelopen jaar nog het onderspit moest delven tegen Higuita, is Greg Van Avermaet. Hij beschikt al heel het voorjaar over goede benen, maar winnen is op dit moment lastig voor de olympisch kampioen. Er is er altijd wel eentje sneller. Dat geldt ook voor Michał Kwiatkowski, al won hij hier in 2015 wel in een sprint met een groter groepje. Met goede benen kan hij – net als in 2019 – in de finale op zoek gaan naar winst. Pidcock zal in ieder geval blij zijn met zijn aanwezigheid. En wat kan Simon Clarke? Hij kent eenzelfde soort aanloop als in 2019, toen hij uiteindelijk als dichtste eindigde op winnaar Van der Poel.

Teuns rijdt ook sterk de laatste weken – foto: Cor Vos

Meer mannen die hun rol zullen willen spelen in de finale, zijn bijvoorbeeld Tim Wellens (Lotto Soudal), Dylan Teuns (Bahrain Victorious), Tiesj Benoot en Søren Kragh Andersen (Team DSM), Bauke Mollema (Trek-Segafredo) en Warren Barguil (Arkéa-Samsic). Bij Uno-X zetten ze hoog in met Markus Hoelgaard, die al achtste werd in de E3 Prijs. Al deze renners gelden als outsiders voor de winst, maar ze hebben elkaar wel nodig om te kunnen winnen. Zij zullen de krachten moeten bundelen om de topfavorieten het leven zuur te maken of om ze zelfs kapot te krijgen. De hoogtemeters zullen doorwegen na 221 kilometer koers.

Fuglsang zal zijn nieuwe sponsor ongetwijfeld in het zonnetje willen zetten – foto: Astana-Premier Tech/Getty Images

Tot slot nog een ploeg die als collectief de handen weleens ineen kan slaan met Groupama-FDJ en BORA-hansgrohe. Astana-Premier Tech brengt namelijk een sterke formatie aan het vertrek. Omar Fraile en de rappe Alex Aranburu zijn in orde, zij kunnen in de finale meeschuiven met aanvallen of in de achtergrond de kopmannen bijstaan. Dat zijn Alexey Lutsenko – die in 2012 in Valkenburg wereldkampioen bij de beloften werd – en Jakob Fuglsang. De Kazachse kampioen kan mikken op een sterk sprintje en leek in de GP Miguel Indurain er eindelijk door te komen dit voorseizoen. Fuglsang zal op zijn beurt opnieuw de aanval moeten kiezen, net als in 2019. De 36-jarige Deen was tot op heden goed in orde, maar nog niet super.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Wout van Aert
*** Tom Pidcock, Michael Matthews
** Matteo Trentin, Julian Alaphilippe, Primož Roglič
* David Gaudu, Maximilian Schachmann, Alejandro Valverde, Sergio Higuita

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en TV

De weergoden zijn de renners goedgezind in Zuid-Limburg, zondag. Zo warm als het in 2019 was, zal het niet zijn. Maar met ’s middags een maximale temperatuur van twaalf graden Celsius, is het prima koersweer. Er is geregeld ruimte voor de zon, er valt geen regen en ook de wind valt mee. Die komt uit het noordoosten en waait aan windkracht twee tot drie. Kortom: het weer zal de wedstrijd nauwelijks beïnvloeden, de renners maken de koers.

Omdat de lokale lus hermetisch is afgesloten voor het publiek (uitsluitend toegankelijk voor bestemmingsverkeer), kunnen toeschouwers de wedstrijd in zijn geheel volgen via de NOS. Dat kan online via de website van de NOS en op NPO 1 zullen later op de middag ook televisiebeelden en radioverslag te zien en horen zijn. Sporza verzorgt vanaf de start een livestream en schakelt om 14.00 uur over naar televisie. Vanaf dat tijdstip kun je ook inschakelen op Eurosport Player. Eurosport 1 begint om 16.30 uur. Bespreek het verloop van de Amstel in het WielerFlits-liveblog.