Koen Middendorp

• zondag 10 april 2022 om 08:05

De Amstel Gold Race als prestigieus intermezzo tussen de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Het is even wennen, maar we krijgen zondag ongetwijfeld een mooie koers voorgeschoteld. Er staan ook heel wat toppers aan de start van de Limburgse klassieker. WielerFlits wikt en weegt de kansen van de favorieten!

Historie

In 1966 gaat een lang gekoesterde droom van de vermaarde amateurwielerploegleider Herman Krott in vervulling. De Amsterdammer, die aan het roer stond van de eveneens vermaarde Amstel Bier-ploeg met sportieve boegbeelden als Fedor den Hertog, Joop Zoetemelk, Gerrie Knetemann, Gert-Jan Theunisse en Leo van Vliet, werkte in het diepste geheim aan een eigen Nederlandse klassieker. Krott deed dit samen met Ton Vissers, die in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw als ploegleider en organisator van diverse wielerkoersen zijn strepen in het wielermilieu had verdiend.

Krott en Vissers werkten het idee uit en besloten de Amstel-brouwerij in Amsterdam te benaderen als potentiële sponsor. “Herman had een Amstel-amateurwielerploeg en we waren uitgenodigd in Amsterdam”, vertelde een toen 93-jarige Vissers in 2015 aan de NOS . “Dus wij vroegen: jullie sponsoren al zoveel, kun je ons niet sponsoren? Die man zegt: dat komt goed uit. Wij brengen Amstel Gold op de markt, dus als het Amstel Gold Race mag heten, wil ik jullie wel sponsoren. Het was eigenlijk in vijf minuten gepiept.” De geboorte van de Amstel Gold Race was hiermee een feit.

Krott, de geestelijke vader van de Amstel Gold Race, met renner Arie Hassink – foto: Cor Vos

De eerste editie, die plaatsvond in 1966, speelde zich af tussen Breda en Meerssen. En dus niet vanuit Amsterdam, waar hoofdsponsor Amstel was gevestigd. Dat was aanvankelijk wel de bedoeling, maar het bleek niet mogelijk om een wielerkoers uit te tekenen van Amsterdam naar de beoogde finish in Heerlen, waar tevens een Amstel-brouwerij was gevestigd. “Hoe wij ook reden, het was altijd boven de 300 kilometer”, aldus Vissers. “Dus toen hebben we uiteindelijk moeten kiezen voor Breda en Meerssen, omdat daar een paar ondernemers zaten die ook wel wilden meebetalen.”

Met voormalig wereldkampioen Jan Janssen, Peter Post en vijfvoudig Tourwinnaar Jacques Anquetil wist de organisatie meerdere grote namen te strikken voor de allereerste uitgave van de Amstel Gold Race. De zege ging die dag echter naar een tot Fransman genaturaliseerde Pool: voor de toen 33-jarige Jean Stablinski, de wereldkampioen van Saló di Garda, was het de laatste grote zege in de nadagen van zijn carrière. Vissers zag het graag gebeuren: “We waren gelijk gearriveerd. We waren een klassieker in wording, die begon met een oud-wereldkampioen als winnaar. Dat was prachtig.”

Krott, die tot en met de editie van 1995 de scepter zwaaide als koersdirecteur, zag zijn klassieker uitgroeien tot een prestigieuze koers op de wielerkalender. Dat is ook te zien aan de erelijst. Met onder meer Walter Planckaert, Eddy Merxkx (de winnaar in 1973 en 1975), Freddy Maertens, Gerrie Knetemann (1974 en 1985, zijn tweede zege staat nog altijd op ons netvlies gebrand), Jan Raas (de Zeeuw won liefst vijfmaal, waarmee Raas ook recordhouder is), Bernard Hinault, Steven Rooks, Joop Zoetemelk, Johan Museeuw en in een iets recenter verleden Michael Boogerd, Erik Zabel en Michele Bartoli.

Rooks (links) en Zoetemelk (rechts) sprinten naar de finish, Rooks wint – foto: Cor Vos

In 1995 nam de huidige wedstrijdleider Leo van Vliet het stokje over van de inmiddels overleden Krott. Onder de sportieve leiding van Van Vliet won de Amstel Gold Race nog verder aan populariteit. Er is de laatste jaren flink gesleuteld aan het parcours, maar de toppers blijven komen en de winnaars mogen er zijn. Denk aan Damiano Cunego, Philippe Gilbert (de viervoudige winnaar kan in theorie het record van Jan Raas evenaren, en dat in zijn afscheidsjaar), Michał Kwiatkowski, Enrico Gasparotto (we willen de Italiaan als tweevoudige winnaar niet onbenoemd laten), Mathieu van der Poel en Wout van Aert.

Met achttien zeges topt Nederland het lijstje met winnaars, gevolgd door België (met dertien overwinningen) en Italië met zeven triomfators. De kans op een nieuwe Nederlandse of Belgische zege is zeker aanwezig.

Laatste winnaars Amstel Gold Race
2021: Wout van Aert
2020: Geen editie omwille van corona
2019: Mathieu van der Poel
2018: Michael Valgren
2017: Philippe Gilbert
2016: Enrico Gasparotto
2015: Michał Kwiatkowski
2014: Philippe Gilbert
2013: Roman Kreuziger
2012: Enrico Gasparotto

Voor Philippe Gilbert was de Amstel Gold Race lange tijd een soort speeltuin – foto: Cor Vos

Vorig jaar

De 55ste editie van de Amstel Gold Race was in allerlei opzichten een unieke editie. Vanwege de coronacrisis en bijbehorende maatregelen was er geen publiek welkom bij de koers, maar de renners kregen daarnaast ook een totaal ander traject voor de wielen geschoven. De organisatie moest vanwege de toen geldende COVID-beperkingen terug naar de tekentafel, met als opdracht een coronaveilige uitgave te garanderen. Vandaar dat er werd gekozen voor een aaneenschakeling van lokale omlopen in en rond Vilt. Het lokale circuit was 17 kilometer lang en kende drie potentiële scherprechters.

Loïc Vliegen zat in de vroege vlucht – foto: Cor Vos

De vroege vlucht kwam al vrij snel tot stand en werd gevormd door Maurits Lammertink, Loïc Vliegen (Intermarché-Wanty-Gobert), Edward Theuns, Julian Bernard (Trek-Segafredo), Stan Dewulf (AG2R Citroën), Sébastien Grignard (Lotto Soudal), Chad Haga (Team DSM), Ryan Gibbons (UAE Emirates), Kenny Molly (Bingoal Pauwels Sauces WB) en Anders Skaarseth (Uno-X). De voorsprong van deze tien vluchters liep op tot goed vijf minuten, maar ze bleken al snel een vogel voor de spreekwoordelijke kat en werden ruim voor de finish bij de lurven gegrepen door het inmiddels op hol geslagen peloton.

Op 42 kilometer barstte de finale echt los. Een gevaarlijke groep met onder meer Dylan van Baarle, Simon Clarke, Florian Sénéchal, Rui Costa en Sonny Colbrelli reed een minuut weg van het peloton, maar Primož Roglič wist met een fikse versnelling op de Cauberg de scheve situatie recht te zetten voor Jumbo-Visma. De Sloveen hoorde tot het kransje topfavorieten voor de overwinning, maar was niet mee op het moment dat zijn ploeggenoot Wout van Aert besloot te versnellen op de laatste passage van de Cauberg. Roglič kreeg op een wel heel slecht moment af te rekenen met materiaalpech en was plotsklaps kansloos voor de zege.

Pidcock en Van Aert met een millimetersprint in Vilt – foto: Cor Vos

En dus moest het binnen het kamp van Jumbo-Visma komen van Van Aert. De Belgische klassiekerspecialist trok door op de Cauberg en was zo de aanstichter van een sterke kopgroep van in totaal tien renners. Maximilian Schachmann, Tom Pidcock, Michał Kwiatkowski, Richard Carapaz, Alejandro Valverde, Julian Alaphilippe, Jakob Fuglsang, Michael Matthews en Guillaume Martin konden mee met Van Aert. Deze groep bleef echter niet lang bij elkaar. Na een eerste serieuze demarrage van Pidcock werd het kaf nogmaals van het koren gescheiden: Van Aert en Schachmann waren mee, de anderen moesten passen.

Van Aert, Pidock en Schachmann pakten in de daaropvolgende kilometers ruim twintig seconden op de eerste achtervolgers en bleven, ondanks diverse schermutselingen in de achtergrond, vooruit. Schachmann probeerde in de laatste kilometers nog op de verrassing te spelen, maar Van Aert en Pidcock waren bij de pinken en zo gingen ze met z’n drieën richting de slotkilometer. Van Aert werd als topfavoriet de kop opgedrongen door Pidcock, die hem nog klopte in de Brabantse Pijl, en Schachmann. Ditmaal waren de rollen echter omgedraaid, al was het verschil op de streep niet met het blote oog waarneembaar.

Pidcock, Van Aert en Schachmann op het podium – foto: Cor Vos

Van Aert of toch Pidcock? De finishfoto moest er aan te pas komen om de winnaar aan te wijzen. Van Aert wist met enkele millimeters (om exact te zijn vier duizendsten van een seconde) te winnen en volgde zo zijn eeuwige rivaal Mathieu van der Poel op als winnaar van de Amstel Gold Race. In de weken na de koers deden er nog vele theorieën de ronde, maar aan de uitslag werd niet meer getornd.

Amstel Gold Race 2021
1. Wout van Aert (Jumbo-Visma)
2. Tom Pidcock (INEOS Grenadiers)
3. Maximilian Schachmann (BORA-hansgrohe)
4. Michael Matthews (Team BikeExchange)
5. Alejandro Valverde (Movistar)
Volledige uitslag en verslag

Parcours

Wie de Amstel Gold Race zegt, zegt nog steeds de Cauberg. Natuurlijk, de beklimming staat nog driemaal op het menu, maar is niet meer zo bepalend als vroeger. Hoe mooi een machtssprint bergop ook is, de (voormalige) scherprechter zorgde ook voor een afwachtende houding bij de coureurs. Hierdoor werd de Amstel Gold Race een wat voorspelbare wedstrijd. En dus nam de organisatie enkele jaren geleden een rigoureuze beslissing: de Cauberg maakt inmiddels geen deel meer uit van de finaleronde. Wedstrijdleider Van Vliet hoopte hiermee op een minder voorspelbaar koersverloop.

We mogen wel concluderen dat die wens in vervulling is gegaan, als we bijvoorbeeld terugdenken aan de editie van 2019. Vorig jaar werd er, vanwege de coronabeperkingen, noodgedwongen uitgeweken naar een lokale omloop. Nu trekken de renners zoals vanouds weer door het Limburgse landschap en over de vele Limburgse klimmetjes. Komende zondag is het Vrijthof in Maastricht het decor van de start van de 56ste editie van de koers. De renners zullen nog voor het middaguur vertrekken voor een tocht van ruim 254 kilometer. Na de start in Maastricht is het tijd voor drie grote lussen door Zuid-Limburg.

Dit betekent dat het peloton passeert door plaatjes als Raar, Wijlre, Schin op Geul, Sibbe… De ervaren fietstoerist kent ze ongetwijfeld, net als de vele Limburgse heuvels. Denk aan de Slingerberg, Raarberg, Bergseweg, Camerig en Gulperberg. In totaal beklimmen de renners liefst 33 hellingen, waaronder drie keer de befaamde Cauberg. Deze voormalige scherprechter ligt op 200, 91 én 24 kilometer van de finish. En uiteraard mogen ook de Eyserbosweg en Keutenberg niet ontbreken. Na deze klassieke kuitenbijters is het nog respectievelijk 42 en 34 kilometer naar de streep in Berg en Terblijt.

In totaal passeert het peloton vier keer de aankomstlijn, waarvan de laatste keer ook de daadwerkelijke finish is. Na een laatste keer de Cauberg en een derde passage in Berg en Terblijt volgt er nog een finalelus van om en nabij de twintig kilometer. De renners laten de Eyserbosweg, Keutenberg en Cauberg achter zich, op weg naar de laatste twee beklimmingen van deze Amstel Gold Race: de Geulhemmer- en Bemelerberg. Toegegeven, het zijn niet de meest zware beklimmingen in Zuid-Limburg, maar na ruim tweehonderd kilometer koers en ontelbaar veel klimmetjes staan de benen al op ontploffen.

Na de beklimming van de Geulhemmerberg nemen de renners de afdaling van de Kuitenbergweg richting Maastricht. Eenmaal beneden gaat het via de Molenweg en de Peutgensweg naar de Rasberg, om in een ziedende vaart naar Bemelen te koersen. Ten oosten van het dorpje wacht de Bemelerberg. Eenmaal boven slaan de coureurs linksaf, richting het nabijgelegen Terblijt. Via de Rijnsbergweg komt men uit op de Sibberweg, waar de vod van de laatste kilometer wappert. Nog duizend meter te gaan! De finishstreep is gelegen aan de Rijksweg. Wie kroont zich hier tot winnaar van de Amstel Gold Race 2022?

Zondag 10 april, Maastricht – Valkenburg (254,1 km)

Officiële start: 10.26 uur in Maastricht
Finish: omstreeks 16.45 uur in Vilt/Berg en Terblijt

Favorieten

De Amstel Gold Race is normaal de tweede heuvelklassieker in een rijtje van vier: Brabantse Pijl-Amstel Gold Race-Waalse Pijl-Luik-Bastenaken-Luik. Kasseienvreters die hun klassiekercampagne nog een weekje doortrekken, kruisen in het zuiden van Limburg de degens met de frissere Ardennenmannen. Het zorgt vaak voor een interessante (koers)dynamiek, maar dit jaar wordt de Amstel Gold Race verreden tússen de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix in.

Vanwege de Franse presidentsverkiezingen moest de Hel van het Noorden op zoek naar een andere datum. De Amstel Gold Race en diens koersdirecteur Leo van Vliet waren bereid om van datum te wisselen. Zo bijten beide wedstrijden elkaar niet. “Zondag 10 april is voor ons ook een prachtige plek op de kalender van de voorjaarsklassiekers”, vertelde Van Vliet in oktober. Een nadeel is wel dat niet alle toppers de moeite nemen om komend weekend naar Limburg af te zakken.

Mathieu van der Poel – foto: Cor Vos

Wie zondag wel gewoon van de partij is, is Mathieu van der Poel. De Nederlander van Alpecin-Fenix is zonder twijfel de grote favoriet voor de overwinning, zondag in de Amstel Gold Race. De Nederlander was in 2019 al de beste in de Nederlandse klassieker, we herinneren ons allemaal nog wel die krankzinnige slotfase, en hij verkeert de laatste weken in bloedvorm. Van der Poel kende een wat atypische en in het begin allesbehalve vlekkeloze voorbereiding op de voorjaarsklassiekers. Maar zie nu, we zijn een paar weken verder en de sportieve duizendpoot heeft al zeges in Dwars door Vlaanderen en de Ronde van Vlaanderen op zak.

De 27-jarige renner liet na Milaan-San Remo al weten wel oren te hebben naar een deelname aan de Limburgse klassieker en na de Ronde van Vlaanderen kwam er definitief groen licht vanuit het kamp-Van der Poel. Geef hem eens ongelijk, MVDP wil natuurlijk profiteren van zijn huidige hoogvorm. Bovendien is de sportieve druk van de ketel, nu hij al twee klassiekers heeft gewonnen. Dat maakt hem extra gevaarlijk voor komende zondag en over ruim een week in Parijs-Roubaix. Voor Van der Poel heeft de Amstel Gold Race iets weg van een speeltuin, met zijn vele korte klimmetjes, draaien en keren en open karakter.

Van der Poel, die na een zware koers ook nog eens kan rekenen op een sprint om u tegen te zeggen, zal zondag worden omringd door onder meer Kristian Sbaragli (vorig jaar zevende in de Amstel Gold Race), Stefano Oldani, Dries De Bondt, Gianni Vermeersch en Michael Gogl. Een ploeg om rekening mee te houden.

Tom Pidcock – foto: Cor Vos

Van der Poel hoeft het zondag niet op te nemen tegen zijn grote rivaal Wout van Aert, die nog niet kan starten na zijn coronabesmetting, en Tadej Pogačar; de Sloveen richt zich volledig op de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Tom Pidcock maakt wel zijn opwachting in de Gold Race. De Brit zal met revanchegevoelens aan de start staan, na zijn tweede plaats van vorig jaar. De wereldkampioen veldrijden vocht toen een verbeten duel uit met Van Aert en kwam in een inmiddels veelbesproken en controversiële sprint millimeters te kort voor de zege. Dan moet het dit jaar maar gebeuren voor de kopman van INEOS Grenadiers.

Een paar weken geleden was Pidcock al min of meer afgeschreven voor de resterende voorjaarsklassiekers, nadat hij in Milaan-San Remo te maken kreeg met maagproblemen. De jonge Brit werd simpelweg weggereden in Gent-Wevelgem, maar boekte in korte tijd enorm veel progressie en was in Dwars door Vlaanderen (derde) en de Ronde van Vlaanderen al weer te zien op de voorposten. Kortom, Pidcock lijkt op tijd klaar voor de Amstel Gold Race. De tevens regerende olympische kampioen in het mountainbiken is zeker niet de enige renner van INEOS Grenadiers die we zondag in de gaten moeten houden.

Andere INEOS-renners om in de smiezen te houden zijn Dylan van Baarle, de nummer twee van de Ronde van Vlaanderen, Ben Turner en oud-winnaar Michał Kwiatkowski.

Christophe Laporte – foto: Cor Vos

Jumbo-Visma kan zondag nog niet rekenen op de winnaar van vorig jaar: Wout van Aert. De Belgische kampioen hoopt op tijd klaar te zijn voor Parijs-Roubaix. De Nederlandse formatie zal het dus over een andere boeg moeten gooien, maar dat wil niet zeggen dat ze ook ineens kansloos zijn voor de overwinning. Met Christophe Laporte, Tiesj Benoot en Tom Dumoulin kan de Nederlandse formatie met vertrouwen de finale ingaan. We verwachten zelf erg veel van Laporte. De Fransman is al het hele jaar uitstekend op dreef. Tweede in de E3 Saxo Bank Classic en Gent-Wevelgem, om maar wat te noemen.

Ook in de Ronde van Vlaanderen was Laporte op de afspraak. De sterke Fransman kwam op een ongelukkig moment in de race ten val, maar wist zich nog naar voren te knokken en als negende over de streep te komen. Met de vorm zit het dus wel snor, wat een goed teken is voor de Amstel en Parijs-Roubaix. Voor een sprinter gaat Laporte bijzonder goed bergop en hij beschikt daarnaast over bijzonder veel explosiviteit. Voor de mensen die twijfelen aan de kansen van Laporte aankomende zondag: Bryan Coquard werd in het verleden ook eens vierde in de Amstel Gold Race. Dan moet ook Laporte tot grootste dingen in staat zijn.

De Fransman kan zich onderweg wat meer wegstoppen, gezien zijn sterke sprint. Tiesj Benoot en Tom Dumoulin zullen het daarentegen van de aanval moeten hebben. Benoot zal zijn mindere optreden in de Ronde van Vlaanderen, al was hij ook zeker niet slecht, willen wegspoelen. Dumoulin lijkt weer op de weg terug na een moeilijke seizoenstart. In de Volta Limburg Classic nam hij de koers weer eens in handen. Kan de Limburger dat – voor eigen volk – ook al op een hoger niveau?

Michael Matthews – foto: Cor Vos

Vraag Michael Matthews naar de Amstel Gold Race en de Australiër zal waarschijnlijk een sprongetje van vreugde maken. Het is geen geheim dat de sterke sprinter ooit eens deze Limburgse klassieker wil winnen. Matthews maakt er al jaren een groot doel van, met wisselend succes. Die zege is er tot nu toe nog niet gekomen, maar de renner van BikeExchange-Jayco eindigde in 2015 wel als derde, nadat hij als enige in staat was om een ontketende Philippe Gilbert te volgen op ‘zijn’ Cauberg. Vorig jaar was Matthews vierde, na het winnen van de groepsspurt achter de drie beste renners in koers: Van Aert, Pidcock en Max Schachmann.

Het is nu 2022 en Matthews staat nog maar eens aan de start van de Amstel Gold Race, en ook nu geldt hij als een van de topfavorieten. De 31-jarige sprinter is de laatste weken goed aan het rijden en werd zondag nog elfde in de Ronde van Vlaanderen. Is het dit jaar dan eindelijk raak voor Bling? Wie ook uitstekend op dreef was in Vlaanderens Mooiste: Valentin Madouas. Sterker, de Fransman was met zijn derde plaats misschien wel dé revelatie. De zoon van voormalig profwielrenner Laurent Madouas beleeft dit jaar zijn echte doorbraak en kan dit zondag misschien wel bekronen met een mooie klassiekerzege.

Søren Kragh Andersen – foto: Cor Vos

Een andere Fransman die we zeker mogen opschrijven voor zondag is Benoît Cosnefroy. De renner van AG2R Citroën was de voorbije seizoenen al goed voor podiumplekken in de Brabantse- en Waalse Pijl en dan is het maar een kleine stap naar een podiumstek – en waarom geen overwinning – in de Amstel Gold Race. Of krijgen we zondag voor het eerst sinds 2018 (Michael Valgren, weet u het nog?) weer een Deense overwinnaar in Limburg? Søren Kragh Andersen is misschien wel de aangewezen renner om het te doen. De coureur van Team DSM maakte eerder al een goede beurt in Milaan-San Remo en Gent-Wevelgem, maar moest als invaller in extremis ziek passen voor Vlaanderens Mooiste. We houden dus nog een slag om de arm wat betreft zijn kansen.

UAE Emirates zal de koers zondag waarschijnlijk niet in handen nemen, nu Pogačar er niet bij is. Maar de formatie van Mauro Gianetti heeft alsnog voldoende ijzers in het vuur. Marc Hirschi is, na een heupoperatie, terug van weggeweest en wist dat te bekronen met winst in Per Sempre Alfredo en ereplaatsen in de Settimana Coppi e Bartali, GP Industria en de GP Miguel Induraín. Dit maakt hem ook tot een van de favorieten voor de Amstel Gold Race. Verder kijken we reikhalzend uit naar de vuurdoop van het Spaanse toptalent Juan Ayuso en het rijden van de ervaren Matteo Trentin. Die laatste is vaak goed in de Gold Race.

Onze laatste ster gaat naar een man die een kleine week geleden nog een van de hoofdrolspelers was in de Ronde van Vlaanderen. Met Dylan Teuns weet je nooit helemaal wat je kunt verwachten, maar de Belg heeft zo van die dagen dat hij de stenen uit de straat rijdt. Is dat zondag ook weer zo? Teuns vormt een sterk duo met Milaan-San Remo-triomfator Matej Mohorič. Verder staan er nog heel wat outsiders (of schaduwfavorieten, geef het beestje een naam) aan de start. We denken dan al snel aan oud-winnaar Valgren, Alberto Bettiol (EF Education-EasyPost), Bryan Coquard (Cofidis) en Cian Uijtdebroeks (BORA-hansgrohe).

Dark horse Barguil won afgelopen week nog in de Spaanse sneeuw, voor niet de minsten – foto: Cor Vos

We doen er ook goed aan om de namen van Greg Van Avermaet (AG2R Citroën), Fred Wright, Jan Tratnik (Bahrain Victorious), Ben Hermans, Daryl Impey (Israel-Premier Tech), Lorenzo Rota (Intermarché-Wanty-Gobert), Anthony Turgis (TotalEnergies), Alex Aranburu (Movistar) en Stefan Küng (Groupama-FDJ, uitstekend op dreef in de Vlaamse voorjaarskoersen) te noteren. Ook het sterke blok van Lotto Soudal, met Tim Wellens, Victor Campenaerts, viervoudig winnaar Philippe Gilbert en Andreas Kron, kan wellicht iets ondernemen op weg naar de finish.

En wat te denken van Warren Barguil (Arkéa-Samsic)? De Fransman ontpopt zich de laatste drie seizoenen tot een ware eendagscourer met top resultaten in de Waalse Pijl (vijfde en vierde de laatste twee edities), de Brabantse Pijl (vijfde in 2020), de Tour de Wallonie (vorig najaar tweede achter Laporte) en Luik-Bastenaken-Luik (negende in 2020). Dit voorjaar is hij ook sterk op dreef: vorige maand won hij een lastige rit in Tirreno-Adriatico en afgelopen week was hij nog de beste in de GP Miguel Induraín. Daar won hij het sprintje met een elitegroep van tien man, met onder meer Aleksandr Vlasov, Simon Clarke en Hirschi.

Die Australiër mogen we overigens ook niet vergeten. Iedere wielerliefhebber kan die bloedstollende laatste kilometer uit 2019 nog goed voor de geest halen, maar wie werd er die dag nu precies tweede? Exact, Simon Clarke. In een uitgebreid interview met WielerFlits keek hij al eens terug op die fenomenale editie waar Van der Poel met alle wielerwetten tartte. Dit jaar is de Australiër goed om dreef, met verschillende ereplaatsen in eendagsklassiekers. Hij zat ook mee in de finale van zijn favoriete wedstrijd, Strade Bianche. Pech wierp hem daar terug. “But I also just absolutely love the Amstel“, waarschuwt hij.

Clarke feliciteert Van der Poel na Amstel 2019 – foto: George Deswijzen

Tot slot willen we nog even stilstaan bij het geplaagde Quick-Step Alpha Vinyl. De Belgische sterrenformatie heeft er een mislukte voorjaarscampagne in Vlaanderen opzitten, maar teambaas Patrick Lefevere wil pas na de Ardennenklassiekers de balans opmaken. Het is ook niet onmogelijk om de boel nog ten goede te keren, maar dan moeten er wel snel resultaten volgen. Florian Sénéchal, Andrea Bagioli, Kasper Asgreen, Davide Ballerini en Jannik Steimle: de ploeg voor de Amstel Gold Race mag er wezen. De vraag is alleen wel of ze ook een echte afmaker in huis hebben.

Wereldkampioen Julian Alaphilippe is er (nog niet) bij namens Quick-Step Alpha Vinyl. De Fransman zet momenteel in de Ronde van het Baskenland de puntjes op de i. Ook Primož Roglič, Jonas Vingegaard, Davide Formolo, Diego Ulissi, Sergio Higuita, David Gaudu en Michael Woods zitten in het Baskenland en doen zondag niet mee.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Mathieu van der Poel
*** Tom Pidcock, Michael Matthews
** Valentin Madouas, Christophe Laporte, Benoît Cosnefroy
* Marc Hirschi, Warren Barguil, Dylan Teuns, Søren Kragh Andersen

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV

De weergoden zijn de renners zondag behoorlijk gunstig gezind. De dag start weliswaar met koude temperaturen, met in de vroege ochtend temperaturen rond het vriespunt, maar tegen de middag stijgt het kwik naar twaalf graden Celsius. De wind is zwak tot matig en waait uit het zuidwesten, zo meldt Weeronline.

De Amstel Gold Race is zondag live te volgen via Sporza op Éen (vanaf 13.40 uur), de NOS (vanaf 13.10 uur), Eurosport 1 (vanaf 14.15 uur) en via de Eurosport Player. Ben je niet in staat om de koers live op televisie te volgen? Geen probleem. WielerFlits voorziet je in een liveblog, waardoor je geen moment hoeft te missen.