Voor prachtige omgevingsbeelden tijdens de koers ben je bij de Arctic Race of Norway (2.HC) aan het juiste adres. De vierdaagse rittenkoers door Noorwegen, die donderdag start, is een van de noordelijkst gelegen koersen en voert het peloton door de prachtige Lofoten. Vorig jaar won Mathieu van der Poel twee ritten, maar ging de eindzege naar de Rus Sergei Chernetckii. Wie zijn dit jaar de kanshebbers? WielerFlits blikt vooruit.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Historie

De Arctic Race of Norway kent een korte historie. De Noorse rittenkoers werd in 2013 voor het eerst georganiseerd. Toch kan de wedstrijd ieder jaar rekenen op een prima deelnemerslijst en staan er geen verkeerde namen op het palmares.

De organisatie kon bij de eerste editie in 2013 geen mooiere eindwinnaar wensen. Voormalig wereldkampioen, en bovendien thuisrijder, Thor Hushovd legde beslag op de eindoverwinning. Ondanks dat Kenny van Hummel het hem nog moeilijk maakte, stelde hij met de dagzege in de slotrit orde op zaken en verwees hij Van Hummel en Nikias Arndt naar de andere plaatsen op het podium.

Thos Hushovd in zijn kampioenstrui in 2013 -foto: Cor Vos

Tijdens de jaren die daarop volgen waren er ook renners uit de Lage Landen succesvol. Waar Van Hummel in 2013 nog een rol in het klassement kon spelen, was het in 2014 klimmer Steven Kruijswijk die de eindzege pakte. De renner van (destijds) Belkin wist weliswaar geen rit te winnen, maar kwam door attent van voren koersen bovendrijven in het klassement.

Dylan Teuns was in 2017 de beste. In tegenstelling tot Kruijswijk wist Teuns maar liefst twee ritzeges te behalen. Met ruime voorsprong won hij voor thuisrijder August Jensen en Michel Kreder. Met verdere winnaars Rein Taaramäe (2015) en Gianni Moscon (2016) is Noorwegen vooralsnog blijven steken op een zege.

Laatste zes winnaars Arctic Race of Norway
2018: Sergei Chernetckii
2017: Dylan Teuns
2016: Gianni Moscon
2015: Rein Taaramae
2014: Steven Kruijswijk
2013: Thor Hushovd

Vorig jaar

De Arctic Race of Norway werd vorig jaar gedomineerd door Corendon-Circus. De ploeg van multitalent Mathieu van der Poel won maar liefst drie van de vier ritten. Van der Poel won de eerste en laatste etappe en ploeggenoot Adam Toupalik won de voorlaatste rit.

Chernetckii won vorig jaar – foto: ASO

Voor het klassement gaf echter de tweede rit de doorslag. In Kjøllefjord won de Amerikaan Colin Joyce de sprint van een afgescheiden groepje favorieten voor Dennis van Winden en Markus Hoelgaard. Van der Poel verloor hier ruim een minuut waardoor hij geen rol meer speelde voor het klassement.

Door de bonificaties die Sergei Chernetckii in de eerste en derde rit pakte en het tijdverlies dat Joyce reeds had opgelopen in de openingsrit, ging de eindzege naar de Rus. Hoelgaard werd tweede, voor ritwinnaar Joyce.

Top-5 Arctic Race of Norway 2018
1. Sergei Chernetckii (Astana)
2. Markus Hoelgaard (Joker-Icopal)
3. Colin Joyce (Rally)
4. Danilo Wyss (BMC)
5. Nicolas Roche (BMC)
Volledig eindklassement Arctic Race of Norway 2018

Parcours

De Arctic Race of Norway kent dit jaar, volgens traditie, wederom vier etappes. Er wordt afgetrapt in het meest westelijke punt van de koers in vissersdorp Å om af te sluiten in het meest oostelijke punt van de koers van dit jaar: havenplaats Narvik.

Binnen vier dagen leggen de renners in totaal 687 kilometer af. De tweede etappe is de kortste met 164 kilometer. De langste rit staat al op de eerste dag op het programma: 181 kilometer hebben de renners donderdag af te leggen van Å naar Leknes.

Donderdag 15 augustus, etappe 1: Å – Leknes (181 km)

De Arctic Race of Norway wordt afgeschoten in Å, een in de Lofoten gelegen vissersdorp. Hier begint voor de renners een tocht van 181 kilometer langs de meest mooie plaatjes in de Lofoten. Om in finishplaats Leknes te komen moeten de renners over de E10, de enige verbinding om van eiland naar eiland te komen.

Onderweg staat de renners meerdere heuvels te wachten, waarvan de laatste op een kleine tien kilometer van de aankomst. In aankomstplaats Leknes is het vervolgens wel zo goed als vlak waardoor de rappe, overgebleven, renners het uit gaan maken. Kan Van der Poel dit jaar wederom de eerste etappe winnen?

Start: 13:30 uur
Finish: 17:47 – 18:12 uur

Vrijdag 16 augustus, etappe 2: Henningsvær – Svolvær (164 km)

Startplaats Henningsvær is een bijzonder dorpje. De plaats is verspreid over meerdere kleine eilanden die middels een brug verbonden zijn met het eiland Austvågøy. Henningsvær is onder meer bekend van de lokale voetbalclub waarvan het voetbalstadion verkozen is tot meest indrukwekkende stadion van Noorwegen. Oordeel zelf.

De renners beginnen de kortste rit van de rittenkoers dus op eilandendorp Henningsvær om in noordelijke richting te trekken. Buiten het prachtige uitzicht komen de renners weinig noemenswaardige obstakels tegen onderweg. Ook in finishplaats Svolvær is het grotendeels vlak waardoor de (sterke) sprinters een tweede kans krijgen.

Start: 13:55 uur
Finish: 17:49 – 18:12 uur

Zaterdag 17 augustus, etappe 3: Sortland – Storheia Summit (176,5 km)

De derde etappe van Sortland naar Storheia Summit zal naar verwachting het meeste invloed hebben op het klassement. Vanuit startplaats Sortland is het direct klimmen geblazen met de eerste beklimming van de Storvatnet Summit (1,7 km aan 7%). Halverwege de koers staat deze beklimming nogmaals op het programma waarna het peloton zich langzaam mag gaan opmaken voor de slotklim.

De slotklim naar Storheia Summit is niet lang, maar wel ongekend steil. Het stijgingspercentage zakt bijna niet onder de tien procent en is gemiddeld 11,8% over de drieënhalve kilometer die de klim lang is. Gezien de vlakke aanloop zal het op deze klim hoogstwaarschijnlijk losbarsten. Wie neemt alvast een voorschot op de eindzege?

Start: 13:35 uur
Finish: 17:46 – 18:12 uur

Zondag 18 augustus, etappe 4: Lødingen – Narvik (165,5 km)

De leider na de derde etappe moet in de slotrit naar Narvik nog flink op zijn hoede zijn. De aanloop vanuit Lødingen is niet heel spannend, maar vanaf kilometer zeventig gaat het continu op en af door het heuvelachtige landschap. Kuitenbijter Balteskaret Summit (2 km aan 7,6%) staat dan op het programma.

Met nog 134 kilometer te gaan wordt voor het eerst de finishlijn gepasseerd, maar de renners moeten dan nog driemaal een lokale ronde afleggen. Tijdens deze omloop moet ook driemaal de Skistula Summit (2,3 km aan 6,6%) worden bedwongen. Ook de finishstraat in Narvik loopt lichtjes omhoog, waardoor het tot het einde spannend kan blijven.

Start: 13:55 uur
Finish: 17:46 – 18:08 uur

Favorieten

Ondanks het drukke koersprogramma deze weken, wisten de Noren vier WorldTour-ploegen te strikken. Geen tijdrit, redelijk wat op en neer en een loeisteile beklimming die het verschil moet maken. De kanshebbers voor de eindzege zullen vier dagen lang bij de les moeten zijn. Aangezien Sergei Chernetskii zijn titel niet komt verdedigen, krijgen we dit jaar een nieuwe eindwinnaar.

Zeven overwinningen. Dat is het huidige aantal zeges van Alexey Lutsenko van dit jaar. Het leeuwendeel hiervan, vier stuks, behaalde hij in de Tour of Oman. De Kazak van Astana pakte hier drie ritzeges en de eindoverwinning. Het vervolg van het seizoen bleef de Kazakse allrounder behoorlijk constant. Zo won hij nog een rit in de Tirreno-Adriatico, werd hij derde vanuit de vroege vlucht in de achttiende rit van de Tour de France en werd hij zevende in het Critérium du Dauphiné. Hij start hier voor het eerst, maar gezien zijn kwaliteiten behoort een topklassering tot de mogelijkheden. Daarnaast is ploeggenoot Magnus Cort een gevaarlijke outsider om rekening mee te houden.

Alexey Lutsenko wint in de Tirreno-Adriatico – foto: Cor Vos

Na een verloren jaar timmert Warren Barguil in 2019 langzaam weer aan de weg. Hij begon het seizoen met een aantal top-10 noteringen, maar het beste moest toen nog komen. Tijdens het Frans kampioenschap op de weg vloerde hij Julien Simon en Damien Touze en vergaarde hij het recht om een jaar lang in de Franse driekleur te koersen. In de Tour de France bevestigde de Fransman zijn vorm met een top-10 klassering tot gevolg. Met name in de derde rit zou hij weleens het verschil kunnen maken.

Toegegeven, de piek van Rein Taaramäe lag in het begin van het seizoen. De ervaren Est van Total Direct Energie stond op het podium van de Tour du Rwanda (2.1), Vuelta Aragón (2.1), de Tour de l’Ain (2.1) en de nieuwe Franse koers Mont Ventoux Dénivelé Challenge. Vervolgens reed hij een redelijke teleurstellende Tour de France, maar heeft hij sindsdien de tijd genomen om de batterijen weer op te laden richting de Arctic Race of Norway. Ook ploeggenoot Lilian Calmejane zou hier uit de voeten moeten kunnen, maar is niet aan een heel sterk seizoen bezig. Wellicht dat hij in dit deelnemersveld het tij kan keren. Namens Vital Concept-B&B Hotels zou Quentin Pacher (zesde in 2017) een goede klassering kunnen rijden.

Van der Poel tartte alle wielerwetten dit voorjaar – foto: Cor Vos

Voor Mathieu van der Poel betekent de Noorse rittenkoers zijn terugkeer op de weg. Vorig jaar sloot hij zijn seizoen af in de Arctic Race of Norway, maar dit jaar staat de rittenkoers in het teken van zijn voorbereiding op het wereldkampioenschap op de weg van eind september in Leeds. In 2018 won hij twee ritten en droeg hij één dag de leiderstrui. De voormalig Nederlands kampioen heeft aangetoond over een hoog basisniveau te beschikken, maar hoe verteert hij de klim naar de Storheia Summit?

Toekomstig CCC-kopman Ilnur Zakarin is door zijn ploeg Katusha-Alpecin opgeroepen voor zijn eerste niet-WorldTour rittenkoers van het jaar. De Rus heeft al flink wat koersdagen in de benen, maar behaalde nog weinig uitschieters. Hetzelfde valt te zeggen over Floris De Tier. De Belgische renner van Jumbo-Visma heeft echter nog weinig voor zichzelf mogen koersen. Hij wordt in Noorwegen onder meer vergezeld door Noors kampioen Amund Grøndahl Jansen, die zich voor eigen publiek zal willen laten zien.

McNulty viert zijn eindzege op de Etna – foto: Cor Vos

Van ProContinentaal niveau zijn ook Krists Neilands en Brandon McNulty present. De Let van Israel Cycling Academy was twee maanden terug nog de beste in de Ronde van Hongarije en zag vorig jaar ploeggenoot Dennis van Winden nog in de top-10 eindigen. De talentvolle McNulty staat daarentegen voor zijn debuut in de Arctic Race of Norway, daar hij vorig jaar deelnam aan de Tour de l’Avenir. Dit jaar won de aanwinst van UAE Emirates verrassend de Giro di Sicilia (2.1).

Hoewel de laatste eindwinnaar afwezig is, zijn de nummers twee, drie en vier van de jongste editie wel aanwezig. Van de twee kan Markus Hoelgaard dit seizoen de beste papieren overleggen. Zo werd de Noor tweede in de Tour of Rhodes en derde in de Oberösterreichrundfahrt. Colin Joyce won dit jaar dan wel de Britse eendagskoers Rutland-Melton Classic, maar verder kan de Amerikaan weinig adelbrieven overleggen dit jaar. Team Dimension Data start zonder publiekslieveling Edvald Boasson Hagen, maar beschikt wel over Danilo Wyss. De Zwitser werd vorig jaar vierde. Ook Tom-Jelte Slagter verdedigt hier de kleuren van de Zuid-Afrikaanse formatie. Wanty-Groupe Gobert beschikt met Loïc Vliegen over de winnaar van de Ronde van Wallonië.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Alexey Lutsenko
*** Warren Barguil, Rein Taaramäe
** Mathieu van der Poel, Brandon McNulty, Ilnur Zakarin
* Amund Grøndahl Jansen, Markus Hoelgaard, Lilian Calmejane, Krists Neilands

Website organisatie
Deelnemerslijst Arctic Racy of Norway 2019 (Pro Cycling Stats)

Weer en tv

De weersverwachtingen voor het noorden van Noorwegen zijn allesbehalve rooskleurig. Er wordt een substantiële hoeveelheid neerslag verwacht. Naarmate de koers vordert loopt de temperatuur wel iets op van dertien graden Celsius tot een kleine twintig graden.

Voor beelden van de prachtige scenery kan de liefhebber elke dag om 17:00 uur afstemmen bij Eurosport 1.