De Vuelta a España is in volle gang, maar in Frankrijk gaat een ander WorldTour-peloton zondag van start in de Bretagne Classic-Ouest France. Die eendagsklassieker is ook wel bekend als de GP Plouay, waar in 2020 nog het EK wielrennen georganiseerd werd. Wie volgt Benoît Cosnefroy op als winnaar in deze koers? WielerFlits blikt vooruit.

Historie

De naam Bretagne Classic deed pas in 2016 zijn intrede, maar als Grand Prix de Plouay heeft deze koers een lange historie. De eerste editie van deze Franse eendagskoers werd georganiseerd in 1931, waardoor we dit jaar toe zijn aan de 86ste editie. Decennia lang bleef de Bretonse eendagskoers een Frans feestje.

Het duurde tot 1979 voordat er een renner met een andere nationaliteit zou zegevieren. De voor het Franse Miko-Mercier-Vivagel rijdende Brabander Frits Pirard brak de ban. Tot op de dag van vandaag is de schoonvader van Bobbie Traksel de enige Nederlandse winnaar in Bretagne. De Belgen? Die staan op vijf overwinningen dankzij Frank Vandenbroucke (1996), Nico Mattan (2001), Oliver Naesen (2016 en 2018) en Sep Vanmarcke (2019).

In 2014 won Sylvain Chavanel in Plouay – foto: Cor Vos

Op het palmares sieren daarnaast onder meer de namen van Sean Kelly en Michele Bartoli. De wedstrijd maakte nooit deel uit van de vroegere wereldbeker. Toch trad het in 2005 toe tot de WorldTour, met een kwaliteitsimpuls voor het deelnemersveld tot gevolg. In 2005 won George Hincapie en een jaar later was het Vincenzo Nibali die als eerste de streep passeerde. Ook Thomas Voeckler, Simon Gerrans, Edvald Boasson Hagen, Filippo Pozzato, Alexander Kristoff en Elia Viviani staan op de erelijst.

Het tekent de lastigheid van het parcours in de regio Plouay. De ene keer wint een echte heuvelspecialist, de andere keer blijft een groepje over en wint een sterke sprinter. Dat bleek ook in 2020 tijdens het EK wielrennen, dat in allerijl werd verplaatst naar Plouay. Giacomo Nizzolo kroonde zich er tot Europees kampioen na een sprint van een uitgedund peloton. Een dag nadat de reguliere Bretagne Classic op hetzelfde parcours was gereden; daar won Michael Matthews in 2020.

Laatste tien winnaars Bretagne Classic-Ouest France
2021: Benoît Cosnefroy
2020: Michael Matthews
2019: Sep Vanmarcke
2018: Oliver Naesen
2017: Elia Viviani
2016: Oliver Naesen
2015: Alexander Kristoff
2014: Sylvain Chavanel
2013: Filippo Pozzato
2012: Edvald Boasson Hagen

Vorig jaar

Na de eerste schermutselingen namen Sébastien Grignard (Lotto Soudal), Alexis Gougeard (AG2R Citroën), Alessandro De Marchi (Israel Start-Up Nation) en Quinten Hermans (Intermarché-Wanty-Gobert) afstand van het peloton. De voorsprong van de vier aanvallers werd op een gegeven moment geklokt op ruim zes minuten, maar door het kopwerk van de mannen van UAE Emirates, Deceuninck-Quick-Step en EF Education-Nippo werd de voorsprong niet veel groter.

Deceuninck-Quick-Step voerde de forcing op de onverharde strook en ging met wereldkampioen Julian Alaphilippe en Mikkel Honoré op jacht naar Hermans en De Marchi, de twee overgebleven koplopers. Alaphilippe en Honoré kregen bijval van niemand minder dan Tadej Pogačar en Benoît Cosnefroy. De vier hadden al snel een goede verstandhouding en met name Honoré reed zich volledig leeg om zijn kopman Alaphilippe in stelling te brengen.

foto: Cor Vos

Pogačar had duidelijk op zijn adem getrapt en moest even bekomen van zijn inspanningen, met als gevolg dat hij Alaphilippe, Honoré en Cosnefroy moest laten rijden. Zij raapten een moegestreden Hermans op, terwijl De Marchi zich op dertig kilometer van de streep liet inrekenen. Het peloton volgde op ruim een minuut van de kop van de koers. In de laatste twintig kilometer waren er diverse schermutselingen in het peloton, maar van een georganiseerde jacht was geen sprake.

Alaphilippe was zoals gewoonlijk erg nerveus, versnelde meerdere keren, maar kreeg Cosnefroy maar niet uit zijn wiel. Alaphilippe liet vervolgens Honoré terugkomen in de laatste dalende kilometer richting de licht oplopende finishstrook in Plouay, maar Cosnefroy liet zich niet gek maken, bleef ijzig kalm en wist op overtuigende wijze de sprint naar zich toe te trekken. Een balende Alaphilippe moest genoegen nemen met plek twee, Honoré eindigde als derde.

foto: Cor Vos

Eindklassement Bretagne Classic-Ouest France 2021
1. Benoît Cosnefroy (AG2R Citroën) in 5u59m56s
2. Julian Alaphilippe (Deceuninck-Quick-Step) in z.t.
3. Mikkel Honoré (Deceuninck-Quick-Step) op 3s
4. Ethan Hayter (INEOS Grenadiers) op 13s
5. Connor Swift (Arkéa-Samsic) op 13s
Wedstrijdverslag

Parcours

Net als de voorgaande zes edities zullen de renners tussen start en aankomst in Plouay een lus afwerken door Bretagne. Het peloton trekt vanuit Plouay eerst richting het zuidoosten om na ongeveer 90 kilometer weer om te draaien richting de finale-omloop in Plouay. In totaal moeten de renners 254 kilometer afwerken waarbij 3384 hoogtemeters moeten worden overwonnen.

Vooral in de laatste 80 kilometer zijn de nodige hindernissen opgenomen. De twee onverharde stroken op 79,5 en 53,5 kilometer van de streep zijn weliswaar uit de route gehaald, op verzoek van bepaalde renners en team, maar er liggen nog wel een aantal korte beklimmingen op weg naar de lokale omloop in Plouay.

De kans is echter groot dat de beslissing zal vallen op de lastige omloop rond Plouay die de renners één keer zullen afwerken. Ten opzichte van vorig jaar is de finale flink op de schop gegaan. Toen bestond de finale uit een lus van 13,7 kilometer met een opeenvolging van de Bosse du Lezot, Bosse de Toul el Len en de Bosse de Pont-Neuf. De top van de laatste beklimming lag toen op twee kilometer van de streep.

Dit jaar draait het peloton met nog 15 kilometer te gaan het lokale parcours op waarop de renners eerst de Bosse de Kersoulic (225 meter aan 8,9%, max. 12%) voor de kiezen krijgen voordat ze de finish passeren en aan de omloop van 11,7 kilometer beginnen.

Vervolgens moet de Bosse de Rostervel (1,5 km aan 4,5%, max. 10%) worden beklommen, waarvan de top op 8,8 kilometer van de streep ligt. Dan volgt de Bosse du Lezot (900 meter aan 5,3%, max. 14%) met de top op 4,2 kilometer en tot slot weer de Bosse de Kersoulic.

Op de top van de laatste beklimming is het nog 3,4 km naar de finish. Na een korte afdaling loopt de laatste strook nog verraderlijk omhoog. Een machtssprinter vindt hier dus een kolfje naar zijn hand. De vraag is echter of een aanvaller er dan al niet met de buit vandoor is.

Zondag 28 augustus, Bretagne Classic-Ouest France: Plouay – Plouay (254,8 km)
Start: 10.50 uur
Finish: tussen 16.40 en 17.10 uur

Favorieten

De Bretagne Classic-Ouest France ontvangt in totaal 24 ploegen aan de start, daarbij de achttien WorldTeams en dus zes ProTeams. Dat zijn Bardiani-CSF-Faizanè, Bingoal Pauwels Sauces WB, Uno-X, TotalEnergies, B&B Hotels-KTM en Arkéa-Samsic. De grote afwezige is Alpecin-Deceuninck, dat haar verplichte wildcard heeft teruggegeven aan de organisatie.

Titelverdediger Benoît Cosnefroy is weer van de partij in Bretagne. De Fransman trekt als een van de kopmannen van AG2R Citroën naar de heuvelklassieker. Na een ietwat teleurstellende Tour de France reed Cosnefroy onlangs naar een zesde plek in de Tour du Limousin. Bij zijn ploeg deelt hij het kopmanschap met Oliver Naesen, die in 2018 hier nog wist te winnen, en de talentvolle Aurélien Paret-Peintre.

Wout van Aert, rechts – foto: Cor Vos

De topfavoriet zoeken we echter bij, hoe kan het ook anders, Jumbo-Visma. Dan zijn alle ogen uiteraard gericht op Wout van Aert. De Belgische kopman nam rust na de Ronde van Frankrijk en hervatte afgelopen weekend in de BEMER Cyclassics Hamburg. Daar maakte Van Aert de koers hard en stevende hij af op winst, maar hij werd compleet verrast door de sprint van Marco Haller. WVA werd daardoor tweede. In Plouay krijgt hij een kans op revanche. Het parcours ligt hem als gegoten en hij kan, net als in Hamburg, voor de aanval kiezen of zijn sprint afwachten.

Een andere favoriet en grote naam is Tadej Pogačar. De Sloveen van UAE Emirates rijdt zijn tweede koers sinds zijn deelname aan de Tour de France, waar hij tweede werd in het eindklassement. Eind juli kwam Pogačar ook in actie in de Clásica San Sebastián, maar daar kwam de voormalige winnaar van de Ronde van Frankrijk niet in het stuk voor. Op de ploegsite van UAE Emirates liet hij echter weten dat hij de afgelopen weken goed heeft kunnen trainen en dat hij zich sterk voelt.

Marc Hirschi, Matteo Trentin en Diego Ulissi zijn andere gevaarlijke kandidaten op de overwinning namens UAE Emirates. Voor Hirschi wordt het zijn eerste koers sinds de Tour, waar hij last minute werd opgeroepen en de hele ronde in dienst van Tadej Pogačar moest rijden. Trentin liet zich de afgelopen weken opmerken met ereplaatsen in de Tour du Limousin (drie keer top-10) en de Cyclassics Hamburg (twaalfde), maar Ulissi gaf de beste indruk van de drie. Hij werd al negende in de Ronde van Polen en won vorige week een rit in Limousin. In het algemeen klassement van die Franse ronde eindigde Ulissi als tweede.

Biniam Girmay – foto: Cor Vos

Het zou zomaar kunnen dat we in Bretagne een duel gaan krijgen tussen Wout van Aert en Biniam Girmay. Het talent uit Eritrea rijdt er zijn eerste WorldTour-wedstrijd sinds de Giro d’Italia. In de Tour de Wallonie en Circuit Franco-Belge viel Girmay letterlijk uit, waarna hij in de Tour du Limousin en de Druivenkoers de draad weer oppakte. Als hij zijn vorm uit het voorjaar weer kan vinden, is de kopman van Intermarché-Wanty-Gobert een gevaarlijke klant in Plouay. Andrea Pasqualon is een belangrijke helper voor Girmay.

Michael Matthews is een van de oud-winnaars aan het vertrek dit jaar. De Bretagne Classic is een van de koersen die qua parcours ideaal is voor het type-Matthews, met veel heuvels en vaak een sprint van een compacte groep tot besluit. De Australiër van BikeExchange-Jayco heeft in de Tour de France wel laten zien dat hij het ook kan vanuit de aanval. Bling wist een zware rit met aankomst op het vliegveld van Mende te winnen. Kan hij dat kunststukje herhalen in deze Franse eendagskoers? De laatste koers van Matthews, die toewerkt naar het WK in eigen land, was de Clásica San Sebastián. Bij BikeExchange-Jayco is Luka Mezgec de tweede man.

Michael Matthews – foto: Cor Vos

Voor Israel-Premier Tech is het alle hens aan dek in deze laatste maanden van het wielerjaar om degradatie te voorkomen. Niet voor niets is Dylan Teuns tussentijds overgekomen van Bahrain Victorious. Hij zal punten moeten scoren en waar kan dat beter dan in eendagskoersen in de WorldTour? Zijn eerste koersen reed hij in de Egmont Cycling Race (47ste) en de Druivenkoers (28ste), maar UCI-punten behaalde hij nog niet. In Bretagne vindt hij een koers op zijn maat. Datzelfde geldt voor Giacomo Nizzolo en Sep Vanmarcke, die ook mogen hopen op een goed resultaat. Vooral Nizzolo, die al zes keer in de top-10 eindigde in deze koers.

Quick-Step-Alpha Vinyl start zonder wereldkampioen Julian Alaphilippe, die vorig jaar nog tweede werd. De Fransman rijdt momenteel de Vuelta in aanloop naar het WK. Dat betekent dat de tweede lijn hier de kans krijgt. Mikkel Honoré is een daarvan. Afgelopen seizoen wist hij, in dienst van Alaphilippe, nog knap derde te worden nadat hij eerder ook al derde was geworden in de Clásica San Sebastián. Heuvelspecialisten Mauro Schmid en Andrea Bagioli mogen ook tot de outsiders gerekend worden.

Ook bij INEOS Grenadiers rijden meerdere outsiders rond. De nog maar 20-jarige Magnus Sheffield breekt dit jaar door. Hij won al de Brabantse Pijl, een rit in de Ruta del Sol een een etappe in de Ronde van Denemarken. Ook stevende de Amerikaan in Denemarken af op de eindzege, maar het was Laporte die hem op de slotdag nog aftroefde. Met de vorm van Sheffield zit het dus wel goed. Jhonatan Narváez voelt zich ook thuis op een dergelijk parcours, terwijl Elia Viviani de sprinter van dienst is. De Italiaan won in 2017 in Plouay, maar alleen als het koersverloop meezit kan hij meedoen voor de winst.

Christophe Laporte – foto: Cor Vos

Alex Aranburu toonde zich in de Tour du Limousin door een rit en het eindklassement te winnen. De puncheur van Movistar is door zijn ploeg uit de Vuelta-ploeg gelaten om in dit soort wedstrijden punten te scoren. Dat is hoog nodig, want de degradatiestreep komt steeds dichterbij voor Movistar. Dat Aranburu won in Limousin, was dan ook een grote opsteker voor de ploeg. Het parcours in Plouay moet Aranburu ook liggen, net als Iván García. Kunnen zij in een sprint een ereplaats uit de brand slepen?

Over die strijd om promotie en degradatie gesproken… Lotto Soudal! Punten sprokkelen is een fanatieke bezigheid geworden voor de Belgische loterijploeg. Veel ogen zijn daarbij gericht op Arnaud De Lie, die in zijn eerste profseizoen nu al negen keer gewonnen heeft. Een zege in de WorldTour zat er nog niet in. Lukt hem dat in Bretagne wel? De Lie kan een heuvelachtig parcours goed aan en kan vertrouwen op zijn sprint. Maar niet alle druk rust op zijn schouders, want Andreas Kron, Tim Wellens en Victor Campenaerts zijn er ook bij. Die drie kunnen aanvallend koersen, zoals de ploeg de afgelopen weken meermaals heeft laten zien.

Arnaud De Lie – foto: Cor Vos

Bij Team DSM zal men uitkijken naar Søren Kragh Andersen, die na dit seizoen vertrekt naar Alpecin-Deceuninck, en Nils Eekhoff. Een andere Deense kanshebber rijdt bij EF Education-EasyPost, waar Magnus Cort op een goede dag voor een mooie uitslag kan gaan. De eerste bergtruidrager van de voorbije Tour is alleen erg wisselvallig. Trek-Segafredo schuift dan weer Jasper Stuyven naar voren, die het vooral moet hebben van zijn sprint in een uitgedunde groep. Ook Toms Skujins moet niet uitgevlakt worden op dit traject.

Mocht het uitdraaien op een sprint van een grote groep, dan is Arnaud Démare een gevaarlijke klant. De Fransman van Groupama-FDJ werd de afgelopen weken tweede in de EK-wegwedstrijd, tweede in de Egmont Cycling Race en tweede in de Druivenkoers. Démare is er niet vies van om aan te vallen, maar kan wel wachten op de sprint met een kleine of een grote groep. Groupama-FDJ heeft wel meerdere ijzers in het vuur, met ook Stefan Küng en heuvelspecialisten David Gaudu en Valentin Madouas. Meer Franse kanshebbers vinden we bij Cofidis, dat de afgelopen weken al wist te winnen met Guillaume Martin, Victor Lafay en Axel Zingle.

Zijn er nog meer renners om in de gaten te houden? Simone Velasco en Alexandr Riabushenko namens Astana Qazaqstan, Patrick Konrad, Ide Schelling en Giovanni Aleotti in het tenue van BORA-hansgrohe en het Bahrain-Victorious-trio Jan Tratnik, Stephen Williams en Damiano Caruso. Bij de ProTeams kijken we ook nog met extra aandacht naar Rasmus Tiller (Uno-X), Franck Bonnamour, Luca Mozzato (beiden B&B Hotels-KTM), Hugo Hofstetter, Connor Swift en Warren Barguil (allen Arkéa-Samsic).

[cf_stars 4=”wout-van-aert” 3=”michael-matthews,giacomo-nizzolo” 2=”tadej-pogacar,arnaud-demare,biniam-girmay” 1=”arnaud-de-lie,diego-ulissi,dylan-teuns,magnus-sheffield”]

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en TV

De temperatuur loopt zondag in Plouay op tot 29 graden Celsius. Het is wel (licht) bewolkt in dat deel van Bretagne en de wind waait flink, die komt namelijk met windkracht 4 uit het oosten. De kans op regenval is nihil, volgens Weeronline.

De Bretagne Classic-Ouest France is zondag in zijn geheel te zien op de online Eurosport Player en via GCN+, vanaf 11.00 uur dus. Door de vele andere koersen en sporten, zal de GP Plouay niet te zien zijn op tv bij Eurosport.