De Clásica de Almería is de tweede eendagswedstrijd dit seizoen op het Spaanse vasteland na de Volta a Valenciana voor vrouwen. Vorig jaar verwees toenmalig Duits kampioen Ackermann Marcel Kittel naar plaats twee. Wie slaat zondag 16 februari toe in Roquetas de Mar? We blikken vooruit!

Historie

Drie dagen voordat de Vuelta a Andalucia-Ruta Del Sol van start gaat, wordt in dezelfde regio de 33e editie van de Clásica de Almería verreden. Dat was ook de laatste vijf jaar het geval. Voordien stond de eendagswedstrijd juist ná de rittenkoers op de kalender, op de laatste zondag van februari of de eerste zondag van maart. Voor de vroege historie van de koers moeten we 34 jaar terug in de tijd, naar 1986.

Dat jaar werd de Clásica de Almería voor de eerste keer verreden als amateurkoers, toen nog als de Ruta de las Hortalizas – letterlijk vertaald, de Groentenroute. Miguel Ángel Martínez Torres uit Colomera, Granada, werd de eerste winnaar op la lista de honores. Na twee jaar werd de huidige naam aangenomen en daarom wordt de editie van 1988 als de eerste gezien. De koers hield in de eerste zes jaar haar amateurstatus, tot in 1992 de stap werd gezet naar profniveau.

Het peloton trekt door het achterland van Almería – foto: Cor Vos

De Deen Kenneth Weltz, koersend voor ONCE, wist die editie op zijn naam te schrijven. Een jaar later was Viatcheslav Ekimov, de huidige voorzitter van de Russische wielerbond, de beste. Dan verschenen ook de eerste Belgische namen op het palmares. Johan Capiot won in 1994, terwijl de edities daarna op naam kwamen van Jean-Pierre Heynderickx en Wilfried Nelissen. Sinds de overwinning van Nelissen wist evenwel geen Belg de wedstrijd meer te winnen.

Isaac Gálvez, veel te vroeg overleden na een zware valpartij tijdens de Zesdaagse van Gent, werd in 2000 de eerste Spaanse winnaar in het profbestaan van de koers. Ook zijn landgenoten José Iván Gutiérrez en Francisco Pérez zouden nadien de wedstrijd op hun naam schrijven. Nu tien jaar geleden kon de wedstrijd ook voor het eerst een Nederlandse winnaar noteren. Nadat het peloton de vroege vluchters had ingerekend, leek de koers uit te draaien op een sprint.

Rob Ruijgh en Vasil Kiryienka, die onlangs bekendmaakte per direct een punt achter zijn carrière te zetten vanwege een hartaandoening, wilden daar echter een stokje voor steken. Het peloton liet zich niet verrassen en haalde de Nederlander en de Wit-Rus weer bij. De verwachte sprint kwam er alsnog. Maar terwijl veel ogen gericht waren op Mark Cavendish (een jaar eerder nog winnaar van liefst zes Touretappes), ging Theo Bos verrassend met de winst aan de haal.

Theo Bos won de Clásica de Almería tien jaar geleden – foto: Cor Vos

De Nederlander, die op dat moment al vijf wereldtitels op de baan op zak had, had die winter de overstap gemaakt van de opleidingsploeg van Rabobank naar Cervélo. Nadien noemde hij zijn overwinning een bekroning op zijn werk in de winter en was deze volledig te danken aan zijn nieuwe team. “Dat ik op 28 februari al mijn eerste overwinning boek, dat had ik echt niet durven dromen. Ik heb de meester verslagen.”

Twee jaar na de overwinning van Bos promoveerde de Clásica de Almería van een .1-wedstrijd naar een .HC-koers. Daarmee nam de interesse voor de wedstrijd flink toe. In aanloop naar die editie ontving de organisatie liefst 21 verzoeken tot deelname, terwijl maximaal zestien ploegen mochten deelnemen. Van 2014 tot en met 2017 werd de wedstrijd opnieuw gedowngraded naar 1.1, maar sinds 2018 is de koers weer op het een-na-hoogste niveau gecategoriseerd.

Inmiddels droomt de wedstrijdorganisatie al van een nieuwe stap omhoog, die naar de WorldTour. Vorig jaar sprak koersdirecteur José Manuel Muñoz de wens daarvoor uit en de benodigde documentatie was zelfs al bij de UCI ingeleverd. Muñoz en zijn mensen zullen nog minimaal een jaar moeten wachten op een plekje op de WorldTour-kalender, want voor dit jaar staat de koers aangemeld als onderdeel van de UCI ProSeries.

Laatste tien winnaars Clásica de Almería
2019: Pascal Ackermann
2018: Caleb Ewan
2017: Magnus Cort
2016: Leigh Howard
2015: Mark Cavendish
2014: Sam Bennett
2013: Mark Renshaw
2012: Michael Matthews
2011: Matteo Pelucchi
2010: Theo Bos

Vorig jaar

Pascal Ackermann, Marcel Kittel en Matteo Trentin werden voor de 34e editie van de Clásica de Almería gezien als de grote favorieten. Op weg naar Roquetas de Mar kregen de renners 192,5 kilometer voor de wielen geschoven. In de eerste honderd kilometer waren vier gecategoriseerde beklimmingen opgenomen, waarvan de Alto de Turrillas (tweede categorie) de zwaarste was. Zeven vluchters reden weg met daarbij ook de Nederlanders Justin Timmermans en Jetse Bol.

Groter dan vier minuten werd hun voorsprong niet. Carlos Verona bleek over de beste benen te beschikken en liet op de vierde klim zijn medevluchters achter. Daarna ging het in dalende lijn naar de kust en de finishplaats. Negentig kilometer voor de finish daalde een uit elkaar geslagen peloton echter al neer op de Spanjaard. Uiteindelijk moest de winnaar in de voorste groep worden gezocht. Ackermann perste er een ferme sprint uit, waarmee hij Kittel nipt voorbleef.

Top-5 Clásica de Almería 2019
1. Pascal Ackermann (BORA-hansgrohe) in 4:27:58
2. Marcel Kittel (Katusha Alpecin) z.t.
3. Luka Mezgec (Mitchelton-Scott) z.t.
4. Carlos Barbero (Movistar) z.t.
5. José Joaquín Rojas (Movistar) z.t.

Luka Mezgec, Pascal Ackermann en Marcel Kittel (vlnr) – foto: Cor Vos

Parcours

De Clásica de Almería speelt zich af in – zoals de naam al zegt – de provincie Almería in het zuiden van Spanje, in de regio Andalusië. Omdat de provincie bekendstaat als een van de droogste delen van Europa, zijn hier in de jaren zestig en zeventig westerns opgenomen. Voormalige filmsets zijn nu in bedrijf als attractiepark. Terug naar de route, waar Almería-stad niet langer de startplaats is. Dit keer zijn start en finish in vakantieoord Roquetas de Mar.

Zondag 16 februari, Clásica de Almería (1.Pro): Roquetas de Mar – Roquetas de Mar (192,5 km)

Gestart wordt aan de Avenida Antonio Machado, op de kades van de haven van Roquetas de Mar. Na een neutralisatie van vijf kilometer worden de renners in gang geschoten voor een koers over 192,5 kilometer. Via El Ejido rijden zij vervolgens naar de Alto Aljibe de la Cruz van tweede categorie, na 46,5 kilometer. Die klim brengt het peloton naar 530 meter hoogte, het ‘dak’ van de Clásica de Almería. Vervolgens wordt afgedaald naar Berja en badplaats Adra.

Daarvandaan wordt het binnenland weer ingereden en volgen met de Alto de La Alquería (na 79,5 km) en de Alto de Fuente Marbella (na 87,3 km) van derde categorie de beklimmingen in rap tempo op. Dan keren de renners terug naar Berja om via La Curva en Balanegra de Costa de Almería weer op te zoeken. Na 134,7 kilometer krijgt het peloton met de Cuesta de Almerimar van vierde categorie de laatste klim voor de wielen geschoven.

Na 160,6 kilometer passeren de renners al een eerste keer de finish in Roquetas de Mar, waarna een eerste lokale ronde van 21,2 kilometer volgt. En na 181,8 kilometer doorkruisen ze nog eens de aankomst, waarna een lokale ronde van 5,8 kilometer het sluitstuk vormt van de wedstrijd. De laatste bocht ligt op vijfhonderd meter van de streep, getrokken op de Avenida Juan Carlos I, een brede tweebaansweg. Wie volgt hier Pascal Ackermann op?

Start: 13.15 uur
Finish: 17.44 – 18.11 uur

Favorieten

Twintig ploegen gaan zondag van start in de Clásica de Almería. Acht daarvan komen uit het WorldTour-circuit, twee meer dan vorig jaar. Astana, BORA-hansgrohe, Mitchelton-Scott, Movistar en Cofidis waren ook in 2019 van de partij. Israel Start-Up Nation, AG2R La Mondiale en UAE Emirates zijn de andere teams uit de hoogste divisie. Nog eens tien ProTeams zijn van de partij. Kern Pharma en Kometa Xstra zijn de continentale teams aan het vertrek.

Pascal Ackermann – foto: Cor Vos

Indien de wedstrijd opnieuw uitdraait op een massasprint, is titelverdediger Pascal Ackermann de grote favoriet. Vorig jaar pakte de Duitser hier zijn eerste van in totaal dertien zeges, waarmee hij zijn succesvolste seizoen uit zijn nog prille carrière draaide. Ook nu zit het met de vorm wel snor, want in de Trofeo Palma én de Trofeo Felanitx was hij tweede. In Almería kan hij rekenen op een sterke ploeg, onder wie Rüdiger Selig. Die was drie jaar geleden zelf al eens tweede in deze koers.

Normaal gesproken is Ackermann in een rechtstreeks duel de betere van Alexander Kristoff, maar ook de Noor van UAE Emirates moet hoge ogen kunnen gooien in zijn eerste deelname aan de Clásica de Almería. In 2020 reed hij de Ronde van Valencia al. In de sprintetappes moest hij het weliswaar tegen Dylan Groenewegen en Fabio Jakobsen afleggen, maar zette hij met een derde en vierde plaats al prima resultaten neer.

Elia Viviani heeft al acht wedstrijddagen in de benen, maar wacht nog altijd op zijn eerste zege. In 2019 lag zijn gemiddelde op een succes per 7,6 wedstrijddag, dus volgens de statistieken zou de Italiaan nu wel een eerste keer moeten toeslaan. Logischerwijs moesten de automatismen bij zijn nieuwe ploeg Cofidis nog gedijen en ook een harde schuiver in de Tour Down Under werkte niet mee. Mogelijk wordt Viviani de eerste Italiaanse winnaar in Almería sinds Matteo Pelucchi in 2011.

Alexander Kristoff (l) met Dylan Groenewegen – foto: Cor Vos

Voor Rudy Barbier had het seizoen niet beter kunnen beginnen. In de openingsrit van de Vuelta a San Juan bezorgde hij zijn ploeg Israel Start-Up Nation en zichzelf de eerste overwinning van het jaar. Dat was geen toevalstreffer, want ook in etappe vier en zes was hij dichtbij dagsucces. Met name in zijn thuisland Frankrijk onderscheidde hij zich al in eendagswedstrijden. Davide Cimolai is de andere snelle man in de ploeg: de Italiaan was in de Ronde van Valencia al een keer vierde.

Achter Pascal Ackermann en Marcel Kittel, die inmiddels zijn profcarrière vaarwel zei, reed Luka Mezgec vorig jaar naar de derde plaats in de Clásica de Almería. Op zijn eerste overwinning sinds 2017 moest hij toen nog vier maanden wachten. Maar na de tweede rit in de Ronde van Slovenië won hij vervolgens twee etappes in de Ronde van Polen. Dit seizoen reed hij al tweemaal naar de top tien in de Ronde van Valencia.

Waar Andrea Pasqualon vorig jaar tot in de Ruta del Sol moest wachten op zijn eerste top tien, heeft hij er daarvan nu al twee op zak. In de Trofeo Felanitx reed hij eerst naar de vijfde plaats, om vier dagen later het laagste treetje op het podium van de Trofeo Palma te bezetten. Normaal is hij bij Circus-Wanty Gobert ook de afmaker in de Clásica de Almería. Danny van Poppel was hier twee jaar geleden tweede, maar moest onlangs de Ster van Bessèges geblesseerd verlaten.

Elia Viviani – foto: Cor Vos

Ook de Spanjaarden mogen we in eigen land van voren verwachten. En dan komen we al snel uit bij Jon Aberasturi. De rappe man van Caja Rural-Seguros RGA was twee jaar geleden al tiende in de Clásica de Almería en was dit seizoen al dichtbij de overwinning in de Trofeo Felanitx. Met de achtste plaats in de Trofeo Palma en drie top 10-klasseringen in de Ronde van Valencia zit het met de vorm van de sprinter wel goed.

Bryan Coquard was vier jaar geleden de nummer vier in de Clásica de Almería, al was dat in de ultrakorte editie over 21 kilometer (wind en zandstormen maakten een normale koers onmogelijk). Naar de vorm van de Fransman is het momenteel gissen. Door een schouderblessure, opgelopen tijdens een training, moest hij noodgedwongen zijn seizoensstart wijzigen. Eventueel kan Jens Debusschere (vorig jaar derde in Almería) de honneurs waarnemen in de sprint.

Zeven jaar na zijn periode bij Euskaltel-Euskadi koerst Juan José Lobato weer in het oranje met Euskadi op de borst, ditmaal bij Fundación-Orbea. De Spanjaard en de Clásica de Almería: het is een goed huwelijk. Bij zijn vijf eerdere deelnames eindigde hij vier keer bij de beste tien, waarvan tweemaal als tweede. Zijn snelle benen is hij nog niet kwijt, nadat hij in de Trofeo Palma zevende werd en in de openingsrit van de Ronde van Valencia vijfde.

Rudy Barbier – foto: Cor Vos

Hoewel er snellere mannen aan de start staan, geven we de laatste ster aan Marc Soler – wellicht de opvallendste naam bij Movistar. De Spaanse renner, vorig jaar de nummer negen in de Vuelta a España, toonde zijn vroege vorm met de overwinning in de Trofeo Pollença-Andratx. Allicht is de Clásica de Almería de opmaat voor de Vuelta a Andalucia-Ruta Del Sol, die drie dagen later van start gaat in dezelfde regio.

Namens AG2R La Mondiale staat Oliver Naesen aan het vertrek, maar wellicht gooien Clément Venturini en Olivers broer Lawrence Naesen hogere ogen in de Spaanse eendagswedstrijd. Bij Astana treffen we met Yevgeniy Gidich een snelle man aan. De jonge Kazach was onlangs derde in etappe vier van de Saudi Tour. Bij Sport Vlaanderen-Baloise is het vooral uitkijken naar Amaury Capiot en Edward Planckaert, die allebei al eens top tien reden in de Clásica de Almería.

Bij Gazprom-RusVelo hebben Imerio en Damiano Cimo al korte resultaten gereden in de Saudi Tour. Damiano kennen we natuurlijk ook van zijn mooie etappezege in de Giro d’Italia vorig jaar. Bij Burgos-BH, dat aantreedt met Alex Molenaar en Jetse Bol, is Manuel Peñalver normaal een van de snelle mannen. Arkéa Samsic trekt met Thomas Boudat, vorig jaar de nummer zes, naar de start in Roquetas de Mar. Tot slot willen we jullie de naam van Enrique Sanz niet onthouden.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Pascal Ackermann
*** Alexander Kristoff, Elia Viviani
** Jon Aberasturi, Luka Mezgec, Andrea Pasqualon
* Rudy Barbier, Bryan Coquard, Juan José Lobato, Marc Soler

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en tv

De 35e editie van de Clásica de Almería belooft zonnig en droog te worden. De temperatuur kan oplopen tot 22℃. De wind is zwak aan windkracht 2. De wedstrijd is vanaf 17.00 uur rechtstreeks te zien op Eurosport 2 en via de Eurosport Player. En bespreek het verloop van de koers in de Volg Hier op WielerFlits!