Sprinters aller landen, verenigt u! De Clásica de Almería is echt zo’n wedstrijd waar de rappe mannen naar uit zullen kijken. Gerenommeerde namen als Ján Svorada, Sam Bennett, Caleb Ewan en Mark Cavendish staan op de erelijst. Wie kraait er ditmaal victorie in het sprintersfestival? WielerFlits kijkt vooruit op de Valentijnskoers.

Historie

Wie de geschiedenisboeken erop naslaat ziet dat de Clásica de Almeria in 1986 haar eerste winnaar kreeg. De Spanjaard Miguel Ángel Martinez opende de erelijst van deze eendagskoers. Zijn naam zal ook bij veel grote wielerkenner geen belletje meer doen rinkelen, maar overwinningen in onder meer de Ruta del Sol getuigen toch van enig talent voor het wielrennen. Zijn zege in de allereerste uitgave van de Clásica de Almería maakt dat zijn naam in ieder geval elk jaar her en der nog weer voorbij komt in diverse koerspraatjes. Pretfeitje: de wedstrijd heette toen nog de Ruta de las Hortalizas, hetgeen letterlijk te vertalen is als de ‘Groentenroute’.

De eerste jaren (sinds 1992 als Clásica de Almería) zijn het steevast Spaanse amateurs die met de overwinning gaan lopen. Maar vanaf het moment dat de wedstrijd in 1992 op de profkalender komt, krijgen coureurs die het Iberisch schiereiland vertegenwoordigen het een stuk lastiger om de eendagswedstrijd te winnen. Enkel Isaac Gálvez (2000), José Iván Gutiérrez (2005) en Francisco Pérez (2006) slaagden er als prof in om in deze wedstrijd voor eigen volk naar de zegebloemen te rijden.

De Clásica de Almería staat garant voor mooie plaatjes – foto: Cor Vos

Hoewel de wedstrijd door de jaren heen niet altijd eindigde in een massasprint, wil de wedstrijd zich nu toch vooral profileren als buitenkans voor sprinters. Het is dan ook niet zo gek dat diverse topsprinters hier al de handen de lucht in hebben mogen steken. Belgen konden in de jaren negentig driemaal op rij juichen. In 1994 spurtte Johan Capiot naar de winst, een jaar later volgde Jean-Pierre Heynderinckx zijn voorbeeld. Wilfried Nelissen is nog altijd de laatste Belgische winnaar: hij werd in 1996 gehuldigd. De enige triomferende Nederlander in de Andalusische koers heet Theo Bos. Hij was in 2010 de beste.

De voorbije jaren is het recept van de koers nauwelijks veranderd. Men neme een openingsfase met wat hellingen en een vlakke finale. Het is dan ook geen verrassing dat het jaar na jaar sprinten is geblazen. Wel opmerkelijk is dat Pascal Ackermann de enige renner is die de wedstrijd twee keer op rij heeft weten te winnen. Zowel in 2019 als 2020 was hij de sterkste. Kan hij nu voor de hattrick gaan en alleen recordhouder worden in deze race?

Laatste tien winnaars Clásica de Almería
2020: Pascal Ackermann
2019: Pascal Ackermann
2018: Caleb Ewan
2017: Magnus Cort
2016: Leigh Howard
2015: Mark Cavendish
2014: Sam Bennett
2013: Mark Renshaw
2012: Michael Matthews
2011: Matteo Pelucchi

Vorig jaar

Joan Bou, Ricardo Vilela, Sergio Martín, Rasmus Quaade en Daniel Viegas reden lange tijd voor het peloton uit, maar de vijf koplopers kwamen nooit in aanmerking voor de zege. De mannen van BORA-hansgrohe, Cofidis en UAE Emirates zorgden er namelijk voor dat de voorsprong beperkt bleef tot enkele minuten.

De rest van de wedstrijd is kort en krachtig te omschrijven als ‘ideaal voor de sprinters’. De vluchters werden keurig op tijd binnengehengeld, waarna de grote tenoren zich zo’n vijftig kilometer lang op mochten maken voor de sprint. Net na het inrekenen van de voortvluchtigen werd het peloton opgeschrikt door een valpartij. Hier was onder meer de rappe Nederlander Arvid de Kleijn bij betrokken. Hij kon een goede uitslag dan ook vergeten.

In de straten van Roquetas de Mar profiteerde Pascal Ackermann optimaal van de lead-out van Attilio Viviani, die zijn broer Elia naar de zege wilde piloteren. De Duitser ging de sprint van ver aan en zag Alexander Kristoff nog wel naderen, maar de Noor kwam te laat om Ackermann van zijn tweede opeenvolgende zege in de Clásica de Almería te houden.

foto: Cor Vos

Uitslag Clásica de Almería 2020
1. Pascal Ackermann (BORA-hansgrohe) in 4u24m04s
2. Alexander Kristoff (UAE Emirates)
3. Elia Viviani (Cofidis)
4. Danny van Poppel (Circus-Wanty Gobert)
5. Luka Mezgec (Mitchelton-Scott)

Parcours

“Het wordt een erg speciale editie”, weet organisator José Manuel Muñoz, die onlangs pas groen licht kreeg van de betrokken gezondheidsautoriteiten om zijn koers te organiseren. Dit heeft natuurlijk alles te maken met de voorzorgsmaatregelen die rondom de coronapandemie worden getroffen. “We vragen alle fans om de wedstrijd thuis te volgen en niet in de buurt te komen van de wedstrijdbubbel, de start, de aankomst of langs de kant van de weg.”

Aan het parcours is weinig speciaals ten opzichte van eerdere jaren. Ja, de startplaats is gewijzigd; maar de wedstrijd houdt vast aan het traditionele recept. Na de start in Puebla de Vícar wachten er vroeg in de koers een paar hellingen op het peloton. De laatste zeventig kilometer aan de kust zijn niet biljartvlak, maar qua hoogtemeters zet het geen zoden aan de dijk.

De liefhebbers van beklimmingen komen in het begin van de koers aan hun trekken. Te beginnen met de Alto de Celín, die opdoemt na circa 40 kilometer. De top ligt op 530 meter boven zeeniveau, wat meteen ook het hoogste punt is van de hele wedstrijd. Na een afdaling van goed twintig kilometer doemen achtereenvolgens de Alto de la Alquería en de Alto de Fuente Marbella op. Na de laatste beklimming loopt het nog even op, maar laten we de tachtig meter hoge Cuesta de Almerimar nu ook weer niet overschatten.

De finishplaats Roquetas de Mar wordt na 157 kilometer voor het eerst aangedaan. Deze stad staat dankzij het strand vandaag de dag vooral bekend als badplaats. Je vindt hier diverse bezienswaardigheden uit vroegere tijden, maar de meeste toeristen gaan echter voor een bezoek aan het zandstrand. Ook de coureurs mogen heel kort een blik op het strand werpen, maar wie kans wil maken op de overwinning zal vooral bij de les moeten blijven.

Na de eerste finishpassage wordt een grote lus van zo’n twintig kilometer afgewerkt, grotendeels over een brede weg zonder al te veel obstakels. Na de tweede finishpassage is er nog vijf kilometer te koersen. In deze finale-omloop liggen nog enkele rotondes, maar het laatste deel van de wedstrijd vindt plaats op een brede weg waar er nog voldoende ruimte is om op te schuiven. Zodra de renners van de Calle Miguel Indurain rechts afslaan om de naar Koning Juan Carlos I vernoemde finishstraat op te rijden, is het nog vierhonderd meter tot de meet.

Zondag 14 februari, Clásica de Almería (1.Pro): Puebla de Vícar – Roquetas de Mar (183,3 km)

Start: 13.05 uur
Finish: tussen 17.21 en 17.41 uur

Favorieten

Wie allereerst kijkt naar de erelijst van deze wedstrijd en daarna een blik werpt op de deelnemerslijst, zal niet raar opkijken dat we Pascal Ackermann als topfavoriet bestempelen. Hij staat al enkele jaren op rij hoog in de zegerankings en deze wedstrijd ligt hem als gegoten. Wordt de Duitser alleen recordhouder? De tegenstand zal van goeden huize moeten komen om Ackermann af te stoppen. Kanttekening: in de Ster van Bessèges kwam hij nog niet aan winnen toe, dus de concurrentie weet dat hij te kloppen is.

Update: Pascal Ackermann maakt geen deel uit van de definitieve selectie van BORA-hansgrohe voor de Clásica de Almería. De Duitse formatie rekent op snelle mannen Jordi Meeus en Martin Laas.

Fernando Gaviria is al zijn profjaren begonnen in Argentinië, maar nu trapt hij zijn seizoen noodgedwongen af in Spanje. Dat hoeft geen probleem te zijn, want in dit veld moet hij in staat worden geacht om in ieder geval een goede uitslag te rijden. Mocht het bij Gaviria niet vlotten, dan zou UAE Emirates ook nog kunnen rekenen op Juan Sebastián Molano, al geeft deze optie een stuk minder garantie op succes.

Kan Gaviria zijn snelle benen laten gelden? – foto: Cor Vos

Luka Mezgec was enkele jaren terug de vaandeldrager van het Sloveense wielrennen. Intussen is-ie aardig overvleugeld, maar de kopman van Team BikeExchange heeft nog wel enkele overwinningen in zich. Hij is normaliter niet zo snel als de reeds genoemde favorieten, al staat hij nog steeds z’n mannetje in het sprintgeweld.  Een podiumplaats zit er zeker in, maar om Ackermann te kloppen zal hij toch met iets speciaals moeten komen.

Deceuninck-Quick-Step start met twee sprinters die om de zege mee kunnen strijden. Álvaro Hodeg en, jawel, Mark Cavendish. Gezien zijn resultaten de laatste jaren is er geen plaats voor de Brit in deze favorietenlijst, maar toch… Het blijft een speciale, die Cavendish. Doet verandering van spijs hem al heel snel eten of gaan ze bij de Belgische WorldTour-ploeg toch voor Hodeg? De tijd gaat het ons snel leren. Helemaal uitvlakken kunnen we Cav nooit.

Update: Ook Luka Mezgec zal zondag niet deelnemen aan de Clásica de Almería. Zijn ploeg Team BikeExchange rekent in Spanje op Jack Bauer, Amund Grøndahl Jansen, Michael Hepburn, Nick Schultz, Callum Scotson, Dion Smith en Robert Stannard.

Danny van Poppel was vorig jaar de nummer vier – foto: Cor Vos

Over naar de andere WorldTour-ploeg uit België. Danny van Poppel sprintte vorig jaar naar plek vier, dit jaar zou het mooi zijn als hij Intermarché-Wanty-Gobert op het podium weet te krijgen. Dat wordt met de al genoemde namen geen gemakkelijke klus, maar als het allemaal meezit kan hij in het zog van de allerbeste sprinters een eind komen. Timothy Dupont krijgt echter een streepje voor op Van Poppel; hij wist immers al een koers te winnen. In de Ster van Bessèges legde hij er in de chaotische tweede etappe toch een aantal leuke namen op. Kan de Belg van Bingoal-WB deze goede seizoensstart een vervolg geven?

Giacomo Nizzolo is de voorlaatste WorldTour-renner in deze favorietenlijst. In Bessèges wist hij niet te winnen, maar als de Europese kampioen van Qhubeka ASSOS iets beter weet te timen heeft hij genoeg in huis om ook Ackermann en co. te kloppen. De laatste renner in onze favorietenlijst die zijn brood verdient op het hoogste niveau in de wielrennerij is Marc Sarreau (AG2R Citroën). Niet meteen de renner waarvan je verwacht dat hij even de wedstrijd gaat winnen, maar wel iemand die in principe over genoeg snelheid beschikt om voor een leuke ereplaats mee te doen.

Timothy Dupont heeft zijn eerste seizoenszege al binnen – foto: Cor Vos

Maar zo zijn er nog wat mannen die dat kunnen. Movistar rekent bijvoorbeeld op Ivan García, al lijkt deze aankomst verre van ideaal voor de sterke Spanjaard. Of wat te denken van Arvid de Kleijn, die zijn eerste koerskilometers zal maken voor Rally Cycling? Lorrenzo Manzin won in januari met de Clàssica Comunitat Valenciana de eerste Europese UCI-koers van het seizoen. Goed, het was maar een wedstrijd van 96 kilometer en hij nam het er ook niet op tegen de grootste namen, maar misschien geeft de overwinning hem wel vleugels.

Andere niet trage heren waar eventueel op gelet kan worden, luisteren naar namen als Andrea Pasqualon, Mikel Aristi, Juan José Lobato, Mikel Alonso, Jempy Drucker, Attilio Viviani, Adrien Petit, Chris Lawless en Matteo Pelucchi. Laatstgenoemde was in 2011 nog trotse winnaar van deze wedstrijd.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Pascal Ackermann
*** Fernando Gaviria, Luka Mezgec
** Álvaro Hodeg, Giacomo Nizzolo, Timothy Dupont
* Danny van Poppel, Marc Sarreau, Arvid de Kleijn, Lorrenzo Manzin

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en TV

Het wordt een vrij aangename koersdag in Almería, als we de weerberichten mogen geloven. Het kwik stijgt tot een graad of zestien, terwijl het ook niet al te hard lijkt te gaan waaien.

De Clásica de Almería wordt vanaf 15.30 uur uitgezonden via Eurosport, de online Eurosport Player en GCN Racing.