De Tissot Velodrome in Grenchen is van woensdag tot en met zondag het epicentrum voor de Europese kampioenschappen. Niet alleen staan tweeëntwintig titels en kampioenstruien op het spel, ook zijn in Zwitserland de eerste punten te verdienen in het kwalificatietraject voor de Olympische Spelen van 2024 in Parijs. WielerFlits blikt vooruit!

Historie

Hoewel er al meer dan honderd jaar Europese kampioenschappen baanwielrennen worden georganiseerd, bestaan de EK in zijn huidige vorm pas sinds 2010. Sindsdien zijn de EK baan in acht verschillende landen gehouden. Nederland kreeg de kampioenschappen al drie keer toegewezen in 2011, 2013 en 2019; steeds was het sportcomplex Omnisport Apeldoorn het decor voor de titelstrijd.

Ook Zwitserland, Duitsland en Frankrijk huisvestten de EK baan al meerdere keren. Het evenement vond in 2014 voor het eerst plaats buiten Europa en werd gehouden in Baie-Mahault, op de Franse overzeese eilandengroep Guadeloupe. De Europese kampioenschappen stayeren en achter de derny vinden vaak op een andere locatie plaats, tenzij de wielerbaan van het evenement ervoor geschikt is.

Voor de derde keer wordt de Tissot Velodrome in Grenchen, waar fietsenproducent BMC zijn hoofdkantoor heeft, ingericht voor de Europese kampioenschappen. Eerder was dit al het geval in 2015 en 2021. Op de 250 meterbaan in het tien jaar oude pand is ondertussen heel wat sportgeschiedenis geschreven. Naast dat hier al enkele grote kampioenschappen zijn gehouden, hebben verschillende renners hier ook wereldrecords gevestigd.

Op de wielerbaan van Grenchen brak Filippo Ganna het werelduurrecord – foto: Cor Vos

Jens Voigt, Rohan Dennis, Daniel Bigham en Filippo Ganna deden hier een succesvolle aanval op het werelduurrecord. Ook Josceline Lowden en Ellen van Dijk, de huidige recordhouder bij de vrouwen, deden hier een geslaagde poging om het record scherper te stellen. Anastasiia Vionova brak in 2015 dan weer het record op de 500 meter met staande start.

Vorige editie

De Europese kampioenschappen baanwielrennen maakten vorig jaar deel uit van het Super EK dat in München werd gehouden. Vooraf was veel te doen over de wielerbaan waarop de wedstrijden werden afgewerkt. De tijdelijke piste in het exhibitiecentrum Messe München was namelijk slechts 200 meter lang in plaats van de gebruikelijke 250 meter. Dat betekende kortere rechte stukken en krappere bochten, wat van de renners een andere aanpak eiste.

Al snel werd gewezen op de gevaren van de piste, die zware valpartijen in de hand zou werken. Men moest het er echter maar mee doen: voor de wereldkampioenschappen en Olympische Spelen geldt een verplichte lengte van 250 meter, maar voor andere grote wedstrijden is er geen verbod om op een kortere of langere baan te rijden.

Gastland Duitsland was uiteindelijk de grote winnaar van de Europese kampioenschappen met acht gouden medailles en dat was voornamelijk te danken aan de sterke prestaties van de sprintsters en de achtervolgingsvrouwen. Emma Hinze won in haar regenboogtrui de individuele sprint en de teamsprint, samen met Pauline Grabosch en Lea Sophie Friedrich. Hinze pakte ook de titel op de 500 meter, terwijl Friedrich haar regenboogtrui glans gaf op de Keirin.

Duitsland was in eigen land zeer succesvol met acht Europese titels – foto: Cor Vos

Lisa Brennauer nam in stijl afscheid van haar wielercarrière door de Europese titel te veroveren op de ploegenachtervolging, samen met Franziska Brauße, Mieke Kröger en Lisa Klein. Powerhouse Kröger won ook de individuele achtervolging. Ook Nicolas Heinrich (achtervolging), Roger Kluge en Theo Reinhardt (koppelkoers) deelden in de successen.

Nederland voerde aan het eind van de EK van 2021 de medaillespiegel nog aan met zeven keer goud, maar bleef in München steken op één gouden plak. Jeffrey Hoogland, Harrie Lavreysen en Roy van den Berg deden wat van ze werd verwacht en namen de titel mee naar huis in de teamsprint. Het bleef echter bij dit optreden van Hoogland en Lavreysen, die – vanwege de afwijkende lengte van de baan – de individuele nummers aan zich voorbij lieten gaan.

De sprintvrouwen haalden eveneens de eindstrijd in de teamsprint, maar moesten daarin hun meerdere erkennen in Duitsland. Laurine van Riessen haalde een medaille in het sprinttoernooi, door in de strijd om brons de Duitse Friedrich te verslaan. De jonge Vincent Hoppezak (puntenkoers) en Mylène de Zoete (afvalkoers) zorgden voor de andere medailles.

De bullet train was weer eens niet te stoppen – foto: Cor Vos

Bij afwezigheid van Hoogland en Lavreysen op de individuele nummers, kroonde Sébastien Vigier zich tot de sprintkoning van München. De rossige Fransman had met de Franse ploeg al zilver gehaald in de teamsprint, toen hij het sprinttoernooi won. In de finale versloeg hij de Brit Jack Carlin, al was daar wel een decider voor nodig. Bovendien werd Carlin gehinderd door de gevolgen van een val in de halve finale; de verwondingen van die val waren door zijn witte pak nog duidelijk zichtbaar.

Vigier toonde een paar dagen later aan dat zijn Europese titel in het sprinttoernooi geen toevalstreffer was, want hij trok ook op de Keirin de zege en de titel naar zich toe. Een andere Fransman, Melvin Landerneau, greep de overwinning in de Kilometer.

België sloot de Europese kampioenschappen af met twee gouden medailles. Lotte Kopecky zorgde voor de eerste gouden plak door de afvalkoers te winnen. In de laatste sprint moest de Britse Pfeiffer Georgi het hoofd buigen voor de renster van SD Worx, die een dag later in de regenboogtrui ook de beste was in de puntenkoers. Ook Robbe Ghys ging met twee keer eremetaal weg uit München; zilver in de puntenkoers en brons in de koppelkoers, samen met Fabio Van den Bossche.

Lotte Kopecky zorgde voor twee gouden Belgische medailles – foto: Cor Vos

De vijfde Belgische medaille was voor Jules Hesters, die naar brons reed in de afvalkoers. De talentvolle renner kon lang mee, maar moest het afleggen tegen de doorgewinterde Theo Reinhardt en wereldkampioen Elia Viviani. Viviani trok uiteindelijk aan het langste eind.

Uitslagen EK baanwielrennen 2022 in München

Olympisch kwalificatietraject

De EK baan in Grenchen zijn de eerste grote afspraak in aanloop naar Parijs 2024 – foto: Cor Vos

De Europese kampioenschappen in Grenchen zijn het eerste evenement dat meetelt voor de kwalificatie voor de Olympische Spelen van 2024 in Parijs (5-11 augustus 2024). Renners en landen kunnen op de olympische onderdelen teamsprint, individuele sprint, Keirin, ploegenachtervolging, omnium en Madison punten pakken voor de UCI Track Olympic Ranking, op basis waarvan de plaatsen op de Spelen worden bepaald.

Dat gebeurt dit jaar en in 2024 ook bij de andere continentale kampioenschappen, de wedstrijden in de Nations Cup en de wereldkampioenschappen die later dit jaar, in augustus, in Glasgow worden gehouden. Voor alle Europese landen gaat nu dus feitelijk de campagne van start voor Parijs 2024.

Sprintnummers

Normaal gezien zijn de Nederlanders de maatstaf in de sprintnummers. Voor de teamsprint rekent de oranjeploeg op Jeffrey Hoogland, Harrie Lavreysen, Roy van den Berg, die mogen proberen hun titel van vorig jaar te verdedigen, en de jonge Tijmen van Loon. Met Australië, dat afgelopen jaar met de wereldtitel aan de haal ging, hoeft alvast geen rekening te worden gehouden. Anders dan op de Europese kampioenschappen in München, gaan Hoogland en Lavreysen ook ‘gewoon’ weer van start op de individuele onderdelen sprint en Keirin. Wie de Kilometer rijdt, wordt tijdens het EK definitief ingevuld.

Met hoeveel medailles keren de Nederlandse sprinters deze keer naar huis? – foto: Cor Vos

Geen Matthew Richardson en Matthew Glaetzer dus in Grenchen, maar dat betekent niet dat de Nederlanders de titels in de schoot geworpen krijgen. De Franse sprinters willen volgend jaar er staan als de Spelen in eigen land worden gehouden, dus mogen we goede prestaties verwachten van nationaal sprintkampioen Rayan Helal, Tom Derache en Sébastien Vigier, die mag gaan proberen zijn Europese titels op de sprint en de Keirin te verdedigen. Melvin Landerneau gooit normaal gesproken hoge ogen op de Kilometer, nadat hij vorig jaar Europees kampioen werd op dit onderdeel.

Jack Carlin en Hamish Turnbull moeten voor Brits succes zorgen op de sprintnummers. Carlin kon vorig jaar Sébastien Vigier tot het uiterste dwingen in de finale van het sprinttoernooi, ondanks dat hij in de halve finale hard ten val was gekomen. Maximilian Dörnbach is de voornaamste Duitse troef. Eigenlijk zou ook Stefan Bötticher deelnemen aan de Europese titelstrijd, maar hij heeft zich met rugklachten afgemeld. Verder moet ook Mateusz Rudyk ver kunnen komen op de korte nummers. Dan is er nog Mikhail Yakovlev. De boomlange renner maakte twee jaar geleden razendsnel naam in het baansprinten. Vorig jaar ruilde hij zijn Russische nationaliteit in voor de Israëlische na het uitbreken van de Russisch-Oekraïense Oorlog.

Kan de boomlange Yakovlev het de Nederlanders weer moeilijk maken? – foto: Cor Vos

Bij de vrouwen steken momenteel twee landen erbovenuit in de sprintnummers. De Duitse vrouwen Lea Sophie Friedrich, Pauline Grabosch en Emma Hinze staan al enige tijd aan de top, maar kunnen sinds kort op felle tegenstand rekenen vanuit Frankrijk. Mathilde Gros haalde afgelopen jaar haar eerste wereldtitel in de individuele sprint en lijkt daarmee op koers te liggen voor de Spelen van volgend jaar in Parijs. Aan het begin van het jaar liet ze met drie Franse titels zien dat ze momenteel de grande dame is in haar thuisland. De jonge Marie-Divine Kouamé maakt echter heel snel furore en is de wereldkampioene op de 500 meter.

Toch mogen we ook de Nederlandse vrouwen niet onderschatten. Shanne Braspennincx en Laurine van Riessen ontbreken weliswaar, omdat zij een rustpauze inlassen. Met de jonge Steffie van der Peet en Hetty van der Wouw heeft de oranjeploeg echter twee vrouwen aan de start, die ver moeten kunnen komen op de onderdelen sprint en Keirin. Beide rensters reden afgelopen jaar al een dijk van een wereldkampioenschap. Samen met Kyra Lamberink komen zij ook in actie op de teamsprint. Wie ook aan de start staat van de 500 meter, wordt tijdens de Europese kampioenschappen bepaald.

Nicky Degrendele won eind januari overtuigend de Belgische sprint- en Keirintitels – foto: Cor Vos

Het wordt ook interessant om de ontwikkelingen van de Belgische vrouwensprintploeg te volgen. De afgelopen jaren moest België het vooral hebben van Nicky Degrendele op de korte baannummers, maar nu wordt geëxperimenteerd met een vrouwenploeg voor de teamsprint. Behalve op Degrendele, wordt daarin gerekend op Valerie Jenaer, BMX’er Elke Vanhoof en de jonge Julie Nicolaes. Ook op de individuele nummers komt België met meerdere rensters aan de start: Degrendele doet ook de sprint en de Keirin, Jenaer rijdt de Keirin en de 500 meter en Nicolaes de sprint en eveneens de 500 meter.

Duurnummers

Nederland rekent op zes duurrenners in Grenchen. Yoeri Havik komt als wereldkampioen uit in de puntenkoers. Ook rijdt hij de koppelkoers, wat hij deze keer doet aan de zijde van de jonge Vincent Hoppezak. Jan-Willem van Schip mag opgaan voor het omnium. Verder komen ook Roy Eefting (scratchrace) en de talentvolle dernykoning Philip Heijnen (afvalkoers) in actie. Brian Megens mag proberen op de individuele achtervolging zijn Nederlands record van 4.14,190 minuten nog scherper te stellen. Hij zette dat record afgelopen maand op de wielerbaan van Anadia op het scorebord.

Duurspecialisten Havik, Heijnen, Van Schip en Hoppezak in de Zesdaagse van Gent – foto: Cor Vos

Ook België reist met een mooie delegatie af naar Grenchen. Voor de ploegenachtervolging is een rits jonge renners geselecteerd: Thibaut Bernard, Brem Deman, Tuur Dens, Gianluca Pollefliet en Noah Vandenbranden. Bernard en Vandenbranden rijden ook de individuele achtervolging, de watervlugge Dens doet ook de scratchrace. Verder verschijnt Lindsay De Vylder aan de start van het omnium, neemt Jules Hesters de afvalkoers voor zijn rekening en staat Robbe Ghys aan het vertrek van de koppelkoers samen met Fabio Van den Bossche, die ook de puntenkoers rijdt.

Frankrijk won vorig jaar in München drie gouden medailles op de ploegenachtervolging, de puntenkoers en het omnium. Normaal gesproken mogen we ook nu de Fransen van voren verwachten, maar het is afwachten hoe zij voor de dag komen aangezien Benjamin Thomas in aanloop naar de kampioenschappen in Grenchen ten val kwam. Een fitte Benjamin Thomas is echter een renner van grote klasse en altijd een kanshebber voor medailles. Ook mogen we wat verwachten van Donavan Grondin. De jonge renner van Arkéa-Samsic won vorig jaar het omnium.

Filippo Ganna voert de Italiaanse ploeg aan. Pippo heeft goede herinneringen aan de baan in Grenchen, waar hij vorig jaar het werelduurrecord brak. Onlangs etaleerde hij nog zijn goede vorm door tweede te worden in het eindklassement van de Vuelta a San Juan. Ook de conditie van Simone Consonni en Jonathan Milan is in orde, nadat ze afgelopen week allebei een rit wonnen in de Saudi Tour. Met Elia Viviani staat nog een Italiaanse klepper aan de start in de Tissot Velodrome. Net als Ganna draaide de titelverdediger in de afvalkoers alvast warm in San Juan.

De Belgische achtervolgingsploeg in actie op de wielerbaan van Blaarmeersen – foto: Cor Vos

Normaal gesproken hadden we ook Ethan Hayter bij de favorieten voor de medailles kunnen rekenen, maar de veelzijdige renner van INEOS Grenadiers blesseerde zich in de Cadel Evans Great Ocean Road Race en moet daardoor de Europese kampioenschappen aan zich voorbij laten gaan. De afwezigheid van Hayter is een aderlating voor de Britse achtervolgingsploeg met Daniel Bigham, Ethan Vernon en Oliver Wood, die wereldkampioen zijn in dit onderdeel. Successen moeten nu komen van Charlie Tanfield, William Perrett en Fred Wright; de renner van Bahrain Victorious rijdt zijn eerste senioren-EK voor Groot-Brittannië.

Verder reist Portugal met UAE Emirates-renner Rui Oliveira en Iúri Leitão af naar Grenchen. Leitão is de regerende wereldkampioen in de scratchrace. Spanje heeft met Sebastián Mora en Movistar-renner Albert Torres twee doorgewinterde baanwielrenners aan de start. Bij de Duitsers zien we de namen van Roger Kluge en Theo Reinhardt, die als koppel al meerdere internationale titels binnenhaalden. De 37-jarige Kluge was jarenlang in de WorldTour actief bij IAM, Mitchelton-Scott en Lotto Soudal, maar tekende voor dit seizoen een contract bij het continentale Rad-Net Oßwald, waar ook Reinhardt fietst.

Zoek in de ploegenachtervolging niet naar de Nederlandse vrouwenploeg. Onlangs maakte de nationale bond bekend dat een streep is gezet door het traject richting de Olympische Spelen van Parijs. Er was onvoldoende perspectief, waardoor de nationale selectie zich nu volledig richt op de andere olympische disciplines omnium en koppelkoers. Het speerpunt in de Nederlandse selectie is Maike van der Duin, tijdens de vorige wereldkampioenschappen goed voor zilver in de scratchrace en het omnium. Ook op de weg maakt ze al naam, onder andere door enkele dagen de witte trui te dragen in de Tour de France.

Maike van der Duin maakt snel naam, zowel op de baan als op de weg – foto: Cor Vos

Van der Duin heeft een vol programma in de Tissot Velodrome: op woensdag rijdt de jonge renster van Canyon//SRAM de scratchrace, op donderdag de afvalkoers, op vrijdag het omnium en op zondag de koppelkoers samen met Marit Raaijmakers van Human Powered Health. Raaijmakers neemt op de enige rustdag van Van der Duin, zaterdag, de puntenkoers voor haar rekening. Eind december kroonde Raaijmakers zich op de piste van Omnisport Apeldoorn op allebei deze onderdelen – en de individuele achtervolging – al tot Nederlands kampioen.

Bij de Belgische vrouwen is het natuurlijk uitkijken naar Lotte Kopecky. De renster van Team SD Worx was eind januari een van de sterren van de Belgische kampioenschappen met titels in het omnium, de afvalkoers en de koppelkoers. In Grenchen mag ze proberen haar EK-titel in de afvalkoers te verdedigen, terwijl ze ook uitkomt in het omnium. De koppelkoers doet ze aan de zijde van Shari Bossuyt, met wie ze afgelopen jaar in Saint-Quentin-en-Yvelines de regenboogtrui veroverde in deze discipline. Bossuyt neemt dan weer de scratchrace en de puntenkoers voor haar rekening.

Duitsland steekt met een sterke vrouwenafvaardiging de landsgrens over naar zuiderbuur Zwitserland. Olympisch kampioenen ploegenachtervolging Franziska Brauße, Mieke Kröger en Lisa Klein zijn van de partij en mogen proberen hun EK-titel met een jaar te verlengen. Brauße en Kröger gooien normaal gezien ook hoge ogen in de individuele achtervolging, waarin Brauße de wereldkampioene is en Kröger de regerende Europese kampioene. Lisa Brennauer is er niet meer bij – de olympisch kampioene en meervoudig wereldkampioene op baan en weg zette vorig jaar een punt achter haar imposante carrière.

Geven Shari Bossuyt en Lotte Kopecky hun regenboogtrui extra glans? – foto: Cor Vos

Katie Archibald is het boegbeeld bij Groot-Brittannië met verscheidene olympische, wereld- en Europese titels achter haar naam. Samen met Josie Knight, Anna Morris en Neah Evans vormt de ijzervreter van Ceratizit-WNT een sterk kwartet in de ploegenachtervolging. Voor Elinor Barker worden deze Europese kampioenschappen haar eerste grote wedstrijd op de baan sinds de geboorte van haar zoontje in maart 2022. Denemarken schuift Julie Leth en Amalie Dideriksen naar voren in de koppelkoers, terwijl Dideriksen ook de Deense eer mag verdedigen in het omnium.

Een stapel namen is in deze voorbeschouwing al gepasseerd, maar dan zijn de Italiaanse vrouwen nog niet eens besproken. Bij de azzurre (waar de mannenploeg de azzurri wordt genoemd) zien we de namen staan van Martina Alzini, Elisa Balsamo, Martina Fidanza en Vittoria Guazzini, de huidige wereldkampioenen ploegenachtervolging. Fidanza is bovendien de houder van de regenboogtrui in de scratchrace, terwijl Rachele Barbieri afgelopen jaar twee Europese titels veroverde in het omnium en de koppelkoers met de jonge Silvia Zanardi.

Frankrijk komt met een vrij jonge groep duurrensters naar Grenchen met Victoire Berteau, vorig jaar goed voor twee bronzen medailles, Clara Copponi (drie EK-medailles in 2022), Valentine Fortin (in 2021 Europees kampioen afvalkoers), Marie Le Net en de meer ervaren Marion Borras. Berteau werd begin januari in het Vélodrome Jean Stablinski in Roubaix Frans kampioen in de puntenkoers en de koppelkoers met Fortin. Die veroverde op haar beurt de nationale titel in de afvalkoers. Borras won dan weer het omnium. Tijdens de Franse kampioenschappen maakte ook de jonge Jade Labastugue een sterke indruk.

Marlen Reusser debuteert in een grote internationale baanwedstrijd – foto: Cor Vos

Marlen Reusser is een opmerkelijke naam in de selectie van gastland Zwitserland. De 31-jarige renster van Team SD Worx, olympische vice-kampioene tijdrijden en tweevoudig Europees kampioene in het rijden tegen de klok, maakt voor het eerst haar opwachting in een grote internationale baanwedstrijd.

Programma

Woensdag 8 februari

12:00 Teamsprint (v) – kwalificaties
12:20 Teamsprint (m) – kwalificaties
12:46 Ploegenachtervolging (v) – kwalificaties
14:01 Ploegenachtervolging (m) – kwalificaties
15:32 Scratchrace (v) – kwalificaties (indien nodig)
15:52 Afvalkoers (m) – kwalificaties (indien nodig)

18:00 Teamsprint (v) – 1e ronde
18:12 Teamsprint (m) – 1e ronde
18:26 Scratchrace (v) – finale 10 km / 40 ronden
18:44 Afvalkoers (m) – finale
19:20 Teamsprint (v) – finales 3-4 & 1-2
19:28 Teamsprint (m) – finales 3-4 & 1-2

Donderdag 9 februari

12:00 Sprint 200m tijdrit (v) – kwalificaties
12:33 Kilometer (m) – kwalificaties
13:03 Sprint (v) – 1/16e finale
13:27 Ploegenachtervolging (v) – 1e ronde – 4 km
13:55 Ploegenachtervolging (m) – 1e ronde – 4 km
14:21 Sprint (v) – 1/8e finale
14:45 Puntenkoers (m) – kwalificaties (indien nodig)
15:37 Afvalkoers (v) – kwalificaties (indien nodig)

18:00 Sprint (v) – 1/4e finale (1e)
18:16 Puntenkoers (m) – finale 40 km / 160 ronden
19:08 Sprint (v) – 1/4e finale (2e)
19:24 Afvalkoers (v) – finale
20:00 Kilometer (m) – finale
20:24 Sprint (v) – 1/4e finale (evt. belles)
20:36 Ploegenachtervolging (v) – finales 3-4 & 1-2 / 4 km
20:51 Ploegenachtervolging (m) – finales 3-4 & 1-2 / 4 km

Vrijdag 10 februari

12:00 Omnium (v) – kwalificaties (indien nodig)
12:30 Sprint 200m tijdrit (m) – kwalificaties
13:18 Omnium I (v) – scratchrace – 7,5 km
13:33 Sprint (m) – 1/16e finale
14:09 Individuele achtervolging (m) – kwalificaties – 4 km
15:19 Sprint (m) – 1/8e finale
15:43 Omnium II (v) – temporace 7,5 km
15:58 Scratchrace (m) – kwalificaties (indien nodig)

18:00 Sprint (v) – 1/2e finale (1e)
18:08 Sprint (m) – 1/4e finale (1e)
18:24 Omnium III (v) – afvalkoers
18:42 Sprint (v) – 1/2e finale (2e)
18:50 Sprint (m) – 1/4e finale (2e)
19:06 Scratchrace (m) – finale 15 km / 60 ronden
19:29 Sprint (v) – 1/2e finale (evt. belles)
19:33 Sprint (m) – 1/4e finale (evt. belles)
19:37 Individuele achtervolging (m) – finales 3-4 & 1-2 / 4 km
19:52 Sprint (v) – finales 3-4 & 1-2 (1e)
20:00 Omnium IV (v) – puntenkoers 20 km
20:30 Sprint (v) – finales 3-4 & 1-2 (2e)
21:02 Sprint (v) – finales 3-4 & 1-2 (evt. belles)

Zaterdag 11 februari

12:00 Omnium (m) – kwalificaties (indien nodig)
12:40 500 meter (v) – kwalificaties
13:00 Omnium I (m) – scratchrace – 10 km
13:15 Individuele achtervolging (v) – kwalificaties – 3 km
14:19 Omnium II (m) – temporace – 10 km
14:34 Puntenkoers (v) – kwalificaties (indien nodig)

18:00 Sprint (m) – 1/2e finale (1e)
18:08 Omnium III (m) – afvalkoers
18:26 Sprint (m) – 1/2e finale (2e)
18:34 500 meter (v) – finale
18:56 Sprint (m) – 1/2e finale (evt. belles)
19:00 Individuele achtervolging (v) – finales 3-4 & 1-2 / 3 km
19:13 Omnium IV (m) – puntenkoers 25 km
19:45 Sprint (m) – finales 3-4 & 1-2 (1e)
20:17 Sprint (m) – finales 3-4 & 1-2 (2e)
20:25 Puntenkoers (v) – finale 25 km / 100 ronden
21:02 Sprint (m) – finales 3-4 & 1-2 (evt. belles)

Zondag 12 februari

11:00 Madison (v) – kwalificaties (indien nodig)
11:40 Madison (m) – kwalificaties (indien nodig)
12:40 Keirin (v) – 1e ronde
12:52 Keirin (m) – 1e ronde
13:16 Keirin (v) – herkansingsronde
13:28 Keirin (m) – herkansingsronde

15:30 Keirin (v) – 1/2e finale
15:39 Keirin (m) – 1/2e finale
15:48 Madison (v) – finale 30 km / 120 ronden
16:33 Keirin (v) – finale plaatsen 7 tot 12
16:38 Keirin (v) – finale plaatsen 1 tot 6
16:43 Keirin (m) – finale plaatsen 7 tot 12
16:48 Keirin (m) – finale plaatsen 1 tot 6
17:21 Madison (m) – finale 50 km / 200 ronden
* wedstrijdschema onder voorbehoud

Website UEC
Website organisatie

TV

De Europese kampioenschappen baanwielrennen in Grenchen zijn via verschillende kanalen rechtstreeks te zien. In België doet de VRT iedere dag live verslag op Canvas, Ketnet of Eén. In Nederland worden op NOS.nl iedere dag beelden uitgezonden via een livestream. Verder is alle actie te volgen op Eurosport 1 en via Eurosport.nl/GCN+.