Nederlandse wielerfans die om welke reden dan ook het Tour de France-circus hebben gemist, hoeven niet lang te wachten op een nieuwe passage van het WorldTour-peloton. De Eneco Tour, toe aan zijn elfde editie, kringelt vanaf maandag door Nederland en België. Startend in het Friese Bolsward en eindigend bovenop de Muur van Geraardsbergen, gaat het peloton zeven fraaie dagen tegemoet. WielerFlits kijkt vooruit.

Historie
Ooit was er de Ronde van Nederland. Een koers die vanaf 1948 op de kalender stond, maar die zijn naam verloor toen hoofdsponsor Eneco een grote vinger in de pap kreeg. Een rondje door Nederland was weliswaar uitdagend en de moeite meer dan waard, om een plaatsje te verkrijgen op de kalender van de ProTour, later WorldTour, was een blik over de grens wel gewenst. En met de oneindige mogelijkheden op de Belgische wegen, was die aanvulling snel gevonden. Overigens staat de koers officieus bekend als de Tour of Benelux, maar is Luxemburg tot op heden verstoken gebleven van bezoekjes vanuit de Eneco Tour. Geeft niet, Luxemburg heeft zijn eigen ronde, die gezien zijn plaats op de wielerkalender, eveneens mag rekenen op belangstelling van de nodige kleppers.

Sinds 2005 heet de Ronde van Nederland dus niet meer de Ronde van Nederland en voert de route ook niet meer exclusief door Nederland. En dat heeft het aanzien van de koers alleen maar versterkt. Toen de fameuze Muur van Geraardsbergen onder veel awoertgeroep uit de Ronde van Vlaanderen verdween, was het de Eneco Tour die deze heilige grond opnam in het routeboek en er gelijk maar het podium van de ontknoping van maakte. Slim bedacht en het maakt de koers er niet minder aantrekkelijk op. Immers: de Muur moet niet één, maar drie keer beklommen worden voordat er een definitieve winnaar wordt aangewezen. Nu is de Eneco Tour niet zo’n heiligdom als de Ronde, maar koers op de Muur is koers op de Muur.

Winnaars van de Eneco Tour zijn doorgaans lieden met de nodige inhoud. Omdat de verschillen meestal klein zijn, het blijft een koers in de lage landen, moeten kandidaten voor de eindzege altijd en overal scherp zijn. Een half minuutje verlies in een waaierrit kan eventuele ambities in één keer overboord schoppen, net als een misschakeling op één van de diverse Belgische hellingen, of een niet geheel vlekkeloze tijdrit. Een blik op de winnaars van de afgelopen tien edities, versterkt die stelling.

Winnaars van de afgelopen tien edities:
2005: Bobby Julich
2006: Stefan Schumacher
2007: José Iván Gutiérrez
2008: José Iván Gutiérrez
2009: Edvald Boasson Hagen
2010: Tony Martin
2011: Edvald Boasson Hagen
2012: Lars Boom
2013: Zdenek Stybar
2014: Tim Wellens

Parcours
Het parcours van de Eneco Tour richt zich ook dit jaar weer voornamelijk op het zuiden van Nederland en de mooie plekjes van België. Scheelt reiskosten en biedt ook wel de meest uitdagende routes die deze twee landen rijk zijn. Een noemenswaardige uitzondering is de eerste etappe; die start en eindigt in Bolsward, waarna het hele zwikkie meer dan tweehonderd kilometer zuidwaarts moet, om de volgende dag te starten in Breda.

Maandag 10 augustus, etappe 1: Bolsward – Bolsward (183,5 km)
Wie een beetje affectie heeft met toertochten weet: Bolsward is de start en finish van de Elfstedentocht voor fietsers. De organisatie van de Eneco Tour koos ervoor om een groot deel van die route te gebruiken voor de eerste etappe, al wordt de noordelijke lus, die onder andere langs Dokkum en Leeuwarden voert, gemeden. Wel wordt er gereden door het zuidwesten van de provincie, langs pittoreske steden als Stavoren, Hindeloopen en Workum. Een negenstedentocht, zogezegd. En vrijwel volkomen vlak.

Dinsdag 11 augustus, etappe 2: Breda – Breda (180 km)
De tweede etappe vindt tweehonderd kilometer zuidelijker plaats en glipt zelfs al even over de Nederlands-Belgische grens. Met de start en finish in Breda, kronkelt de route zich door het Brabantse land en wordt onder andere door wielerdorp Sint Willebrord gereden. In Breda vinden dan nog vier lokale lussen plaats en mag erop gerekend worden dat de beslissing ook hier valt in de sprint.

Woensdag 12 augustus, etappe 3: Beveren – Ardooie (171,9 km)
Keken de renners op dinsdag al even kort over de grens, de derde etappe vindt volledig plaats in België. De rit gaat van Beveren naar Ardooie en eindigt ook hier met een paar lokale rondjes, zodat het publiek de renners nét even wat vaker kan zien.

Donderdag 13 augustus, etappe 4: Hoogerheide – Hoogerheide (14 km)
Een individuele tijdrit van 14 kilometer is niet gelijk de ultieme scherprechter van de Eneco Tour, maar wel een zeer belangrijk onderdeel. Een lus rondom Hoogerheide zal potentiële eindwinnaars uit hun kot lokken, want wie hier tegenvalt, maakt het zichzelf niet makkelijk.

Vrijdag 14 augustus, etappe 5: Riemst – Sittard-Geleen (179,6 km)
Een fraaie rit door Zuid-Limburg. Een gebied dat bezaaid ligt met heuveltjes, al zijn het nog niet de echte krengen die de renners in de dagen hierna aantreffen in België. Hoe dan ook: een pittige rit, waarin al een klein beetje de balans opgemaakt kan worden voor de grote apotheose in het weekend.

Zaterdag 15 augustus, etappe 6: Heerlen – Houffalize (208,6 km)
De eerste voorstelling in deze finale voert naar Houffalize, waar ook nog even een plaatselijke ronde wordt gereden. Op die plaatselijke ronde bevinden zich enkele flinke kuitenbijters, waaronder de Côte de Saint-Roch, die renners nog zouden kunnen kennen van Luik-Bastenaken-Luik.

Zondag 16 augustus, etappe 7: St. Pieters-Leeuw – Geraardsbergen (188,6 km)
Hier gaat de beslissing vallen in de Eneco Tour. Drie passages over de Muur van Geeraardsbergen, waarbij de laatste passage de belangrijkste is. Het lekkerste wordt ook dit jaar voor het laatst bewaard en dat zal eveneens voor deze etappe gelden. Wie kan, wacht tot de definitieve klim en slaat dan zijn slag.

Eneco Gouden Kilometer
De gouden kilometer is een nieuw concept waarbij op 20 à 25 kilometer van de streep bonificatieseconden zijn te verdienen. Binnen een kilometer zijn er drie tussensprints. De winnaar krijgt drie bonificatieseconden, de tweede twee seconden en de derde één seconde. In totaal kan je dus in een kilometer negen seconden verzamelen. Dit concept werd ook al gebruikt in de voorbije Ronde van België.

Favorieten
Favorieten voor een dergelijk rondje vinden is vooraf altijd een beetje schieten met hagel. Vrijwel elke ploeg heeft een kopman die het parcours van de Eneco Tour aan moet kunnen en daarmee in theorie kanshebber is op de eindzege. Te beginnen met Lotto-Soudal, dat met Tim Wellens de winnaar van vorig jaar in huis heeft. De man met startnummer 1 mag ook dit jaar niet ontbreken in de favorietenlijst, ook al is de concurrentie ronduit moordend.

Want kijk eens met wat voor kwaliteit bijvoorbeeld BMC aan de start verschijnt. Philippe Gilbert is er de kopman en zonder Tour de France in de benen, is de Belg toch zeker één van de grote favorieten voor de eindzege. Behoorlijk klokvast in de tijdrit en gezegend met een lichaam dat vrij gemakkelijk omhoog valt in de Belgische heuvels. Wie rekent buiten Gilbert, is onverstandig. Diens ploegmaat Greg Van Avermaet is er ook weer bij en is eveneens beresterk. Miste de laatste week van de Tour en was op weg naar de zege in San Sebastián, tot een motard hem op onbegrijpelijke wijze omver kegelde. BMC zal met niets minder genoegen nemen dan de eindzege.

En zulks mag ook gezegd worden van Etixx-Quick-Step, dat met Tom Boonen nog altijd de held van de Belgen meebrengt. En wellicht mag Boonen dienen als bliksemafleider voor Niki Terpstra, die weliswaar niet bekend staat om zijn vlammende passages bergop, maar wel om zijn slimme koersinzicht en prima tijdrit. Terpstra is fris, scherp en won de Ronde van Wallonië. Overigens heeft de Belgische ploeg ook nog Julian Alaphilippe in huis. Ook geen amateur.

Naast Terpstra zijn er nog meer Nederlanders met goede kansen. Lars Boom is de meest recente Nederlandse eindwinnaar van de Eneco Tour en is ook nu lekker aan het koersen. Verliet ziek de Tour de France, maar won vervolgens de openingsrit in de Ronde van Denemarken. Een prima vorm voor de Astana-man, die absoluut aanspraak kan maken op de glorie in Geraardsbergen. En wat te denken van Wilco Kelderman? Zijn eerste Tour was, laten we zeggen, een leerschool, maar ook hier liet hij af en toe zien waarom men zo veel van hem verwacht. Zou prima mee moeten kunnen met de top van de Eneco Tour.

Sebastian Langeveld voert Cannondale-Garmin aan en krijgt onder andere Tom-Jelte Slagter mee als ploegmaat. Beide heren zijn niet kansloos voor dagsucces en als alles meezit, kan er meer voor ze in zitten. En ondertussen reed Matti Breschel de klinkers uit de Deense straten in zijn thuiskoers.

Overige namen die men niet mag vergeten zijn die van Jens Keukeleire, Jan Bakelants, Simon Geschke en Andriy Grivko. Tom Dumoulin had hier ook tussen moeten staan, maar hij is nog altijd niet wedstrijdfit, na zijn val in de Tour de France.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Philippe Gilbert
*** Greg Van Avermaet, Lars Boom
** Niki Terpstra, Wilco Kelderman, Tim Wellens
* Andriy Grivko, Sebastian Langeveld, Jan Bakelants, Jens Keukeleire

Volledige deelnemerslijst (ProCyclingStats)

[poll id=”95″]