Exact een week voor het WK wielrennen op de weg in het Belgische Leuven, staat in de omgeving van Eschborn en Frankfurt de gelijknamige klassieker op het programma. Vroeger bekend onder de naam Rund um den Henninger-Turm of de Grote Prijs van Frankfurt. Wie wint komende zondag editie nummer 58? WielerFlits wikt en weegt de kansen van de favorieten!

Historie

We beginnen deze voorbeschouwing met een lesje geschiedenis. Om de Henninger Toren, een door de Henninger bierbrouwerij in 1961 uit de grond gestampte graansilo in het centrum van Frankfurt, te promoten, besloten broers en zakenpartners Hermann and Erwin Moos een wielerwedstrijd op poten te zetten. Amper een jaar later stonden renners uit heinde en verre aan de start van de allereerste Rund um den Henninger Turm Frankfurt. Hoofdsponsor Henninger hoopte met deze eendaagse wedstrijd in het zuiden van Duitsland een grotere naamsbekendheid te genereren en tot een grotere afzetmarkt te komen.

Godefroot laat Merckx achter zich in de editie van 1974 – foto: Cor Vos

Bijna zestig jaar later is er ook in Frankfurt behoorlijk veel veranderd. Zo is de Henninger Toren, zoals we die kennen uit de jaren voor de eeuwwisseling, inmiddels gesloopt. In 2013 ging het gebouw tegen de vlakte en op dezelfde plek werd een jaar later begonnen met de bouw van een 140 meter hoge nieuwe woontoren, waarvan het ontwerp op de oude toren is geïnspireerd. In de nieuwe toren is er plaats voor maar liefst 207 luxe appartementen. Vanaf september 2018 is het gebouw volledig in gebruik. Vandaag de dag is de verdwenen bierbrouwerij Henninger ook niet meer (als geldschieter) betrokken bij de wielerkoers.

Voor wielerromantici zal de wedstrijd waarschijnlijk voor altijd door het leven gaan als Rund um den Henninger Turm. De eerste editie werd, zoals bij veel andere koersen wel het geval is, overigens niet gewonnen door een thuisrijder. Nee, het was de Belg Armand Desmet die in 1962 als eerste over de streep kwam, voor de Nederlander Huub Zilverberg en Rik Van Looy. Een jaar later hadden de Duitse wielerfans langs de kant van de weg wel reden tot juichen. Hans Junkermann won en Willi Altig, de oudere broer van de in die tijd razendpopulaire Rudi Altig, maakte het feest compleet door als tweede binnen te komen.

Rund um den Henninger Turm werd al snel een begrip in Duitsland en ook ver daarbuiten en dat is wel te zien aan de erelijst. Met Jean Stablinski, Barry Hoban, de eerder genoemde Rudi Altig, Eddy Merckx, Walter Godefroot (zie eerste foto), Freddy Maertens en Gerrie Knetemann wonnen er absoluut geen sukkelaars. Af en toe werden de toppers verrast door een bescheiden knecht of nobele onbekende, denk aan Eddy Beugels en Gilbert Bellone, maar vaak was er een grote naam aan het feest. Phil Anderson, Johan Bruyneel, Rolf Sørensen, Michele Bartoli en Davide Rebellin… Om naar wat namen te noemen.

Zabel mag uiteraard niet ontbreken op de erelijst – foto: Cor Vos

Tot de invoering van de wereldbeker vond deze wedstrijd vaak op dezelfde dag (1 mei) plaats als het Kampioenschap van Zürich. De UCI wilde bij de invoering van de wereldbeker in 1988 Rund um den Henninger Turm graag naar het najaar verplaatsen, maar de organisatie zag dit niet zitten en hield voet bij stuk. De organisatoren van het Kampioenschap van Zürich bleken een stuk flexibeler en dus werd deze klassieker als nieuwe najaarskoers wél opgenomen in de vernieuwde Wereldbeker. Inmiddels is het Kampioenschap van Zürich al een tijd van de kalender verdwenen, terwijl de koers in Frankfurt nog altijd bestaat.

In 2017 maakte de wedstrijd alsnog de stap naar het hoogste niveau en is nu ingeschaald als WorldTour-koers. Acht jaar eerder, in 2009, veranderde de naam al in de Eschborn-Frankfurt City Loop, om een paar jaar later verder te gaan als Rund um den Finanzplatz Eschborn-Frankfurt. Toen tweevoudig winnaar Fabian Wegmann vier jaar geleden koersdirecteur werd, veranderde hij de naam in hoe we de koers nu kennen. Vanwege de coronaproblematiek wordt de race dit jaar, bij hoge uitzondering, eens niet verreden op 1 mei. Rund um den Henninger Turm is nu, met enige vertraging, toch voor even een najaarswedstrijd.

Als we nog een keer een blik werpen op de erelijst, zien we dat de Belgen het vaakst (17 keer) als winnaar over de streep kwamen. Duitsland volgt met dertien zeges en daarna komen Italië (7 keer) en ook Nederland en Noorwegen doen het relatief goed met elk vijf overwinningen. Beugels, Roy Schuiten, Knetemann en Karsten Kroon (in 2004 en 2008) zorgden voor Neerlands succes. Erik Zabel was overigens lange tijd recordhouder na zijn triomfen in 1999, 2002 en 2005, maar de sterke Duitse sprinter is inmiddels voorbijgestoken door een renner met een vergelijkbaar profiel: Alexander Kristoff. De Noor kan zondag voor een vijfde keer winnen.

Karsten Kroon won in 2004 en 2008 (foto) de Duitse eendagskoers – foto: Cor Vos

Laatste tien winnaars Eschborn-Frankfurt
2020: Niet verreden wegens de coronacrisis
2019: Pascal Ackermann
2018: Alexander Kristoff
2017: Alexander Kristoff
2016: Alexander Kristoff
2015: Niet verreden wegens bommelding
2014: Alexander Kristoff
2013: Simon Špilak
2012: Moreno Moser
2011: John Degenkolb
2010: Fabian Wegmann
2009: Fabian Wegmann

Laatste editie

Voor de laatste editie van Eschborn-Frankfurt moeten we twee jaar terug in de tijd, toen we het woord corona alleen nog maar associeerden met het gelijknamige Mexicaanse biermerk. Casper Pedersen, Yoann Offredo, Artyom Zakharov, Sebastian Schönberger, Mathias Van Gompel, Evgeny Shalunov en Dimitri Peyskens kozen in de 57ste editie al vroeg voor de aanval. Het peloton hield de zeven vluchters vrijwel de hele tijd binnen schootsafstand en al op tachtig kilometer van de streep kreeg het pak de kopgroep weer in het vizier.

Vanuit de kopgroep kozen Peyskens en Shalunov vervolgens voor de vlucht vooruit. De Belg en de Rus hadden echter nog een lange weg te gaan met ook de twee resterende passages van de Mammolshain, die gold als de voornaamste scherprechter in koers, nog voor de boeg. De verschillen waren speelbaar en dus besloot Nils Politt eens de benen te testen en de sprong naar voren te wagen. De sterke Duitser met de opvallende kaaklijn wist echter niet de oversteek te maken. Davide Ballerini, François Bidard, Geoffrey Soupe en Kristian Sbaragli hadden niet veel later meer succes.

De aanvallers – foto: Cor Vos

De kopgroep werd zo voorzien van nieuw elan en kon zo weer wat uitlopen op het peloton, waarin thuisploeg BORA-hansgrohe de scepter zwaaide in dienst van de rappe thuisfavoriet Pascal Ackermann. De voorste groep kreeg er na de voorlaatste passage van de Mammolshain nog een passagier bij. Matej Mohoric, de geslepen Sloveen van Bahrain Merida, wist in de afzink van de klim naar de kopgroep te rijden. Met een voorsprong van driekwart minuut begon de zeven man sterke kopgroep aan de laatste passage van de Mammolshain op 43 kilometer van de meet.

Op de laatste passage van deze Mammolshain bleef het verwachtte vuurwerk uit en zo leken we af te stevenen op een groepsspurt. Ondanks verwoede pogingen van de kopgroep om uit de greep te blijven van het peloton, was er in de slotfase weer een hergroepering. De sprintersploegen, we zagen met name de mannen van BORA-hansgrohe en UAE Emirates hun sprinttroeven naar de finish loodsen, reden vervolgens aan een duizelingwekkende snelheid onder de vod van de laatste kilometer. Het was vooral uitkijken naar Alexander Kristoff en Ackermann, maar die laatste liet zich nog bijna wegdrummen in het sprintgeweld.

Ackermann triomfeert in Frankfurt – foto: Cor Vos

De Duitse kampioen dreigde even in de verdrukking te raken, maar wist zich alsnog door het mini-gaatje te wringen dat Davide Cimolai liet om vervolgens naar de winst te snellen. John Degenkolb eindigde op de tweede plaats, viervoudig winnaar Alexander Kristoff moest ditmaal genoegen nemen met plek drie. “Ik wist van de laatste weken en de trainingen dat ik in een geweldige vorm verkeer en ik was gemotiveerd. En ook het team zei, we gaan het proberen vandaag. We gaan helemaal voor jou. Toen zei ik, vandaag gaan we het doen”, vertelde Ackermann na afloop in de interviewtent.

Uitslag Eschborn-Frankfurt 2019
1. Pascal Ackermann (BORA-hansgrohe) in 4u23m36s
2. John Degenkolb (Trek-Segafredo) z.t.
3. Alexander Kristoff (UAE Emirates) z.t.
4. Davide Cimolai (Israel Cycling Academy) z.t.
5. Hugo Hofstetter (Cofidis) z.t.

Van links naar rechts: Degenkolb, Ackermann en Kristoff – foto: Cor Vos

Parcours

Met meer dan drieduizend hoogtemeters over een afstand van 187,5 kilometer verdient Eschborn-Frankfurt zeker niet het predicaat sprinterskoers, maar toch denken we al snel aan de rappe mannen als het gaat om de overwinning. De laatste jaren werd de wedstrijd beslist in een sprint. Af en toe in een klein groepje en soms dendert ook een omvangrijk peloton af richting de vod van de laatste kilometer. De vraag is wat we dit jaar te zien zullen krijgen. Wat vaststaat, is dat het parcours lastig genoeg is voor de puncheurs en rasaanvallers om iets te ondernemen.

De renners verzamelen zich zondag in het bescheiden stadje Eschborn, zo’n vijftien kilometer ten noordwesten van waar de renners zullen finishen. Startplaats Eschborn kan pronken met een stadhuis en enkele kerken, maar verder valt er niet bijster veel te vertellen over dit plaatsje. Dan maar naar de koers zelf, want na de start trekt het peloton al meteen naar Frankfurt om na goed vijftien kilometer voor het eerst de finish te passeren. Zie het als een eerste verkenningsronde voor de sprintersploegen, maar voor de rappe mannen is het onderweg natuurlijk eerst zaak om te overleven.

Na een eerste ronde door het centrum van zakenstad Frankfurt trekt de route wat meer naar het noorden richting de tussensprint in Oberursel, een middelgroot stadje aan de voet van het Taunus-gebergte. Na het oprapen van de tussenpunten en een geldpremie begint de weg vrijwel meteen vervelend omhoog te lopen, wat het begin betekent van de Feldberg, de eerste klim van de dag. De Feldberg (11 km aan 4,8%) voert naar een hoogte van 833 meter en kan een sleutelpunt vormen in de koers. Als een ploeg besluit door te trekken op de flanken van deze klim, kan het peloton weleens uiteen spatten.

Na de Feldberg volgen de beklimmingen elkaar in rap tempo op, met eerst de Ruppertshain (1,3 km aan 8,6%) en na een eerste bevoorradingszone de Mammolshain (2,3 km aan 8,2%). De organisatie van Eschborn-Frankfurt kiest voor een beproefd recept, want in de daaropvolgende kilometers trekken de coureurs nog drie keer over de Mammolshain, één keer over de Ruppertshain en staat er nog een bergsprint gepland op de top van de Billtalhöhe (2,6 km aan 6,2%). Goed voor acht beklimmingen binnen een straal van ruim honderd kilometer. Dit zal hoe dan ook zorgen voor de nodige slachtoffers in het peloton.

Na de laatste passage van de Mammolshain is het nog iets meer dan veertig kilometer tot de streep. We beginnen dan ook meteen aan een nieuwe fase, aangezien de renners het Taunus-gebergte de rug toekeren en opnieuw de vlakke wegen opzoeken richting Frankfurt. Of we een sprint krijgen in de op vier na grootste stad van Duitsland, zal afhangen van de schade in het peloton en of de sprinterteams voldoende tijd en mannetjes hebben om de boel te reorganiseren. Men bereikt Frankfurt via de plek waar het allemaal begon, Eschborn, waar overigens nog een tussensprint staat gepland.

In Frankfurt am Main (zoals de stad officieel heet) is het dan nog een kwestie van rondjes draaien. De beslissing valt in de laatste plaatselijke en vooral bochtige ronde door het centrum van de stad. Deze omloop is 6,5 kilometer lang en zullen de renners twee en een half keer afleggen. De renners trekken onder meer over de Alte Brücke, die tussen de Altstadt over het Maininsel naar Sachsenhausen loopt, en de Untermanbrücke, en steken zo de rivier de Main over.

De finish is, in tegenstelling tot voorgaande edities, verplaatst en ligt nu pal voor het voormalige operagebouw Alte Oper, dat tegenwoordig dienstdoet als concertzaal. Wie zingt het uit tot de finish?

Zondag 19 september, Eschborn-Frankfurt-am-Main (187,5 km)
Start: 13.15 uur
Finish: rond 18.30 uur

Afstand: 187,5 kilometer
Hoogtemeters: 3.200

Favorieten

Op zondag begint in België al het WK wielrennen met de individuele tijdrit bij de mannen, maar voor veel renners is Eschborn-Frankfurt de laatste echte test richting de WK-wegwedstrijd van zondag 26 september. De organisatie is erin geslaagd om een fraai deelnemersveld samen te stellen, met heel wat rappe mannen die straks ook een gooi kunnen doen naar de wereldtitel in Leuven. Ook staan er meerdere sterke aanvallers aan de start in Eschborn.

Alexander Kristoff weet hoe je moet winnen in Frankfurt – foto: Cor Vos

Mocht ook de 58ste editie van Eschborn-Frankfurt uitdraaien op een groepsspurt, dan doen we er goed aan om Alexander Kristoff in de gaten te houden. De sterke Noor won al vier keer in Frankfurt en heeft daarmee het record in handen. De renner van UAE Emirates is zeker in de vorm om zijn naam voor een vijfde keer op de erelijst te plaatsen, want vorige maand won hij nog twee etappes in de Deutschland Tour. Ook zijn ploegmaat Juan Sebastián Molano kan zich wellicht mengen in de spurt, mocht er onverhoopt iets gebeuren met Kristoff. Ryan Gibbons, Sven Erik Bystrøm en Rui Oliveira zijn dan weer gevaarlijke outsiders.

UAE Emirates staat met andere woorden met een sterk collectief aan de start, maar BORA-hansgrohe hoeft zeker niet onder te doen. De Duitse formatie heeft de winnaar van 2019, Pascal Ackermann, in de rangen en de razendsnelle Duitser is ook nu weer een van de topfavorieten voor de overwinning. Ook de winnaar van de voorbije Deutschland, Nils Politt, zal willen schitteren voor eigen volk en heeft na een zware koers een aardige sprint in de benen. Renners als Patrick Konrad, Emanuel Buchmann en Matteo Fabbro krijgen wellicht de vrijheid om in de heuvelzone eens stevig door te trekken.

Met Phil Bauhaus beschikt Bahrain Victorious eveneens over een snelle man, al moet de pijlsnelle Duitser het meer hebben van een gesloten koers. Als er echt hard wordt doorgetrokken op de beklimmingen, zal Bauhaus van goeden huize moeten komen om zijn wagonnetje aan te haken. Mocht het een afvallingskoers worden, dan kan de ploeg ook Dylan Teuns uitspelen. De Belg is prima op dreef en werd in aanloop naar deze wedstrijd al achtste in de Ronde van Polen en vierde in de Deutschland Tour. Ook de jonge Brit Fred Wright moeten we na een sterke Benelux Tour in de gaten houden.

Is Jasper Philipsen weer 100% fit na zijn opgave in de Vuelta? – foto: Cor Vos

Bij Alpecin-Fenix is het, bij afwezigheid van Mathieu van der Poel en Tim Merlier, uitkijken naar Jasper Philipsen. Het is voor de Belgische sprinter zijn tweede koers sinds zijn vroegtijdige opgave in de Vuelta a España. Philipsen was met twee ritzeges zeer succesvol in de Spaanse ronde, maar stapte met een verkoudheid uit de wedstrijd. Is hij weer helemaal de oude? Een goede Philipsen moet zeker in staat zijn om onderweg te overleven en is dan automatisch een van de kanshebbers in een (eventuele) sprint. Aan mannen als Silvan Dillier, Alexander Krieger en Scott Thwaites dan de taak om Philipsen zo goed mogelijk te piloteren.

Ook Cofidis zal wellicht aanturen op een (massa)sprint, aangezien de Franse formatie met Christophe Laporte dan een serieuze kanshebber in de gelederen heeft. De sterke Fransman, die volgend jaar zal uitkomen voor Jumbo-Visma, heeft normaal geen moeite om de vele hoogtemeters te verteren en in een sprint hoeft hij geen schrik te hebben. Laporte reed in aanloop naar Eschborn-Frankfurt de Benelux Tour en deed dat met verve. De 28-jarige renner won dan wel geen etappe, maar eindigde wel vijf keer bij de eerste tien, waaronder een vierde plaats in de pittige slotrit naar Geraadsbergen. De GP de Wallonie won hij afgelopen woensdag wel.

In de Vuelta a España wilde het maar niet lukken voor Michael Matthews en dus zal de Australiër geprikkeld zijn om zondag weer eens een prestigieuze zege te boeken in het shirt van Team BikeExchange. Matthews werd al eens tweede en derde in Eschborn-Frankfurt, maar winnen was er nog niet bij. Komt daar dit jaar verandering in? Een andere renner om in de gaten te houden is Connor Swift, die de laatste weken de goede resultaten aaneen rijgt. Vijfde in de Bretagne Classic, eindwinst in de Tour Poitou-Charentes en zestiende in de Tour of Britain. Kan de zeker niet trage Swift deze sterke reeks voortzetten?

Mike Teunissen zal nu wel eens willen scoren – foto: Cor Vos

En als we nu eens een Nederlandse bril opzetten? Nou, Mike Teunnisen (Jumbo-Visma) en Nils Eekhoff (Team DSM) mogen we zeker met stip noteren voor deze race. Teunissen is eigenlijk al sinds het NK uitstekend op dreef. Ereplaatsen bij de vleet, maar de vette vis moet nog worden gevangen. Hengelt hij zondag eindelijk iets binnen? Met zijn sterke sprint is Teunissen zeker een renner om rekening mee te houden. Dat kunnen we ook zeggen over Eekhoff, al moest de snelle klassiekercoureur na een valpartij wel opgeven in de Tour of Britain. Voor zijn val maakte hij echter indruk, zo werd hij in de openingsrit tweede achter Wout van Aert.

De vele outsiders die zondag aan de start staan, zullen zich niet zomaar naar de slachtbank laten leiden. AG2R Citroën heeft met Clément Venturini een snelle man achter de hand voor een sprint, Greg Van Avermaet maakt wellicht kans als een groepje voorop blijft. Snelle mannen die we ook niet mogen uitvlakken zijn Piet Allegaert (Cofidis), Andrea Pasqualon (Intermarché-Wanty-Gobert), de afscheidnemende publiekslieveling André Greipel (Israel Start-Up Nation), John Degenkolb (Lotto Soudal), Luka Mezgec (Team BikeExchange), Bryan Coquard (B&B Hotels p/b KTM) en Kristoffer Halvorsen van Uno-X. En wat kan Dylan Groenewegen namens Jumbo-Visma?

Kan Greipel nog een laatste keer schitteren voor eigen volk? – foto: Cor Vos

Er zijn genoeg renners die een sprint willen ontlopen. Trek-Segafredo verschijnt met Bauke Mollema en Vincenzo Nibali aan de start, Ben Hermans doet mee namens Israel Start-Up Nation en Lotto Soudal heeft met Philippe Gilbert, Tim Wellens en Andreas Kron meerdere pionnen om mee te spelen. Intermarché-Wanty-Gobert kan de koers kleuren met Odd Christian Eiking, Georg Zimmermann en/of Lorenzo Rota. Team BikeExchange trekt wellicht de kaart-Matthews, maar kan met Mezgec, Luke Durbridge en Nick Schultz ook overschakelen op plan-B of zelfs plan-C.

We noteren tot slot ook de namen van de ervaren Duitser Simon Geschke (Cofidis), de Deense hardrijder Mathias Norsgaard, de snelle Iván García en de Spaanse puncheur Gonzalo Serrano (Movistar), de veelzijdige Deen Søren Kragh Andersen (Team DSM), de explosieve Italiaan Simone Velasco (Gazprom-RusVelo) en de oersterke Noor Markus Hoelgaard, die bezig is aan zijn laatste weken voor Uno-X.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Alexander Kristoff
*** Pascal Ackermann, Jasper Philipsen
** Christophe Laporte, Michael Matthews, Mike Teunissen
* Connor Swift, Nils Eekhoff, Phil Bauhaus, André Greipel

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en TV

Met een gemiddelde temperatuur van ruim twintig graden Celsius belooft het prima koersweer te worden. Het blijft verder de hele dag droog en er waait een matige tot zwakke wind. De wedstrijd is live te volgen via de Eurosport Player. De online uitzending begint om 13.15 uur. WielerFlits komt zondag uiteraard ook met een Volg Hier.