Groots, heroïsch en apocalyptisch. Zo maar drie synoniemen die de editie van Gent-Wevelgem vorig jaar kenmerkten. Met een kleine parcourswijziging, veel renners in vorm en hondenweer op komst, belooft de versie van 2016 opnieuw spektakel. WielerFlits blikt vooruit.

Historie
Gent-Wevelgem-Gent, zoals de wedstrijd voorheen heette, vond voor het eerst plaats in 1934. Destijds was de eendagsklassieker nog een vlakke wedstrijd voor junioren. Gerard Margodt en Georges Mathys stonden aan de wieg van de koers, die een jaar later al hellingen als de Kwaremont, Kluisberg en de Tiegemberg passeerden. In de jaren nadien was de onbekende – maar niet minder beruchte – Lauwberg de scherprechter. Pas na de Tweede Wereldoorlog, in 1945, werd Gent-Wevelgem een profkoers. Een jaar later werd de Kemmelberg voor het eerst opgenomen in het routeboek, nog altijd het zwaartepunt van deze wedstrijd.

In de totale geschiedenis van Gent-Wevelgem stond er in 48 van de 77 edities een Belg op het hoogste schavot. De laatste vijftien jaar wisten echter slechts twee Belgen te winnen. Nico Mattan deed dat in 2005, terwijl Tom Boonen (2004, 2011 en 2012) dat drie keer deed. Boonen is daarmee overigens nog altijd gedeeld recordhouder wat het aantal zeges betreft. Een vierde overwinning zou hem boven Robert Van Eenaeme, Rik Van Looy, Eddy Merckx en Mario Cipollini plaatsen. De laatste landgenoot die juichend over de streep kwam in Wevelgem, was Gerrit Solleveld in 1989. Daarvoor wonnen ook Henk Lubberding (1980), Jan Raas (1981), Leo (1983) en Teun (1987) van Vliet al eens Gent-Wevelgem.

Tegenover 48 Belgische overwinningen, zeven Italiaanse zeges en vijf Nederlandse successen, staat slechts één Britse winnaar op de erelijst. Dat was in de persoon van Barry Hoban wel direct een bijzondere. Hoban was getrouwd met Tommy Simpsons weduwe en had in 1974 in de week voorafgaand aan Gent-Wevelgem nog geknecht voor ploeggenoot Joop Zoetemelk in Catalonië. Op zondag miste hij de beslissende slag in de Ronde van Vlaanderen door een lekke band, maar twee dagen later was het dan wel raak. Tijdens de koers – dat jaar op dinsdag – kwam de beslissende ontsnapping tot stand op de tweede beklimming van de Kemmelberg. Na de afdaling reed een elitegroep van dertien renners richting de finish in Wevelgem. Daarbij zaten alle grote namen: Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck, Herman Van Springel, Walter Planckaert, Raymond Poulidor, Walter Godefroot en Freddy Maertens. Onze landgenoot Tino Tabak zat mee namens de TI-Raleigh-ploeg.

In de finale waagde Tabak zijn kans, tussen de overige grote namen. Vlak voor het ingaan van Wevelgem sprong hij weg en sloeg hij direct een gat van zo’n zestig meter. Hij bouwde zijn voorsprong langzaam uit en de mannen daarachter keken vooral naar elkaar. Toen men in de gaten kreeg dat ze gas moesten geven, was het gat naar Tabak snel gedicht. Een koninklijke sprint volgde: “Het was een sprint zoals ik ze graag had, met een man of vijftien tot twintig”, vertelt Hoban na afloop aan Cycling Weekly. “Roger Swerts trok er erg hard aan en startte zijn sprint op vijfhonderd meter voor het einde. Tabak ging er als een raket achteraan. Achter hen leken Merckx en Eric Leman de logische winnaars, die zij aan zij sprintten. Ik zat achter hen opgesloten. Ik vroeg me af hoe ik er nog voorbij moest komen, tot ze op een gegeven moment – God mag weten waarom – uit elkaar gingen en de deur voor mij openden. En daar ging ik doorheen”, lacht de Brit triomfantelijk. Hoban won in zijn carrière overigens ook negen etappes in de Tour de France.

De editie van 2015 ging de boeken in als misschien wel de mooiste Gent-Wevelgem ooit. In bar en boos weer voltrokken zich een aantal opvallende feiten. Door een stevige stormwind ontstonden er vanuit het vertrek vrijwel direct waaiers. Het regende opgaven en de vlucht van de dag waaide al voor halfweg koers terug in de voorste groep van het in stukken geslagen peloton. De renners moesten bovendien helemaal scheef tegen de wind in leunen om recht te blijven. Renners die pech kenden, kwamen in de meeste gevallen ook niet terug op hun oude positie, doordat de wind maar op hun snufferd bleef beuken. De chaos was compleet toen een auto zich in tegengestelde richting op het parcours begaf.

Dat liep gelukkig met een sisser af. Maarten Tjallingii ging er dan op honderd kilometer van de streep vandoor en kreeg pas op de Monteberg versterking. Jurgen Roelandts sloot aan, maar liet onze landgenoot ook even zo snel weer achter. Niet veel later kozen Stijn Vandenbergh, Sep Vanmarcke, Jens Debusschere, Geraint Thomas en Daniel Oss voor de tegenaanval. Daarbij sloot ook Luca Paolini aan. Roelandts bleef zijn voorsprong echter uitbouwen, terwijl Thomas daarachter letterlijk van zijn fiets werd geblazen. De Brit kon snel terugkeren en zag kort daarna Niki Terpstra de oversteek maken vanuit het peloton. Vanaf de tweede beklimming van de Kemmelberg begonnen de achtervolgers tijd goed te maken op Roelandts, die ze op zeventien kilometer voor het einde terugpakten. Na een aantal schermutselingen reed Paolini op acht kilometer voor het einde op kousenvoeten weg. Achter hem kwam de organisatie nimmer op gang, waardoor de 38-jarige Italiaan – wijzend op zijn hart en hoofd – de zege binnen harkte.

Laatste tien winnaars
2006: Thor Hushovd
2007: Marcus Burghardt
2008: Óscar Freire
2009: Edvald Boasson Hagen
2010: Bernhard Eisel
2011: Tom Boonen
2012: Tom Boonen
2013: Peter Sagan
2014: John Degenkolb
2015: Luca Paolini

Parcours
Het parcours van Gent-Wevelgem in Flanders Fields, zoals de koers volledig heet, kenmerkt zich niet zozeer door haar zwaarte. In de laatste 25 jaar werd meer dan de helft van de edities gewonnen na een (massa)sprint. Vaak speelt het weer een doorslaggevende rol in deze 243 kilometer tellende WorldTour-koers. Maar wie denkt dat de Kemmelberg het enige lastige object is, heeft het mis. Na een lange en vlakke aanloop, begint na 144 een belangrijke heuvelzone. Over dik dertig kilometer liggen acht beklimmingen verspreid. Achtereenvolgens liggen daar de Catsberg, Kokereelberg, Vert Mont, Côte du Ravel Put, Côte de la Blanchisserie, Baneberg, de eerste keer Kemmelberg (maximaal stijgingspercentage van 17%) en de Monteberg op het peloton te wachten.

Daarna maken de renners een ommetje via Mesen, Ploegsteert en Nieuwkerke, om vervolgens opnieuw de Baneberg en de Kemmelberg te beklimmen. Die laatste klim staat vooral bekend om de levensgevaarlijke afdaling, die in het verleden al menig coureur de kop heeft gekost. Daar zit dit jaar echter het addertje onder het gras, want de tweede keer Kemmelberg rijden de renners namelijk in tegengestelde richting. Aan die kant van de Kemmelberg liggen pieken tot wel 23%. Volgens encyclopedie COTACOL is de West-Kemmelberg (zoals de steilste kant heet) de zwaarste helling van heel Vlaanderen, nog zwaarder dan bijvoorbeeld de Muur van Geraardsbergen. Daarmee is de tweede passage van de Kemmelberg – met de top op 34 kilometer voor de meet – de zwaarste helling in het klassieke circuit van 2016. De organisatie nam deze wijziging aan om klassieke renners meer kans te geven tegenover de sprinters. In 1976 werd West-Kemmelberg voor het laatst opgenomen, toen sprinter Freddy Maertens desondanks met de zege ging lopen.

Favorieten
Op basis van de erelijst van de laatste decennia ligt het voor de hand dat er in Wevelgem een sterke sprinter met de zege gaat lopen. De laatste keer vóór Cipollini dat er een pure sprinter met de zege aan de haal ging, won de Oezbeekse rasspurter Jamolidin Abdujaparov in 1991. Een enkele keer zorgden de weersomstandigheden ervoor dat een sprint met een grote groep kansloos was en enkele krachtpatsers een solo succesvol wisten af te leggen. Dit jaar zijn beide scenario’s mogelijk, maar voeren de mannen met snelle benen de boventoon.

**** Greg Van Avermaet

Dé man in vorm op dit moment, is Greg Van Avermaet. De Belg van BMC won al Omloop Het Nieuwsblad en Tirreno-Adriatico. Daar had Dwars door Vlaanderen ook bij kunnen staan, als die koers afgelopen woensdag 250 meter korter was. Met een splijtende demarrage op Nokereberg kletste de aanvalslustige Van Avermaet de gehele concurrentie uit het wiel. Een solo van zeven kilometer en 750 meter volgde, maar d’n Greg werd in de slotmeters teruggehaald door een beresterke Terpstra. “Ik start niet meer als underdog en hoop zondag opnieuw top te zijn. Ik start alvast met grote ambitie”, vertelde hij donderdag aan Belga. Met Taylor Phinney, Manuel Quinziato, Daniel Oss en oud-winnaar Marcus Burghardt heeft hij bovendien een deftige ploeg om op te leunen.

Update 26-03, 11.30: Van Avermaet gaf ziek forfait voor E3 Harelbeke en is daarom een twijfelgeval voor Gent-Wevelgem.

*** Peter Sagan & Arnaud Démare

Dat kan niet van Peter Sagan gezegd worden. Hij krijgt slechts zes renners mee in ondersteuning, in plaats van de gebruikelijke zeven. Bovendien heeft niemand binnen de Tinkoff-selectie voor Gent-Wevelgem zijn sporen in dit soort wedstrijden verdiend. Dat was voorheen bij Liquigas en Cannondale echter ook niet het geval, terwijl Sagan juist in dat truitje hier wist te winnen in 2013. De huidige wereldkampioen stond een jaar ervoor en een jaar erna bovendien ook al eens op de andere twee podiumplekken. De Slowaak hunkert naar winst, want het zegegebaar heeft hij in zijn regenboogtrui nog altijd niet kunnen maken. Bovendien heeft hij nog een appeltje te schillen met Van Avermaet, omdat Sagan niet te spreken was over het koersgedrag van de Belg in Tirreno-Adriatico.

Voor FDJ en Arnaud Démare kan het jaar al bijna niet meer stuk. De 24-jarige Fransman wist tot ieders verbazing Milaan-San Remo op zijn naam te schrijven en maakt zich daardoor in één klap ook favoriet voor Gent-Wevelgem. De beloftenwereldkampioen van 2011 voelt zich namelijk thuis op de kasseien, getuige zijn ritoverwinning in de Ronde van België vorig jaar. In een rit door de Vlaamse Ardennen, met onder meer de Leberg en de Berendries, vloerde hij niemand minder dan Tom Boonen. Dit jaar staat de teller van Démare al op drie zeges, met dus La Primavera en ritten in Parijs-Nice en La Méditerranéenne. In 2014 werd de Fransman bovendien al eens tweede in Gent-Wevelgem, toen hij slechts een half wiel toe hoefde te geven op John Degenkolb. Met Yoann Offredo heeft hij bovendien een ervaren kracht binnen FDJ aan zijn zijde.

** Alexander Kristoff, Tom Boonen & Jens Debusschere 

Alexander Kristoff was de man van het voorseizoen. Hij boekte in de Rondes van Qatar en Oman vijf ritzeges en zou terug in Europa de ene na de andere wedstrijd gaan winnen. Dat liep anders, want de zegeteller staat nog altijd op vijf. In Kuurne-Brussel-Kuurne wist hij wel de pelotonsprint te winnen, maar had de Katusha-renner pech dat Jasper Stuyven daar nu net een solonummer opvoerde. Dat was ook zo in de vijfde etappe van Parijs-Nice, alleen was toen Alexey Lutsenko de boosdoener. Tijdens Milaan-San Remo kwam Kristoff geen seconde in aanmerking voor winst en dus kan hij een goed resultaat in Gent-Wevelgem wel gebruiken. Over een week moet hij immers zijn titel verdedigen in de Ronde van Vlaanderen. De Beer van Stavanger kwam in Wevelgem echter nog nooit verder dan plek negen.

Voor recordhouder Tom Boonen is dat natuurlijk een ander verhaal, want hij won zoals eerder gezegd al drie keer. Volgens insiders laat de Belgische kopman van Etixx-Quick-Step op trainingen weer fantastische zaken zien, maar dat is er in de wedstrijden tot op heden nog niet uitgekomen. Een massaspurt met al het jonge sprintgeweld gaat de 35-jarige Boonen waarschijnlijk niet meer winnen, maar hij weet als geen ander hoe je in dit soort koersen daarop in moet spelen. Bij de Belgische klassiekerploeg kunnen de overige zeven renners eigenlijk ook allemaal winnen. Met Niki Terpstra, Nikolas Maes, Tony Martin, Zdeněk Štybar, Matteo Trentin, Stijn Vandenbergh en wonder boy Fernando Gaviria is Etixx-Quick-Step de te kloppen ploeg.

De gemiddelde Nederlandse wielerliefhebber kent Jens Debusschere vooral als de renner die Dylan Groenewegen tijdens het Kampioenschap van Vlaanderen de hekken in reed, waarbij onze jonge landgenoot zijn knieschijf brak. De 26-jarige Belg van Lotto Soudal herpakte zich nadien goed en is ook in 2016 prima vertrokken. Zo werd hij al zesde in Omloop Het Nieuwsblad en wist hij België woensdag de zege te brengen in Dwars door Vlaanderen, daags na de verschrikkelijke terroristische aanslagen in Brussel. In de helse editie van Gent-Wevelgem 2015 liet Debusschere bovendien zien dat hij deze koers aan kan, daar hij vijfde werd. Binnen zijn ploeg zijn er met André Greipel, Tiesj Benoot, Jurgen Roelandts en Jelle Wallays meer wolven op jacht.

* Giacomo Nizzolo, Luke Rowe, Bryan Coquard en Heinrich Haussler

Een opvallende naam die mee de koers maakte tijdens de finale van Dwars door Vlaanderen afgelopen woensdag. Giacomo Nizzolo liet het voorbije jaar al zien dat hij zware koersen aankan en deed ook woensdag zijn duit in het zakje. De 27-jarige Italiaan werd uiteindelijk zesde, maar vindt in Gent-Wevelgem een koers die zijn snelle benen normaliter iets beter moeten liggen. In de selectie van Trek-Segafredo is hij intrinsiek de snelste. Bovendien kan de Amerikaanse formatie een sterke trein op de rails zetten, aangezien Fabian Cancellara, Edward Theuns en Boy van Poppel ook in een goede vorm steken. Die drie kunnen, evenals Stijn Devolder, bovendien zelf ook meespelen voor de winst.

Bij Sky kunnen ze ook meerdere kaarten uitspelen. De enige die zich op de Vlaamse wegen echter al onderscheidde, was Luke Rowe. In Omloop Het Nieuwsblad was hij degene die aanzet gaf tot de uiteindelijk kopgroep van vijf die ging sprinten voor de overwinning. Hoewel de Brit een redelijke spurt in de benen heeft, was hij niet opgewassen tegen Van Avermaet, Benoot en Sagan. Hij komt waarschijnlijk ook tekort in een massasprint, maar in een klein groepje is hij een heel gevaarlijke klant voor de zege. Mocht het wel op een massasprint uitdraaien, dan heeft Sky nog altijd Elia Viviani en Danny van Poppel achter de hand. Bovendien is Ian Stannard van de partij, waar Rowe wel eens een goede compagnon aan kan hebben.

Een fractie van een seconde dacht Bryan Coquard dat hij Dwars door Vlaanderen had gewonnen de voorbije week. Toen hij zich rechtzette en zijn armen al half omhoog had gegooid, zag hij dat Debusschere in de laatste tien meter nog onder hem door kwam. De kleine Fransman van Direct Energie gaf daarmee wel zijn visitekaartje af voor de Vlaamse (semi-)klassiekers. Zeker in het geval van Gent-Wevelgem, moet Coquard een rol kunnen spelen. Deze koers is weliswaar een uur langer dan Dwars door Vlaanderen, maar op papier minder zwaar. Bovendien werd de 23-jarige sprinter in 2014 al eens dertiende. Nu hij twee jaar ouder is, moet niemand er gek van opkijken als hij het een pak beter doet.

Jarenlang leek Heinrich Haussler het grote Duitse talent te zijn voor het klassieke voorjaar. Ondanks dat hij in 2009 voor Gerolsteiner als tweede eindigde in de Ronde van Vlaanderen en Milaan-San Remo, blijft die ene grote en voorspelde zege tot op heden uit. De 32-jarige renner van IAM Cycling gebruikt inmiddels de Australische nationaliteit en werd vorig jaar nationaal kampioen op de weg van dat land. Zijn resultaten vallen de laatste jaren wat tegen, maar hij dook vorige week plots op in de top-10 (zevende) van La Primavera. Een teken aan de wand, want in alle jaren dat Haussler een goede notering behaalde in het Italiaanse monument, volgde er een goed voorjaar. In 2013 gaf hij bijvoorbeeld een dertiende plek in San Remo een vervolg met een vierde plaats in Gent-Wevelgem.

Outsiders
Het lijstje met outsiders is in Gent-Wevelgem niet ellenlang. Ex-winnaar Edvald Boasson Hagen had normaal gesproken een paar sterren verdiend, maar hij is nog altijd ziek en dus is het de vraag of hij er zondag überhaupt wel bij is (update 26-03, 11.30: Boasson Hagen is fit genoeg om te starten). Zijn ploeggenoot Tyler Farrar stond in Wevelgem ook al eens op het podium. Datzelfde geldt voor Cannondale-kopman Matti Breschel, die met Sebastian Langeveld en Dylan van Baarle twee sterke Nederlanders aan zijn zijde heeft. Met Lars Boom staat er nog een landgenoot aan de start die in goede doen is, maar hij moet de snelle mannen dan wel achter zich laten. Alexis Gougeard (AG2R La Mondiale) zou wel eens een goede bondgenoot voor hem kunnen zijn. Bij LottoNL-Jumbo rekent men op Sep Vanmarcke, terwijl zijn landgenoot Jens Keukeleire de kastanjes voor Orica-GreenEDGE uit het vuur moet halen.

De laatste jaren draait het in Wevelgem vaak uit op een sprint met een omvangrijke groep. Dan is er altijd ruimte voor een verrassing en die zou zo maar eens uit de hoek van Sacha Modolo (Lampre-Merida), Michel Kreder (Roompot-Oranje Peloton), Kenny Dehaes (Wanty-Groupe Gobert) Sonny Colbrelli (Bardiani-CSF) of het Giant-Alpecin-duo Ramon Sinkeldam en Søren Kragh Andersen kunnen komen. Daarnaast zullen aanvallers als Damien Gaudin (AG2R La Mondiale), Federico Zurlo (Lampre-Merida), Andrey Amador (Movistar), Preben Van Hecke, Amaury Capiot (beiden Topsport Vlaanderen-Baloise), Marco Marcato (Wanty-Groupe Gobert), Florian Sénéchal en Kenneth Vanbilsen (beiden Cofidis) er alles aan doen om een sprint te voorkomen.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Greg Van Avermaet
*** Peter Sagan, Arnaud Démare
** Alexander Kristoff, Tom Boonen, Jens Debusschere
* Giacomo Nizzolo, Luke Rowe, Bryan Coquard, Heinrich Haussler

[poll id=”202″]

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer & TV
Het zal niet snel meer zo hard waaien als in 2015. Desondanks staat het peloton aankomende zondag niet de meest florissante omstandigheden te wachten. Weeronline geeft het weer in finishplaats Wevelgem namelijk een keiharde drie (update 25-03, 9.39: inmiddels geeft het weerstation een vijf). Dat heeft alles te maken met de vele regen die er gaat vallen en windkracht vijf uit het noord-westen. De kans op neerslag is 85 procent, wat voornamelijk ’s morgens en in de middaguren gaat vallen. De sterk aantrekkende wind staat in de finale bovendien precies goed om het hele zooitje op de kant te zetten en waaiers te trekken. De maximale temperatuur stijgt tot twaalf graden Celsius, maar door het weer zal dat zeker niet zo aanvoelen. Al met al biedt het weer dus prima ingrediënten voor een vermakelijke Gent-Wevelgem.

Om de koers live te volgen, moet men afstemmen op Sporza en de NOS. De Belgische zender begint om 13.30 met de live-uitzending, terwijl de NOS om 14.15 de lucht in gaat via internet. Het laatste uur van de koers is ook op TV te zien in Studio Sport. Eurosport besteedt aandacht aan de Ronde van Catalonië en het Critérium International, waardoor er geen ruimte is voor Gent-Wevelgem. Bespreek het verloop van de koers hier op WielerFlits in onze Volg Hier.

Update
Ook Nacer Bouhanni staat zondag aan de start van Gent-Wevelgem. Dat was in eerste instantie niet het plan, maar door zijn opgave in de Ronde van Catalonië is er ruimte vrijgekomen in zijn agenda.