In een tijd waar de vermaarde Trofeo Baracchi allang achter ons ligt en er koersen ver in den vreemde op het programma staan, geldt il Giro di Lombardia voor het gros van de wielervolgers toch als de afsluiting van het internationale wielerseizoen. Inzet in de Ronde van Lombardije is de koppositie in de WorldTour, maar vooral: eeuwige roem. WielerFlits neemt het parcours en de favorieten onder de loep!

Historie
De Ronde van Lombardije is het laatste monument van het wielerseizoen en het enige dat in het najaar plaatsvindt. Milaan-San Remo, de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en Luik-Bastenaken-Luik staan immers alle vier in maart en april op de kalender. De eerste editie van deze koers vond plaats in 1905. In de loop der jaren ontstond de schitterende bijnaam La corsa delle foglie morte (letterlijk ‘de koers van de stervende bladeren’, in het Nederlands vaak vervangen door vallende bladeren), die ze dankt aan haar herfstkarakter.

Bettini in één week, 2006: wereldkampioen, broer overleden en Lombardije winnen – foto: Sirotti

Recordhouder in de Italiaanse wedstrijd is legende Fausto Coppi. De Campionissimo wist Lombardije liefst vijf keer op zijn naam te zetten, één keer meer dan die andere vermaarde Italiaanse wielerheld: Alfredo Binda. ‘We’ mochten drie keer juichen. Tweemaal was die eer weggelegd voor Jo de Roo, die – wat in totaal veertien keer voorkwam – tweemaal op rij wist te zegevieren. Dat deed de Zeeuw in 1962 en 1963. Bijna twintig jaar later – we hebben het over 1981 – voegde Hennie Kuiper er een derde Nederlandse zege aan toe.

Over de editie van vorig jaar werd nog lang nagepraat. Op de duivelse Muro di Sormano hielden de toppers hun kruit droog, maar vooral de afzink van die klim houdt de gemoederen zelfs nu nog bezig. Jan Bakelants – die Lombardije nooit meer rijdt als de Sormano erin zit – en Laurens De Plus kwamen ten val en belandden in het ravijn. Het was uiteindelijk Vincenzo Nibali die in de afdaling van de Civiglio het verschil maakte, net als twee jaar eerder. De Italiaan verdedigde in de finale zijn voorsprong en soleerde naar winst.

Nibali zegevierde vorig jaar – foto: LaPresse/Fabio Ferrari

Laatste tien winnaars Il Lombardia
2008: Damiano Cunego
2009: Philippe Gilbert
2010: Philippe Gilbert
2011: Oliver Zaugg
2012: Joaquim Rodríguez
2013: Joaquim Rodríguez
2014: Daniel Martin
2015: Vincenzo Nibali
2016: Esteban Chaves
2017: Vincenzo Nibali

Parcours

Het profielkaartje voor de 112de uitgave van de Ronde van Lombardije verschilt amper met de editie van vorig jaar. Eigenlijk is het enige verschil op voorhand dat het parcours zes kilometer korter is, waardoor de renners zaterdag in totaal 241 kilometer afleggen tussen Bergamo en Como. Vanuit de startplaats is het parcours overwegend vlak, waar de vroege vlucht alle kans krijgt om een grote marge in te bouwen voor de finale. Na een kleine vijftig kilometer doemen de flanken van de Colle Gallo (lengte van 7,5 kilometer) op, de eerste fijnproever op het menu.

Daarna zet het peloton koers naar het Comomeer. Onderweg ligt nog wel de Colle de Brianza te wachten, maar naar verwachting is dit slechts een tussendoortje. Het hoofdgerecht begint vervolgens na 171 kilometer met de klim naar de Madonna del Ghisallo, met het kenmerkende kerkje dat geldt als beschermheilige voor wielrenners. Deze klim is 8,5 kilometer lang en hierop ontbrandt vaak de finale. Net voor de top en het kerkje liggen pieken tot 14%. De gemiddelde stijging over de hele klim bedraagt 6,2%.

Om deze gang van iets meer spice te voorzien, kruidt de organisatie het parcours andermaal met de Muro di Sormano. Het klimmetje is nog geen twee kilometer lang, maar de gemiddelde stijging is 15,8%. Net over de helft schiet een piek naar het duizelingwekkende stijgingspercentage van 27%. Na de inmiddels besproken technische afdaling, begint op negentien kilometer voor de aankomst het toetje: de klim naar Civiglio (4,2 km aan een gemiddelde van 9,7%). Als kers op de taart ligt op drie kilometer van de meet de Monte Olimpino, die dit jaar de San Fermo della Battaglia vervangt vanwege dreigende aardverschuivingen.

Favorieten
We zijn inmiddels aanbeland in oktober en dat betekent dat verreweg de meeste renners aan het einde van hun Latijn zijn. Zij moeten nog eenmaal de rug rechten en zich opladen voor een prachtig slot van het seizoen. Behoudens Julian Alaphilippe, die besloot om alvast op vakantie te gaan, zijn vrijwel alle grote namen van de partij. De één is beter in vorm dan de ander en een parcours zoals dat van de Lombardije liegt nooit. Toch liggen verrassingen op de loer en juist dát maakt dit wielermonument zo interessant om te volgen.

Alejandro Valverde – foto: Sirotti

Na twee zilveren plakken en vier bronzen medailles lukte het Alejandro Valverde op 38-jarige leeftijd ein-de-lijk om die o zo felbegeerde wereldtitel te pakken. De kroon op een imposante carrière, waarin El Imbatido al liefst 122 profzeges boekte. Slechts twee keer lukte dat in Italië, maar daar zat de Ronde van Lombardije niet tussen. Wel werd de kopman van Movistar twee keer tweede. Gesteund door een sterk team, met onder anderen Mikel Landa, Richard Carapaz en Marc Soler, wil de kersverse wereldkampioen ook dit hiaat wegpoetsen.

Thibaut Pinot – foto: Sirotti

De grote uitdager van Valverde is zonder twijfel Thibaut Pinot. De 28-jarige Fransman reed in 2017 een dijk van een Italiaans najaar, met diverse ereplaatsten. Het resulteerde in een vijfde plek in Lombardije. Dit seizoen doet de renner van Groupama-FDJ het waar mogelijk nog beter. Na – net als vorig jaar – een tweede plek in Tre Valli Varesine, toonde Pinot zich de beste in Milaan-Turijn. Een uitstekende generale repetitie, zeker gezien het feit dat hij zaterdag opnieuw kan beschikken over de piepjonge krachtpatser David Gaudu aan zijn zijde.

Romain Bardet – foto: Sirotti

Geen Pinot en ook geen Alaphilippe. Nee, het was Romain Bardet die tijdens het wereldkampioenschap de sterkste coureur van Frankrijk bleek te zijn. De 27-jarige kopman van AG2R La Mondiale wint dan wel niet zo vaak, maar zijn resultaten over de laatste jaren spreken boekdelen. Ook hij is bezig aan een sterk najaar, met een tweede plek in de Giro della Toscana én zilver op het WK in Innsbruck. In de pittige Giro dell’Emilia werd hij afgelopen weekend ook nog eens zesde. Verbetert Bardet zijn vierde plek uit 2016?

Michael Woods – foto: Sirotti

Nog iemand die op dit moment over een uitstekende conditie beschikt, is Michael Woods. Het was juist het helse tempo van de 31-jarige Canadees dat tijdens het WK op de Höll ervoor zorgde dat het kransje topfavorieten werd gedecimeerd tot drie, waarna hij brons pakte. Dit voorjaar liet hij al van zich spreken met een tweede plaats in Luik-Bastenaken-Luik. Tijdens de zeventiende rit in de Vuelta stuurde Woods zijn medevluchters met winst wél het bos in. In Emilia en Tre Valli Varesine strandde hij dan weer op plek vier.

Gianni Moscon – foto: Sirotti

Een onbesproken renner is Gianni Moscon allerminst. Het 24-jarige supertalent van Sky heeft het nodige op zijn kerfstok en staat al enige tijd te boek als enfant terrible. Hij was echter als een kind zo blij toen hij na zijn interne schorsing (tijdens de Tour de France sloeg de Italiaan zijn collega Elie Gesbert) sterker dan ooit tevoren bleek. Moscon won Coppa Agostoni en de Giro della Toscana. Afgelopen week verdedigde hij bovendien met succes zijn Italiaanse tijdrittitel. Vorig jaar werd hij in de Ronde van Lombardije derde.

Dylan Teuns – foto: Sirotti

Dat Dylan Teuns nog altijd de hatelijke nul op zijn zegeteller heeft in 2018, mag gerust een wonder heten. De 26-jarige Belg stapelde de korte ereplaatsen dit jaar op. Vooral in de Vuelta hing er een overwinning voor hem in de lucht, maar taste hij in het grote niets. Vorige week leek hij ook de beste man in koers, maar moest hij (gevangen door ploegbelang) toezien hoe Alessandro De Marchi de Giro dell’Emilia won. BMC trekt zaterdag in ieder geval de kaart van Teuns. Een zege in Il Lombardia zou zijn seizoen ineens doen slagen.

Rigoberto Urán – foto: Sirotti

EF Education First-Drapac heeft zaterdag een sterke hand te spelen. Naast Woods beschikken zij namelijk ook over Rigoberto Urán. De ervaren Colombiaan werd al drie keer derde (2008, 2012 en 2016) en weet dus als geen ander hoe hij Il Lombardia moet aanpakken. De 31-jarige klimmer liet zijn benen spreken in de Giro dell’Emilia, waarin hij de beste van de rest was. Na een sterke Vuelta (zevende) en een zesde plaats in de Clásica San Sebastián, zou een overwinning in Lombardije zijn sterke najaar vet onderstrepen.

Bauke Mollema – foto: Sirotti

Nederland wacht al 37 jaar op een nieuwe winnaar van de Giro di Lombardia. Met alle huidige vaderlandse toppers, lijkt er de komende jaren eindelijk een opvolger voor Hennie Kuiper te komen. Dat zou zelfs zaterdag al het geval kunnen zijn. Bauke Mollema werkte naar zijn hoogvorm toe in de periode rondom het WK. Met een twaalfde plek was dat misschien niet het gewenste resultaat, maar de kopman van Trek-Segafredo plukt er nu nog wel de vruchten van. Zondag won hij de GP Bruno Beghelli. Gaat hij zaterdag op herhaling?

Simon Yates – foto: Luis Ángel Gómez

Mitchelton-Scott wist twee jaar geleden dit Italiaanse monument al eens te winnen. Dat gebeurde toen in de persoon van Johan Esteban Chaves, maar hij is er nu niet bij. Gesteund door de sterke Roman Kreuziger en broer Adam is Simon Yates de man die het voor de Australiërs moet doen. De 26-jarige Brit is bezig aan een ijzersterk seizoen, waarin hij bijna de Giro d’Italia won en de sterkste in de Vuelta was. Lombardije zou hem als springveer heel goed moeten liggen, maar de laatste twee koersen staat er DNF achter zijn naam.

Wilco Kelderman – foto: Sirotti

Jarenlang gold Wilco Kelderman als aspirant-vaandeldrager van een volgende generatie Nederlandse wielrenners. De 27-jarige ronderenner maakte op vroege leeftijd indruk, maar pech en blessures zorgden ervoor dat anderen hem overvleugelden. Desondanks behoort de renner van Sunweb in potentie nog altijd bij de beste renners op aarde. Een zesde plek in zowel Tre Valli Varesine en Milaan-Turijn onderstrepen dat, na een jaar vol tegenslag. Met een zege in Lombardije zou Kelderman weleens écht goed vertrokken kunnen zijn.

Sam Oomen – foto: Sirotti

Sunweb start sowieso met een sterk collectief. Sam Oomen is aangewezen als kopman. Hoewel het 23-jarige toptalent overloopt van kwaliteit, moet zijn échte klapper nog komen. Wie weet lukt hem dat zaterdag al. Voor Michael Matthews lijkt Lombardije te zwaar. Ook Bahrain Merida komt met een zware delegatie naar Bergamo. Titelverdediger Vincenzo Nibali is juist in de rol als outsider aartsgevaarlijk. Met de in vorm verkerende Domenico Pozzovivo en doorbrekende Matej Mohorič hebben ze meerdere ijzers in het vuur.

Robert Gesink – foto: Marcel Koch

Lotto Soudal komt eveneens met een sterke equipe naar Italië. Tim Wellens lijkt de aangewezen persoon om een resultaat neer te zetten, maar voor hem is het weer misschien te goed. Bovendien lijkt hij zijn hoogvorm niet te pakken te hebben, evenals zijn ploegmaats Tiesj Benoot, Thomas De Gendt en Jelle Vanendert. Bij LottoNL-Jumbo heeft de van een sleutelbeenbreuk terugkerende Robert Gesink de beste staat van dienst in Lombardije, maar rekent de Nederlandse ploeg vooral op outsiders Primož Roglič en George Bennett.

Giulio Ciccone – foto: Sirotti

Verder is het uitkijken naar Quick-Step Floors en UAE Emirates. De Belgen starten dan wel zonder Alaphilippe, maar met Enric Mas en Pieter Serry hebben ze twee renners die hier ook goed voor de dag kunnen komen. De Emiraten-ploeg heeft met Fabio Aru, Rui Costa en Dan Martin ook drie gevaarlijke mannen aan boord, terwijl dat bij Sky ook geldt voor Egan Arley Bernal. Bij de ProConti-formaties is het uitkijken naar Warren Barguil (Fortuneo-Samsic) en vooral Giulio Ciccone (Bardiani-CSF), misschien wel de grootste dark horse.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Alejandro Valverde
*** Thibaut Pinot, Romain Bardet
** Michael Woods, Gianni Moscon, Dylan Teuns
* Rigoberto Urán, Bauke Mollema, Simon Yates, Wilco Kelderman

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en tv
Rondom het Comomeer voorspellen de weerstations aankomende zaterdag een mooie dag. De temperatuur stijgt ’s middags tot zeventien graden Celsius. Er staat slechts een licht briesje vanuit het zuiden aan windkracht twee en er is geen regen voorspeld. Het levert waarschijnlijk mooie plaatjes op voor de tv, waar de koers vanaf 14.30 uur live te volgen is bij Eurosport 1 en Q2. Op WielerFlits kun je traditiegetrouw terecht voor een Volg Hier, waar je het koersverloop van La corsa delle foglie morte kunt bespreken.