De kruitdampen van de Giro d’Italia zijn amper opgedroogd, of Italië staat alwéér in het teken van een strijd om een roze trui. De beloftenversie van de Corsa Rosa is met tien etappes dit jaar samen met de Tour de l’Avenir de langste U23-koers van het seizoen. Vorig jaar werd de wedstrijd nieuw leven ingeblazen. Wie schrijft de prestigieuze Giro d’Italia U23 op zijn naam? WielerFlits blikt vooruit.

Historie
De Giro Ciclistico d’Italia werd opgericht in 1970, naar het voorbeeld van de Ronde van de Toekomst. Die ronde geldt al jarenlang als mini-Tour de France en datzelfde trachten de Italianen dus te doen in de jaren tachtig. Anno 2018 kunnen we vaststellen dat dit – met enkele tussenpauzes – gelukt is. Vanaf de oprichting mochten deelnemers niet ouder zijn dan 25 jaar; tegenwoordig is deze koers uitsluitend voor U23-renners. In het verleden wisten daardoor diverse jonge renners te winnen, die later zouden uitgroeien tot wereldwijd bekende coureurs.

Daarvan zijn tal van voorbeelden aan te wijzen. Wat te denken van Francesco Moser, Giovanni Battaglin, Francesco Casagrande, Gilberto Simoni, Leonardo Piepoli, Danilo Di Luca, Tadej Valjavec én wijlen halfgod Marco Pantani. De laatste edities kwamen steeds meer buitenlanders piepen, maar niemand – Carlos Betancur misschien buiten beschouwing gelaten – maakte de stap naar de wereldtop. Het eindklassement hier winnen, belooft dus vooralsnog niets. Al krijgt de jongste eindlaureaat nog wat respijt, aangezien hij – in tegenstelling tot de winnaars van 2012 en eerder – pas een paar maanden als prof actief is.

Vorig jaar wist Pavel Sivakov namelijk te winnen. Het Russische megatalent won zo’n beetje alle zware beloftekoersen en de Giro was daarop geen uitzondering. In de bergetappes waren Lucas Hamilton, Jai Hindley, Scott Davies en Mark Padun zijn voornaamste concurrenten, maar Sivakov kwam eigenlijk geen moment in de problemen. Tegenwoordig is de 20-jarige Rus prof bij Sky en zodoende staat er dus geen ex-winnaar aan de start. Saillant detail: er staat wel een zoon van een oud-laureaat aan het vertrek. De 19-jarige Alexander Konychev – die de Italiaanse nationaliteit draagt – is de zoon van Katusha-Alpecin-ploegleider Dmitri Konychev, die deze koers precies dertig jaar geleden (1988) op zijn naam schreef.

Sivakov was – waar niet – vorig jaar de beste – foto: Giro Valle d’Aosta

Laatste tien winnaars Giro d’Italia U23
2001: Davide Frattini
2002: Guiseppe Muraglia
2003: Dainius Kairelis
2004: Marco Marzano
2006: Dario Cataldo
2009: Cayetano Sarmiento
2010: Carlos Betancur
2011: Mattia Cattaneo
2012: Joe Dombrowski
2017: Pavel Sivakov

Parcours
De Italianen hebben hun best gedaan om een prachtig parcours uit te stippelen. De organisatie heeft een proloog en tien etappes uitgezet, die zich allen afspelen in het noordelijke deel van Italië. Daar barst de strijd los om de roze trui (leider algemeen klassement), de rode trui (leider puntenklassement), de groene trui (leider bergklassement), de witte trui (leider jongerenklassement -21 jaar), de blauwe trui (leider klassement om de tussensprints) én de zwarte trui (voor de laatste renner in het algemeen klassement).

7 juni 2018: Proloog – Forlì > Forlì (4,4km)
De Ronde van Italië voor beloften begint donderdag met een proloog in Forlì. De powerhouses zoals Mikkel Bjerg, Callum Scotson, Edoardo Affini en Stefan de Bod komen het beste tot hun recht in deze korte tijdrit, want in het parcours zijn slechts vier bochten opgenomen. In twee daarvan is de hoek die de renners moeten maken scherper dan negentig graden, waardoor de snelheid rap keldert. Een sterke sprinter met een lange adem kan daardoor de zege ook weleens voor zich opeisen. Denk maar eens aan Jasper Philipsen, bijvoorbeeld.

Start: 17.30 uur
Finish: 19.05 uur

8 juni 2018: Etappe 1 – Riccione > Forlì (137,7km)
De eerste etappe in lijn gaat vrijdag van start in kustplaats Riccone. Over doorgaans vlakke wegen trekt het peloton vervolgens in de richting van opnieuw Forlì. In de finale liggen nog twee klimmetjes van de derde categorie, waar voor de geïnteresseerden punten te verzamelen zijn voor het bergklassement. De top van het laatste klimmetje ligt op twintig kilometer voor de meet, waardoor de kans op een massasprint het grootst is. Laat Matteo Moschetti zien waarom hij dit seizoen al vijf UCI-koersen wist te winnen?

Start: 12.30 uur
Finish: 15.33 – 15.51 uur

9 juni 2018: Etappe 2 – Nonantola > Sestola (136,2km)
Op zaterdag krijgen de renners de eerste serieuze hoogtemeters op hun bord. De rit gaat van start in Nonantola. Na dik tachtig vlakke kilometers, gaan de renners daarna de heuvels rondom Sestola in. In de laatste vijftig kilometer staan er twee beklimmingen van de derde en eentje van de tweede categorie op het menu. In Sestola kun je de koers niet winnen, maar wel verliezen. Komt de finishplaats bekend voor? Dat kan! Het is daar waar Pieter Weening in 2014 een etappe in de ‘grote’ Giro won. Giulio Ciccone volgde in 2016 het voorbeeld van onze landgenoot.

Start: 11.35 uur
Finish: 15.18 – 15.43 uur

10 juni 2018: Etappe 3 – Rio Saliceto > Mornico al Serio (164,3km)
Op zondag staat de langste etappe van deze Giro d’Italia U23 op het programma. Tussen Rio Saliceto en Mornica al Serio heeft de organisatie een vrijwel biljartvlakke etappe neergelegd. Het moet dan ook heel raar lopen, willen de spurters niet voor een tweede keer aan hun trekken komen. Eens kijken of het niet alleen Moschetti is die de klok slaat. De concurrentie komt op dit snelle parcours waarschijnlijk voornamelijk van zijn landgenoten.

Start: 13.10 uur
Finish: 16.49 – 17.09 uur

11 juni 2018: Etappe 4 – Mornica al Serio > Passo Maniva (127,9km)
Op maandag staat de eerste echte bergetappe op het programma. Vanuit de finishplek van een dag eerder, trekt het peloton over de Passo Tre Termine (tweede categorie) naar de slotklim. De Passo Maniva is in totaal zo’n 36 kilometer lang, waar de renners stijgen van 293 meter naar 1744 meter boven zeeniveau. Aan de finish zal duidelijk zijn welke renners daadwerkelijk in aanmerking komen voor de eindzege en wie vroegtijdig afvalt.

Start: 11.15 uur
Finish: 15.45 – 16.15 uur

12 juni 2018: Etappe 5 – Darfo-Boario Terme > Dimaro Folgarida (127,8km)
Dinsdag is de Giro d’Italia U23 precies op de helft. Dan staat tevens de koninginnenrit op het programma. Van de bijna 128 kilometers die deze rit lang is, zijn een kleine honderd daarvan in stijgende lijn. Na dik vijftig kilometer ronden de renners de top van de Corteno Golgi (derde categorie). Een korte afdaling volgt, voordat de eerste flanken van de Passo Tonale (eerste categorie) opdoemen. De top van die berg ligt op een kleine veertig kilometer voor het einde. De slotklim naar Dimaro Folgarido is op haar beurt zo’n dertien kilometer lang, maar ze is wel een stuk steiler dan haar voorgangers.

Start: 12.00 uur
Finish: 14.46 – 15.10 uur

13 juni 2018: Etappe 6 – Dimaro Folgarida > Pergine Valsugana (120,7km)
De etappe van woensdag lijkt er eentje te zijn voor de vluchters. Vanuit de start gaat het eerst in dalende lijn en zuidelijke richting naar Trento, waar de tussensprint ligt. Kort na de Madrano (derde categorie) passeren de renners voor een eerste keer de streep. Na een groot rondje, volgt in de laatste lokale omloop nog de Albère di Tenna (derde categorie). Daarna maken de renners zich op voor een aankomst op een oplopende finishstraat. Wiggins heeft hier met Gabriel Cullaigh en Mark Downey twee mannen die voor de dagzege kunnen strijden, mits de vluchters zijn ingerekend.

Start: 12.25 uur
Finish: 15.17 – 15.35 uur

14 juni 2018: Etappe 7 – Schio > Pian della Fugazze (136,9km)
De start en finish van de zevende etappe liggen hemelsbreed zo’n zeventig kilometer uit elkaar. De beloften gaan daar echter niet linea recta naartoe. Ze maken eerst een grote lus ten oosten van de startplaats, zonder al te veel obstakels. Na een terugkeer in Schio, gaat het in gestrekte draf naar de top van de Passo Xon (derde categorie). Nog geen twintig kilometer later ligt er met de Passo Zovo (tweede categorie) een volgende top te wachten. De apotheose van deze etappe vindt plaats op de Pian della Fugazze van de eerste categorie. Hier kan een strijd tussen de klassementsrenners losbarsten, maar de dagzege zou ook weleens op naam van een vluchter kunnen komen.

Start: 11.45 uur
Finish: 15.27 – 15.53 uur

15 juni 2018: Etappe 8 – Levico Terme > Asiago (157,4km)
Op de tweede vrijdag in deze rittenkoers, staat – tijdens de op een na langste etappe – de enige klim van buitencategorie op het programma. Na een col van de derde categorie (Fastro Scale di Primolano, top na een kleine vijftig kilometer), volgt namelijk Monte Grappa. De klim is in totaal zo’n 25 kilometer lang, waarin de renners een hoogteverschil van 1298 meter moeten overwinnen. Na een lange afdaling maken de renners zich vervolgens op voor de Foza, een berg van de eerste categorie. Na vijftien kilometer klimmen ronden de coureurs de top, waarna nog twintig licht glooiende wegen naar Asiago volgen.

Start: 10.05 uur
Finish: 14.42 – 15.19 uur

16 juni 2018: Etappe 9^a  – Conegliano > Valdobbiadene (72,8km)
De negende etappe is opgedeeld in twee ritten. De eerste start ’s morgens nog voor negen uur in Conegliano. In deze korte etappe van 72,8 kilometer zal het waarschijnlijk geen moment stilvallen, al is de kans best groot dat een aanvaller met de zege gaat lopen. Onderweg staan er nog beklimmingen van de derde categorie (na 17,7 kilometer) en de tweede categorie (na 49,5 kilometer) op de rollen, voordat de renners finishen in de lastige, oplopende slotkilometers naar Valdobbiadene.

Start: 08.45 uur
Finish: 10.24 – 10.34 uur

16 juni 2018: Etappe 9^b – Il Muro di Ca’ del Poggio – Ca’ del Poggio (22,4 kilometer)
De laatste etappe in de Giro d’Italia U23 2018, is een individuele tijdrit over 22,4 kilometer. De renners moeten over een glooiend parcours de nodige heuveltjes in de regio van de Prosecco-wijn overleven. De Manzano en de Confin zijn lastige kuitenbijters, die er na anderhalve week zeker kunnen inhakken. De laatste achthonderd meter op de muur van Ca’ del Poggio vormen het zware slotstuk. De stijgingspercentages liggen hier vrijwel constant boven de 10%, met uitschieters naar 18%. Toch is het niet een ‘gewone’ tijdrit.

In tegendeel zelfs. De organisatie pakt namelijk uit met een uniek concept, welke live te zien is bij de RAI. Net zoals tijdens de Hammer Series, start de klassementsleider als eerste in plaats van als laatste. Het verschil is hier dat de nummer twee vertrekt op basis van zijn achterstand in het algemeen klassement, net als de nummer drie, enzovoort. De eerste renner die vervolgens de streep passeert, wint het eindklassement. Daardoor kan de beslissing in het bijzonderste geval volgen na een sprint. Hoeveel renners er volgens dit principe van start gaan, beslist de organisatie later deze ronde.

Start: 14.30 uur
Finish: 17.45 – 18.15 uur

Favorieten
De organisatie van de Giro d’Italia U23 heeft in totaal dertig ploegen uitgenodigd. Daarvan komen er vijftien uit het buitenland. De andere helft bestaat uit de beste vijftien Italiaanse teams voor beloften. Toch zitten de grootste kanshebbers op de eindzege in het buitenlandse kamp. Ook vorig jaar bleek dat het geval, toen Pavel Sivakov namens BMC Development won in Amerikaanse dienst.

Robert Stannard was tot 2017 Nieuw-Zeelander – foto: Sirotti (archief)

De topfavoriet huist dit jaar in een Chinese ploeg. Of tenminste, een formatie op een Chinese licentie. Mitchelton-Scott-BikeExchange is namelijk verder erg Australisch. Kopman aldaar is de nog altijd maar 19-jarige Robert Stannard. Het supertalent weet al dat hij volgend jaar prof is en zal dat graag willen onderstrepen met de eindzege in de Giro. Vorig jaar werd hij hier al heel knap achtste. Met zijn sterke tijdrit, klimmersbenen én snelle eindschot, is de voormalig Nieuw-Zeelander hier zonder enige twijfel de te kloppen man.

De grote concurrent van Stannard komt uit voor een Nederlandse ploeg. SEG Racing Academy brengt namelijk Stephen Williams aan de start. De 21-jarige Brit maakte de afgelopen maand zijn status als favoriet in de Ronde van l’Isard meer dan waar. De talentvolle klimmer won in Frankrijk twee bergetapes en het eindklassement. In Italië moet hij aanvallen om een voorsprong voor de afsluitende tijdrit in te bouwen. Met Daan Hoole, Ide Schelling en Thymen Arensman heeft Williams drie piepjonge Nederlanders als knechten.

Stephen Williams – foto: Elisa Haumesser

We blijven in de Angelsaksische hoek. Met Hagens Berman Axeon staat hier zelfs een profploeg aan het vertrek. Zij stellen Sean Bennett op, die eerder dit jaar de gestopte Adrien Costa verving in het rennersbestand van teammanager Axel Merckx. De 22-jarige Amerikaan is bezig aan een uitstekend seizoen. Bennett toonde dat onder meer in de Tour of California. In die WorldTour-koers was hij dichtbij een ritzege en eindigde hij op een verdienstelijke 24^ste plek in het eindklassement. Die ervaringen kan de Amerikaan nu uitspelen in de strijd met zijn leeftijdsgenoten.

Het grote gevaar voor de eindzege schuilt in de nationale selectie van Colombia. Zij nemen enkele parels mee naar Italië, maar dat kan altijd twee kanten op: het gaat helemaal fout of ze gaan ervandoor met goud. Voor Cristian Camilo Muñoz geldt waarschijnlijk het laatste. De 22-jarige coureur is een sterke klimmer, maar heeft ook een goede tijdrit in zijn benen. Vorig jaar daalde Muñoz ook af naar Europa, waar hij als dertiende eindigde in deze Giro en in het najaar 28^ste werd in de Tour de l’Avenir. De concurrentie is gewaarschuwd.

Michel Ries – foto: Sirotti

Luxemburg mag dan een piepklein landje zijn, maar onder meer Charly Gaul en Andy Schleck bezorgden het groothertogdom wel meer eindzeges in grote rondes dan bijvoorbeeld Nederland. Met Bob Jungels doet zich een volgende kanshebber aan bij de profs, maar ook bij de beloften rijdt er een exceptioneel talent rond. Michel Ries is de naam. Pas twintig lentes jong en leerling van Alberto Contador en Ivan Basso bij Polartec-Kometa. Dik twee weken geleden werd hij nog elfde tussen de profs in de Tour de l’Ain.

Achttien koersdagen. Twee keer buiten de eerste negen. Zeven keer podium, waarvan vijf overwinningen. Het is de samenvatting van het seizoen van Samuele Battistella. De 19-jarige Italiaan is een van de revelaties van het jaar bij de beloften. Dat onderstreepte hij in de Vredeskoers van afgelopen weekend. Pas in de listige slotetappe, wist dat andere toptalent – Tadej Pogačar – Battistella uit de leiderstrui te rijden. De renner van Zalf Euromobil Désirée Fior is door zijn tweede plek in Tsjechië wel de Italiaanse hoop op een topklassering in de Giro.

Joao Almeida – foto: Hagens Berman Axeon

Portugal lijkt zich op te kunnen maken voor een mooie generatie met de nodige potentie. Denk aan de tweelingbroers Ivo en Rui Oliveira, Tiago Antunes en prof Ruben Guerreiro. Dit jaar heeft João Almeida aangetoond zich bij dat rijtje te mogen voegen. De 19-jarige prof van Hagens Berman Axeon won namelijk Luik-Bastenaken-Luik voor beloften en hij eindigde als vijfde in het eindklassement van de Ronde de l’Isard. In 2017 betwistte de Portugees eveneens de Giro, die hij beëindigde op een vijftigste plaats. Door Almeida’s stormachtige ontwikkeling behoort een top 10-plek anno 2018 zeker tot de mogelijkheden.

Waar Muñoz vorig jaar zijn vuurdoop al kende op Europees grondgebied, neemt Colombia een nieuw talent mee naar Italië. Pas twintig jaar jong, maar in de gerenommeerde Vuelta a Colombia U23 eindigde deze jongen dit jaar als tweede en daarmee dus boven Muñoz. Alejandro Osorio is de naam. De 20-jarige renner van GW-Shimano is een begenadigd klimmer, maar kan net als zijn twee jaar oudere landgenoot ook buigen op een goede tijdrit. In de bewuste Ronde van Colombia voor beloften won Osorio de proloog. Of hij net zo getalenteerd is als de huidige Colombiaanse profs, gaan we deze rittenkoers te weten komen.

Aleksandr Vlasov – foto: Sirotti

Een aantal landen in het beloftencircuit kiest er in nationale selecties steevast voor om de sterkste renners op te stellen. Zo staat Rusland erom bekend om altijd een paar profs mee te nemen die voor een resultaat kunnen gaan. In de Giro is dat niet anders. Kopman van de Russen is Aleksandr Vlasov. De 22-jarige coureur is in dienst van Gazprom-RusVelo en reed dit jaar onder meer in Tirreno-Adriatico en de Tour of the Alps. Vlasov reed vorig seizoen nog voor een Italiaanse opleidingsploeg, waarvoor hij negende werd in de loodzware Giro della Valle d’Aosta én de beloftenversie van de Ronde van Lombardije op zijn naam schreef.

Een van de vijftien buitenlandse ploegen is Vendée U, de wielerclub die al jarenlang als opleidingsinstituut van Direct Energie en haar voorlopers geldt. Onder anderen Thomas Voeckler, Bryan Coquard, Sylvain Chavanel en Lilian Calmejane komen voort uit deze formatie. Met Marlon Gaillard staat er namens de Fransen een aspirant-prof aan het vertrek van deze Giro-editie. De 22-jarige coureur staat te boek als een getalenteerd klimmer. In de Ronde de l’Isard eindigde Gaillard knap als vierde. Geeft hij dat na een mislukte Vredeskoers een vervolg in Italië?

Outsiders

Alessandro Covi – foto: Sirotti (archief)

De laatst vergeven ster in deze voorbeschouwing was een dubbeltje op z’n kant. Ze had namelijk net zo goed naar Julian Mertens kunnen gaan. De 20-jarige Belg van Lotto Soudal U23 is net als Battistella een van de revelaties van het eerste deel van het seizoen. Mertens werd knap derde in de Ronde de l’Isard, maar stelde vervolgens – in iets mindere mate dan Gaillard – teleur in de Vredeskoers. Waar de Fransman in het verleden vaker sterke klimprestaties neerzette, is Mertens wat dat betreft een meer onbeschreven blad. Kijk alleen niet verbaasd op als hij het ongelijk bewijst.

Een van de meest bekende opleidingsploegen in Italië, is zonder twijfel Colpack. Zij hebben met vooral Francesco Romano (vorig jaar nog ritwinnaar in de Giro) en Alessandro Covi twee gevaarlijke outsiders aan boord. Naast Muñoz en Osoria, boezemt nog een drietal Colombianen van de nationale selectie de concurrentie angst in. Vuelta a Colombia U23-winnaar Luis Fernández Jiménez start hier namelijk ook, evenals Einer Augusto Rubio en tweedejaarsprof Wilmar André Paredes. Die laatste is normaliter een ploeggenoot van Jetse Bol bij Manzana Postobón.

Jan Maas – foto: Petros Gotskis (archief)

In totaal staan er zes Nederlanders aan de start. Naast de eerdergenoemde drie, zijn dat Sven Burger (Tirol Cycling) en Ben Gerrits (UC Monaco). Last but not least: Jan Maas. De 22-jarige Noord-Brabander is een talentvol klimmer, maar dat komt er niet vaak uit. Toch lag Maas voor een groot deel aan de basis van Stevie Williams’ eindzege in de Ronde de l’Isard. Zelf werd hij er dertiende in het eindklassement. De vraag is of hij zijn Britse ploegmakker nu weer van dienst is, of dat hij zelf eindelijk eens zijn stempel kan drukken in een zware rittenkoers.

Naast Battistella is het voor de Italiaanse tifosi vooral uitkijken naar Luca Covili. De 21-jarige Italiaan heeft voor 2019 al een profcontract bij Bardiani-CSF. “Hij is de meest getalenteerde klimmer bij de beloften”, vindt zijn nieuwe ploeg. Covili reed dit seizoen echter pas drie wedstrijden in april, waardoor het afwachten is waar hij staat. Wie weet kan daarnaast de 20-jarige Alberto Giuriato (Friuli CT) zijn partij meeblazen. Hij werd afgelopen weekend tweede in de Tour of Bihor in Roemenië, achter toptalent Iván Ramiro Sosa. Verder zijn de grillige Nikolay Cherkasov (Russische selectie) en de wisselvallige Gino Mäder (IAM Excelsior) mannen om in de gaten te houden.

Sprinters

Matteo Moschetti – foto: Marcel Koch

Op papier zijn maximaal vier van de tien ritten in deze Giro d’Italia gekenmerkt als sprintetappes. Desondanks zijn er een aantal heel rappe mannen naar Italië afgereisd. Vooral thuisrijders Matteo Moschetti (volgend jaar onder contract bij Trek-Segafredo) en Moreno Marchetti gelden als echte snelheidsduivels. Achter hen mogen ook hun landgenoten Giovanni Lonardi, Alberto Dainese en in mindere mate Nicolas Dalla Valle en Gianmarco Begnoni dromen van een ritzege. Hun grootste concurrent luistert naar de naam van Jasper Philipsen. Het grote Belgische talent won hier vorig jaar een rit en het puntenklassement.

De overige buitenlandse kapers op de kust zijn niet zo zeer pure sprinters, maar meer machtspurters. Vooral de krachtpatsers van Wiggins kunnen hun slag slaan. Daar moeten Gabriel Cullaigh en Mark Downey voor zorgen. Maar wellicht kunnen ook Gerben Thijssen (Lotto Soudal U23), Jacob Hennessy (Mitchelton-Scott-BikeExchange), Alexandr Kulikovskiy (Russische selectie), Rui Oliveira (Hagens Berman Axeon) en Ahmed Amine Galoune zich smijten. De Marokkaan rijdt overigens wel in Italiaanse dienst.

Mark Downey – foto: Sirotti (archief)

Favorieten volgens WielerFlits
**** Robert Stannard
*** Stephen Williams, Sean Bennett
** Cristian Camillo Muñoz, Michel Ries, Simone Battistella
* João Almeida, Alejandro Osorio, Aleksandr Vlasov, Marlon Gaillard

Website organisatie
Deelnemerslijst (FirstCycling)

Weer en tv
De weersomstandigheden zijn komende week wisselend. Dagen met zon wisselen af met bewolkte, regenachtige etmalen. De temperaturen schommelen tijdens de middaguren tussen de 26 en 31 graden Celsius. Wind staat er tijdens de Giro d’Italia U23 amper. De koers is niet live op tv te volgen, maar WielerFlits zorgt dagelijks voor een Volg Hier en een verslag.

[poll id=”816″]