Hoewel de ogen van de meeste wielerliefhebbers in het traditionele openingsweekend gericht zullen zijn op de Omloop Het Nieuwsblad en Kuurne-Brussel-Kuurne, staat er ook elders in Europa een 1.HC-koers op het programma. Renners die geen zin hebben om hun benen te testen op de Vlaamse kasseien, kunnen zich in Zwitserland uitleven op het heuvelachtige parcours van de Gran Premio Città di Lugano. Vorig jaar ging de zege naar Niccolo Bonifazio. Wie volgt hem op? WielerFlits blikt vooruit.

Historie
De GP Lugano is dit jaar toe aan de zeventigste editie, al moet daarbij worden aangetekend dat de koers in het verleden een metamorfose heeft ondergaan. Tussen 1950 en 1979 was het namelijk een tijdrit. Hoewel de organisatie in de jaren zeventig wel eens een jaartje oversloeg (in 1972, 1973, 1976 en 1977 was er geen wedstrijd), konden in die periode de enige twee Nederlandse winnaars worden gehuldigd: Roy Schuiten (1975) en Joop Zoetemelk (1978).

Na een jaar afwezigheid werden de renners vanaf 1981 niet meer één voor één, maar allemaal tegelijk de weg opgestuurd. Josef Fuchs werd voor eigen publiek de eerste winnaar van de GP Lugano ‘nieuwe stijl’. De laatste jaren zijn het bijna altijd Italiaanse renners die de buit verdelen. Zij wonnen acht van de laatste negen edities. Drie jaar geleden was er trouwens helemaal geen winnaar. De wedstrijd werd toen afgelast omdat op het parcours zo’n tien centimeter sneeuw was gevallen.

Niccolo Bonifazio wint in 2015 in het shirt van Lampre-Merida – foto: Sirotti

De GP Lugano vormde in het verleden een tweeluik met de GP Chiasso, maar die laatste koers wordt sinds 2008 wegens financiële problemen niet meer georganiseerd. De GP Lugano maakte vorig jaar juist promotie en heeft nu de 1.HC-status, een extra motivatie voor renners om voor die ene dag toch naar Zwitserland af te reizen.

Nadat de GP Lugano werd omgedoopt van een tijdrit naar een wegwedstrijd, was er nooit meer een Nederlandse winnaar te bejubelen. De Belg Rik Verbrugghe was in 2005 de laatste die de Lage Landen aan een zege hielp.

Laatste vijf winnaars
2010: Roberto Ferrari
2011: Ivan Basso
2012: Eros Capecchi
2013: afgelast wegens sneeuw
2014: Mauro Finetto
2015: Niccolo Bonifazio

Parcours
Hoewel er in het verleden regelmatig kleine wijzigingen plaatsvonden, is het parcours dit jaar identiek aan dat van de vorige editie. Dat betekent dat er na de start in Lugano eerst een 14,9 kilometer lange aanloop is, waarna de renners beginnen aan een plaatselijke omloop van 35 kilometer. Deze moet vijf keer worden afgelegd, wat de totale afstand op 184,9 kilometer brengt.

De eerste twaalf kilometer van het rondje zijn nagenoeg vlak, waarna de Bora de Besa wordt beklommen. De top daarvan ligt op 406 meter hoogte. Vervolgens beginnen de renners na een korte afdaling en een vlakke sectie aan het lastigste deel, met twee klimmetjes vlak achter elkaar. Na de laatste (1.6 km aan 6.3%) volgt een snelle en technische afdaling richting de finish.

Omdat het laatste heuveltje in voorgaande edities vaak net te kort blijkt te zijn om een beslissende kloof te kunnen slaan, strijdt er in de straten van Lugano vaak een sterk uitgedunde elitegroep om de zege. Snelle mannen die een klimmetje goed kunnen verteren, behoren daardoor tot de favorieten. Al worden ook de aanvallers regelmatig beloond. Door het heuvelachtige parcours vormt de GP Lugano sowieso een prima voorbereiding voor renners die Parijs-Nice op hun agenda hebben staan.

Favorieten
Omdat Lugano een Zwitserse stad is die vlak bij de Italiaanse grens ligt (Italiaans is er de voertaal), is het geen verrassing dat met IAM Cycling en Lampre-Merida de enige twee WorldTour-ploegen uit beide landen aan de start staan. Dimension Data is de derde formatie van het hoogste niveau die aanwezig is.

Francesco Gavazzi – Foto: Sirotti

Doordat Bonifazio deze winter de overstap maakte van Lampre-Merida naar Trek-Segafredo, zal hij zijn titel niet kunnen verdedigen. De Italiaan won vorig jaar de sprint van een groepje van zeventien man. Francesco Gavazzi werd toen tweede en is er dit jaar wel opnieuw bij. Zijn resultaten deze maand in de Costa degli Etruschi (tweede) en de Trofeo Laigueglia (vijfde) verraden alvast een goede vorm. Mocht het geen sprint worden, dan heeft zijn ploeg Androni Giacottali-Sidermec altijd nog ‘oude vos’ Franco Pelizotti achter de hand. Hij werd vorig jaar zesde.

Diego Ulissi- Foto: ANSA/DANIEL DAL ZENNARO

Van de WorldTour-ploegen mag vanwege de aanwezige kwaliteit wat extra’s worden verwacht. Lampre-Merida heeft met Diego Ulissi een renner in huis die geknipt is voor dit type wedstrijden. Hij bewees dat vorig jaar al door als derde te finishen. Zondag zal hij na een aantal mooie ereplaatsen graag zijn eerste overwinning van het seizoen boeken. Bij Lampre-Merida start ook oud-winnaar Roberto Ferrari (2010), maar hij heeft in de loop der jaren behoorlijk wat aan snelheid ingeboet.

Dimension Data heeft met Kristian Sbaragli ook een van de topfavorieten in huis. De rappe Italiaan won vorig jaar een Vuelta-rit waarin hij ook het nodige klimwerk moest verteren. Dit seizoen reed Sbaragli alleen nog de Ruta del Sol, zonder daarin te imponeren. De Zuid-Afrikaanse ploeg kan ook proberen om met een renner als Merhawi Kudus iets te forceren op de klim.

Mathias Frank – Foto: Sirotti

De laatste Zwitserse overwinning in de GP Lugano dateert al van 1991 (Pascal Jaccard) en daar zal IAM Cycling iets aan proberen te veranderen. Kopman Matthias Frank lijkt daarvoor de aangewezen persoon, al heeft de ploeg ook nog Marcel Aregger, Marcel Wyss en Oliver Zaugg achter de hand. Of moet het komen van de Colombiaan Jarlinson Pantano, die zich de afgelopen twee edities keurig voorin handhaafde?

Een andere renner die de Italiaanse hegemonie zou kunnen doorbreken is Grega Bole. De Sloveen van Nippo-Vini Fantini won in Toscane de Italiaanse seizoenopener Costa degli Etruschi en stond ook vorige week bij de Trofeo Laigueglia (derde) op het podium. Een ander speerpunt binnen zijn ploeg is uiteraard Damiano Cunego, die in de GP Lugano al drie keer bij de beste tien wist te eindigen. Een tweede plaats in 2012 was zijn beste resultaat.

Sonny Colbrelli – Foto: Sirotti

De meeste favorieten komen echter uit Italiaanse hoek. Mauro Finetto (Unieuro Wilier) en Sonny Colbrelli (Bardiani-CSF) werden in 2014 respectievelijk eerste en tweede en zijn er ook dit jaar weer bij. Colbrelli liet met zijn tweede plaats in de Trofeo Laigueglia zien klaar te zijn voor een nieuwe topklassering.

Ook van Stölting mag het nodige worden verwacht. Zij komen met een sterke ploeg, met daarin de Deen Rasmus Guldhammer en de Duitser Linus Gerdemann. Stefan Schumacher (Christina Jewelry) en Alexandr Kolobnev (Gazprom-RusVelo) zijn andere grote namen op de startlijst, al dateren hun beste resultaten van even geleden.

Met Brian Kamstra en Martijn Verschoor staan er twee Nederlanders aan het vertrek. Dat is een verdubbeling ten opzichte van vorig jaar, toen Verschoor de enige was. Beiden rijden voor Novo Nordisk, dat met de Spanjaard Javier Megias de nummer zeven van 2015 aan boord heeft.

TV en Weer
De renners gaan in Lugano om half twaalf van start en finishen er weer rond kwart over vier. De temperatuur schommelt dan tussen de 3 en 7 graden Celcius. Vooral ’s ochtends valt er veel regen, maar ook daarna blijft het buiig. Al met al belooft het een gure en kletsnatte dag te worden.

De koers wordt niet live op tv uitgezonden. Voor iedereen die de ontwikkelingen op de voet wil volgen, biedt de liveticker van tuttobiciweb uitkomst.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Diego Ulissi
*** Grega Bole, Francesco Gavazzi
** Sonny Colbrelli, Jarlinson Pantano, Kristian Sbaragli
* Mauro Finetto, Damiano Cunego, Matthias Frank, Rasmus Guldhammer

Deelnemerslijst
Website organisatie