Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Voorbeschouwing: Grand Prix Cycliste de Québec 2016
Met het einde van de Vuelta a España in zicht, nadert ook het wielerseizoen voorzichtig haar ontknoping. Als opmaat naar de Ronde van Lombardije en het WK in Qatar, staan er in Canada twee WorldTour-koersen op het programma. Vrijdag is het eerst de beurt aan de Grote Prijs van Québec. WielerFlits blikt vooruit.
De Grand Prix de Cycliste Québec, zoals de koers voluit heet, kent een geschiedenis van amper zes edities. In 2010 zag het Canadese tweeluik het levenslicht, in het kader van de mondialisering van de WorldTour. De oprichting van deze twee wedstrijden is een succes gebleken, want beide erelijsten liegen er niet om. Zo wist Philippe Gilbert in zijn succesjaar 2011 al eens te winnen in Québec, terwijl Simon Gerrans met twee zeges (2012 en 2014) recordhouder is. Daar kunnen Rigoberto Urán (titelverdediger) en Thomas Voeckler (winnaar eerste editie) zich vrijdag bij voegen.
De GP de Québec ligt ook ons Nederlanders goed. Tijdens de voorgaande zes edities, stond er vier keer een landgenoot op het podium. In 2013 boekte Robert Gesink (de nog ontbrekende winnaar uit het rijtje van zojuist) er een van zijn grootste triomfen, door onder meer de maat te nemen van Peter Sagan en Greg Van Avermaet. De Varssevelder stond ook in 2010 (derde) en 2011 (tweede) op het ereschavot. Tom Dumoulin maakte in 2014 het lijstje compleet, toen hij als tweede finishte achter Gerrans. De kopmannen van LottoNL-Jumbo en Giant-Alpecin zijn er dit jaar niet bij.
Laatste vijf winnaars
2011: 
Philippe Gilbert
2012: 
Simon Gerrans
2013: 
Robert Gesink
2014: Simon Gerrans
2015: 
Rigoberto Urán
Parcours
In Québec koerst men traditiegetrouw op een omloop van 12,6 kilometer. Dit parcours is ontstaan doordat er voorheen ook tijdens de Canadese kampioenschappen op de weg en de Tour de Beauce overheen gereden werd. Anno 2016 werken de renners het circuit zestien keer af, wat neerkomt op een totale lengte van 201,6 kilometer. Binnen dit rondje liggen de De Côte de la Montagne (375 meter lang aan 10% gemiddelde stijging), de Côte de la Potasse (420 meter aan 9%), de Montée de la Fabrique (190 meter aan 7%) en de Montée du Fort (1km aan 4%). Op die laatste klim ligt de streep getrokken. Renners kunnen hier op de macht naar boven.
Favorieten
Het parcours in Québec heeft met een beetje verbeelding wel iets weg van een voorjaarsklassieker. Met in totaal 2976 hoogtemeters moet het peloton wel steviger klimmen dan in bijvoorbeeld de Ronde van Vlaanderen, maar op het stadsparcours is er wel ruimte om te recupereren. Op de venijnige klimmetjes kunnen renners het verschil maken, maar de zes edities hebben tot op heden bewezen dat een sprint met een uitgedund groepje het meest voorkomende scenario is.
Peter Sagan – foto: Sirotti
In dat geval moeten we kijken naar renners die de heuvels makkelijk kunnen verteren en daarna over een sterk eindschot beschikken. Peter Sagan siert het affiche van deze koers en is ook meteen de topfavoriet. De wereldkampioen kwam hier in het verleden al drie keer eerder, maar wist nog nooit te winnen. Zijn beste resultaat is de tiende stek in het jaar dat hij uit het wiel werd gekletst door Gesink. Maar de status van de 26-jarige Slowaak is inmiddels veranderd, waardoor Sagan zeker tot de kanshebbers behoort. Een kanttekening is dat hij tijdens zijn enige wedstrijd sinds Rio (de Bretagne Classic) vroegtijdig opgaf. Staat hij in Canada topfit aan de start? Tinkoff heeft eventueel Roman Kreuziger en Rafal Majka als alternatief achter de hand.
Michael Matthews – foto: Sirotti
De Australische variant van Sagan luistert naar de naam van Michael Matthews. De boezemvrienden komen elkaar tijdens het seizoen regelmatig tegen als concurrent. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar het jongste WK, waar Bling naast Sagan met zilver stond te pronken. De aanwinst van Sunweb-Giant is de laatste weken in ieder geval op dreef en werd vorig jaar in Québec al tweede. Zijn concurrenten zijn dus gewaarschuwd.
Greg Van Avermaet – foto: Sirotti
Het gevaar voor Sagan komt niet alleen uit de hoek van Orica-BikeExchange. Greg Van Avermaet bleek dit seizoen al meer dan eens een kwelgeest te zijn voor de kopman van Tinkoff. De 31-jarige Belg greep de laatste jaren ondanks zijn enorme aanvalslust vrijwel altijd naast de hoofdprijzen. Maar dit jaar lijkt alles wat GVA aanraakt in goud te veranderen. Letterlijk zelfs, want in Rio de Janeiro kroonde hij zichzelf tot Olympisch kampioen. In de vier eerdere edities waar de BMC-kopman meedeed, eindigde hij steevast in de top-10. Dat moet hij kunnen verbeteren.
Bryan Coquard – foto: Sirotti
Op de deelnemerslijst vinden we nog meer renners die op dit parcours uitstekend uit de voeten kunnen. Denk bijvoorbeeld aan Bryan Coquard, eerder dit jaar al vierde in de Amstel Gold Race. De 24-jarige Fransman hikt al het hele jaar tegen zijn grote doorbraak aan. Dit seizoen boekte hij dertien overwinningen, waarmee hij net als Alexander Kristoff en Timothy Dupont de meeste zeges van het jaar op zijn naam heeft staan. Weet Coquard hier in Canada – waar hij in 2014 al eens de Challenge Sprint Pro wist te winnen – uit te pakken?
Jasper Stuyven – foto: Sirotti
Ook Jasper Stuyven is bezig om zijn belofte in te lossen. De 24-jarige Belg won in het voorjaar op indrukwekkende wijze Kuurne-Brussel-Kuurne en was tijdens de Tour de France bovendien erg dicht bij ritwinst. In Québec moet hij ook mee kunnen doen om de knikkers. Zijn landgenoot Jurgen Roelandts zou hier eveneens een rol van betekenis kunnen spelen. De 31-jarige Belg kon nog nooit echt potten breken in Québec, maar zou het profiel toch zeker aan moeten kunnen. Bij Lotto Soudal hebben ze met Tim Wellens, Tiesj Benoot en Sean De Bie meerdere ijzers in het vuur.
Julian Alaphilippe – foto: © Tim De Waele
Bij Etixx-Quick-Step rekenen ze vooral op Julian Alaphilippe. De 24-jarige Fransman baarde in 2015 opzien met klinkende resultaten in het drieluik Amstel Gold Race-Waalse Pijl-Luik-Bastenaken-Luik. Alaphilippe is dol op klimwerk en voor een grimpeur buitengewoon rap aan de meet. Op Noord-Amerikaanse bodem was de voormalig veldrijder vaker succesvol. Bij de Belgische formatie van Patrick Lefevere staat ook man in vorm Tom Boonen aan het vertrek.
Wilco Kelderman – foto: Sirotti
LottoNL-Jumbo rekent op Wilco Kelderman, maar ook Moreno Hofland kan in een zwaardere wedstrijd zoals deze uit de voeten. Een zege zou voor de Roosendaler een enorme opsteker zijn. De 25-jarige Kelderman moet in de finale proberen iets te forceren, net zoals vorig jaar. Hoewel hij tijdens de Tour nog naar een knappe zesde plaats sprintte tijdens een spurt heuvelop in Cherbourg, moet hij niet met Sagan en consorten naar de meet rijden. Dat begreep hij vorig jaar ook goed, maar toen werd Kelderman op vijf kilometer voor de aankomst teruggepakt. Voor een nieuwe Nederlandse zege is de hoop gevestigd op Bauke Mollema. De winnaar van Clásica San Sebastián eindigde al twee keer in de top-10 in Québec.
Gianni Moscon – foto: Sirotti
Wanneer onze landgenoot op pad trekt, zullen er waarschijnlijk meer renners zijn die volgen. Rigoberto Urán bewees vorig jaar dat de sprinters tijdens deze koers in de luren gelegd kunnen worden. De Colombiaan kan in Québec zijn teleurstellende seizoen misschien toch nog kleur geven. De dark horse voor vrijdag huist in de selectie van Sky. Eerstejaars prof Gianni Moscon past zich moeiteloos aan in de WorldTour en wist eigenhandig de Arctic Race of Norway te winnen. Het 22-jarige Italiaanse wonderkind kan dit soort klimmetjes aan en heeft bovendien een aardig sprintje in de benen.
Diego Ulissi – foto: ANSA
Moscon is een beetje hetzelfde type als Diego Ulissi. Ook de renner van Lampre-Merida moet in de finale mee kunnen strijden om de prijzen, net als zijn ploeggenoot Rui Costa. Met Romain Bardet (AG2R La Mondiale), Fabio Aru (Astana), Michael Valgren (Tinkoff), Jesús Herrada (Movistar) en Jarlinson Pantano (IAM Cycling) staan er nog meer renners aan de start die de sprinters te slim af moeten proberen te zijn. Of misschien weet thuisrijder Guillaume Boivin, bronzen medaille-winnaar op het WK U23 in 2010, wel te verrassen.
Favorieten volgens WielerFlits
**** Peter Sagan
*** Greg Van Avermaet, Michael Matthews
** Bryan Coquard, Diego Ulissi, Jasper Stuyven
* Rigoberto Urán, Julian Alaphilippe, Gianni Moscon, Bauke Mollema
Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)
Weer en tv
Er staat de renners een mooie dag te wachten in Québec, aankomende vrijdag. De weerinstituten voorspellen maximaal 26 graden Celsius, met windkracht drie uit het westen. Wel is er 35% kans op regen. Eurosport 2 zendt vrijdag op zaterdagnacht vanaf 01.30 de finale van de koers in herhaling uit op tv. In Vlaanderen is de koers wel live te volgen. De finish is tussen 22.00 en 22.30 Nederlandse tijd. Via WielerFlits bespreek je de koers middels onze Volg Hier.
Daarnaast heeft het er voor mij ook mede mee van doen dan ik graag zelf over deze parcoursen kan rijden en beleven wat deze gladiatoren doen, wat het des te meer aanraakbaar en uniek maakt. Ik ga echter niet 50 rondjes rijden over de Cauberg om die beleving ook te vangen.
- Natuurlijk moet je niet aan de RvV, Milaan-San Remo et cetera zitten.
- Rondes moeten niet 5 km zijn (50 x de Cauberg), maar gewoon een kilometer of 20. Dan heb je dus 10 á 12 x de Cauberg.
- Dit is toch juist perfect voor de plaatselijke VVV's? Bij pakweg een Ronde van het Baskenland, Eneco tour of Ronde van Polen lekker 7 regio's die elke dag hun mooiste plekjes kunnen laten zien.
Natuurlijk lever je er qua omgeving als kijker op in.. maar het is wel een oplossing voor een hoop problemen die wij met z'n allen erkennen (o.a. de veiligheid, toeschouwersgenot). Ik vind die kastelen ook prima om te zien, maar ik kijk voor de sport. Anders had ik wel Rail Away van de EO aangezet.
Je kunt inderdaad ook elke dag een lokaal rondje tussen 2 a 3 kastelen/bezienswaardigheden doen, ter promotie van een regio.
Etappes in de hoog gebergte geldt het al iets anders, omdat ze dat 20 km lang geen zijwegen of vluchtstroken hebben. Maar hier zou je ook een etappe kunnen uitstippelen met enkele lokale rondjes en daarna de zwaarste klim omhoog gaan.
Voor klassiekers is het natuurlijk een lastiger verhaal voor velen, maar wie mist nu de koers bordeaux-parijs wat ook vroeger een grote klassieker was?
En enkele klassiekers doen al op het einde een lokaal lusje.
Ik kan het ook nergens terugvinden. Zou wel een tegenvaller zijn als dit niet meer live wordt uitgezonden.
Volgens mij zendt sporza hem al enkele jaren niet uit.
Misschien dat eurosport 2 deze wel uit zendt. Programmering komt zelden overeen met de gids.
Maar aan de andere kant zou het de aantrekkelijkheid van de grote rondes en grote klassiekers wel minder maken als het de norm zou worden. Een goede mix van beiden, zou puur vanuit het kijkgenot ideaal lijken. En wellicht ook economisch aantrekkelijk voor de organisatoren.
Van Montreal was er natuurlijk maar enkele 100den meters te zien.
Montreal staat vreemd genoeg wel niet op de planning.
Gelukkig zendt Eurosport beide wedstrijden toch nog live uit. Geen idee waar de redactie vandaan haalt dat enkel een herhaling tijdens de nacht te zien zal zijn.
@Ferox: Eurosport zendt op ES1 Tennis met de US Open uit en op ES2 voetbal, Ligue 1 uit. Dat is in ieder geval zo in NL. Beide populaire sporten gaan ze echt niet laten vallen voor wielrennen. Misschien hebben ze in België de rechten voor het Franse voetbal niet en zenden ze het daar wel uit?
Oké versproken. Sporza is natuurlijk op meerdere kanalen. 3de kanaal belgie hebben we niet standaard in het pakket.
Morgen vast wel ergens op een website te vinden. HDMI'tje tussen PC en TV en kijken maar.
flyellus42 - 7 september 2016 om 10:53
@Kwouter, Als dat waar is dan moet het einde verhaal voor van asbroeck zijn bij Lotto-Jumbo. Zulke amateurisme kan en mag een pro-tour ploeg niet accepteren.
Onzinnige opmerking, gewoon dom en een leermomentje. Die knul zal zich al lullig genoeg voelen.
Volgens mij draait het om balans. Er wordt hier gesproken in de strekking van non-stop criteriumrondjes of nooit meer. In GP Plouay zijn ze er grotendeels vanaf gestapt dit jaar... Canada biedt een succesformule met GP Québec en Montreal, maar je moet er toch niet aan denken, mocht de heroïek van van Strade Bianche alweer worden aangetast, of dat men rondjes rondom Tours zou rijden in het najaar, in dichte mist.
Een kalender met raszuivere klassiekers, aangevuld met rondjes als dit, is toch precies prima? Niet alles hoeft radicaal, gelukkig kunnen sommige dingen nog prima samen.
Een aantal wedstrijden alS deze prima,maar het mag zeker niet de overhand krijgen.