Komend weekend barst in Nederland de strijd los om het rood-wit-blauw. Ook in andere landen ligt de nationale kampioenstrui voor het oprapen. We weten na zondag wie zich onder meer de nieuwe Italiaanse, Franse, Britse en Duitse kampioen mag noemen. Welke parcoursen worden er aangedaan? En welke renners maken de meeste kans? WielerFlits blikt vooruit op zes kampioenschappen!

Italiaans kampioenschap op de weg 2018

Historie
Italië was er bijzonder vroeg bij om ’s lands beste wielrenner te belonen met een nationale titel. Al in 1885 vond de eerste editie plaats van het Italiaans kampioenschap, met Giuseppe Loretz als uiteindelijke winnaar. Twee jaar later begon de heerschappij van Gilberto Marley; hij wist uiteindelijk driemaal op rij te winnen. Giovanni Cuniolo slaagde hier twee decennia later ook in.

Het verbleekt echter bij de reeks die Costante Girardengo wist neer te zetten tijdens het Interbellum. De stylist uit Novi Ligure werd beschouwd als de eerste campionissimo, tientallen jaren voor Gino Bartali en Fausto Coppi. Zijn erelijst strookt met zijn status. Naast twee Giro-zeges, zes Milaan-San Remo’s en drie keer de Ronde van Lombardije, kroonde Girardengo zich maar liefst negenmaal(!) tot nationaal kampioen.

Gianni Bugno koerst Luik-Bastenaken-Luik 1996 in de kenmerkende Italiaanse tricolore – foto: Sirotti

Het is een record dat waarschijnlijk nooit meer zal worden verbroken – hoezeer andere wielergrootheden als Alfredo Binda (4x), Learco Guerra (5x) en de al eerder genoemde Bartali (4x) en Coppi (4x) ook hun best deden. Een ding is zeker: de nationale titelstrijd voerde bijzonder goed bij de strijd tussen de campionissimo’s. Maar ook in de daaropvolgende decennia kroonden verschillende toppers zich tot nationaal kampioen: Felice Gimondi, Franco Bitossi, Francesco Moser, Giuseppe Saronni, Gianni Bugno én Moreno Argentin.

De meest succesvolle renners sinds de eeuwwisseling zijn Giovanni Visconti en Vincenzo Nibali, met respectievelijk drie en twee overwinningen. Beide renners – tegenwoordig ploegmaten bij Bahrain Merida – zullen erop gebrand zijn om zaterdag nog verder te stijgen op de eeuwige ranglijst. Visconti kan zich met een vierde zege zelfs scharen in het rijtje Binda-Bartali-Coppi.

Laatste tien winnaars
2008: Filippo Simeoni
2009: Filippo Pozzato
2010: Giovanni Visconti
2011: Giovanni Visconti
2012: Franco Pellizotti
2013: Ivan Santaromita
2014: Vincenzo Nibali
2015: Vincenzo Nibali
2016: Giacomo Nizzolo
2017: Fabio Aru

Parcours
Wie zich zaterdag tot Italiaans kampioen zal willen kronen, moet beschikken over de nodige punch. Het parcours van en naar Boario Terme is namelijk te bestempelen als bijzonder heuvelachtig. De 233,8 kilometer lange wegrit bestaat uit twee gedeeltes.

Allereerst zullen de renners viermaal een lokale ronde moeten afwerken van 25,4 kilometer, goed voor een totale afstand van 101,6 kilometer. Hierin zijn de beklimmingen naar Gianico (1,2 km aan 6,5%) en Via Cornaleto opgenomen als scherprechters. Vooral de Via Cornaleto is pittig, met een maximale piek van liefst 17% over 200 meter.

Na iets meer dan honderd kilometer begint het peloton aan het tweede gedeelte van dit Italiaans kampioenschap. Opnieuw moet er viermaal een lokale omloop van – ditmaal – dertig kilometer worden afgehaspeld. Er wordt voor een deel dezelfde route afgelegd – met daarbij de muur van Via Cornaleto – maar in plaats van de beklimming van Gianico krijgen de renners de Berzo Inferiore (2 km aan 6%) voorgeschoteld, met een maximale piek van 10%.

Organisator Ezio Maffi laat weten dat er bij het uittekenen van het parcours is tegemoet gekomen aan de wensen van bondscoach Davide Cassani, die zijn renners zo optimaal mogelijk wil voorbereiden op het WK in Innsbruck. “Daarom hebben we een nerveus parcours uitgetekend met de nodige steile klimmetjes. Vooral de muur van Cornaleto zal beslissend zijn voor de titel.”

De laatste passages van Berzo Inferiore en de Via Cornaleto liggen op respectievelijk vijftien en twee kilometer van de finish. Na een korte afdaling gaat het vervolgens via de Via Roccole naar de Via Cadeo, waar de vincitore als een ware gladiator zal worden binnengehaald.

Datum: zaterdag 30 juni
Start: 10:30
Finish: 15:48-16:20

Favorieten
Er zijn legio favorieten aan te wijzen op een dergelijk heuvelachtig parcours. De klimmetjes in de finale zijn spek naar de bek van de puncheurs, maar ook goed klimmende sprinters kunnen hier hun wagonnetje aanhaken in de hoop op een ultieme krachtsexplosie als de Via Cadeo in zicht is.

Diego Ulissi toonde zijn goede vorm in de Ronde van Zwitserland – foto: Sirotti

De sterren hebben nog nooit zo goed gestaan voor Diego Ulissi om zich te kronen tot Italiaans kampioen. In de voorbije Ronde van Zwitserland maakte hij indruk met een ritzege en een negende plaats in de eindstand. Kan hij beter doen dan zijn derde plaats in 2014? Hij zal wel moeten opboksen tegen een ijzersterk Bahrain Merida-contingent, aangevoerd door kanshebbers Sonny Colbrelli, Vincenzo Nibali en Enrico Gasparotto. Dat de formatie uit Bahrein kan gokken op meerdere paarden, blijkt wel met Domenico Pozzovivo en dark horse Niccolò Bonifazio.

Een eenling die de aanwezige blokken nog weleens te sterk af kan zijn, is Enrico Battaglin. Met zijn snelheid en klimvermogen moet de LottoNL-Jumbo-renner ver kunnen komen. Met Marco Canola en Andrea Pasqualon heb je vergelijkbare renners aan de start; rappe mannen die een heuveltje kunnen verteren. En wat kunnen we verwachten van Gianni Moscon en Davide Formolo? Zeker Moscon heeft de kwaliteiten om – in verschillende scenario’s – te zegevieren. Formolo zal dan weer met een knaller zijn eerste seizoenshelft willen beëindigen.

Naast de genoemde favorieten zijn er nog legio outsiders aan te wijzen. Denk hierbij aan Francesco Gavazzi en Davide Ballerini, het Astana-duo Davide Villella en Moreno Moser, Alessandro De Marchi, Mauro Finetto, de aan zijn conditie werkende Matteo Trentin, Gianluca Brambilla en Fabio Felline, Valerio Conti en oudgediende Filippo Pozzato. Daarnaast blijft het uitkijken naar de 46(!)-jarige Davide Rebellin. Onderschat de inmiddels hoogbejaarde Rebellin niet; vorig jaar eindigde hij nog knap als tiende. Titelverdediger Fabio Aru snakt naar rust en heeft besloten om niet aan de start te verschijnen.

Titelverdediger Fabio Aru zal zijn kansen niet verdedigen – Foto: Sirotti

Favorieten volgens WielerFlits 
**** Diego Ulissi
*** Sonny Colbrelli, Enrico Battaglin
** Vincenzo Nibali, Gianni Moscon, Giovanni Visconti
* Enrico Gasparotto, Davide Formolo, Marco Canola, Andrea Pasqualon

Website organisatie
Volledige deelnemerslijst

Weer en TV
De renners mogen zich opmaken voor warme temperaturen. Het kwik zal stijgen tot wel dertig graden. De kans op neerslag is miniem. De wedstrijd is niet live te zien op televisie.

Frans kampioenschap op de weg 2018

Historie
Frankrijk huldigde zijn eerste nationale kampioen in 1907. Het was Gustave Garrigou – die vier jaar later de Tour de France won – die naar de titel reed. Grote kampioenen volgden in zijn spoor, met Octave Lapize (driemaal), Jean Alavoine en de gebroeders Pélissier. Vele grote Franse wielerkampioenen mochten tenminste één jaar de driekleur dragen.

Want Louison Bobet (tweemaal), André Darrigade, Raymond Poulidor en Bernard Thévenet kun je bezwaarlijk krabbers noemen. Opvallend; wellicht de grootste van allemaal – Jacques Anquetil – kroonde zich nooit tot nationaal kampioen op de weg. In 1963 en 1965 kwam hij er dichtbij, maar moest beide keren genoegen met een plek op het laagste podiumtreetje.

Frans kampioen Laurent Jalabert wint in de Giro d’Italia van 1999 in Terme Luigiane – foto: Sirotti

De meeste overwinningen staan op naam van een andere wielerreus. Jean Stablinski – eveneens winnaar van het wereldkampioenschap én de eerste editie van de Amstel Gold Race – kroonde zich vier keer tot Frans kampioen. Hij houdt hiermee drievoudige winnaars Lapize en Francis Pélissier af. Iemand die zich zondag bij Lapize en Pélissier kan voegen, is Arnaud Démare.

We zien vanaf de eeuwwisseling een bonte stoet aan winnaars. Zo zegevierden snelheidsduivels als Démare, Nacer Bouhanni en Steven Tronet, rasaanvallers Thomas Voeckler, Pierrick Fédrigo en Sylvain Chavanel en zelfs klimmers als Christophe Moreau en Didier Rous. Wat voor type winnaar krijgen we zondag?

Laatste winnaars
2008: Nicolas Vogondy
2009: Dimitri Champion
2010: Thomas Voeckler
2011: Sylvain Chavanel
2012: Nacer Bouhanni
2013: Arthur Vichot
2014: Arnaud Démare
2015: Steven Tronet
2016: Arthur Vichot
2017: Arnaud Démare

Parcours
Een lokale omloop van 22 kilometer, die in totaal elfmaal moet worden afgewerkt. Dat staat de coureurs zondag te wachten tijdens het Frans kampioenschap. Het betekent dat na 233 kilometer start- en finishplaats Mantes-La-Jolie voor de laatste keer zal worden aangedaan.

De omloop kent de nodige hoogtemeters, maar toch zullen de heuvelrenners hun best moeten doen om een sprint te ontlopen. Na zeven vlakke kilometers begint het een eerste maal licht te klimmen, om bij kilometerpaal negen te beginnen aan de Follainville-Dennemont (1,3 km aan 6,2%).

Na een lange uitloper en korte afdaling botsen de renners op een muur genaamd Fontenay-Saint-Père (200 meter aan 10,5%). Vervolgens staan er nog twee korte klimmetjes op het programma, waaronder een 500 meter lange kuitenbijter aan ruim 6%. Na een snelle afzink is het vervolgens nog drie kilometer naar de finish, alwaar het felbegeerde tricot voor het oprapen ligt.

Datum: zondag 1 juli
Start: 8:45
Finish: 14:50

Favorieten
De organisatie heeft een parcours uitgetekend waarop een pure sprinter niet zal overleven. Renners als Arnaud Démare, Nacer Bouhanni en Christophe Laporte kunnen echter meer dan alleen sprinten. De vraag is of de op papier tragere renners een eindsprint kunnen ontlopen. Een ding is zeker; de omloop biedt mogelijkheden.

Arnaud Démare liet in Zwitserland zien klaar te zijn voor het Frans kampioenschap én de Tour – foto: Sirotti

Arnaud Démare leek af te zien in de Ronde van Zwitserland. In de lastigere heuvelritten kwam hij niet in het stuk voor, waardoor de twijfel wat begon toe te slaan. In de voorlaatste rit naar Bellinzona rekende hij echter af met eventuele kopzorgen, door overtuigend Fernando Gaviria en Peter Sagan uit het wiel te sprinten voor de dagzege. Met andere woorden, de Groupama-FDJ-renner is klaar voor zondag. Kan hij zijn derde nationale titel veroveren? Hij zal kunnen rekenen op de steun van zijn traditionele sprintaantrekkers als William Bonnet en Mickael Delage.

En toch kiezen we niet voor Démare als absolute topfavoriet; die eer is weggelegd voor Arthur Vichot. De ploeggenoot van Démare drijft namelijk op hoogvorm. Dit liet hij al zien in de Tour de l’Ain, die hij winnend wist af te sluiten. In de Ronde van Zwitserland verbaasde hij echter de wielerwereld door tiende te worden in het eindklassement. U leest het goed; in het eindklassement! Vichot klimt met andere woorden beter dan ooit. Dit maakt hem – mede in combinatie met zijn natuurlijke sprintvermogen – tot een gevaarlijke klant. Kan hij zijn derde Franse titel veroveren?

Wellicht kan Julian Alaphilippe het sprintersfeestje verstieren – foto: Sirotti

Groupama-FDJ beschikt naast Démare en Vichot nog over een derde favoriet in de persoon van Anthony Roux. Dat hij in vorm is, liet hij in de voorbije Route du Sud zien met ritwinst. De concurrentie is echter niet mals, met het Cofidis sprint-duo Nacer Bouhanni en Christophe Laporte. Al is het woord duo niet helemaal op zijn plaats; de twee kemphanen leven namelijk op voet van oorlog met elkaar. Kunnen ze de persoonlijke frustraties overboord kieperen? Of krijgen we een ouderwetse broedermoord?

Andere rappe spurters die een heuveltje over kunnen zijn Bryan Coquard en Clément Venturini. Met Julian Alaphilippe en Lilian Calmejane heb je echter ook coureurs die roet in het eten kunnen gooien van de snelheidsduivels. En wat kunnen we verwachten van toptalent Valentin Madouas, die wellicht kan muiten op het overvolle Groupama-FDJ-schip?

Daarnaast is het uitkijken naar outsiders als Jonathan Hivert, Rudy Barbier, Samuel Dumoulin, kampioenschapsrenner Tony Gallopin, Hugo Hofstetter, man in vorm François Bidard, Julien Antomarchi en Jérémy Leveau, die vorig jaar nog verraste met een derde plaats.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Arthur Vichot
*** Arnaud Démare, Anthony Roux
** Nacer Bouhanni, Julian Alaphilippe, Christophe Laporte
* Clement Venturini, Tony Gallopin, Lilian Calmejane, Valentin Madouas

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV
In Mantes-la-Jolie zal het zondag bloedjeheet zijn. De gemiddelde temperatuur zal de 33 graden Celsius aantikken, terwijl de weergoden waarschijnlijk geen regen zullen uitstorten over de coureurs. Eurosport 1 zal de koers vanaf 16:00 in herhaling uitzenden. De koers is wél live te volgen via de Eurosport Player.

Brits kampioenschap op de weg 2018

Historie
Waar Italië en Frankrijk wielerlanden pur sang zijn, heeft het wielerbacil Groot-Brittannië pas relatief laat weten te infecteren. De eerste winnaar kwam er in 1959; de bescheiden Ron Coe kroonde zich dat jaar tot Brits kampioen. In de daaropvolgende jaren bleven nobele onbekenden de erelijst aandikken.

De eerste bekende naam is die van Paul Sherwen, die na zijn wielercarrière naast de zijde van Phil Liggett furore wist te maken als commentator voor onder meer SBS en NBC. De snelle ontwikkeling van het Angelsaksische wielrennen in de jaren tachtig en negentig is te zien aan de in die tijd gekroonde nationale kampioenen. Onder meer Sean Yates, Malcolm Elliott en Robert Millar mochten een jaar lang de trui dragen.

Stephen Cummings in de Britse kampioenstrui – foto: ASO

De laatste jaren wisten uithangborden als Bradley Wiggins, Geraint Thomas en Mark Cavendish de titel te veroveren. Maar liefst tien renners wisten tweemaal naar de Britse titel te rijden. Dit NK heeft Peter Kennaugh de kans om zich in de geschiedenisboeken te fietsen. De BORA-hansgrohe-renner mag zich bij een zege recordhouder noemen met drie overwinningen.

Laatste winnaars
2008: Rob Hayles
2009: Kristian House
2010: Geraint Thomas
2011: Bradley Wiggins
2012: Ian Stannard
2013: Mark Cavendish
2014: Peter Kennaugh
2015: Peter Kennaugh
2016: Adam Blythe
2017: Stephen Cummings

Parcours
Het is echter de vraag of Kennaugh een gereide kans maakt op een derde titel. Het parcours van en naar Stamfordham – gelegen in het graafschap Northumberland – lijkt op het eerste gezicht niet zwaar genoeg om de sprinters overboord te gooien.

De renners werken twee lokale rondes af. De eerste – met een totale lengte van 22 kilometer – volgt aan het begin én aan het einde. Daartussen haspelen de coureurs een omloop af van 35 kilometer, dat in totaal viermaal moet worden verreden. Dit circuit gaat constant op en af, met als scherprechter de beklimming van Ryal (1,8 km aan 5,4%).

Als de renners voor de laatste keer over Ryal zijn gekomen, volgen nog tien kilometer naar de finishstreep in Stamfordham. Van daaruit staan er nog 22 kilometers op het programma. Dit kortere circuit is op papier eenvoudiger, ondanks een klimmetje (1,3 km aan 4,1%) in het begin.

De laatste elf kilometer zijn zo goed als vlak, waardoor een sprint van een grote groep tot de mogelijkheden behoort. Een kanttekening; op een NK is de controle minder groot van (afwezige) sprintersploegen, waardoor sneller een solist er met de winst vandoor gaat. Welk scenario krijgen we ditmaal?

Datum: zondag 1 juli
Start: 14:00
Finish: 18:35-18:55

Favorieten
Ondanks het feit dat de controle op een NK minder groot is dan tijdens een Tour de France, speelt het parcours de rappe mannen in de kaart. Normaliter is Mark Cavendish de topfavoriet mocht er gesprint worden. Cav maakt echter een moeilijk seizoen door, en viel tegen in zijn recent verreden koersen.

Adam Blythe vindt een parcours op zijn maat – foto: Sirotti

Daarom bombarderen we Adam Blythe tot topfavoriet. De 28-jarige renner van Aqua Blue Sport is in vorm, zo liet hij zien in zijn gewonnen Elfstedenronde. Daarnaast weet Blythe hoe het is om zich te kronen tot nationaal kampioen. Twee jaar geleden spurtte hij namelijk naar de titel in Stockton-on-Tees voor …. Mark Cavendish! Kan hij het voor een tweede maal? Hij zal dan wel moeten afrekenen met Cav, die – ondanks zijn mindere voorbereiding – een teken van leven gaf in de slotspurt in de Adriatica Ionica Race. 

Twee andere rappe coureurs luisteren naar de namen Daniel Mclay en Ben Swift. De 26-jarige Mclay won dit jaar al een koers, maar moest opgeven in de Ronde van Slovenië. De vier jaar oudere Swift barst van het talent, maar is bezig aan een pover seizoen. In dienst van UAE Emirates schaarde hij zich slechts één keer bij de eerste tien. Toch moeten we rekenen houden met Swift op een NK, want hij eindigde vorig jaar nog als vijfde.

Wat goed is komt snel: Christopher Lawless is een van de favorieten voor de Britse titel – foto: Sirotti

Christopher Lawless is het schoolvoorbeeld van ‘wat goed is komt snel’. De Sky-jongeling mag dan pas 22 jaar oud zijn, hij won dit seizoen al een etappe in de Internationale Wielerweek Coppi e Bartali én eindigde op het podium van de Scheldeprijs. Lawless combineert sprintvermogen met de nodige inhoud. Een gouden combinatie? Het is ook uitkijken naar ploeggenoot Owain Doull, Ian Bibby (de nummer drie van vorig jaar) en het snelle toptalent Gabriel Cullaigh.

Mocht het niet uitdraaien op een spurt, dan zijn sterke beren als Geraint Thomas, Stephen Cummings, Luke Rowe en Ian Stannard de aangewezen mannen om een soloslim op te voeren. En wat kunnen andere sprinters als Mark McNally en ouderdomsdeken Russell Downing?

Favorieten volgens WielerFlits 
**** Adam Blythe
*** Mark Cavendish, Christopher Lawless
** Ben Swift, Daniel Mclay, Owain Doull
* Gabriel Cullaigh, Ian Bibby, Stephen Cummings, Geraint Thomas

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV
In tegenstelling tot Italië en Frankrijk zal de gemiddelde temperatuur in Groot-Brittannië een stuk koeler aanvoelen. Het gemiddelde kwiek zal schommelen rond de 18 graden Celsius. Ook in Engeland zal er weinig tot geen neerslag vallen. Eurosport 1 is er live bij vanaf 17:00.

Duits kampioenschap op de weg 2018

Historie
Duitsland was 49 jaar eerder dan Groot-Brittannië met het huldigen van zijn eerste nationaal kampioen. Karl Wittig bolde als eerste over de streep. Pas vanaf 1946 werd het Duits kampioenschap op jaarlijkse basis verreden. De eerste grote naam op de erelijst is Hans Junkermann, die ook gelijk driemaal op rij won.

De inmiddels 84-jarige Junkermann – die zich ook viermaal bij de eerste tien schaarde in de Tour – is hiermee nog altijd mede-recordhouder. Na Junkermann overhandigde de organisatie de trui aan een resem andere kampioenen, zoals Rudi Altig, Rolf Wolfshohl en Dietrich Thurau.

Jan Ullrich in zijn Duitse kampioenstrui in het verdwenen Kampioenschap van Zürich – foto: Sirotti

Vanaf de jaren negentig wisten de twee vaandeldragers van het Duitse wielrennen – Erik Zabel en Jan Ullrich – beiden tweemaal de nationale titel te veroveren. Fabian Wegmann en André Greipel zijn de grote slokoppen in het voorbije decennium met ieder drie titels. Waar Wegmann inmiddels is gestopt, kan de 35-jarige Greipel zich zondag met een vierde zege de geschiedenis inspurten.

Laatste winnaars
2008: Fabian Wegmann
2009: Martin Reimer
2010: Christian Knees
2011: Robert Wagner
2012: Fabian Wegmann
2013: André Greipel
2014: André Greipel
2015: Emanuel Buchmann
2016: André Greipel
2017: Marcus Burghardt

Parcours
In tegenstelling tot Italië, Frankrijk en Groot-Brittannië is hier geen Nostradamus nodig om het koersverloop te voorspellen. De lokale omloop rondom Einhausen – een gemeente in de Duitse deelstaat Hessen – is namelijk zo plat als een dubbeltje. Het moet met andere woorden vreemd lopen, wil het niet uitdraaien op een koninklijke spurt.

De omloop – in totaal twaalf kilometer lang – moet in totaal negentien keer worden afgevinkt. Dit betekent dat de toeschouwers de renners vaak kunnen aanschouwen. Na 228 kilometer zal er worden gesprint om de Duitse titel. “Maar let op de wind, die in deze regio flink kan waaien”, plaatst Patrick Moser – sportdirecteur bij de Duitse wielerbond – een kanttekening bij deze voorspelling.

Datum: zondag 1 juli
Start: 11:00
Finish: 16:15-16:45

Favorieten
Duitsland snakt al meer dan een decennium naar een nieuwe Tourwinnaar, na de hoogtijdagen van Jan Ullrich. Waar het land echter niet om verlegen zit, zijn spurters. Het beschikt over een handvol topsprinters, die het tegen elkaar zullen opnemen dit NK. Overigens zijn de profs én de beloften samengevoegd, wat betekent dat een belofterenner in theorie als eerste over de streep kan komen.

Als André Greipel er zondag in slaagt om winnend over de streep te komen in Einhausen, dan mag hij zich met vier titels recordhouder noemen. Dit vooruitzicht zal voor de nodige motivatie zorgen bij De Gorilla. Greipel zal met de nodige wrok koersen, met in het achterhoofd de maar aanslepende contractgesprekken met zijn ploeg Lotto Soudal. Geeft hij een signaal af naar teammanager Marc Sergeant?

Normaal gesproken is Marcel Kittel de gedoodverfde favoriet in een massasprint. De blonde Duitser komt echter maar niet los dit seizoen, mede door een sprinttrein die nog altijd niet op de rails staat. Kan hij vlak voor de Tour – waar hij vorig jaar nog schitterde met vijf ritzeges – het nodige vertrouwen opdoen? Iemand die wél met vertrouwen aan de start zal staan, is Max Walscheid. De Sunweb-sprinter won dit jaar al een koers. Komt daar zondag een tweede bij?

Pascal Ackermann breekt dit seizoen door voor BORA-hansgrohe – foto: Sirotti

Drie andere snelheidsduivels die een kans maken op de titel zijn Pascal Ackermann, Phil Bauhaus en John Degenkolb. Ackermann beleeft dit jaar zijn doorbraak met zeges in de Ronde van Romandië en het Critérium du Dauphiné. Bauhaus kan op een goede dag iedereen aan, zo liet hij zien in de Abu Dhabi Tour. Degenkolb begon het seizoen dan weer spetterend met twee zeges op Mallorca, maar viel daarna terug. Is hij op het NK weer op de afspraak?

Tot slot staan er met Rüdiger Selig en Rick Zabel nog twee WorldTour-sprinters aan het vertrek die wellicht kunnen verrassen. Al is het bij Selig de vraag of hij zijn kansen niet zal opofferen voor BORA-hansgrohe-ploegmaat Ackermann. Twee sprinters op een lager niveau zijn Alexander Krieger en Lucas Carstensen. Onderschat beide renners echter niet. Krieger eindigde dit seizoen al 26(!) keer bij de eerste tien. Carstensen verzamelt zijn ereplaatsen vooral op exotische bodem, maar won al wél een etappe in de Rás Tailteann.

De jonge Joshua Huppertz moet in een spurt eveneens in de gaten worden gehouden. Mocht het toch geen sprint worden, dan is het uitkijken naar sterke baroudeurs als titelverdediger Marcus Burghardt, Nils Politt, Nico Denz, Roger Kluge en Christoph Pfingsten. En wat kunnen (oud)-crossers Philipp Walsleben en Marcel Meisen, die ook op de weg al voldoende potentie hebben getoond?

Favorieten volgens WielerFlits 
**** André Greipel
*** Marcel Kittel, Max Walscheid
** Pascal Ackermann, Phil Bauhaus, John Degenkolb
* Rüdiger Selig, Rick Zabel, Alexander Krieger, Lucas Carstensen

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV
In Einhausen schijnt zondag de zon, wat voor de renners meer dan welkom zal zijn. De gemiddelde temperatuur stijgt naar de dertig graden. De koers wordt niet live uitgezonden op televisie.

Zwitsers kampioenschap op de weg 2018

Historie
Wielerland Zwitserland was er al vroeg bij; in 1892 werd het eerste nationale kampioenschap gehouden. Edouard Wicky won de eerste twee uitgaven. Als we het hebben over het Zwitserse wielrennen, dan kunnen pioniers Henri Suter (vijfmaal), Ferdi Kübler (vijfmaal) en Hugo Koblet niet ontbreken. Suter en Kübler delen nog altijd het record met vijf kampioenschappen.

Veel grote namen uit het Zwitserse wielrenners hebben zich weten te kronen tot nationaal kampioen. Denk maar aan Josef Fuchs, Urs Zimmermann, Laurent Dufaux, Pascal Richard en Oscar Camenzind. Opvallend: zowel Beat Breu als Tony Rominger slaagden hier niet in.

Markus Zberg wint in 2001 in de Zwitserse kampioenstrui een etappe in Tirreno-Adriatico – foto: Sirotti

Vanaf de eeuwwisseling wonnen recentere toppers als Fabian Cancellara en de gebroeders Zberg. Markus zegevierde in 2000 en 2008, terwijl zijn oudere broer Beat in 2007 met een kampioenstrui afscheid wist te nemen van de wielersport. Vorig jaar won Silvan Dillier voor een eerste maal.

Laatste winnaars
2008: Markus Zberg
2009: Fabian Cancellara
2010: Martin Elmiger
2011: Fabian Cancellara
2012: Martin Kohler
2013: Michael Schär
2014: Martin Elmiger
2015: Danilo Wyss
2016: Jonathan Fumeaux
2017: Silvan Dillier

Parcours
Zoals een Zwitsers parcours betaamt, zal er zondag flink moeten worden geklommen. Voordat in Schneisingen het lokale parcours wordt opgedraaid doen de renners eerst nog het historische Koblenz aan.

Na kilometerpaal 36 begint de eerste van in totaal acht rondes. Het rondje van twintig kilometer bestaat uit twee gedeeltes. Na een korte aanloop klimmen de renners voor 2,7 km aan 5,8%, om vervolgens een vijf kilometer lange afdaling in te gaan. Eenmaal beneden gaat het naar de tweede klim van de dag.

De Wislikofen heeft slechts een lengte van 600 meter, maar het gemiddelde stijgingspercentage van 9% zal angst inboezemen. Na de top gaat het in licht stijgende lijn naar een volgend klimmetje (1,6 km aan 4%), waarna het in gestrekte draf richting de finishstreep in Schneisingen gaat. Na goed tweehonderd kilometer weten we de nieuwe Zwitserse kampioen.

Datum: zondag 1 juli
Start: 12:30
Finish: 17:45

Favorieten
Waar in Duitsland de kans levensgroot is op een massasprint, is de verwachting dat in Zwitserland de puncheurs de koers zullen bepalen. Nu moet wel de kanttekening worden gemaakt dat er op dit moment sowieso een tekort is aan Zwitserse snelheidsduivels.

Michael Albasini werd nog nooit kampioen van zijn eigen land – foto: Sirotti

Michael Albasini is al jaren een van de vaandeldragers van het Zwitserse wielrennen. Meer dan dertig profzeges, waaronder de Ronde van Catalonië en vele ritzeges in de Rondes van Romandië en Zwitserland. Wat nog ontbreekt op zijn palmares? De Zwitserse titel op de weg. Hij kwam er in 2012 en 2014 dichtbij, maar moest telkens iemand laten voorgaan. Mag hij in zijn nadagen alsnog een jaar lang in de Zwitserse trui pronken? Het parcours moet hem in ieder geval liggen, met de nodige korte klimmetjes.

Hij mag echter wel serieuze concurrentie verwachten vanuit het kamp van BMC. Dat heeft met Stefan Küng een man in vorm in de rangen. De jonge tijdrijder won in de recente Ronde van Zwitserland de afsluitende tijdrit, en droeg bovendien enkele dagen de gele leiderstrui. Vorig jaar eindigde hij achter toenmalig ploeggenoot Dillier als tweede. Is het dit keer wel raak voor Küng? Teamgenoot Kilian Frankiny eindigde vorig jaar achter Küng als derde, en onderscheidde zich in de Giro d’Italia bergop. Ook oud-kampioen Danilo Wyss is een gevaarlijke klant.

Silvan Dillier zal zijn titel graag willen verlengen – foto: Sirotti

Iemand die vorig seizoen nog behoorde tot het BMC-meubilair, Silvan Dillier, zal nu namens AG2R La Mondiale zijn titel proberen te prolongeren. Het betekent dat hij – net als Albasini – als geïsoleerde renner zal moeten opboksen tegen een moeilijk te slechten blok. Als Dillier echter over de benen beschikt van Parijs-Roubaix, dan is alles mogelijk. Daarnaast is het uitkijken naar de sterk rijdende Patrick Schelling, Fabian Lienhard, Patrick Müller en de WorldTour-renners Reto Hollenstein en Mathias Frank.

Favorieten volgens WielerFlits 
**** Michael Albasini
*** Stefan Küng, Silvan Dillier
** Kilian Frankiny, Patrick Schelling, Fabian Lienhard
* Patrick Müller, Reto Hollenstein, Danilo Wyss, Mathias Frank

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV
Het peloton kan zich opmaken voor zomerse taferelen. Met temperaturen van ruim dertig graden en geen neerslag zullen de renners flink zweten. Het Zwitsers kampioenschap is niet live te volgen op televisie.

Deens kampioenschap op de weg 2018

Historie
Pas in 1986 werd de eerste Deense wegkampioen gekroond. Het was met klassiekerrenner Rolf Sørensen – later onder meer winnaar van Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Vlaanderen – wel meteen een klinkende naam. Hierna volgden andere kleppers als Bjarne Riis en Bo Hamburger.

Recordhouder is de inmiddels gestopte Nicki Sørensen. De voormalig CSC-renner, die in 2009 een Touretappe won, zegevierde liefst viermaal. De laatste tien jaar mochten ook Matti Breschel, Michael Mørkøv en Michael Valgren het podium beklimmen.

De verguisde Bjarne Riis mocht zich twee jaar lang Deens kampioen noemen – foto: Sirotti

Vorig jaar was het de jonge Mads Pedersen die zegevierde, door Nicolai Brøchner en Alexander Kamp te kloppen in de sprint. Het bleek de opmaat naar meer, want dit seizoen viel de definitieve doorbraak te noteren van de Trek-Segafredo-jongeling met onder meer een tweede plaats in de Ronde van Vlaanderen.

Laatste winnaars
2008:  Nicki Sørensen
2009: Matti Breschel
2010:  Nicki Sørensen
2011:  Nicki Sørensen
2012: Sebastian Lander
2013:  Michael Mørkøv
2014: Michael Valgren
2015:  Chris Anker Sørensen
2016: Alexander Kamp
2017: Mads Pedersen

Parcours
Het parcours van en naar Nysted is zo goed als vlak, wat in de kaart speelt van de sprinters. De laatste technische kilometer loopt lichtjes bergop, maar het is maar de vraag of dit genoeg is om een solist aan de zege te helpen.

Van start- en finishplaats Nysted – van oudsher een havenstad – gaat het door het plaatsje Kettinge, net als Nysted gelegen in de regio Seeland. Wellicht kan het gebrek aan reliëf worden opgevangen door de aanwezige wind, die mogelijk voor waaiers kan zorgen.

Datum: zondag 1 juli
Start: 11:30
Finish: 16:30

Favorieten
Dat het Deense wielrennen aan een revival bezig is, is te zien aan het favorietenlijstje dat kan worden gemaakt. Het Deense wielerpeloton bevat een mix van snelheidsduivels, rappe mannen met inhoud en baroudeurs. De vraag is welk type renner er met de titel vandoor zal gaan.

WorldTour-renners en talenten Mads Pedersen en Søren Kragh Andersen zijn de topfavorieten om het Deens kampioenschap op hun naam te schrijven. De jonge Pedersen is de titelverdediger, en liet in de voorbije Giro d’Italia zien een houtje te kunnen sprinten. De iets oudere Kragh Andersen is ook rap, en komt uit een voor hem succesvolle Ronde van Zwitserland. Kan hij zijn eerste nationale titel bij de profs pakken?

Een andere WorldTour-coureur die ver kan komen is Michael Mørkøv. De inmiddels 33-jarige Mørkøv – kampioen in 2013 – beschikt nog altijd over zeer snelle benen. Dit liet hij in de Giro d’Italia nog zien met enkele ereplaatsen.

Mads Pedersen – foto: Sirotti

Cort Nielsen, Pedersen en Valgren ten spijt, Alexander Kamp is dé kampioenschapsrenner bij uitstek. In de afgelopen drie edities eindigde hij op het podium, met als uitschieter de titel in 2016. Dit seizoen is de talentvolle Kamp ook weer goed op dreef, met onder meer winst in de koninginnenrit van de Tour of Norway. In de lagere regionen van de wielersport zijn veel rappe Denen terug te vinden, waaronder Nicolai Brøchner, Andreas Stokbro en Asbjørn Kragh Andersen. Daarnaast is het uitkijken naar Casper Pedersen. De Europees beloftekampioen kan rap aankomen, en liet dit seizoen al mooie dingen zien voor zijn werkgever Aqua Blue Sport.

Tot slot mogen we ook Christopher Juul-Jensen, Jonas Aaen Jorgensen, Lasse Norman Hansen, Patrick Clausen, oudgediende Matti Breschel en jongelingen Andreas Kron, Mikkel Bjerg en Niklas Larsen niet uitvlakken. Al kan voor die laatste groep de afstand en het hogere niveau er wellicht teveel aan zijn.

Favorieten volgens WielerFlits 
**** Magnus Cort Nielsen
*** Mads Pedersen, Søren Kragh Andersen
** Michael Mørkøv, Michael Valgren, Alexander Kamp
* Nicolai Brøchner, Casper Pedersen, Andreas Stokbro, Asbjørn Kragh Andersen

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV
De gemiddelde temperatuur van twintig graden zal prettig aanvoelen voor de renners. Neerslag zal er niet vallen in en rond gaststad Nysted. De koers zal niet live in de huiskamers worden gebracht.