Voorbeschouwing: Omloop Het Nieuwsblad 2019
“Hij is ribbedebie!”, “Hij hangt tussen zijn kader” en “Daar brandt de lamp”. Het zijn uitspraken die onlosmakelijk zijn verbonden met het Vlaamse wielervoorjaar. Na warmdraaien in Argentinië, Oman, Frankrijk en Spanje is het komende zaterdag tijd voor het dokkeren over kasseien. Het is tijd voor het Vlaamse voorjaar. Tijd voor de Omloop Het Nieuwsblad! WielerFlits blikt vooruit op de enige echte opening van het wielerseizoen!
Historie
“Mijn tijd komt nog wel.” De 22-jarige Tom Boonen maakt zich na afloop van de Omloop Het Volk geen zorgen. Het Belgische toptalent was één van de smaakmakers van de 56e editie van de Vlaamse openingsklassieker. Boonen maakte in de finale onderdeel uit van de beslissende kopgroep. De Kempenaar was echter niet de enige Quick Step-Davitamon-renner die mee was.
Johan Museeuw, Paolo Bettini, Frank Vandenbroucke… Vrijwel het gehele sterrenensemble van ploegbaas Patrick Lefevere was bij de les. En dus moest Boonen blijven zitten, toen ploeggenoot en patron Museeuw aanviel op goed twintig kilometer van finishplaats Lokeren. De 37-jarige Museeuw won op 1 maart 2003 zijn allerlaatste topklassieker. En Boonen? Die kwam met teammaat Vandenbroucke hand in hand over de meet, als nummers vier en vijf. Maar zijn tijd zou ongetwijfeld nog komen. Toch?
Tom Boonen zou echter nooit de Omloop winnen, ondanks vijftien deelnames. Een paar keer kwam hij dichtbij. Zo eindigde Tornado Tom in 2005, 2007, 2012 én 2015 op het podium. Een slimmere Filippo Pozzato, een snellere Sep Vanmarcke en een sterkere Ian Stannard versperden hem echter de weg. Hierdoor bleef de Omloop altijd een hiaat op het palmares van Boonen. En dat is toch vreemd voor een meervoudig winnaar van Parijs-Roubaix, Ronde van Vlaanderen, Gent-Wevelgem en E3 Harelbeke. “Altijd dacht ik genoeg tijd te hebben”, zo gaf hij in 2017 voor zijn laatste optreden aan. Het jongetje van 22 had dan tóch geen gelijk.
Tom Boonen won dus nooit de Omloop Het Nieuwsblad. Net als zijn grote rivaal Fabian Cancellara overigens. Wie wel? Roger De Vlaeminck, Herman Van Springel, de eerder genoemde Museeuw, Peter Van Petegem, Michele Bartoli… En natuurlijk mag de grote Eddy Merckx niet ontbreken: de Kannibaal zegevierde in 1971 en 1973. Recordhouder is hij echter niet: die eer is weggelegd voor het drietal Van Petegem, Ernest Sterckx en Joseph Bruyère. Zij wonnen de Omloop liefst driemaal. De Belgen zijn sowieso dominant in eigen land, ze wonnen liefst 56 van de 73 verreden edities.
Vier keer mocht een Nederlander de champagne ontkurken. Jo de Roo was in 1966 de eerste, gevolgd door Jan Raas (1981), Teun van Vliet (1987) en Sebastian Langeveld (2011). Die laatste won de Omloop in de stromende regen, met een banddikte verschil, ten koste van de Spanjaard Juan Antonio Flecha. Toen heette de koers nog de Omloop Het Volk, een titel die het te danken had aan de organisator: het katholieke dagblad ‘Het Volk’. In 2008 ging de krant echter op in Het Nieuwsblad, wat gevolgen had voor de naam van de Belgische klassieker. Inmiddels heeft men het over de winnaar van de Omloop Het Nieuwsblad, tot verdriet van nostalgisch ingestelde wielerfans.
Laatste tien winnaars Omloop Het Nieuwsblad
2009: Thor Hushovd
2010: Juan Antonio Flecha
2011: Sebastian Langeveld
2012: Sep Vanmarcke
2013: Luca Paolini
2014: Ian Stannard
2015: Ian Stannard
2016: Greg Van Avermaet
2017: Greg Van Avermaet
2018: Michael Valgren
Vorig jaar
In juni 2017 kwam koersdirecteur Peter Van Petegem – zelf drievoudig winnaar van de Omloop – met groot nieuws: de voorjaarsklassieker keerde terug naar de Muur van Geraardsbergen, daar waar zoveel wielergeschiedenis is geschreven! Omloop Het Nieuwsblad was volgens de organisatie toe aan verandering. De beslissing zou voortaan niet meer vallen op de kasseien van de Paddestraat, Lippenhovestraat of Lange Munte.
Nee, de aandacht ging in de finale nu uit naar het iconische duo Muur van Geraardsbergen-Bosberg. Na die laatste kasseienklim was het nog twaalf kilometer tot finishplaats Ninove, dat Gent afloste als aankomststad. Al vroeg reed een kopgroep van tien renners weg. De vluchters kregen hun televisietijd, maar ze werden op goed vijftig kilometer van de finish ingerekend. Vanaf dat moment was het de beurt aan de favorieten.
Vele demarrages volgden. Tim Wellens, Greg Van Avermaet, Philippe Gilbert, Tiesj Benoot… Geen enkele topper wist echter een beslissende kloof te slaan. Hierdoor begonnen we met een grote favorietengroep aan de Muur. Sep Vanmarcke en Zdeněk Štybar kwamen als eerste aan bij de Kapelmuur, maar ook deze Belgisch-Tsjechische entente werd vakkundig geneutraliseerd. Ook op de Bosberg viel geen definitieve beslissing: een elitegroepje van twaalf renners bleef over. Met Van Avermaet, Matteo Trentin en Oliver Naesen waren er enkele favorieten vertegenwoordigd.
Het was echter Michael Valgren die het goede moment koos. De Deen van Astana versnelde met nog twee kilometer te gaan, sloeg een gaatje en profiteerde optimaal van het getreuzel in de achtervolgende groep. Valgren soleerde vervolgens naar zijn eerste klassieke zege. Lukasz Wisniowski (tweede) en Sep Vanmarcke (derde) wisten nog nét uit de greep te blijven van een aanstormende groep, aangevoerd door Jasper Stuyven en Philippe Gilbert.
“De laatste twee kilometer deden zoveel pijn. Dit is een droom die uitkomt”, was Valgren na afloop in alle staten. “Dit succes smaakt naar meer.” En meer kreeg Valgren, want twee maanden later won hij de Amstel Gold Race.
Parcours
Van Petegem is met zijn kompanen duidelijk op zoek naar de winnende formule, want opnieuw is er gesleuteld aan het parcours van de Omloop Het Nieuwsblad. De aandacht gaat ook dit jaar uit naar de Muur van Geraardsbergen én de Bosberg, maar de organisatie kiest voor enkele nieuwigheden in aanloop naar dit legendarische tweeluik.
Er mogen dan wel enkele aanpassingen zijn gedaan, de start is ook dit jaar weer in Gent, om precies te zijn in het Citadelpark. De renners moeten zich al vroeg melden op de legendarische piste van het Kuipke, waar jaarlijks de Zesdaagse van Gent wordt verreden. De kasseienvreters mogen zich opmaken voor een tocht van bijna tweehonderd kilometer.
Na de start koerst het peloton naar het zuiden, richting de Vlaamse Ardennen. Na een vlakke aanloop van goed veertig kilometer volgt met de Haaghoek de eerste kasseistrook van de dag. Drie kilometer later is het de beurt aan de Leberg, net als vorig jaar de eerste van in totaal dertien hellingen. Maar de 950 meter lange klim (4,2%, maximaal 18%) wordt dit jaar twintig kilometer eerder beklommen.
Na de Leberg beginnen de renners aan een westelijke lus, met onderweg één kasseistrook (Huisepontsweg) én twee beklimmingen (Den Ast en Katteberg). Ditmaal laat de organisatie de Lange Aststraat links liggen. Na deze lus volgt een tweede passage over de Haaghoek en de Leberg. En dat je hier kunt wegrijden, liet Fabian Cancellara acht jaar geleden zien.
In de Ronde van Vlaanderen van 2011 wist Spartacus zijn grote rivaal Tom Boonen hier op imposante wijze uit het wiel te rijden. “Er is gewoon niks aan te doen!”, zo concludeerde Michel Wuyts. De Leberg bleek het begin van een indrukwekkende solo, die echter strandde op de Muur van Geraardsbergen. We weten allemaal wat er toen gebeurde: Nick Nuyens won De Hoogmis na een knotsgekke finale.
Na de Leberg gaat het in een rotvaart naar de Paddestraat, Rekelberg, Valkenberg, Ruiterstraat én Wolvenberg. Hierna is het nog goed 55 kilometer tot de finish in Ninove. De finale wordt – na de kasseistroken van Kerkgate en Jagerij – ingeleid door een derde én laatste passage over de Haaghoek en de Leberg.
Van hieruit gaat het naar de Berendries en de Elverenberg-Vossenhol, die nieuw is in het parcours. Vorig jaar gingen de renners nog via Valkenberg en Tenbosse naar het tweeluik Muur van Geraadsbergen-Bosberg. Op zeventien kilometer van de streep is het dan zover: de Muur! Deze iconische beklimming maakte vroeger al onderdeel uit van de Omloop Het Nieuwsblad, maar ligt nu een stuk dichter bij de finish.
Eenmaal voorbij aan de beroemde Kapelmuur, gaat het in (grotendeels) dalende lijn naar de laatste beklimming van de dag: de Bosberg. Er is al flink wat geschiedenis geschreven op de flanken van deze – met kasseien bezaaide – helling. Wie het niet wil laten uitdraaien op een sprint, heeft hier nog een (ultieme?) kans om weg te rijden.
Na de top is het namelijk nog twaalf kilometer tot de finish in Ninove. De organisatie heeft overigens besloten om de finish te verplaatsen naar het centrum van de stad. Vorig jaar kwam winnaar Michael Valgren nog aan op de Halsesteenweg in Meerbeke, zo’n drie kilometer buiten het centrum van Ninove.
Start: 11.45 uur
Finish: rond 16.39 uur
Favorieten
Wie is dé topfavoriet voor de Omloop Het Nieuwsblad? Op die vraag valt eigenlijk geen antwoord te geven, gezien het aantal kanshebbers. En vooral: gezien de vorm van de favorieten. Vrijwel iedereen heeft de voorbije weken indruk gemaakt. Is het niet winnend, dan wel in dienst van iemand anders. Een ding is zeker: we mogen ons zaterdag opmaken voor een spectaculaire wedstrijd!
Er staan in Gent drie renners aan de start die de Omloop Het Nieuwsblad al twee keer wisten te winnen. Een daarvan is Greg Van Avermaet. De Belg komt dit seizoen uit voor CCC, de opvolger van het ter ziele gegane BMC. Voor de start van het seizoen waren er twijfels over de sterkte van de Poolse formatie, maar de oranje brigade is uitstekend aan 2019 begonnen. De nieuwbakken ploeg won al driemaal, waaronder in de Ronde van Valencia. Wie daar de derde etappe won? Juist, Greg Van Avermaet!
De olympisch kampioen versloeg in Chera Matteo Trentin en Luis León Sánchez. Van Avermaet liet hiermee zien klaar te zijn voor de Omloop, wat hij eerder ook al liet weten. In de daaropvolgende Tour of Oman wist hij geen etappe te winnen, maar was hij wél twee keer dichtbij. Een ding is zeker: de 33-jarige Van Avermaet is klaar om voor een derde maal de Omloop Het Nieuwsblad te winnen. Mocht hij hierin slagen, dan mag hij zich mede-recordhouder noemen. “Sommige jongens richten zich op Strade Bianche, Tirreno-Adriatico of Milaan-San Remo, maar voor mij begint alles bij de Omloop.” De tegenstand is gewaarschuwd!
Van Avermaet zou zomaar zijn derde overwinning kunnen boeken, maar wellicht krijgen we wel een nieuwe naam op de erelijst. Wie? Søren Kragh Andersen bijvoorbeeld! De renner van Team Sunweb wist vorig jaar zijn eerste (semi-)klassieker te winnen met Parijs-Tours. Het lijkt een belangrijk moment te zijn geweest in de carrière van de Deen, want in de recente Volta ao Algarve maakte hij indruk. Dat is zelfs nog zacht uitgedrukt, want de 24-jarige renner eindigde als tweede in de Portugese rittenkoers. En dat na twee lastige bergritten.
Sprinten, tijdrijden en klimmen: niks was te gek voor Kragh Andersen in Portugal. De allrounder leek op de slotdag zelfs op weg naar de eindzege, maar de Deen werd nét niet beloond voor zijn knappe aanval. Wellicht dat hij in de Omloop wel naar de zege kan fietsen. Echter: Kragh Andersen wist – buiten een editie van Gent-Wevelgem – nog geen potten te breken in het voorjaar. Maar op 24-jarige leeftijd lijkt hij klaar voor de absolute doorbraak. Team Sunweb rekent zaterdag ook op Jan Bakelants en Michael Matthews, die zijn eerste koers van 2019 rijdt.
Een andere topfavoriet koerst voor Mitchelton-Scott. Matteo Trentin kende vorig jaar een dramatisch voorjaar, dat bol stond van de pech. Het eindigde met een gekneusde lendenwervel in Parijs-Roubaix. De Italiaan wist in het najaar zijn seizoen echter te redden door in Glasgow Europees kampioen te worden. Het bleek een kantelpunt, want sindsdien koerst Trentin weer met vertrouwen. Wat heet: de 29-jarige coureur uit Borgo Valsungana is dit seizoen uit de startblokken geschoten!
Zo boekte hij in de Ronde van Valencia zijn eerste zege van het seizoen door in Alicante Nacer Bouhanni te verslaan. In de daaropvolgende Ronde van Murcia (zevende) liet hij zien ook uitstekend te kunnen klimmen. In de Ruta del Sol was Trentin pas helemaal succesvol, met ritzeges in Torredonjimeno en Alhaurín de la Torre. De Europees kampioen zakt kortom met het nodige vertrouwen af naar Gent, in de hoop om zijn eerste klassieker te winnen. Hij kan zaterdag terugvallen op Luke Durbridge en Dion Smith, die allebei weten wat het koersen op kasseien inhoudt.
Nog iemand die recent indruk maakte: Zdeněk Štybar. De Tsjech had al anderhalf jaar geen koers meer gewonnen, maar in de Volta ao Algarve was het eindelijk raak. En dat op terrein waar Styby normaliter niet uitblinkt. De renner van Deceuninck-Quick-Step won de afsluitende bergetappe naar de top van de Alto de Malhão. “Ik kan nu vaststellen dat mijn winter heel goed was”, zo liet hij na afloop weten. Resulteert dit (eindelijk) in de eerste Belgische klassiekerzege voor Štybar?
De Tsjech is echter niet de enige kopman binnen Deceuninck-Quick-Step. Uiteraard niet: Niki Terpstra mag dan wel vertrokken zijn (daarover later meer), de Belgische ploeg heeft nog altijd een waar sterrenensemble tot zijn beschikking. Wat te denken van Philippe Gilbert, die de Omloop al in 2006 én 2008 wist te winnen? Met een derde zege fietst Phil zich nog nadrukkelijker de geschiedenisboeken in. De 36-jarige Belg won al een rit in de Tour de La Provence en is dus in vorm. Alleen: Gilbert kwam de afgelopen jaren steevast tekort tijdens het Belgische openingsweekend.
Wie ook in vorm is, is Yves Lampaert. De Belgische kampioen maakte vooral indruk in de Volta ao Algarve, en dat op verschillende terreinen. Dit viel ook verschillende collega’s op, al probeert Lampaert de druk af te houden. Maar dat de 27-jarige rasaanvaller voor een belangrijk jaar staat, dat is wel duidelijk. “Ik sta dit seizoen op gelijke hoogte met Gilbert en Stybar”, zo vertelde hij in een eerder interview. “Het is voor mij heel onwennig om te horen dat ik kopman ben. Ik hoop dat ik kan bevestigen.” Zaterdag volgt het eerste examen voor Lampaert.
Sep Vanmarcke hoeft in de Omloop geen examen meer af te leggen. De 30-jarige Belg heeft als kopman al voldoende bewezen. Maar winnen, dat blijft toch o zo moeilijk voor de sympathieke West-Vlaming. Het was alweer 2,5 jaar(!) geleden, zijn rit- én eindzege in de Ster ZLM Tour. In de Tour du Haut Var was het echter weer raak voor Vanmarcke: hij won er de openingsetappe in Mandelieu-la-Napoul, na een pittige finale. Wellicht zorgt dit voor de omslag. Vergeet niet dat Vanmarcke in 2012 al eens de Omloop Het Nieuwsblad won, al was dat na een andere finale.
Weet je wie nog meer in vorm is? Alexey Lutsenko! De Kazach van Astana was de grote slokop in de Tour of Oman, door drie etappes én het eindklassement mee te graaien. Op de gevreesde Green Mountain reed hij bovendien een recordtijd. Lutsenko wist zodoende een moeilijke periode af te sluiten. Maar rusten op zijn lauweren, dat doet de 26-jarige allrounder niet. “Het is belangrijk om dit door te trekken naar de eerste hoofddoelen van het seizoen.” Lutsenko doelt hiermee onder meer op de Omloop Het Nieuwsblad. Kan hij het ook op de Vlaamse kasseien?
Er zijn nog meer renners in staat om te winnen. Titelverdediger Michael Valgren bijvoorbeeld. De Deen koerst nu voor Dimension Data, dat naar succes snakt. Kan hij de ploeg een zege schenken in de Omloop? Valgren won dit seizoen nog niet, maar hij reed al wel goed in Algarve. Dat zag ook UAE Emirates-renner Jasper Philipsen. Met Sonny Colbrelli en Arnaud Démare zijn er ook nog twee rappe mannen die kunnen zegevieren. De Italiaan van Bahrain Merida won al in Oman, terwijl de Fransman – uitkomend voor Groupama-FDJ – ereplaatsen verzamelde in Algarve.
De lijst met outsiders is eigenlijk te lang. Wat doen we bijvoorbeeld met Niki Terpstra? De Nederlander rijdt dit seizoen voor vrijbuitersploeg Direct Energie. Dat is wel wat anders dan het gevestigde Quick-Step, waar het stikt van de sterren. Terpstra is bij de Franse ploeg de absolute kopman, maar zegevierde nog nooit in de Omloop. Hij kwam één keer dichtbij: in 2015 eindigde hij achter Ian Stannard als tweede. De 34-jarige kasseienvreter heeft zich in Valencia en Oman kunnen voorbereiden. Terpstra zal echter wel solo moeten aankomen, wat altijd een opgave is.
Vanuit Nederlands oogpunt is het niet alleen uitkijken naar Terpstra. Met Sebastian Langeveld (EF Education First) en Dylan van Baarle (Team Sky) zijn er nog twee Ollanders in vorm. Langeveld maakte indruk in de Franse voorbereidingskoersen Bessèges en La Provence. Zo werd hij in die laatste wedstrijd tweede in de individuele tijdrit. Van Baarle won dan weer de Herald Sun Tour. “We zijn als ploeg goed gewapend voor de klassiekers”, zo vertelt die laatste. “Vanaf de Omloop wil ik al op niveau zijn.” Tot slot hebben we ook nog Lars Boom, die voor zijn nieuwe ploeg Roompot-Charles goed presteerde in enkele Spaanse voorbereidingskoersen.
Wacht even, we hebben nog helemaal niet Jumbo-Visma behandeld! De Nederlandse ploeg start met een sterke ploeg, zeker in de breedte. Blikvanger is zonder enige twijfel Wout van Aert, die zaterdag zijn debuut maakt voor de WorldTour-formatie. De Belg heeft de afgelopen weken in Girona getraind, na een zwaar en moeilijk crosseizoen. Kan Van Aert op de weg wel winnen, en aan de torenhoge verwachtingen voldoen die zijn ontstaan na een uitmuntend klassiekerdebuut?
Jumbo-Visma start echter met meerdere kopmannen. Of zoals Mike Teunissen het noemt: Wolfpack-light. “We gaan resultaat proberen te rijden met een soort vriendenploeg.” Zie het als een soort musketiers-tactiek: één voor allen en allen voor één. Naast Van Aert en Teunissen is Danny van Poppel de derde musketier. Trek-Segafredo rekent op een sterk drietal. Wat heet: met Jasper Stuyven, Edward Theuns en de jonge Deen Mads Pedersen kan je scoren. Stuyven kwam echter zwaar ten val in de Volta ao Algarve. Is de 26-jarige renner op tijd hersteld?
Verder staan er nog een paar sterke thuisfavorieten aan de start. Lotto Soudal rekent op Tim Wellens en Tiesj Benoot. Wellens schoot traditioneel goed uit de startblokken, met winst in de Trofeo de Tramantuna én twee ritzeges in de Ruta del Sol. Benoot bereidde zich de voorbije weken ook in Spanje voor, maar dan via een trainingsstage. Staat die laatste er zaterdag al? Het is ook uitkijken naar Oliver Naesen (AG2R La Mondiale), Jens Debusschere (Katusha-Alpecin) en Jürgen Roelandts (Movistar).
Tot slot kijkt België reikhalzend uit naar het rijden van toptalent Jasper Philipsen. De piepjonge coureur van UAE Emirates is zelf ook benieuwd naar zijn klassieke vuurdoop. “Ik ben klaar voor de klassiekers, maar wel op mijn niveau”, zo liet hij tijdens de Volta ao Algarve weten. Verder is het oppassen voor Edvald Boasson Hagen (Dimension Data) en Christophe Laporte (Cofidis).
En voor de mensen die tot slot nog een gokje willen wagen: denk aan mannen als Silvan Dillier (AG2R La Mondiale), Matej Mohorič (Bahrain Merida), Bob Jungels (Deceuninck-Quick Step), Jimmy Janssens (Corendon-Circus) en Amaury Capiot (Sport Vlaanderen-Baloise). En twee hele interessante outsiders: Stefan Küng (Groupama-FDJ) en Iván García Cortina (Bahrain Merida). Die laatste twee maakten indruk in de Volta ao Algarve én de Ruta del Sol.
Favorieten volgens WielerFlits
**** Greg Van Avermaet
*** Matteo Trentin, Søren Kragh Andersen
** Michael Valgren, Yves Lampaert, Sonny Colbrelli
* Sep Vanmarcke, Zdenek Stybar, Arnaud Démare, Alexey Lutsenko
* Søren Kragh Andersen (Team Sunweb) is ziek en wordt vervangen door Johannes Fröhlinger.
Website organisatie
Deelnemerslijst
[unibet title=”Wie wint Omloop Het Nieuwsblad 2019?” link=”http://unibet.me/wielerflits”]
- Greg Van Avermaet 6.00
- Matteo Trentin 11.00
- Philippe Gilbert 12.00
[/unibet]
Weer en TV
Helemaal droog belooft het niet te worden tussen Gent en Ninove. Er is de kans op wat neerslag, wat zal zorgen voor extra nervositeit. Met een gemiddelde temperatuur van twaalf graden Celsius is het bovendien niet al te warm. Maar dat mag de pret niet drukken!
De Omloop Het Nieuwsblad wordt live uitgezonden door Eurosport 1 en Sporza. Die laatste omroep komt uiteraard eerst met een uitgebreide voorbeschouwing, gepresenteerd door Karl Vannieuwkerke. Vanaf 14.30 uur zijn er livebeelden. Vanaf dat moment schakelt ook Eurosport in. De NOS komt op internet met een livestream.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.