foto: Sirotti

De Tour Down Under ligt inmiddels al een tijdje achter ons, maar nu staat eindelijk de volgende World Tour-koers op het programma. Op zondag 9 maart start de 72e editie van Parijs-Nice met een rit in lijn om op een week later te eindigen op de Promenade des Anglais in Nice. Wie wint de tweede etappekoers op het hoogste niveau? WielerFlits blikt vooruit.

Naast de eindzege zijn er natuurlijk ook nog acht dagzeges te vergeven in de Rit naar de Zon. Verder worden er ook weer prijzen uitgereikt voor de beste klimmer (bolletjestrui), de beste sprinter (groene trui) en de beste jongere (witte trui). De wedstrijd wordt net zoals de Ronde van Frankrijk georganiseerd door het ASO.

Historie
De eerste editie van Parijs-Nice werd georganiseerd in 1933, toen Alphonse Schepers de winnaar werd. In enkele jaren, waaronder die tijdens de Tweede Wereldoorlog, vond de koers geen doorgang.

De meest succesvolle renner van de Franse rittenkoers is Sean Kelly. De Ier stond zeven keer op het hoogste podium. Eddy Merckx volgt op korte achterstand. De Belg stond zeven keer op het podium, maar ‘slechts’ drie keer op de hoogste trede. Ook onze landgenoot Joop Zoetemelk won drie keer. De andere Nederlandse winnaars zijn Jan Janssen, Gerrie Kneteman en Michael Boogerd.

Vorig jaar was het Richie Porte die het eindklassement op zijn naam wist te schrijven. De Australiër won de vijfde etappe op La Montagne de Lure en was daarna ook nog de beste in de klimtijdrit naar de Col d’Eze. Lieuwe Westra was op plek acht de beste Nederlander. Verder pakten onder meer Marcel Kittel en Sylvain Chavanel een ritzege.

Parcours

Rit 1: Mantes-La-Jolie – Mantes-La-Jolie (162.5 km)

Naar traditie wordt er vaak gestart met een proloog, maar dit jaar is dit niet het geval. Er wordt een rit in lijn verreden met start en finish in Mantes-La-Jolie, een plaatsje ten westen van Parijs. Eerst wordt er een lus noordelijk gereden, die één keer gedaan wordt en vervolgens een zuidelijk lus, die vier keer wordt verreden. Hierin zit een kleine klim, de Côte de Vert, die twee keer meetelt voor het bergklassement.

Rit 2: Rambouillet – Saint-Georges-sur-Baulche (205 km)

Rit twee is met 205 kilometer een stuk langer. Op 45 kilometer van het einde ligt één klimmetje van derde categorie. Dit zou er niet voor mogen zorgen dat het geen sprint wordt in Saint-Georges-sur-Baulche.

Rit 3: Toucy – Magny-Cours (180 km)

Ook de derde etappe lijkt er in eerste instantie één te worden voor de sprinters, met weer maar één bergje van derde categorie dat meetelt voor het bergklassement. Er wordt geëindigd op het race circuit van Magny-Cours, waar de laatste vier en een halve kilometer worden afgelegd.

Rit 4: Nevers – Belleville (201.5 km)

In Nevers, vlakbij de wedstrijdbaan, is de start van de volgende rit. Deze etappe heeft een aanmerkelijk lastigere slotfase. In de laatste 65 kilometer liggen drie bergen van derde categorie en één van tweede categorie. De laatste, de Côte du Mont Brouilly (2e), heeft zijn top op 14 kilometer van de streep. Deze is drie kilometer lang met een gemiddelde stijging van 8,4 procent. Hij is tevens bijzonder onregelmatig. Deze rit is ideaal voor renners die wat durven te ondernemen.

Rit 5: Crêches-sur-Saônes – Rive-De-Gier (153 km)

De vijfde etappe is er waarschijnlijk ook geen mogelijkheid voor de echte sprinters, al is deze wel wat korter. De Côte de Saint-Catherine (2e categorie) ligt op 13.5 kilometer van het einde.

Rit 6: Saint-Saturnin-Les-Avignon – Fayence (221.5 km)

In de zesde rit kan het klassement flink op zijn kop gezet worden. De rit is met ruim 220 kilometer niet alleen lang, maar ook erg lastig. In de finale ligt eerst de Col de Bourigaille (1e categorie) en volgt ook de nog een steile slotklim in Fayence van ongeveer anderhalve kilometer lang aan een kleine tien procent.

Rit 7: Mougins – Biot Sophia Antipolis (195.5 km)

In de etappe met start in Mougins ligt het zwaartepunt in de eerste helft van de rit, met twee bergen van eerste categorie, de Col de Vence en de Col de l’Ecre. Het laatste echte klimmetje, de Côte de Gourdon (2e categorie), ligt op ruim 60 kilometer van de eindstreep.

Rit 8: Nice – Nice (128km)

De klassieke aankomstetappe in Nice is er dit jaar weer na een korte afwezigheid. Een korte heuvelachtige rit over onder meer de Côte de Peille en de welbekende Col d’Eze, waar vorig jaar de slottijdrit werd verreden. Uiteindelijk wordt er dan afgedaald en gefinisht op de beroemde Promenade des Anglais in Nice.

Favorieten (Update: Vrijdag 7 maart, 21.00 uur)
De winnaar van vorig jaar, Richie Porte, staat dit jaar niet aan de start, hij verving op het laatste moment Chris Froome in de selectie van Tirreno-Adriatico. De renner van Team Sky laat een ploeg achter, die Geraint Thomas als kopman uitspeelt. Luke Rowe is de vervanger van Porte.

Voor Vincenzo Nibali is het geen voordeel, maar ook geen nadeel dat er geen tijdrit is. Voor de kopman van Astana had het parcours waarschijnlijk nog wel wat pittiger gemogen. Maar door de laatste drie ritten is hij zeker een grote kanshebber. En dan heeft de Italiaan ook nog Lieuwe Westra als knecht mee, die als hij bij zijn ploeggenoot kan blijven, ook nog een outsider voor winst is.

Wereldkampioen Rui Costa staat vooral bekend om zijn aanvalslust. Ook heeft hij vaak een neusje voor het goede moment om aan te vallen. Het feit dat er weinig aankomsten bergop zijn is, dus ook zeker niet in zijn nadeel.

Achter deze drie toppers komt een hele grote groep renners die zeker ook mee kunnen doen voor de eindzege. Vanuit Nederlandse hoek zijn vooral de ogen gericht op Wilco Kelderman van Belkin Pro Cycling, die ook nog mee doet voor de witte trui. Maar misschien kan ook Tom-Jelte Slagter bij Garmin-Sharp laten zien waarom hij vorig de Tour Down Under op zijn naam schreef.

Bij de mannen van BMC Racing wordt vooral gekeken naar Tejay Van Garderen, met ook nog Peter Velits aan zijn zijde. Bij Trek Factory Racing staan de gebroerders Andy en Frank Schleck gezamenlijk aan de start. Het is echter de vraag hoe het met de twee Luxemburgers zal gaan op de Franse wegen.

Er staan ook een aantal Fransen aan de start die mee willen doen voor eindwinst. De Franse publiekslieveling Thomas Voeckler zal wellicht nog niet helemaal top zijn na zijn sleutelbeenbreuk in Australië, maar Sylvain Chavanel heeft hier ongetwijfeld een doel van gemaakt. Bij AG2R is Romain Bardet de Franse hoop met de Colombiaan Carlos Betancur naast zich. En voor Cofidis is Jerôme Coppel de kopman.

Rafal Majka had een erg goed 2013 en zal nu moeten laten zien of hij dit jaar net zo sterk voor de dag kan komen namens Tinkoff-Saxo. Bij Orica-GreenEDGE staat dan weer World Tour-leider Simon Gerrans aan de start.

Van de Belgische ploegen start Omega Pharma – Quick-Step vooral met de sterke Zdenek Stybar. De Tsjech heeft al laten zien van alle markten thuis te zijn en ook dit parcours moet hij prima aankunnen. Ook heeft hij een uitstekende ploeg mee voor op het vlakke. Lotto-Belisol moet het voor het klassement waarschijnlijk hebben van Maxime Monfort en Tim Wellens.

Favorieten volgens WielerFlits (Update: Vrijdag 7 maart, 21.00 uur)
**** Vincenzo Nibali
*** Rui Costa, Sylvain Chavanel
** Tejay Van Garderen, Zdenek Stybar, Wilco Kelderman
* Romain Bardet, Rafal Majka, Thomas Voeckler, Lieuwe Westra

TV
Parijs-Nice wordt elke dag uitgezonden door Sporza op één. Ook Eurosport verzorgt uitzendingen, zowel live als in samenvatting.

Lees ook:
Startlijst
Officiële website