Voorbeschouwing: Parijs-Nice 2016
Nu de Tour Down Under anderhalve maand achter ons ligt, is het eindelijk tijd voor de eerste WorldTour-wedstrijd van dit seizoen op Europese bodem. Parijs-Nice is toe aan de 74e editie en wordt na de drie grote rondes gezien als een van de meest prestigieuze rittenkoersen van het jaar. Geen wonder dus dat veel renners de periode van 6 tot en met 13 maart hebben aangestipt als hun eerste piekmoment van 2016. Wat mogen we verwachten? WielerFlits blikt vooruit.
HistorieDe eerste editie van Parijs-Nice vond plaats in 1933 en kende de (in 1984 overleden) Belg Alphonse Schepers als winnaar. De Tweede Wereldoorlog zorgde ervoor dat de wedstrijd tijdelijk van de agenda verdween, maar na de eerste naoorlogse editie in 1946 volgde er opnieuw een hiaat tussen 1947 en 1950. Het jaar daarna werd de Franse rittenkoers (in eerste instantie onder de naam Paris-Côte d’Azur) in ere hersteld om vervolgens niet meer van de agenda te verdwijnen.
Parijs-Nice werd in 2005 opgenomen in de UCI Pro Tour en is sinds 2011 een WorldTour-koers. Omdat de Koers naar de Zon in handen is van Tourorganisator ASO, die heeft aangekondigd uit de WorldTour te stappen, zou dat wel eens voor het laatste jaar kunnen zijn.
Recordhouder qua aantal eindzeges is de Ier Sean Kelly, die van 1982 tot en met 1988 maar liefst zeven keer op rij wist te winnen. Met 21 overwinningen is Frankrijk het succesvolste land, al dateert de laatste zege alweer uit de vorige eeuw (Laurent Jalabert in 1997). Joop Zoetemelk (1974, 1975 en 1979), Jan Janssen (1964), Gerrie Knetemann (1978) en Michael Boogerd zijn de Nederlanders op de erelijst.

Porte met Kwiatkowski en Spilak op het erepodium van 2015- Foto: Sirotti
De editie van vorig jaar werd gewonnen door toenmalig Sky-renner Richie Porte, die in dienst van BMC zal proberen zijn titel te verdedigen. Wilco Kelderman was op de vijftiende plaats de beste Nederlander in het eindklassement. Geen enkele landgenoot won een etappe, in tegenstelling tot de editie van 2014, toen Tom-Jelte Slagter (2x) en Moreno Hofland succesvol waren.
Winnaars van de afgelopen vijf edities:
2011: Tony Martin
2012: Bradley Wiggins
2013: Richie Porte
2014: Carlos Betancur
2015: Richie Porte
Parcours
Waar in het verleden nog wel eens een geboren tijdrijder of een klassiekerspecialist met de eindzege aan de haal ging, slaat de balans tegenwoordig bijna altijd uit in het voordeel van een klimmer. De editie van 2016 lijkt bij uitstek geschikt om bergop het verschil te maken. Vooral in de laatste drie etappes moet veel geklommen worden en bovendien is het aantal tijdritkilometers in vergelijking met vorig jaar ruim gehalveerd.
6 maart, Proloog: Conflans-Sainte-Honorine – Conflans-Sainte-Honorine (6,1 km)
Parijs-Nice gaat net als bijna elk jaar van start met een proloog. Dat gebeurt in een voorstadje van Parijs op een biljartvlak parcours. Dit zijn ook meteen de enige tijdritkilometers die dit jaar in het routeschema zijn opgenomen. Kan Tom Dumoulin meteen een gaatje slaan met de concurrentie?
7 maart, Etappe 1: Condé-sur-Vesgre – Vendôme (198 km)
Ook de eerste rit in lijn is grotendeels vlak, al voert die wel deels over onverharde wegen. Aan het slot van de etappe ligt nog een bergje van derde categorie verscholen, dat op het lokale circuit twee keer moet worden bedwongen. Deze Côte du Chemin du Tetre de la Motte is 1 kilometer lang en kent een stijgingspercentage van 3,7 procent, dus het is maar de vraag of de sprinters zich hier laten verrassen. De laatste vier kilometer van de rit gaat het lichtjes bergaf.
8 maart, Etappe 2: Contres – Commentry (213,5 km)
Ook in de tweede etappe liggen er goede kansen voor de sprinters, al lopen de laatste vier kilometer vals plat omhoog. Onderweg ligt er slechts één gecategoriseerde klim: de Côte d’Estivareilles van derde categorie. Daarna is het nog vijftig kilometer tot aan de finish in Commentry.
9 maart, Etappe 3: Cusset – Mont Brouilly (168 km)
De derde etappe wordt al beduidend pittiger. De vijf colletjes van derde categorie zullen onderweg niet voor grote verschillen zorgen, maar de Mont Brouilly zorgt voor een aantrekkelijke finale. Deze col van tweede categorie (3 km a 7,7%) duikt op dertig kilometer van de streep voor het eerst op en is daarna ook de slotklim. Tom-Jelte Slagter legde er in 2014 de basis voor zijn zege in de vierde etappe naar Belleville. Wilco Kelderman werd toen derde.
10 maart, Etappe 4: Juliénas – Romans-sur-Isère (195,5 km)
Donderdag duiken de renners bijna in een rechte lijn dieper het zuiden van Frankrijk in. Als de sprinters de Côte de Saint-Uze op 33 kilometer van de streep goed weten te doorstaan, mogen zij in finishplaats Romans-sur-Isère strijden om de overwinning.
11 maart, Etappe 5: Saint-Paul – Salon-de-Provence (198 km)
Het zwaartepunt van Parijs-Nice ligt duidelijk aan het eind, want vrijdag is de aftrap van een enerverend drieluik. De vijfde etappe voert naar de Mont Ventoux, al hoeven de renners in tegenstelling tot in de komende Tour de France niet helemaal naar de top te fietsen. Na het bereiken van Chalet Reynard mag na een klim van 9,5 kilometer à 9,3 procent aan de afdaling worden begonnen. De finish is dan nog meer dan honderd kilometer weg. Richting Salon-de-Provence liggen er nog wel drie bergjes van tweede categorie op het parcours, maar de laatste dertig kilometer zijn nagenoeg vlak.
12 maart, Etappe 6: Nice – La Madone d’Utelle (177 km)
De grootste verschillen tussen de klassementsrenners ontstaan waarschijnlijk op zaterdag. De zesde etappe gaat net als op de slotdag van start in Nice en is bijna geen meter vlak. Na vijf cols van de tweede en één van de eerste categorie volgt de slotklim op La Madone d’Utelle. Deze is ruim 15,3 kilometer lang aan 5,7 procent gemiddeld.
13 maart, Etappe 7: Nice- Nice (134 km)
Waar veel rittenkoersen worden afgesloten met een eenvoudige etappe voor sprinters, is dat in Parijs-Nice nooit het geval. In een pittige heuvelrit moet er zondag zes keer serieus geklommen worden, onder meer over de Côte de Peille (6,6 km a 6,8%) en de welbekende Col d’Eze (7,7 km a 5,7%). Na die laatste klim is het nog vijftien kilometer tot aan de finish, die traditioneel zal plaatsvinden op de de Promenade des Anglais.
Favorieten
Waar Chris Froome (Tour) en Fabio Aru (Vuelta) in deze periode de voorkeur geven aan een extra trainingsblok, staat Alberto Contador wel aan de start. De meest recente Giro-winnaar verkiest de Franse rittenkoers daarmee boven die Tirreno-Adriatico, die drie dagen later van start gaat.
Hoewel Contador de afgelopen vijf edities ontbrak, heeft hij een goede staat van dienst in Parijs-Nice. Hij greep zowel in 2007 als in 2010 de eindzege. Dit seizoen reed de Spanjaard alleen pas de Ronde van de Algarve en daar was zijn optreden met ritwinst en de derde plaats in het eindklassement bemoedigend. Kan hij in zijn mogelijk laatste seizoen opnieuw Parijs-Nice winnen? Hij heeft bij Tinkoff in ieder geval de sterke Pool Rafal Majka in steun.

Alberto Contador – Foto: Marcel Koch
Een andere renner die een gooi doet naar zijn derde titel is Richie Porte. Vorig jaar en in 2013 won hij als Sky-renner, nu wil hij in dienst van BMC hetzelfde doen. Met een tweede plaats in de Tour Down Under begon Porte ijzersterk aan de WorldTour-cyclus, maar in de Tour of Oman was hij vervolgens niet vooruit te branden. “Je kunt niet in elke koers pieken”, zo verweerde de Australiër zich, al werd er ook gesuggereerd dat hij fysiek niet helemaal in orde zou zijn.
Nu Froome ontbreekt en Porte is vertrokken, wordt bij Sky de kaart van Geraint Thomas getrokken. Logisch, want de Welshman werd vorig jaar vijfde in het eindklassement. Toen was dat nog ietwat verrassend, dit jaar heeft hij zijn focus verlegd naar het rondewerk en is hij dus een van de topfavorieten. Met de eindzege in de Ronde van de Algarve kwam Thomas al sterk voor de dag. Stelt hij toch teleur, dan heeft Sky altijd nog Sergio Henao achter de hand.

Tom Dumoulin – Foto: Sirotti
Vanuit Nederlands oogpunt kan het ook wel eens een mooie editie van Parijs-Nice gaan worden. Tom Dumoulin noemt het de eerste koers dit seizoen waarin hij serieus hoge ogen wil gooien. Na zijn prima optreden in de Tour of Oman (vierde) belooft die uitspraak veel. In het nadeel van de renner van Giant-Alpecin spreekt dat er dit jaar na de proloog geen extra tijdrit meer volgt.
Ook Wilco Kelderman staat vol ambitie aan de start. Hij wordt uitgespeeld als kopman van LottoNL-Jumbo en mikt na zijn vierde plaats in de Ruta del Sol komende week op een top tien-klassering. Hij mag in de bergen rekenen op de steun van Steven Kruijswijk. En dan hebben we nog Lieuwe Westra, de laatste Nederlander die het podium wist te halen in het eindklassement van Parijs-Nice. Kan de nummer twee van 2012 zijn ambitie waarmaken en voor een goed klassement gaan?

Romain Bardet – Foto: Sirotti
Op het lijstje kanshebbers mag ook de naam van Romain Bardet niet ontbreken. De Fransman van AG2R La Mondiale finishte dit seizoen bijna overal waar hij opstapte in de top tien. Ook Ion Izagirre kon al goede uitslagen overleggen. De Movistar-renner werd werd vierde in Valencia en tweede in de Algarve. Lotto Soudal heeft met Tony Gallopin de nummer zes van de vorige editie van Parijs-Nice aan boord. Daarnaast stel de Belgische formatie onder meer Tim Wellens op.
Een renner die elk jaar sterk is in Parijs-Nice is Simon Spilak. De Sloveen van Katusha werd de voorbije vier edities achtereenvolgens vierde, zesde, achtste en derde in het eindklassement. Ook zijn ploeggenoot Ilnur Zakarin, winnaar van de voorbije Ronde van Romandië, doet mee. Bij Lampre-Merida is het letten op Rui Costa en Louis Meintjes. Cannondale komt met kopman Andrew Talansky (tweede in 2013) en tweevoudig ritwinnaar Tom-Jelte Slagter. Orica-GreenEDGE rekent op Simon Yates. De nummer vijf van het Critérium du Dauphiné hoopt zijn progressie van de afgelopen jaren een vervolg te geven.

Alexander Kristoff – foto: Muscat Minicipality/Paumer/Kåre Dehlie Thorstad
Ook tussen de sprinters zullen er interessante krachtmetingen plaatsvinden. Met Marcel Kittel (Etixx-Quick-Step), André Greipel (Lotto Soudal), Alexander Kristoff (Katusha), Nacer Bouhanni (Cofidis), Arnaud Démare (FDJ) en Michael Matthews (Orica-GreenEDGE) staan er nogal wat toppers aan de start. En wat kan de Nederlandse Cannondale-renner Wouter Wippert in dit deelnemersveld?
Favorieten volgens WielerFlits
**** Alberto Contador
*** Geraint Thomas, Richie Porte
** Tom Dumoulin, Romain Bardet, Ion Izagirre
* Simon Spilak, Wilco Kelderman, Rui Costa, Tony Gallopin
Website organisatie
Deelnemerslijst
TV & Weer
Parijs-Nice is ook dit jaar weer op de voet te volgen. Sporza en Eurosport zenden alle etappes live uit. De uitzendingen beginnen meestal rond 15.15 uur, al kan dat van dag tot dag verschillen. Bij Eurosport verhuist Parijs-Nice na de start van de Tirreno-Adriatico (op woensdag) wel naar het tweede kanaal.
Wat het weer betreft doet de Koers naar de Zon haar naam weer eer aan. Als de renners zondag in de buurt van Parijs vertrekken, is het hooguit 5° Celcius, bewolkt en regenachtig. Precies een week later mogen ze in Nice rekenen op zonnig weer met een temperatuur van ongeveer 16°.
[poll id=”189″]
PN is zijn eerste doel en lijkt klaar. Top 10 hoor.
edit redactie: eens, toegevoegd
Ze staan allebei op http://inrng.com/roads/ , prachtige beschrijvingen!
****
Contador
***
Dumoulin - Thomas
**
Porte - Spilak - Kelderman
*
Yates - Costa - Henao - Izagirre - Bardet
Ook interessante namen:
Rosa, Zakarin, Rolland, Vuillermoz, en (en deze is raar) Matthews. Die gaat per dag kijken naar een klassement... Ik vond het gek om te lezen, maar hij kan aardig klimmen en wie weet heeft ie zich daar nog meer op toegelegd?
*** Thomas - Spilak
** Porte - Simon Yates - Rui Costa
* Dumoulin - Bardet - Gallopin - Zakarin
en LLS misschien ook wel
Nee, een flink deel van de echte toppers (Lees; Froome, Quintana, Aru) start uberhaupt nog niet in een van deze koersen. Valverde, Nibali, Van Garderen, Rodriguez, A. Yates, Pozzovivo, Uran, Pinot & Mollema starten wel in T-A. Redelijk gelijk verdeelt dus, wellicht net in het voordeel van de T-A dit jaar.
Ik gok erop dat Thomas de ronde wint, zou me niks verbazen .
Ik neem aan dat dat niemand zou verbazen, toch?
Mooi ronde. Heb er ook zin in. Die Matthews is wel een interessante idd, maar wellicht net iets te pittig deze P-N.
Ik denk dat het flink knallen wordt laatste 3 etappes!