Zondag staat de eerste meerdaagse WorldTour wedstrijd op Europese bodem op het programma. Starten onder een grauw wolkendeken en finishen met de streling van de lentezon kan maar één ding betekenen: het is tijd voor Parijs-Nice. WielerFlits blikt vooruit.

Historie
De ‘Koers naar de zon’ kent een lange historie en staat sinds 1933 op de kalender. In eerste instantie heette de wedstrijd Les 6 jours de la route en Paris-Mediterrannée en later volgde Paris-Côte d’Azur. Sinds 1954 staat de rittenkoers bekend als Parijs-Nice, al startte hij de afgelopen jaren niet meer in Parijs.

De eindzege ging zes keer naar een Nederlander. Joop Zoetemelk won de rittenkoers drie keer (1974, 1975 & 1979). Jan Janssen (1964) , Gerrie Knetemann (1978) en Michael Boogerd (1999) zijn de andere Nederlandse winnaars. Van 1982 tot 1988 wist de Ier Sean Kelly Parijs-Nice zeven keer op rij te winnen. Hiermee is hij nog altijd de recordhouder. Van de 75 keer dat de wedstrijd plaats vond, ging de zege 21 maal naar een Fransman. De thuisrijders hebben hiermee de meeste eindzeges behaald. Onder hen is Jacques Anquetil de grote slokop met vijf overwinningen.

Alberto Contador feliciteert Sergio Henao met de eindzege – foto: Sirotti

Vorig jaar was het Sergio Henao die met de overwinning aan de haal ging. Op de voorlaatste dag greep hij de macht. Wat volgde tijdens de laatste etappe was een prachtige strijd tussen Henao en Alberto Contador. El Pistolero moest 31 seconden op de Colombiaan goed maken en trok met vijftig kilometer te gaan al ten aanval. Op de slotklim snoepte David de la Cruz de dagzege en de bonificatieseconden op waardoor de aanval net niet genoeg leek. Henao won Parijs-Nice met een verschil van twee (!) seconden.

Laatste tien winnaars:
2008:  Davide Rebellin
2009:  Luis Léon Sánchez
2010:  Alberto Contador
2011:  Tony Martin
2012:  Bradley Wiggins
2013:  Richie Porte
2014:  Carlos Betancur
2015:  Richie Porte
2016:  Geraint Thomas
2017: Sergio Henao

Parcours
Zondag 4 maart – etappe 1: Chatou – Meudon (134,5 km)

De tocht richting het zuiden wordt afgetrapt met een relatief korte rit van 134,5 kilometer. De eerste etappe zal waarschijnlijk nog niet voor een grote schifting in het algemeen klassement zorgen, maar een rit voor de pure sprinters is het ook niet. De aanloop is redelijk vlak maar gedurende de etappe zijn er al twee beklimmingen van de derde categorie opgenomen. Daarnaast ligt de finish op de top van een beklimming. De weg naar Meudon loopt 1,9 kilometer omhoog aan gemiddeld zes procent. De laatste 500 meter krijgt het peloton ook nog kasseien te verduren. De puncheurs zullen hier waarschijnlijk hun kans willen grijpen.

Maandag 5 maart – etappe 2: Orsonville – Vierzon (187,5 km)
De etappe tussen Orsonville en Vierzon is hoogstwaarschijnlijk wel een prooi voor de sprinters. Op enkele bescheiden heuveltjes na is het parcours biljartvlak. De sprintersploegen zullen de koers in handen nemen. Ook vandaag is de finish licht hellend omhoog. De laatste 500 meter kennen een gemiddeld stijgingspercentage van vier procent.

Dinsdag 6 maart – etappe 3: Bourges – Châtel-Guyon (210 km)

De derde, en tevens langste etappe, kent een glooiend parcours. Met drie beklimmingen van de derde categorie wordt de strijd om de bergtrui heropend. De laatste kilometers zijn ook niet volledig vlak. Na de laatste beklimming van de dag zal het peloton in razende vaart naar de eindstreep denderen. De laatste kilometer is volledig vlak maar daarvoor loopt de weg wel nog anderhalve kilometer vier procent omhoog.

Woensdag 7 maart – etappe 4: La Fouillouse – Sant-Étienne
Op woensdag zullen de heren van het klassement voor het eerst getest worden. De renners werken een individuele tijdrit van 18,4 kilometer af. Het glooiende parcours loopt de eerste 8 kilometer omhoog aan gemiddeld 3,5 procent, daarna gaat de weg grotendeels in dalende lijn richting de finish in Saint-Étienne.

Donderdag 8 maart – etappe 5: Salon-de-Provence – Sisteron (165 km)
Voordat het echte klimgeweld losbarst, krijgen de renners in de vijfde rit een behoorlijk geaccidenteerd parcours voor de kiezen. Er zijn onderweg vier beklimmingen opgenomen: twee van de derde categorie en één van zowel tweede en één van de eerste categorie. Goed voor ruim 1500 hoogtemeters. De top van de laatste beklimming ligt op dertien kilometer van de finish. Met nog negen kilometer te gaan wordt er nog een laatste (niet geclassificeerd) pukkeltje overwonnen. De vraag is of dit voor de sprintersploegen genoeg tijd is om een sprinttrein op touwen te zetten.

Vrijdag 9 maart – etappe 6: Sisteron – Vence (198 km)Tijdens etappe zes zullen de klassementsmannen met een sterk eindschot zich melden. De eerste 120 kilometer lopen grotendeels omhoog en kennen twee beklimmingen van de tweede categorie. Na een afdaling van bijna twintig kilometer volgen nog eens twee beklimmingen van de tweede categorie elkaar snel op. Het hoofdgerecht ligt echter op tien kilometer voor de streep. De Côte de la Colle sur Loup is met 1,9 kilometer niet denderend lang maar het gemiddelde stijgingspercentage van tien procent zal flink pijn doen in de benen. Na een afdaling van drie kilometer loopt het wegdek nog eens 3 kilometer á gemiddeld 5,7 procent omhoog. De laatste drie kilometer zijn volledig vlak.

Zaterdag 10 maart – etappe 7: Nice – Valdeblore La Colmiane (175 km)

De voorlaatste etappe mag met recht bestempeld worden als de koninginnenrit van dit jaar. De 175 kilometer lange etappe begint al direct bergop, waar de strijd om de vroege vlucht waarschijnlijk direct zal losbarsten. Na drie beklimmingen van de tweede categorie en eentje van de eerste categorie is de scherprechter een beklimming naar skioord Valdeblore La Colmiane. De laatste 16,3 kilometer gaan aan een gemiddeld percentage van 6,2 procent omhoog. De klassementsmannen die in de tijdrit teleurstelden, zullen hier waarschijnlijk tijd terug willen pakken.

Zondag 11 maart – etappe 8: Nice – Nice (110 km)
De slotrit in en rond Nice is niet bijzonder lang, maar kent wel een hoop hoogtemeters. Vier beklimmingen van de tweede categorie en twee beklimmingen van de eerste categorie moeten overwonnen worden. De Col d’Èze (1,6 km a 8,1%), regelmatig aanwezig in de Koers naar de Zon, is de voorlaatste beklimming. De laatste beklimming van de dag is de Col des Quatre Chemins (5,5 km á 5,5%). De laatste negen kilometer lopen bijna geheel af dus een snelle finish op de Promenade des Anglais in Nice ligt voor de hand.

Favorieten
Traditioneel kiest het peloton begin maart tussen een start in Frankrijk of een deelname aan Tirreno-Adriatico. Parijs-Nice kan ook dit jaar rekenen op de nodige sterke renners, al staan de topfavorieten voor de grote rondes hier niet aan de start. De renners die in aanmerking komen voor de eindoverwinning moeten in ieder geval goed kunnen klimmen en een tijdrit in de benen hebben.

De Belg Tim Wellens geldt als de man in vorm. Op Mallorca behaalde hij zijn eerste seizoenszege, waarna hij in goede doen richting Ruta del Sol trok. In de vierde etappe imponeerde hij op de slotklim en greep hij de etappezege om de dag daarna ook het eindklassement op te eisen. In de Omloop het Nieuwsblad wist hij geen potten te breken, maar was hij wel meermaals in de aanval te zien. Combineer zijn goeie vorm met het slechte weer wat Parijs-Nice vaak kenmerkt en de jonge Vlaming is een grote kanshebber.

Vanuit Nederlandse hoek mag er vooral naar Wout Poels gekeken worden. In Valencia won de Limburger de tweede etappe en mocht hij twee dagen de leiderstrui dragen. Ondanks een sterke tijdrit was Wellens hem te snel af in het eindklassement. Desalniettemin heeft hij aangetoond goed uit de winter te zijn gekomen. Hij draag het kopmanschap bij Sky samen met Sergio Henao. Voor de titelverdediger worden het zijn eerste wedstrijdkilometers op Europese bodem. Tot nog toe reed hij alleen maar de Colombiaanse kampioenschappen, waar hij de titel op de weg greep, en Colombia Oro y Paz. Met een aanvallende stijl wist hij in die wedstrijden mooie klasseringen te behalen. In de persoon van David De La Cruz heeft de Britse formatie nog een troef achter de hand, al staat de Spanjaard hier niet als kopman opgesteld. Sky kende de afgelopen jaren de nodige successen in de Franse rittenkoers. Het won met vier verschillende renners (Wiggins, Porte, Thomas en Henao) vijf van de laatste zes edities. Weten zij deze succesvolle reeks voort te zetten?

Wellens leidt de dans tijdens etappe 2 van de Ruta del Sol, voordat Poels zijn beslissende aanval plaatste – foto: Sirotti

Een renner die voor het thuispubliek zijn klasse zal willen etaleren, is Julian Alaphilippe. De Franse puncher is zijn seizoen ook in Colombia begonnen, waar hij al een eerste etappezege boekte. Daarna sloot hij de Abu Dhabi Tour als vierde af in het eindklassement. In 2017 wist hij nog een etappe te winnen in de Parijs-Nice en eindigde hij als vijfde in het algemeen klassement. Weet hij dat dit jaar te overtreffen?

Op een etappezege in de Giro d’Italia na kende Tejay van Garderen in 2017 geen sterk seizoen. Dit jaar hoopt hij er weer te staan. In de enige wedstrijd waar hij tot dusver aan de start stond, de Volta ao Algarve, toonde hij gebrand te zijn om goede resultaten te boeken. Hij eindigde als derde in de einduitslag. Enkel Michal Kwiatkowski en Geraint Thomas moest hij voor zich dulden. Sinds 2014 wist de Amerikaan geen klassement meer op zijn naam te schrijven. Hij zal daar als kopman van BMC verandering in willen brengen.

Vorig jaar mocht Alaphilippe drie dagen de leiderstrui dragen – foto: Sirotti

Bauke Mollema is de tweede landgenoot om in de gaten te houden. Naast drie koersen op Mallorca startte hij alleen nog maar in de Ronde van de Algarve. Hij verkiest voor het eerst sinds 2012 Parijs-Nice boven Tirreno-Adriatico. In de Italiaanse rittenkoers was een tweede plek in het eindklassement zijn beste klasseringen, in Frankrijk hoopt hij dat te overtreffen. Een derde Nederlander die een mooie klassering zou kunnen behalen is Sam Oomen. Het jonge rondetalent van Sunweb wist echter nog geen potten te breken in Algarve en Down Under doordat hij last heeft van kniepijn. In Frankrijk hoopt hij verlost te zijn van het euvel.

Sinds 2014 sloot hij Parijs-Nice af in de top-10 en dit jaar is dat weer zijn doel. Tony Gallopin zal voor zijn nieuwe werkgever AG2R La Mondiale op zoek gaan naar de eerste grote overwinning. In de Ster van Bessèges toonde hij al aan dat het met de vorm wel goed zit. Hij verpletterde de concurrentie in de afsluitende tijdrit en schreef zo de eindoverwinning op zijn palmares. Komende week is het deelnemersveld echter een stuk sterker. Houdt hij stand?

In de Ronde van Valencia en de Ruta del Sol toonde Jakob Fuglsang zich al aanvalslustig en zo wist hij een aantal mooie podiumplaatsen bijeen te rijden. Overwinningen blijven echter nog uit, maar in Parijs-Nice hoopt hij voor het eerst toe te slaan. Met Luis Léon Sánchez heeft hij tevens een sterke meesterknecht aan zijn zijde. Daniel Martin staat namens UAE Emirates ook met een sterke ploeg aan het vertrek. Onder andere Rui Costa staat hem bij in zijn jacht op de eindzege. De Ier wist tijdens zijn optreden in de Algarve echter nog geen sterke indruk te maken. In hoeverre hij zich in het debat kan mengen is dus nog maar de vraag.

Fuglsang rijdt naar een derde plek in etappe vier van de Ronde van Andalusië – foto: Sirotti

Outsiders
Naast Van Garderen heeft BMC met Dylan Teuns en Nicolas Roche twee andere mannen die in theorie een goed klassement kunnen rijden. Echter toonde beide heren zich niet indrukwekkend in hun eerste wedstrijdkilometers. Daarnaast zullen ze vooral in dienst van de Amerikaanse kopman rijden. Een renner die wel een vrije rol heeft is Patrick Konrad. De 26-jarige Oostenrijker wist in de Algarve net niet de top-10 te behalen. Als hij in de tijdrit de schade weet te beperken kan hij wel eens een mooie eindnotering behalen. Bij Katusha-Alpecin is Ilnur Zakarin de kopman. De Rus wist bij zijn deelname aan de Abu Dhabi Tour echter nog niet te imponeren. Hij kan in Frankrijk rekenen op de steun van onder meer Ian Boswell en Maurits Lammertink. LottoNL-Jumbo brengt Robert Gesink aan de start.

Voor Warren Barguil is Parijs-Nice de eerste grote afspraak van het seizoen. Hij draagt bij zijn nieuwe ploeg Fortuneo-Samsic het kopmanschap. Hij maakte echter nog geen denderend indruk dit seizoen en zal in de tijdrit de schade moeten beperken. Lilian Calmejane daarentegen is een renner die steevast vooraan te zien was in de eerste koersen die hij dit seizoen afwerkte. Ook hij gaat op jacht naar een mooi klassement. Namens Movistar is het Marc Soler die die rol op zich zal proberen te nemen. De jonge klassementsrenner is in de bergen goed maar heeft ook een goede tijdrit. Na een wat teleurstellende Tour Down Under sloot hij de Ruta del Sol als derde af. Een stijgende lijn die hij in Frankrijk door zal willen trekken.

In Marseille moest Calmejane (rechts) voorrang verlenen aan Geniez en Odd Eiking – foto: Sirotti

Mitchelton-Scott vaardigt twee kanshebbers voor het klassement af. Johan Esteban Chaves en Simon Yates verdedigen de kleuren namens de Australische ploeg. Chaves begon zijn seizoen sterk met de eindzege in de Herald Sun Tour maar Yates kende een matige start. Mochten ze in goede vorm steken, dan kunnen ze samen een tactisch steekspel beginnen. Bahrain Merida heeft met de Baskische broers Izagirre twee renners die een rol van betekenis kunnen spelen. Vorig jaar stonden zij beiden in de top tien van het eindklassement. Gorka eindigde als vierde, Ion werd zevende. Laatsgenoemde is op de weg terug na zijn zware val in de Tour de France, maar Gorka zette in Down Under (7e) en Oman (3e) al aansprekende resultaten neer.

Sprinters
Ongeacht het feit dat er weinig etappes voor de pure sprinters zijn, staan er een hoop sterke spurtbommen aan de start. Alexander Kristoff boekte in Oman en Abu Dhabi zijn eerste zeges voor UAE Emirates, in Le Course au Soleil gaat hij op zoek naar zijn derde overwinning. Dylan Groenewegen is een van de renners die gaat proberen om de Noor lastig te maken. De Amsterdamse sprinter boekte al vier zeges dit jaar, waaronder Kuurne-Brussel-Kuurne. Daar was het Arnaud Démare die het tegen hem moest afleggen. Vorig jaar won de Frans kampioen de eerste rit na een zware uitputtingsslag. Dit seizoen lijkt de topvorm nog te ontbreken maar voor zijn thuispubliek wil hij ongetwijfeld een dagzege boeken.

Elia Viviani toonde wel al aan in bloedvorm te verkeren. Hij heeft dit jaar al vijf overwinningen op zak. In Frankrijk hoopt hij de zegeteller weer iets omhoog te gooien. André Greipel kende ook een sterk begin van het seizoen. In Australië won hij tweemaal een massasprint. Vorig jaar kraaide hij al eens zege in de Franse meerdaagse, precies om dat te doen reist hij dit jaar weer naar de koers af. John Degenkolb is een andere Duitser met hetzelfde doel. Na twee zeges op Mallorca hoopt hij nu, voor het eerst sinds 2015, een overwinning op het hoogste niveau te behalen.

Démare vloerde vorig jaar Alaphilippe in de eerste etappe – foto: ASO

Magnus Cort Nielsen toonde zich in het Midden-Oosten al enkele keren bij de besten. Namens Astana is hij de kopman in de massasprints. Matteo Trentin voert Mitchelton-Scott aan in de jacht op etappezeges. Bij Nacer Bouhanni wil het dit seizoen allemaal nog niet erg vlotten maar in zijn thuisland hoopt hij daar verandering in te brengen. Datzelfde geldt voor Sam Bennett. In de Tour Down Under finishte hij iedere dag ruim achter het peloton. Afgelopen weekend slaagde de Ier er niet in Kuurne-Brussel-Kuurne uit te rijden. Loopt het komende week beter?

Favorieten volgens WielerFlits
**** Tim Wellens
*** Julian Alaphilippe, Sergio Henao
** Wout Poels, Bauke Mollema, Jakob Fuglsang
* Daniel Martin, Tejay van Garderen, Tony Gallopin, Gorka Izagirre

Website organisatie Parijs-Nice
Deelnemerslijst Parijs-Nice 2018

Weer & TV
Het peloton krijgt de komende week in Frankrijk weinig zon te zien. Voorlopig is de voorspelling dat er bijna iedere dag onder een flink wolkendek gekoerst gaat worden. De temperaturen schommelen de hele week rond de acht á tien graden. In Nice krijgt het peloton hoogstwaarschijnlijk voor het eerst de zon te zien, de temperatuur ligt daar ook iets hoger. De renners krijgen bijna de hele week tegenwind te verwerken, pas in de vijfde etappe lijkt de wind te gaan draaien.

Sporza zendt iedere dag de koers live uit. Daarnaast is Eurosport er vijf dagen bij op televisie. Op woensdag, vrijdag en zaterdag kiezen zij echter voor Tirreno-Adriatico, dan is Parijs-Nice alleen via de online Player te bekijken. Wel zijn er die dag samenvattingen van de wedstrijd in Frankrijk te zien.

[poll id=”743″]