De eerste klassiekers zijn achter de rug, tijd voor een WorldTour-ronde. In Parijs-Nice bereidt een deel van de klimmers zich voor op de heuvelklassiekers en de grote rondes. Daarnaast is het voor de klassiekermannen een kans om de puntjes op de i te zetten. Wie wordt de opvolger van Marc Soler? WielerFlits blikt vooruit.

[unibet title=”Wie wint Parijs-Nice 2019?” link=”http://unibet.me/wielerflits”]

• Wilco Kelderman 6.50
• Michal Kwiatkowski 6.50
• Simon Yates 7.50

[/unibet]

Historie

Parijs-Nice wordt al sinds 1933 verreden en is dit jaar aan haar 77e editie toe. De wedstrijd heeft niet altijd de huidige naam gedragen. Zo begon de meerdaagse begon als Les 6 jours de la route en Paris-Mediterrannée. Later werd de koers Paris-Côte d’Azur genoemd, waarna het vanaf 1954 Paris-Nice is gaan heten. De laatste jaren start de koers niet meer in Parijs, maar in omliggende plaatsen. De finish is de laatste jaren steevast in Nice of op de Col d’Eze, die beklommen wordt vanuit de kustplaats.

Laurent Jalabert (1997) is nog altijd de laatste Franse winnaar van Parijs-Nice – foto: Cor Vos

Van de 76 verreden edities werden er 21 gewonnen door Franse coureurs. Daarmee heeft het thuisland de meeste eindzeges op zak. De laatste thuiswinnaar deed dat alweer 22 jaar geleden: Laurent Jalabert troefde naamgenoot Laurent Dufaux en Santiago Blanco af. Tussen 1982 en 1988 won Sean Kelly alle zeven edities. De Ier is tot op de dag van vandaag de recordhouder, gevolgd door Jacques Anquetil met vijf overwinningen.

Zes keer won een Nederlander. Drie keer was dat Joop Zoetemelk. Daarnaast wisten Jan Janssen (1964), Gerrie Knetemann (1978) en Michael Boogerd (1999) de Koers naar de Zon te winnen. Bijna kreeg Boogerd in 2012 een opvolger, toen Lieuwe Westra zich tussen de wereldtop meldde. Met ritwinst op Mende zette hij druk op Bradley Wiggins. Uiteindelijk scheelde het acht seconden tussen de Fries en de latere Tourwinnaar.

Laatste tien winnaars Parijs-Nice
2018: Marc Soler
2017: Sergio Henao
2016: Geraint Thomas
2015: Richie Porte
2014: Carlos Betancur
2013: Richie Porte
2012: Bradley Wiggins
2011: Tony Martin
2010: Alberto Contador
2009: Luis Léon Sánchez

Marc Soler (2018) klom op de slotdag van plek zes naar het hoogste podium – foto: Cor Vos

Vorig jaar

Het algemeen klassement van 2018 werd pas beslist in de allerlaatste bergrit. Simon Yates begon als leider aan de slotetappe. Een Spaanse entente met Omar Fraile en David De la Cruz leverde Marc Soler (die van de zesde plek kwam) echter genoeg voorsprong op om Yates uit het geel te rijden. Het werd een waar secondenspel met uiteindelijk de eerste vijf binnen zestien seconden van elkaar.

1. Marc Soler (Movistar)
2. Simon Yates (Mitchelton-Scott) op 4s
3. Gorka Izagirre (Bahrain Merida) op 14s
4. Ion Izagirre (Bahrain Merida) op 16s
5. Tim Wellens (Lotto Soudal) op 16s

Parcours

Organisator ASO heeft opnieuw voor een typisch Parijs-Nice parcours gekozen. De route is gevarieerd, maar de echte beslissing in het klassement zal naar verwachting pas in het slotweekend vallen. Doordat de grote cols ontbreken in de Koers naar de Zon, lijkt het andermaal op een secondenspel uit te draaien. Wat betreft wildcards was er geen verrassing, alle vijf de Franse ProConti-teams hebben een uitnodiging ontvangen.

Zondag 10 maart, etappe 1: Saint-Germain-en-Laye – Saint-Germain-en-Laye (138,5 km)

Parijs-Nice begint met een etappe voor de snelle mannen. Start en finish zijn in Saint-Germain-en-Laye, een stad even ten westen van Parijs. Voor de Franse revolutie uitbrak eind 18e eeuw was dit een residentie voor veel Franse koningen. Onder meer Lodewijk XIV werd hier geboren. Daarnaast zijn in Saint-Germain diverse verdragen ondertekend, zoals in 1919 de erkenning van de Republiek Oostenrijk door de geallieerden.

Veel geschiedenis dus in deze nagenoeg vlakke etappe, waarin onderweg twee klimmetjes van derde categorie zitten. Leuk voor de vluchters. Wel opmerkelijk: op drie kilometer van de eindstreep ligt nog een tussensprint waar bonificatieseconden te winnen zijn. Dat zal midden in de sprintvoorbereiding zijn. Wie gaat daar een bonus pakken? De laatste kilometer is compleet vlak.

Start: 11.40 uur
Finish: 14.45-15.00 uur

Maandag 11 maart, etappe 2: Les Bréviaires – Bellegarde (163,5 km)

In het rondeboek van Parijs-Nice staat de tweede rit ook aangemerkt als ‘vlak’. Waar de eerste etappe nog een rondje maakte naast Parijs, gaat de koers vanaf hier echt zuidwaarts. De etappe is 163,5 kilometer lang en gemaakt voor sprinters. De finishplaats is in het departement Loiret gelegen Bellegarde, dat nog geen tweeduizend inwoners heeft.

In de finale passeert het peloton al eens de aankomststreep, dat gebeurt op 23 kilometer van de meet. Hier ligt ook een tussensprint. Na een plaatselijke ronde is het daarna – hoogstwaarschijnlijk – de beurt aan de sprinters op een licht omhooglopende aankomst.

Start: 12.40 uur
Finish: 16.15-16.40 uur

Dinsdag 12 maart, etappe 3: Cepoy – Moulines/Yzeure (200 km)

De kans is groot dat ook de derde etappe in een massasprint eindigt. Deze rit gaat de volledige tweehonderd kilometer in zuidelijke richting, dus mocht Moeder Natuur kiezen voor een wind die ergens schuin of dwars op het parcours staat, dan kan dat voor onrust en waaiers zorgen. Het is de eerste rit waarin geen bergpunten te verdienen zijn.

Gefinisht wordt er in Yzeure, gelegen in het arrondissement Moulins. De trots van Yzeure is de plaatselijke voetbalclub AS Moulins-Yzeure Foot, dat op het moment van schrijven middenmotor is in de National 2, het vierde niveau van Frankrijk. De laatste overwinning van AS Yzeure dateert van eind november: kunnen de supporters op deze dinsdag wel juichen voor een Fransman? De laatste lijn is volledig vlak en loopt misschien zelfs iets omlaag.

Start: 11.45 uur
Finish: 16.20-16.45 uur

Woensdag 13 maart, etappe 4: Vichy – Pélussin (210,5 km)

Bij de naam Vichy zal menig vrouwelijk wielervolger opveren, maar het gaat vandaag niet over het verzorgingsproduct. Vichy is namelijk de startplaats van de langste etappe in deze editie van Parijs-Nice. Voor het eerst zullen de klassementsmannen bergop de benen testen. De koers trekt in zuidoostelijke richting naar Pélussin. De organisatie bestempelt de rit zelf als Luik-Bastenaken-Luik-achtig.

Volgens het roadbook liggen vandaag vijf beklimmingen op het parcours, toch zal er meer geklommen worden. De zwaarste heuvels liggen in de laatste vijftig kilometer, achtereenvolgens de Côte de Trèves (2e cat.), de Côte de Condrieu (1e cat.), de Côte de Saint-Michel-sur-Rhône (2e cat.) en elf kilometer voor de meet nog de Côte de Chavanay van tweede categorie. Daarna blijft het wegdek omhoog lopen.

Op 3,5 kilometer van de meet knikt de weg naar beneden, tot een halve kilometer voor de finish. Vanaf daar loopt het tot de finishlijn in Pélussin (arrondissement Saint-Étienne) flink omhoog. Pijn in de kuiten!

Start: 11.30 uur
Finish: 16.20-16.45 uur

Donderdag 14 maart, etappe 5: Barbentane – Barbentane (25,5 km, ITT)

Na een transfer van bijna tweehonderd kilometer zuidwaarts, is het tijd voor de enige tijdrit in Parijs-Nice. De eerste grote verschillen zullen hier gemaakt worden tussen de favorieten. Epicentrum is Barbentane, iets ten zuiden van Avignon. De chrono is ruim 25 kilometer lang en halverwege ligt een serieuze heuvel, naar de Abdij van Saint-Michel de Frigolet. Daarnaast gaan de laatste 500 meter de hoogte in. Goed indelen dus!

Start: 13.18 uur (start eerste renner)
Finish: 16.30 uur (finish laatste renner)

Vrijdag 15 maart, etappe 6: Peynier – Brignoles (176,5 km)

Etappe zes wordt aangeduid als kans voor de aanvallers. Met de tijdrit net achter de rug en het zware en beslissende slotweekend voor de boeg, is dat nog niet eens zo’n rare gedachte. Het parcours tussen Peynier en Brignoles nodigt ook uit tot aanvallen. In de finale liggen drie gecategoriseerde klimmen, waarbij het maar de vraag is of de sprinters die zullen overleven.

De renners zigzaggen door het landschap van Bouches-du-Rhône. In een soort omgekeerde S gaat het in oostelijke richting, dan in westelijke richting (al langs finishplaats Brignoles) en weer terug in oostelijke richting. De laatste 25 kilometer gaan vervolgens noordwaarts richting de finishplaats. De laatste vier kilometer zijn in dalende lijn, dus er gaan hoe dan ook hoge snelheden gehaald worden in de finale.

Start: 12.15 uur
Finish: 16.15-16.40 uur

Zaterdag 16 maart, etappe 7: Nice – Col de Turini (181,5 km)

Het slotweekend begint met een etappe met aankomst bergop. De renners settelen zich al in Nice, waar de start wordt gegeven voor de rit van ruim 180 kilometer naar de top van de Col de Turini. In aanloop daarnaartoe liggen vijf beklimmingen, waaronder twee van derde categorie en twee van tweede categorie. De laatste klim voor de slotklim is van eerste categorie: de Côte de Pelasque (5,7 km aan 6,2%). Dit is de laatste opwarmer voor de Turini.

De Col de Turini is bijna vijftien kilometer lang en kent een gemiddeld stijgingspercentage van 7,3%. Diverse stroken op de klim gaan boven de tien procent, maar er zijn ook delen rond de vijf procent. Dat maakt het een redelijk onregelmatige (maar wel altijd steile) klim. De slotkilometers gaan aan zeker zeven procent. De top ligt op 1.607 meter boven zeeniveau. Wie grijpt hier met nog één rit te gaan de macht?

Start: 11.45 uur
Finish: 16.40-17.15 uur

Zondag 17 maart, etappe 8: Nice – Nice (110 km)

Kort maar krachtig, dat is de slotrit van Parijs-Nice al jarenlang. Het nodigt uit tot het aanvallen van de toppers in het klassement. Zes beklimmingen kleuren de koers en maken de wedstrijd ook hard, waardoor spektakel gegarandeerd is. Mogelijk gebeurt het al vanuit de start als de Côte de Levens (2e cat.) snel opdoemt, kort gevolgd door de Côte de Chateauneuf (2e cat.).

Na een lange afdaling volgen weer twee relatief lange en zware cols: de Côte de Calaïson (2e cat.) en de zware Côte de Peille van eerste categorie. Deze klim is 6,6 kilometer aan gemiddeld 6,8% stijgingspercentage. De top ligt op ruim veertig kilometer van de meet. Een ideaal moment dus om aan te vallen. De vijfde klim van de dag is ook van eerste categorie, de Col d’Eze is met 1,6 kilometer niet lang, maar met 8,1% stijging wel bijzonder steil.

Hierna gaat het in dalende lijn richting de voet van de slotklim, de Col de Quatre Chemins, ook wel de Berg van de Vier Paden. Deze klim is 5,5 kilometer aan 5,5%. Na het ronden van de top is het nog maar negen kilometer, waarvan zeven in dalende lijn. Vlak voor de vod ligt nog een kort heuveltje, waarna het over grote wegen richting de beroemde Promenade des Anglais gaat. Hier weten we wie na acht dagen koers zich eindwinnaar mag noemen van Parijs-Nice.

Start: 14.05 uur
Finish: 16.40-17.00 uur

Favorieten

Als eerste werpen we een blik op de ploeg van de titelverdediger. Marc Soler draagt namens Movistar het nummer 1, maar het is nog maar de vraag of de Spanjaard ook kopman zal zijn. Nairo Quintana is namelijk ook van de partij en de ritwinnaar in de Tour Colombia 2.1 zal mogelijk vooruitgeschoven worden. Zijn ondersteuning is met Soler, Richard Carapaz en Winner Anacona ijzersterk.

Nairo Quintana won in de Tour Colombia een rit – foto: Cor Vos

De armada van Movistar zal het op moeten nemen tegen twee blokken. Astana komt met Ion Izagirre (winnaar Ronde van Valencia), Gorka Izagirre (winnaar Tour de La Provence), Luis Léon Sanchez (winnaar Vuelta a Murcia) én Miguel Ángel López (winnaar Tour Colombia 2.1) aan de start. Wij zouden niet graag in de schoenen van de ploegleider staan van de Kazachse formatie, want deze opstelling kan zo zijn voor- en nadelen hebben. Reken maar dat Astana zich mengt in de debatten. Zeker in de tijdrit zullen zij een tik uitdelen aan de concurrentie.

Ion Izagirre als eindwinnaar in Valencia – foto: Cor Vos

Team Sky zal dat ook doen, zoals we van de Britse sterrenformatie gewend zijn. Egan Bernal (vierde in Tour Colombia) is de kopman met Michal Kwiatkowski (tiende in UAE Tour) als goede schaduwkopman. Ook zij hebben een stevige klimtrein met Sebastián Henao en David De la Cruz erbij. En wat te denken van EF Education First? Rigoberto Urán zal de kopman zijn na een sterke seizoensstart in eigen land. Daniel Martinez en Tejay van Garderen staan hem bij.

Uran (links) en Bernal (rechts) in de Tour Colombia – foto: Cor Vos

Mitchelton-Scott stuurt twee renners naar Saint-Germain-en-Laye: Simon Yates en Esteban Chaves. De Vuelta-winnaar pakte in de Ruta del Sol de koninginnenrit met aankomst in Granada. Hij zal revanche willen voor zijn nipte nederlaag van vorig seizoen. Chaves heeft nog niet het niveau te pakken na zijn lange blessure, met een 47ste (Ruta del Sol) en een 68ste plaats (Valencia). Bij Team Sunweb is de vorm van kopman Wilco Kelderman wel goed. Kelderman werd recent vijfde in de UAE Tour, waar hij een betere vorm toonde dan ploeggenoot Tom Dumoulin. De tijdrit is in zijn voordeel.

Kelderman (rechts) voert een favorietengroep aan in de UAE Tour – foto: Cor Vos

Romain Bardet is de Franse hoop namens AG2R La Mondiale. Hij is het seizoen begonnen met louter top-10-plaatsen in de Tour du Haut Var en twee heuvelachtige eendagskoersen. De klimmer blinkt echter niet uit in het tijdrijden. Het parcours van Parijs-Nice biedt ook kansen voor zijn ploegmaat Tony Gallopin. Dat geldt ook voor Dylan Teuns, die vorig seizoen zesde werd in Parijs-Nice. De renner van Bahrain Merida etaleerde zijn vorm in de Omloop Het Nieuwsblad, waar hij ten aanval trok en vijfde werd. Domenico Pozzovivo moet zich tonen in het slotweekend.

De vorm van Dylan Teuns is goed na de Omloop – foto: Cor Vos

Jumbo-Visma focust zich voornamelijk op de sprint, waardoor George Bennett de kans krijgt om zich te tonen als kopman. Die vlieger gaat ook op voor Ilnur Zakarin (Katusha-Alpecin), Kuurne-winnaar Bob Jungels (Deceuninck-Quick-Step), Sergio Henao (UAE Emirates) en de immer bedrijvige Lilian Calmejane (Direct Energie).

Sprinters

Voor Dylan Groenewegen moet Parijs-Nice een nieuwe stap zijn op weg naar het rijden van twee grote rondes. De kopman van Jumbo-Visma heeft de klassiekers uit zijn programma gehaald en hoopt te scoren in WorldTour-rondes, te beginnen hier. De teller voor Groenewegen staat al op twee (in Valencia en de Algarve) en hij hoopt met een lead-out van Mike Teunissen en Amund Grøndahl Jansen dat aantal op te voeren. Kansen genoeg in ieder geval.

Schroeft Groenewegen zijn seizoenstotaal op? – foto: Cor Vos

Maar de concurrentie is niet mis. Fabio Jakobsen zal de snelle man voor Deceuninck-Quick-Step zijn, al is het afvragen hoe hij hersteld is van de ziekte die hem uit het openingsweekend en Le Samyn hield. Matteo Trentin (Mitchelton-Scott) wist al drie keer te winnen dit jaar en zal ook in de Koers naar de Zon zijn Europese kampioenstrui willen tonen.

Voor Sam Bennett (BORA-hansgrohe), Sonny Colbrelli (Bahrain Merida), Caleb Ewan (Lotto Soudal), John Degenkolb (Trek-Segafredo), Alexander Kristoff (UAE Emirates), André Greipel (Arkéa-Samsic), Christophe Laporte (Cofidis), Niccolo Bonifazio (Direct Energie) en Bryan Coquard (Vital Concept-B&B Hotels) is de hatelijke nul ook al weg, dus dat belooft een paar mooie massasprints. Zeker ook omdat Marcel Kittel (Katusha-Alpecin) op het laatste moment besloten heeft zijn startbewijs voor Tirreno-Adriatico in te wisselen voor een ticket naar Parijs-Nice.

Kan Trentin het ook tegen Groenewegen? – foto: Cor Vos

Magnus Cort (Astana), Mark Cavendish (Dimension Data) en Michael Matthews (Team Sunweb) wachten nog op hun eerste zege van dit seizoen. Vinden zij de juiste snelheid om de rest over de knie te leggen?

Favorieten volgens WielerFlits
**** Ion Izagirre
*** Simon Yates, Wilco Kelderman
** Rigoberto Urán, Egan Bernal, Dylan Teuns
* Nairo Quintana, Michal Kwiatkowski, Gorka Izagirre, Luis León Sánchez

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en TV

De Koers naar de Zon, het is al een paar keer benoemd en het klopt ook nog eens als we de weersverwachtingen van Buienradar mogen geloven. Het peloton begint op 10 maart onder de rook van Parijs met 12°C en kans op een lichte bui, om een week later onder een stralende zon en bij een temperatuur van 19 à 20°C ontvangen te worden in Nice. Maar toch, het blijft maart en de koers zoekt meermaals de hoogte op. Dat geeft altijd kans op neerslag.

Sporza doet de hele week live verslag van Parijs-Nice op de zender één, met commentaar van Michel Wuyts en José De Cauwer. De uitzendingen beginnen steevast rond de klok van 15.15 uur. Alleen de openingsrit valt uit de toon, die registratie begint al om 13.30 uur. Eurosport zendt Parijs-Nice ook uit, maar de voorkeur gaat bij de sportzender op de eerste zondag naar MotoGP (dus koers op Eurosport 2) en vanaf de start van Tirreno-Adriatico moet ook geschakeld worden naar Eurosport 2 voor beelden uit Frankrijk. De uitzendingen beginnen hier ook rond 15.15 uur.